จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 987 ต่อสู้กับสามสุดยอดฝีมือ
เมื่อมองเห็นดาบเล่มนั้น เทพฟ้าร้องสัมผัสได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งของมัน
มันไม่ได้แข็งแกร่งธรรมดาทั่วไป แต่มันแข็งแกร่งจนทำให้คนหวาดกลัว
หลินหยุนโบกมือเรียก ดาบเฮ่าเทียนลอยอยู่กลางท้องฟ้าช่วงครู่ และเปล่งเสียงออกมา จากนั้นก็ตกลงมาอยู่ในมือของหลินหยุนด้วยความดีใจ
เมื่อดาบมาอยู่ในมือแล้ว ทำให้พลังของหลินหยุนเปลี่ยนไปทันที
ก่อนหน้านี้เขาเหมือนพระที่นิ่งสงบถึงแม้ภูเขาจะถล่มต่อหน้า แต่ในเวลานี้เขาเหมือนเทพสงครามที่ถือดาบและกล้าที่จะต่อกรกับสวรรค์
“ไปเลย!”
หลินหยุนถือดาบเฮ่าเทียนไว้ ปลายดาบชี้ไปที่สวรรค์ จากนั้นก็ฟันดาบลงมา
มีพลังต้าเต๋าที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่ากระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ดาบนั้นเงียบสงัดแต่กลับฟันจนท้องฟ้ายามค่ำคืนแตกออกเป็นจากกัน
ถึงแม้ท้องฟ้ายามค่ำคืนยังคงเหมือนเดิม แต่จิตใจของทุกคนสัมผัสได้อย่างชัดเจน ท้องฟ้ายามค่ำคืนได้ถูกฟันจนแยกจากกันแล้ว
หนึ่งดาบแยกท้องฟ้า
ร่างกายของหลินหยุนดูแล้วเล็กมากๆ ดาบเฮ่าเทียนเมื่ออยู่ต่อหน้าค้อนสายฟ้ายักษ์ ดาบนั่นเล็กเหมือนมือข้างหนึ่งของมด มันเล็กมากๆจนมองไม่เห็น
อย่างไรก็ตาม มดตัวเล็กๆที่แทบจะมองไม่เห็นและไม่สำคัญตัวนี้ แต่กลับยื่นมือออกมาและฟันจนท้องฟ้าแยกจากกัน
รังสีดาบสีดำนั้น มันเป็นรังสีดาบสีดำสนิท เพราะรังสีดาบสีดำสนิทนี้ในสายตาของคนภายนอกกลับมองไม่เห็นมัน เพราะมันเป็นเพียงแค่ความว่างเปล่า
แต่ในสัมผัสของทุกคน พวกเขารับรู้ถึงรังสีดาบได้อย่างชัดเจน ดังนั้นจึงสามารถใช้ความดำสนิทมาอธิบายรังสีดาบได้เท่านั้น
รังสีดาบนั้นในตอนแรกยาวแค่สองเมตร จากนั้นรังสีดาบก็ขยายออกจากด้านบนและด้านล่าง และมันก็ขยายออกเรื่อยๆด้วยความเร็วแสง
ทุกสิ่งที่ขวางอยู่ข้างหน้ารังสีดาบ กลายเป็นผุยผงในชั่วพริบตา แม้แต่ท้องฟ้าก็แตกสลายอีกครั้ง
ถ้ามองระยะไกล จะเห็นท้องฟ้ายามค่ำคืนโดนแบ่งแยกเป็นสองส่วนจากตรงกลาง
มองดูการโจมตีของดาบในครั้งนี้ ทำให้ทุกคนไม่กล้าพูด เพราะทุกคนตกใจจนเบิกตากว้าง เพราะกลัวว่ากะพริบตาก็จะพลาดโอกาสที่สำคัญที่สุดครั้งนี้ไป
สีหน้าของเทพฟ้าร้องเคร่งขรึมมากๆ มือของเขาสั่นไหว จิตใจของเขาก็สั่นไหวเช่นกัน
ค้อนสายฟ้ากับเขานั่นรวมกันเป็นหนึ่ง อันตรายที่ค้อนสายฟ้าต้องเผชิญก็คืออันตรายที่เขาต้องเผชิญเหมือนกัน
“พลังสายฟ้าเป็นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกใบนี้ ไม่มีพลังไหนสามารถเทียบได้ คุณก็ทำไม่ได้เช่นกัน!”
เทพฟ้าร้องตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยสายฟ้าที่น่ากลัว
ค้อนสายฟ้ารับรู้ถึงความโกรธของเขา ค้อนสายฟ้าก็เริ่มปล่อยสายฟ้าที่น่ากลัวออกมา
“ฟ้าผ่าทำลายล้างใต้หล้า!”
ตูมๆๆๆๆ!
เสียงเปรี้ยงๆของสายฟ้าดังทั่วท้องฟ้า เหมือนกับเครื่องบินที่ทิ้งระเบิดนับไม่ถ้วน
เปรี้ยงๆๆๆๆๆๆๆ……
มีสายฟ้านับร้อยนับพันถูกปล่อยออกมาจากค้อนสายฟ้า และรวมตัวกันกลายเป็นกำแพงสายฟ้าและอยู่ด้านหน้าค้อนสายฟ้าทันที
กลายเป็นกำแพงที่รวมตัวกันจากพลังสายฟ้า
กำแพงสายฟ้าเปล่งประกายมากๆ และการเสียดสีของสายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วน ทำให้อุณหภูมิเพิ่มขึ้นทันที
หิมะที่อยู่บริเวณโดยรอบละลายไปหมด แม้แต่หิมะที่อยู่ไกลออกไปก็เริ่มละลายด้วย
ท่ามกลางท้องฟ้ายามค่ำคืน มีเครื่องบินลาดตระเวนลำหนึ่งมาตรวจสอบ เมื่อมันบินเข้าใกล้กำแพงสายฟ้านี้ มันก็ถูกดูดเข้าไปทันที
“ไม่ ให้ตายเถอะ นี่มันคืออะไรกันแน่!”
บนเครื่องบินลาดตระเวนมีนักบินสองคน เมื่อนักบินไม่สามารถควบคุมเครื่องบินได้ ก็ร้องด้วยความหวาดกลัว
“รีบโดดล่มเลย!”
“ให้ตายเถอะ ระบบทุกอย่างควบคุมไม่ได้ ไม่สามารถดีดตัวจากเครื่องบินได้!”
“ไม่นะ!”
เครื่องบินลาดตระเวนและนักบินสองคนโดนกำแพงสายฟ้าดูดเข้าไป และกลายเป็นผุยผงเลย
ร่างกายของยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลกสั่นไหวอย่างแรง
“เมื่อก่อนเคยได้ยินว่ายอดฝีมือแดนเทพมีพลังที่สามารถทำลายฟ้าดินได้ ฉันก็ไม่เชื่อ เพราะพลังของมนุษย์นั้นมีจำกัด”
“แต่ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ ไม่ใช่เพราะพลังของมนุษย์มีจำกัด แต่เป็นเพราะคนเหล่านั้นยังไม่แข็งแกร่งพอมากกว่า ถ้าพวกเขาแข็งแกร่งเหมือนกับเทพฟ้าร้องออกมาสิบกว่าคน คงจะทำลายเมืองต่างๆได้อย่างง่ายดาย”
“ไม่แปลกใจเลยที่ร้อยปีก่อน ประเทศที่มีอาวุธนิวเคลียร์ได้ร่วมมือกันเพื่อฆ่าล้างยอดฝีมือแดนเทพ นั่นเพราะยอดฝีมือแดนเทพมีพลังทำลายล้างมากจนเกินไป และยอดฝีมือแดนเทพก็เป็นภัยอันตรายต่อประเทศต่างๆด้วย”
ฉูเหอพูดด้วยสีหน้าตกตะลึง:”ความแข็งแกร่งของเขาน่าจะพอๆกับท่านประมุข!”
ตางอู่พูด:”ไม่รู้ว่าดาบนั้นของปรมาจารย์หลิน จะสามารถทำลายกำแพงสายฟ้านั่นได้ไหม!”
ความคิดของทุกคน เกิดขึ้นภายในชั่วพริบตาเท่านั้น
รังสีดาบสีดำสนิทได้มาถึงด้านหน้าของกำแพงสายฟ้าแล้ว
ไม่มีการหยุดชะงักอย่างที่ทุกคนคาดการณ์ไว้ และไม่มีการปะทะของพลังทั้งสองเหมือนกัน
ในสายตาของทุกคน กำแพงสายฟ้าที่สามารถทำลายเครื่องบินลาดตระเวนให้กลายเป็นผุยผง แต่มันกลับไม่สามารถรับการโจมตีได้ และมันก็โดนรังสีดาบสีดำสนิทฟันจนขาดเป็นสองท่อน
มันเหมือนกับกระจกสีเงิน โดนพลังบางอย่างที่มองไม่เห็นตัดออกเป็นสองท่อน
รังสีดาบสีดำสนิทนั้น ได้พุ่งเข้าไปหาค้อนสายฟ้าอย่างรวดเร็ว ความเร็วของมันไม่ได้ลดลงเลย
“เป็นไปได้ยังไง!”เทพฟ้าร้องตื่นตระหนกมากๆ
“นั่นเป็นกำแพงสายฟ้าที่ก่อตัวด้วยพลังของฟ้าผ่าทำลายล้างใต้หล้านับไม่ถ้วน มันไม่สามารถรับการโจมตีได้แม้แต่วินาทีเดียวและโดนฉีกออกเป็นชิ้นๆ!”
“ไม่ได้ ห้ามปล่อยให้รังสีดาบนั้นเข้าใกล้ค้อนสายฟ้าเด็ดขาด!”
“อ้า สู้ตาย!”
เทพฟ้าร้องกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที และคำรามออกมาเหมือนฟ้าผ่า
เขากำสองมือไว้แน่น และยืดอกทันที มีพลังสายฟ้าที่ทรงพลังมากๆออกมาจากหน้าอกของเขา
พลังสายฟ้านั่นเข้าไปในค้อนสายฟ้ายักษ์ทันที ภายในชั่วพริบตาค้อนสายฟ้าเปล่งประกายมากขึ้น มันเปล่งประกายมากกว่าเมื่อสักครู่มากๆ
หลินหยุนรู้สึกตกใจเล็กน้อย:”ไม่แปลกใจเลยที่คุณสามารถควบคุมพลังสายฟ้าได้อย่างแม่นยำ คุณมีร่างภูตอสุนีบาตนี่เอง”
“เป็นร่างภูตปรากฏอีกคนหนึ่งแล้ว ดูเหมือนฉันไม่ควรดูถูกผู้บำเพ็ญพิเศษบนโลกใบนี้”
“อย่างไรก็ตาม ถึงแม้คุณจะเป็นร่างภูตอสุนีบาต คุณก็รับการโจมตีด้วยดาบครั้งนี้ของฉันไม่ได้ เพราะคุณอ่อนแอมากเกินไป ร่างภูตอสุนีบาตของคุณกับร่างภูตไฟของเขาเหมือนกัน พวกคุณสามารถใช้พลังได้แค่หนึ่งในหมื่นของร่างภูตเท่านั้น”
“ถ้าเป็นร่างภูตสวรรค์ประทานที่อยู่ในรูปแบบแข็งแกร่งที่สุด มันคือสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดและเกิดมาเพื่อเป็นเซียน”
รังสีดาบสีดำสนิทเข้าใกล้ค้อนสายฟ้าแล้ว ประกายสายฟ้าที่อยู่รอบๆค้อนสายฟ้าจู่ๆก็ดับลงทันที
สายฟ้าพวกนั้นรับการโจมตีของรังสีดาบสีดำสนิทได้แค่ไม่กี่วินาที จากนั้นมันก็สลายไป
รังสีดาบสีดำสนิทพุ่งเข้าไปที่ค้อนสายฟ้าทันที ทำให้ค้อนสายฟ้ามีรอยแยกจากตรงกลางเกิดขึ้น มีเส้นสีดำปรากฏอย่างชัดเจนจากด้านบนลงมาด้านล่าง
“แย่แล้ว!”
“คิดไม่ถึงจริงๆ ฉันใช้พลังของร่างภูตอสุนีบาตเพิ่มเข้าไปในค้อนสายฟ้าแล้ว แต่มันก็รับมือการโจมตีได้แค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น”
“การโจมตีด้วยดาบครั้งนี้ มันแข็งแกร่งมากจนเกินไปจริงๆ!”
เทพฟ้าร้องรีบพุ่งออกไปทันที และยืนอยู่ด้านล่างค้อนสายฟ้า เขาใช้สองมือจับด้ามค้อนสายฟ้าและตะโกนทันที:”อ๊าก!”
ค้อนสายฟ้าค่อยๆเล็กลง จากร้อยกว่าฟุตเปลี่ยนเป็นแปดสิบฟุต สุดท้ายแล้วมันเล็กลงจนเหลือแค่ยี่สิบฟุต
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาคาดคิดไม่ถึงก็คือ รังสีดาบสีดำสนิทก็ค่อยๆลดลงเหมือนกันและตามติดตลอด
เพ้าดำกับหมาป่าเพลิงที่อยู่ข้างๆต่างมองหน้ากัน และพยักหน้าพร้อมกัน
จู่ๆร่างกายของเพ้าดำก็หายตัวไป ผ่านไปชั่วครู่ เขาก็ปรากฏตัวที่ด้านหน้าของเทพฟ้าร้อง
ตูม!
เพ้าดำใช้คฑาฟาโรห์ที่อยู่ในมือปักลงพื้นทันที และพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง:”นภาพิทักษ์!”
มีวงกลมใสๆค่อยๆกระจายออกไปเหมือนคลื่นน้ำ และปกป้องค้อนสายฟ้าเอาไว้ ระหว่างค้อนสายฟ้ากับรังสีดาบสีดำสนิท ได้เพิ่มพลังของมิติที่มองไม่เห็นหลายสิบชั้นทันที
หลังจากมีพลังของมิติค่อยช่วย ทำให้ความกดดันของเทพฟ้าร้องลดลงอย่างมาก
ส่วนอีกด้านหนึ่ง หมาป่าเพลิงที่ร่างกายปกคลุมไปด้วยเปลวไฟ เขาใช้สทรัมระเบิดอีกครั้ง กลายเป็นลูกไฟใหญ่ๆและพุ่งเข้าไปกระแทกหลินหยุนทันที