จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 998 หุบเขาห้านิ้ว
ค้อนดาวร่วงไม่เหมือนกับท่าสยบเขากับท่าแยกน้ำเมื่อสักครู่
สองกระบวนท่านั้นใช้เพื่อการโจมตีโดยตรง
แต่ค้อนดาวร่วงโจมตีลงมาจากท้องฟ้า มันเหมือนกับการโจมตีระยะไกลของนักเวทย์
และพลังค้อนดาวร่วงทำให้ศัตรูไม่สามารถมองเห็นได้
ซีซาร์โกรธมากๆกับการโจมตีแบบนี้ เขาคำรามใส่ท้องฟ้า และสองมือก็ทุบหน้าอกของตัวเอง
จากนั้นร่างกายของซีซาร์ก็ใหญ่โตมากขึ้น
ครั้งนี้ ร่างกายของเขาสูงสิบกว่าเมตร เขาเหมือนกับตึกสูงๆที่ยืนอยู่กลางหุบเขา
ร่างกายของเขาสูงเทียบเท่ากับยอดภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะที่อยู่ไม่ไกลออกไป
ตูม!
ค้อนดาวร่วงโจมตีโดนแผ่นหลังของซีซาร์อย่างแรง
แต่ซีซาร์ไม่เป็นอะไรเลย เขายืนนิ่งๆอยู่ที่เดิม และมองหลินหยุนด้วยสายตาที่ดูถูก
“วิชาวัชระเหรอ!”หลินหยุนหรี่ตาตัวเอง
“ดูเหมือนว่าคุณจะได้รับพลังบางส่วนจากสายเลือดของเผ่ามนุษย์ลิง!”
ซีซาร์มองหลินหยุนและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม:”คุณรู้วิชาเผ่ามนุษย์ลิงของพวกเราด้วย ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ใช่นักบำเพ็ญเซียนธรรมดาทั่วไป”
“ก่อนหน้านี้ ฉันประเมินคุณต่ำไปจริงๆ!”
“ตอนนี้คุณไปตายได้แล้ว!”
สีหน้าของซีซาร์มีแต่ความเย็นชา เขายกเท้าที่มีแต่ขนสีดำขึ้นมา และกระทืบหลินหยุนอย่างแรง
การกระทืบครั้งนี้ ถ้าอยู่ตอนกลางวัน มันคงมืดฟ้ามัวดิน และใหญ่เหมือนกันภูเขา
แต่เมื่ออยู่ตอนกลางคืน การกระทืบครั้งนี้ ก็เป็นแค่เงาดำๆในยามค่ำคืนเท่านั้น
หลินหยุนหัวเราะอย่างเย็นชาและพูด:”มันก็แค่วิชาวัชระเท่านั้น ยังกล้ามาอวดดีต่อหน้าฉันเหรอ!”
“ฉันจะให้คุณได้เห็นอะไรคืออิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่แท้จริง!”
“หลักเกณฑ์ฟ้าดิน!”
จู่ๆร่างกายของหลินหยุนก็ใหญ่ขึ้น และใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ สูงร้อยกว่าฟุต
ซีซาร์ที่มีรูปร่างใหญ่ราวกับภูเขา แต่ตอนนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา ราวกับมดตัวเล็กๆ
“ท่านเทพแห่งสว่างที่เคารพที่เคารพ นี่มันคือวิชาอะไรกันแน่!”
“หลินชางฉอง เขาคือนักบู๊หรือนักเวทย์กันแน่?”
เทพฟ้าร้องกับเพ้าดำตกตะลึงมากๆ:”นี่คือเวทมนตร์หรอ? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน!”
ฉูเหอกับตางอู่ตกตะลึงมากๆเหมือนกัน
“นี่คืออิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ในตำนานใช่ไหม?
“ดูเหมือนว่าข่าวลือในโลกนักบู๊ที่ว่าปรมาจารย์หลินเป็นนักบำเพ็ญเซียน มันน่าจะเป็นเรื่องจริง!”
ดวงตาของคาร์นอตวิลเลียมฉายแววประกาย:”แข็งแกร่งจริงๆ เขาแข็งแกร่งจริงๆ!”
“ซีซาร์พูดว่าเขาเป็นนักบำเพ็ญเซียน อะไรคือนักบำเพ็ญเซียนเหรอ? ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งกว่านักบู๊เหล่านั้นมากถึงขนาดนี้!”
ซีซาร์เงยหน้าขึ้นมา ถึงจะสามารถมองเห็นใบหน้าของหลินหยุน
ส่วนคนอื่นๆตัวเล็กมากๆเหมือนมดเลย
“มันคืออิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์อะไรกันแน่!”
“เขาเป็นนักบำเพ็ญเซียนธรรมดาที่ยังฝึกไม่ถึงขั้นแดนยาทอง ทำไมเขาถึงมีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่แข็งแกร่งขนาดนี้!”
สีหน้าของซีซาร์ตกตะลึงมากๆและไม่เข้าใจ
“มันเป็นของปลอม มันต้องเป็นของปลอมแน่ๆ มันเป็นแค่ภาพลวงตา เป็นแค่ภาพลวงตาที่ไร้ประโยชน์เท่านั้น!”
ซีซาร์พูดปลอบใจตัวเอง
ดูเหมือนว่าหลินหยุนจะรู้ความคิดของเขา เขาก็เลยกระทืบเท้าลงมาทันที
ซีซาร์ตกใจมากๆและยื่นแขนสองข้างออกไป เขาพยายามใช้สองแขนรับการโจมตีของหลินหยุน
อย่างไรก็ตาม พลังของแรงกระทืบนั้น มันหนักว่าภูเขา ราวกับฟ้าดินถล่มลงมา
เสียงดังตุ๊บขึ้น ซีซาร์คุกเข่ากับพื้นทันที พื้นดินมีหลุมขนาดใหญ่เกิดขึ้นสองหลุม เพราะร่างกายอันใหญ่โตของซีซาร์
“มันเป็นไปได้ยังไง!”
“วิชาวัชระของฉันมีร่างกายที่แข็งแกร่งราวกับเหล็กกล้า สมัยก่อนฉันอาศัยวิชาวัชระนี้มุดลงไปในพื้นดิน ถึงสามารถรอดจากระเบิดนิวเคลียร์หลายสิบลูกระเบิดพร้อมกัน พลังอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่เขาใช้ออกมา พลังจะต้องลดลงอย่างแน่นอน วิชาวัชระของฉันจะต้องรับการโจมตีของเขาได้อย่างแน่นอน!”
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ซีซาร์โดนหลินหยุนใช้เท้ากระทืบจนมุดลงไปในดินเลย
น้ำเสียงเบาๆของหลินหยุนดังขึ้น ราวกับเสียงของฟ้าร้อง:”วิชาวัชระแล้วยังไง เมื่อต้องเผชิญกับพลังแข็งแกร่งที่แท้จริง ถึงแม้จะเป็นเหล็กกล้าก็ต้องแตกหัก!”
เมื่อพูดจบ หลินหยุนก็ใช้แรงที่ปลายเท้าทันที ทำให้ซีซาร์ถูกเหยียบจนร่างกายทั้งหมดลงไปอยู่ใต้ดิน
หลินหยุนก็กระทืบเท้าบนพื้นหลายครั้ง ราวกับกำลังเหยียบแมลงสาบตัวหนึ่ง เพราะกลัวว่าแมลงสาบยังไม่ตาย
บนพื้นดินมีการเคลื่อนไหวเกิดขึ้น ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างกำลังมุดอยู่ใต้ดิน
“ไปตายซะ!”
จู่ๆร่างกายของซีซาร์ก็ปรากฏตัวอยู่ด้านบนของหลินหยุน และต่อยหมัดใส่ศีรษะของหลินหยุนทันที
“ไอ้หนุ่ม วิชาวัชระไม่ใช่วิชาที่สามารถทำลายได้ง่ายๆ!”
“นี่คือวิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเราเผ่ามนุษย์ลิง มันไม่ทำลายง่ายๆอย่างที่คุณคิดเอาไว้!”
ขณะที่หมัดของซีซาร์กำลังจะโจมตีถูกศีรษะของหลินหยุน ถึงแม้หลินหยุนจะแข็งแกร่งขนาดไหน เมื่อโดนหมัดนี้โจมตีโดนศีรษะก็ต้องเสียชีวิตอย่างแน่นอน
ทันใดนั้น ก็มีเงาปรากฏขึ้น มีฝ่ามือขนาดใหญ่ตบลงมา ราวกับตบแมลงวันตัวเล็กๆให้ตาย
มือขนาดใหญ่ของหลินหยุนฟาดจนซีซาร์ตกลงมาที่พื้น
อย่างไรก็ตาม บนร่างกายของซีซาร์มีแสงสีทองปรากฏขึ้น ทำให้ฝ่ามือของหลินหยุนไม่สามารถขยับได้อีก
เหมือนกับรถยนต์คันหนึ่ง เมื่อเจอแม่แรง ฝ่ามือของหลินหยุนคือรถยนต์ และร่างกายของซีซาร์คือแม่แรง
“ไอ้หนุ่ม ฉันเคยพูดแล้ว วิชาวัชระของพวกเราเผ่ามนุษย์ลิง มันไม่ได้ทำลายได้ง่ายๆอยู่แล้ว!”
ซีซาร์หัวเราะด้วยความอวดดี เขายกสองมือขึ้นและดันฝ่ามือของหลินหยุนขึ้นมา ราวกับว่าเขาจะยกฟ้าดินขึ้นมา
“ใช่เหรอ?”มุมปากของหลินหยุนเผยรอยยิ้มออกมา
จู่ๆก็มีเงาอีกอันหนึ่งฟาดลงมาทันที
เงานั้นคือมืออีกข้างของหลินหยุนและมีแสงสีทองเหมือนกัน และกดลงไปที่ฝ่ามือข้างนั้น
“บางทีพลังที่ฉันมีอยู่ตอนนี้ ไม่สามารถทำลายวิชาวัชระของคุณได้ แต่ถ้าเพิ่มยันต์ไท่ซานนี้เข้าไปละ คุณจะรับไหวไหม?”
ยันต์ไท่ซานคือเวทมนตร์ที่หลินหยุนคิดค้นขึ้นมาเองเมื่อชาติที่แล้ว เมื่อเพิ่มยันต์ไท่ซานเข้าไป มันจะหนักราวกับภูเขาไท่ซาน
ตูม!
มือข้างนั้นหนักราวกับภูเขาไท่ซานที่ทับลงมา
ร่างกายของซีซาร์งอตัวทันที และมีเสียงคร่ำครวญออกมาจากปาก
อย่างไรก็ตาม เขายังยืนหยัดอยู่ได้
“ฮ่าๆๆ ไอ้หนุ่ม ฉันพูดแล้ว คุณทำลายวิชาวัชระของฉันไม่ได้! แม้แต่ภูเขาไท่ซานจริงๆ ฉันก็สามารถแบกมันเอาไว้ได้!”
หลินหยุนพยักหน้าและพูด:”มันเป็นอย่างที่คุณพูดจริงๆ เผ่ามนุษย์ลิงมียอดฝีมือที่สามารถแบกดวงดาวและเดินอยู่ในอวกาศได้ พลังของดวงดาวนั้นกว้างใหญ่ไพศาล ถ้าเอาภูเขาไท่ซานกับเปรียบเทียบกับดวงดาว มันก็เป็นได้แค่เม็ดทรายเท่านั้น”
“อย่างไรก็ตาม คุณมีสายเลือดของเผ่ามนุษย์ลิงแค่หนึ่งเปอร์เซ็นต์เท่านั้น อีกอย่างหนึ่ง พลังของคุณถูกจำกัดด้วยพลังทิพท์อันน้อยนิดที่อยู่บนโลกมนุษย์ ถ้าคุณอยากจะแข็งแกร่งเท่ากับบรรพบุรุษของคุณ คุณก็ทำได้แค่คิดเพ้อฝันไปวันๆเท่านั้น”
ซีซาร์ค่อยๆยืนหยัดอย่างมั่นคง ถึงแม้จะเพิ่มยันต์ไท่ซาน แต่ก็ถูกวิชาวัชระของเขารับเอาไว้ได้
“ถึงแม้ฉันไม่สามารถแข็งแกร่งเท่ากับบรรพบุรุษของฉัน แต่พลังแค่นี้ก็สามารถเอาชนะคุณได้อย่างแน่นอน”
“คุณทำลายวิชาวัชระของฉันไม่ได้ คุณก็เอาชนะฉันไม่ได้!”
หลินหยุนหัวเราะออกมา:”ยันต์ไท่ซานเอาชนะคุณไม่ได้ แล้วถ้าเป็นยันต์ห้าขุนเขาละ?”
เมื่อพูดจบ ฝ่ามือของหลินหยุนก็มีแสงสีทองปรากฏอีกครั้ง
ตุ๊บ!
ซีซาร์คุกเข่ากับพื้นทันที ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือดสด
หลินหยุนพูดเบาๆ:”นี่เป็นเพียงแค่ยันต์ห้าขุนเขาเท่านั้น ตอนที่ฉันบำเพ็ญเซียนและแข็งแกร่งที่สุด ฉันเคยใช้ยันต์หมื่นดาวเอาชนะเซียนแดนสู่ธรรมะที่เป็นบรรพบุรุษเผ่ามนุษย์ลิงของพวกคุณมาแล้ว!”
“คุณเป็นแค่มนุษย์ลิงที่มีสายเลือดไม่บริสุทธิ์ คุณจะหนีจากหุบเขาห้านิ้วของฉันได้ยังไง”
กระดูกทุกส่วนในร่างกายของซีซาร์โดนทับจนแตกละเอียด แต่พลังจากสายเลือดของเผ่าโบราณสัตว์ดาวนั้นแข็งแกร่งมากๆ ทำให้เขายังไม่ตาย
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน ทำให้ใบหน้าของซีซาร์เต็มไปด้วยความหวาดกลัว:”คุณเป็นใครกันแน่?”
“คุณเป็นใครกันแน่?”
ซีซาร์เคยอ่านเจอในบันทึกของนักบำเพ็ญเซียนโบราณ เขารู้ว่าเซียนแดนสู่ธรรมะหมายถึงอะไร
นั่นคือยอดฝีมือที่เป็นเจ้าของจักรวาลเลย
จักรวาลนับพันนับหมื่น มีนักบำเพ็ญเซียนนับหมื่นชนเผ่า คนที่สามารถฝึกฝนถึงขั้นเซียนแดนสู่ธรรมะมีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้น
แต่หลินหยุนพูดว่าเขาเคยเอาชนะเซียนแดนสู่ธรรมะมาแล้ว เขาเป็นใครกันแน่?
เขาคือมหากษัตริย์เหรอ?
แล้วเขามาปรากฏตัวบนโลกมนุษย์ที่มีพลังทิพท์อันน้อยนิดได้ยังไง?