จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 798 เดินทางไปญี่ปุ่น
เรือยอชต์สุดหรูลำหนึ่ง กำลังเดินเรืออยู่บนทะเลสีฟ้าและอยู่ใต้ท้องฟ้าสีคราม
มีชายวัยรุ่นใส่ชุดดำคนหนึ่ง ยืนอยู่บนดาดฟ้า ข้างๆเสาของเรือ และมองทะเลที่อยู่ไกลสุดลูกหูลูกตา
ถ้ามีคนที่เคยมาทะเลส่วนลึก ก็คงจะรู้สึกปลงทันที
เมื่อเทียบกับฟ้าดินแล้ว มนุษย์นั้นถือว่าเล็กมากๆเหมือนมด เล็กมากๆจนแทบจะมองไม่เห็น
แต่บางครั้งมนุษย์ก็ยิ่งใหญ่มากๆเหมือนกัน เพราะมนุษย์ใช้ร่างกายอันเล็กๆที่เหมือนมด เปลี่ยนแปลงฟ้าดิน เปลี่ยนแปลงสรรพสิ่ง
บนดาดฟ้า จู่ๆก็มีผู้หญิงสวยๆคนหนึ่งเดินมา
ผู้หญิงสง่างามมากๆ เธอใส่เสื้อคุมสีขาว แค่ดูก็รู้ว่าเสื้อผ้าของเธอต้องถูกดีไซน์โดยดีไซเนอร์ชาวตะวันตก
เธอมีผมสีน้ำตาลยาวๆที่พาดลงมาถึงไหล่อันเล็กๆ เธอดูสง่าและสูงศักดิ์มากๆ
เธอใส่กระโปรงยาวสีดำ ทำให้รูปร่างที่เซ็กซี่ของเธอ เด่นชัดมากขึ้น
สายตาของผู้หญิง มีแต่ความดีใจ ดูเหมือนเธอกำลังชื่นชมทะเลและท้องฟ้าที่อยู่ข้างหน้า
ผู้หญิงคนนั้นมองมาที่หลินหยุนโดยไม่ได้ตั้งใจ
จู่ๆก็เหมือนโดนอะไรบางอย่างดึงดูดความสนใจ
“เป็นผู้ชายวัยรุ่นที่สง่างามมากๆ ในห้องมีการจัดปาร์ตี้ แต่เขากลับหลบอยู่บนดาดฟ้าและชมวิวอยู่
“น่าสนใจจริงๆ”
หลินหยุนรับรู้ได้ถึงการเดินเข้ามาของผู้หญิงที่อยู่ด้านหลัง แต่เขาไม่ได้สนใจเรื่องนี้
ผู้หญิงเดินเข้ามาอยู่ใกล้ๆหลินหยุน เธอทำตัวเหมือนกับหลินหยุน เอามือจับรั้วไว้ และมองทะเลที่อยู่ไกลสุดลูกหูลูกตา
หลินหยุนกำลังมองดูทะเล แต่ผู้หญิงกลับมองหลินหยุน
“ในห้องกำลังจัดงานปาร์ตี้ มีผู้หญิงสวยๆจำนวนมาก ทำไมคุณถึงมายืนนิ่งๆอยู่บนดาดฟ้าคนเดียวละ?”
เสียงของผู้หญิง ดูเหมือนจะพูดล้อเล่น และเสียงของเธอก็น่าฟังมากๆ น้ำเสียงนุ่มนวลเหมือนน้ำ
หลินหยุนหันหน้าไปมองเธอ ถึงแม้ผู้หญิงคนนี้จะไม่ได้ดูสวยมากๆ และสวยน้อยกว่านิ่งโหย่วหรงนิดหน่อย
แต่ผู้หญิงคนนี้มีบุคลิกที่พิเศษมากๆ และน่าจดจำมากๆเหมือนกัน
เธอเป็นคนประเภทที่ผู้คนสามารถนึกถึงได้ทันที เมื่อเห็นอะไรบางอย่าง
“ฉันชอบความสงบและเงียบ”หลินหยุนพูดเบาๆ
ผู้หญิงหัวเราะ และรอยยิ้มของเธอน่ารักมากๆ
“คุณชื่ออะไรเหรอ?”
“หลินหยุน”
ผู้หญิงแนะนำตัวเอง:”ฉันชื่อหลี่หมิ่นจู”
หลินหยุนไม่ได้พูดอะไรอีก
“ฉันขอเชิญคุณเข้าไปดื่มเหล้าด้วยกันสักแก้วได้ไหม?”
ผู้หญิงจ้องหน้าหลินหยุน ด้วยสายตาที่สนใจเขา
หลินหยุนหันหน้ามามองเธอ และพูดประโยคเดิมอีกครั้ง:”ฉันชอบความสงบและเงียบ”
หลี่หมิ่นจูอึ้งไปเล็กน้อย เพราะไม่เคยมีผู้ชายคนไหน ปฏิเสธคำเชิญของเธอมาก่อน
หลินหยุนคือผู้ชายคนแรก
เดิมทีท้องฟ้าที่สว่างไสว จู่ๆก็มีฝนตกลงมาทันที
อากาศในทะเล เหมือนสีหน้าของเด็กเล็ก เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ทำให้คนไม่ทันตั้งรับ
“ฝนตกแล้ว พวกเรากลับไปกันเถอะ!”ผู้หญิงพูดจบ เธอก็ใช้สองมือปิดหัว และวิ่งเข้าไปในเรือยอชต์
หลินหยุนไม่ได้ขยับ และยืนอยู่ที่เดิม ฝนที่เทลงมา เมื่อเข้าใกล้ร่างกายของเขาในรัศมีหนึ่งก้าว น้ำฝนก็เปลี่ยนทิศทางทันที
ไม่มีน้ำฝนแม้แต่นิดเดียวตกลงไปที่ร่างกายของเขา เหมือนกับว่าร่างกายของเขา มีสิ่งที่มองไม่เห็นคุมอยู่
“รีบกลับมาเร็วๆ คุณอยากโดนฝนจนตัวเปียกเหรอ?”ผู้หญิงวิ่งไปถึงหน้าประตูเรือยอชน์ และตะโกนใส่หลินหยุน
หลินหยุนมองหน้าเธอครั้งหนึ่ง และค่อยๆเดินไปที่ประตูเรือยอชน์
เรือยอช์นสุดหรูลำนี้ มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย
เมื่อเดินเรือถึงน่านน้ำสากล บนเรือยอชต์ก็ยังมีบริการพิเศษอีกด้วย
ห้องโถงของเรือยอชต์ลำนี้ กำลังจัดปาร์ตี้อยู่
มีผู้ชายหล่อๆและผู้หญิงสวยๆจำนวนมาก กำลังดื่มเหล้าอย่างมีความสุข
หลินหยุนและหลี่หมิ่นจูเข้ามาในห้องโถงเรือจากดาดฟ้า และยืนอยู่ด้านข้างของห้องโถงเรือ มองนักเต้นหญิงสองคนที่เต้นอย่างร้อนแรงอยู่ในห้องโถงเรือ
ดวงตาของหลี่หมิ่นจูฉายแววออกมาทันที เธอมองไปที่หลินหยุนและพูดด้วยรอยยิ้ม:”คุณเป็นสุภาพบุรุษ คุณควรจะเชิญฉันเต้นรำสักเพลงไหม?”
หลินหยุนมองหน้าเธออีกครั้ง และหันหน้าไปทางอื่น:”ฉันชอบความเงียบและสงบ”
อย่างไรก็ตาม เมื่อหลินหยุนยิ่งพูดปฏิเสธ หลี่หมิ่นจูก็ยิ่งสนใจเขามากขึ้น
บางที ต้องพูดกันจริงๆ ผู้หญิงก็คือสิ่งมีชีวิตที่เข้าใจยากที่สุด
หลี่หมิ่นจูสนใจหลินหยุนเพียงคนเดียว แต่เธอกลับไม่ได้สังเกตเห็น มีผู้ชายวัยรุ่นใส่เสื้อสีขาวที่นั่งอยู่ไม่ไกล กำลังถือแก้วเหล้าอยู่ และกำลังจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ร้อนแรง
มีลูกน้องคนหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆชายคนนี้ เขารู้นิสัยของชายคนนี้และถามว่า:”คุณชายเย้น ชอบผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม?”
“ให้ฉันไปเชิญเธอมาไหม?”
ชายคนนั้นจ้องเขม็งลูกน้องคนนั้น:”คุณติดตามฉันมานานแล้ว ทำอะไรต้องใช้สมองหน่อย คุณคิดว่าผู้หญิงที่ฉันอยากได้ ฉันเคยไปเชิญผู้หญิงก่อนเหรอ?”
“ผู้ชายที่มีความสามารถจริงๆ ผู้หญิงจะเป็นคนเดินเข้ามาหาผู้ชายเอง”
ลูกน้องรีบพูดประจบทันที:”คุณชายเก่งมากๆ เรื่องนี้เป็นความผิดของฉันเอง”
ชายวัยรุ่นยืนขึ้น และสีหน้าเต็มไปด้วยความมั่นใจ:”ดูให้ดีๆนะ”
“ครับ!”ลูกน้องรีบเดินตามทันที
ชายวัยรุ่นเดินขึ้นไปบนเวที และหยิบไมโครโฟนและพูดว่า:”ทุกท่าน วันนี้ฉันเจอเรื่องดีๆเรื่องหนึ่ง ฉันอยากจะเล่าให้ทุกคนได้ฟัง วันนี้ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของที่นี่ ฉันจะเป็นคนจ่ายเองทั้งหมด ทุกท่านสนุกสนานให้เต็มที่เลย”
คำพูดของชายวัยรุ่น ดึงดูดความสนใจของทุกคนทันที
“เด็กหนุ่มคนนี้เป็นใคร? ทำไมถึงอวดดีขนาดนี้!”
“ฉันรู้จักเขา เขาชื่อเย้นเฉิงตงเป็นคุณชายใหญ่ของบริษัทไห่หลานจำกัด
“คุณชายใหญ่ของบริษัทไห่หลานจำกัด โอ้พระเจ้า ไม่แปลกใจเลยที่เขาอวดดีขนาดนี้ เงินที่จ่ายงานปาร์ตี้นี้ อย่างน้อยก็หลายแสนหยวน!”
คนที่ขึ้นมาบนเรือยอชต์ในวันนี้ ล้วนเป็นคนที่มีฐานะสูงศักดิ์ทั้งนั้น
แต่คนรวยก็มีหลายระดับ บริษัทอย่างบริษัทไห่หลานจำกัดนั้น เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่หนึ่งในห้าร้อยบริษัทชั้นนำของโลก
และเย้นเฉิงตงที่เป็นคุณชายใหญ่ของบริษัทไห่หลานจำกัด ก็มีบุคคลร่ำรวยระดับแนวหน้าในกลุ่มคนรวย
“คุณชายเย้น ใจกว้างมากๆ!”มีชายหัวล้านคนหนึ่ง ชูนิ้วโป้งให้เย้นเฉิงตง ส่วนมืออีกข้างหนึ่งกำลังกอดผู้หญิงหน้าตาดีและเซ็กซี่อยู่
เย้นเฉิงตงพยักหน้าให้กับชายหัวล้านคนนั้น และพูดด้วยรอยยิ้ม:”ขอบคุณที่ชื่นชมฉัน!”
“คุณชายเย้นไม่เพียงใจกว้าง ยังเป็นคนที่ถ่อมตนอีกด้วย เขายังพูดจาเกรงใจกับชายหัวล้านด้วย”
ชายวัยกลางคนที่สง่างาม พูดชื่นชมทันที
“คุณชายเย้น ฉันชื่ออู๋จงกุ้ยเป็นประธานของบริษัทกวางหมิงพร็อพเพอร์ตี้จำกัด เมื่อสองเดือนก่อน ฉันไปเจอพ่อของคุณที่บริษัทไห่หลานจำกัดด้วย!”
ชายวัยกลางคนที่รูปร่างสูงใหญ่ ส่วนสูงหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตร เดินมาทีหน้าเวที และโค้งคำนับเย้นเฉิงตงด้วยความเคารพ
“เป็นประธานอู๋นี่เอง ไม่ต้องสุภาพขนาดนั้นก็ได้!”เย้นเฉิงตงไม่ได้รู้จักอู๋จงกุ้ย แต่เขาเคยได้ยินชื่อเสียงของบริษัทกวางหมิงพร็อพเพอร์ตี้จำกัด เป็นบริษัทขนาดเล็กที่มีมูลค่าหลายร้อยล้านหยวน
อย่างไรก็ตาม เพื่อไม่ให้เสียมารยาท คนที่แสดงความเคารพต่อเย้นเฉิงตง เย้นเฉิงตงก็พูดจาเกรงใจกับเขาเหมือนกัน
ตอนนี้ ทำให้คนจำนวนมากในห้องโถง ต่างมีความคิดที่อยากจะประจบเย้นเฉิงตงทันที
ทุกคนเดินมาอยู่รอบๆตัวเย้นเฉิงตงและพูดจาประจบเขาทันที
หลี่หมิ่นจูมองเย้นเฉิงตงที่เป็นจุดสนใจของทุกคน เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา:”คุณชายใหญ่ของบริษัทไห่หลานจำกัด เขาคือลูกคนรวยอันดับต้นๆเลย”
เมื่อพูดจบก็มองไปที่หลินหยุน เธอพูดด้วยรอยยิ้ม:”คุณไม่ไปทำความรู้จักกับเขาเหรอ?”
หลินหยุนถามกลับทันที:”แล้วทำไมเธอไม่ไปละ?”
หลี่หมิ่นจูยิ้มแต่ไม่พูดอะไร
อย่างไรก็ตาม หลินหยุนมองเห็นสายตาของเธอที่มองเย้นเฉิงตงด้วยความดูถูก เขาก็เดาออกว่าเธอต้องมีฐานะที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
เมื่อเห็นว่าตัวเองเป็นจุดสนใจของทุกคน และเป็นคนเด่นที่สุดในงาน เย้นเฉิงตงก็เอ่ยปากพูดอีกครั้ง
“ทุกท่านช่วยเงียบๆหน่อย ทุกคนต้องสงสัยแน่นอนว่า เรื่องดีที่ฉันพูดถึงมันคืออะไรกันแน่?”
“อันที่จริงมันเป็นเรื่องง่ายมากๆ ฉันมองเห็นสาวสวยที่ดูสง่างามคนหนึ่ง ความสวยของเธอดึงดูดสายตาของฉัน ทำให้ฉันมีความสุขใจ”