จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 999 พลังของเทคโนโลยี
สีหน้าของซีซาร์เต็มไปด้วยคำถาม แต่เขาไม่มีโอกาสได้รับรู้ความจริงแล้ว
วิชาวัชระโดนทำลาย พลังของเขาหายไปอย่างรวดเร็ว ร่างกายของเขาก็เล็กลงอย่างรวดเร็ว
พลังของหลินหยุนบวกกับพลังของยันต์ห้าขุนเขา ทำให้ซีซาร์รับไม่ไหว ทำให้ร่างกายของเขาโดนทับจนแตกละเอียด
มนุษย์ลิงเหล่านั้นที่อยู่ในหุบเขาคุกเข่ากับพื้นทันที พวกมันร้องด้วยความโศกเศร้า ฟังดูแล้วโศกเศร้ามากๆเหมือนทหารที่เสียชีวิตอยู่ต่างแดน และไม่สามารถกลับบ้านเกิดของตัวเองได้
หลินหยุนเก็บพลังของตัวเองกลับมา ทำให้ร่างกายของกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ตอนนี้ พลังของหลินหยุนเหลือแค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น
สำหรับมนุษย์ลิงที่เหลืออยู่ หลินหยุนไม่ได้ต้องการฆ่าล้างพวกมันทั้งหมด แต่พวกมันต้องเชื่อฟังคำสั่งของตัวเอง
มองดูยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลกที่ตัวสั่นเทา หลินหยุนพูดเบาๆ:”ไสหัวออกไปจากที่นี่ ห้ามเข้ามาที่นี่แม้แต่ก้าวเดียว!”
“ได้ รับทราบ!”
ยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลกหันหลังและวิ่งหนีทันที พวกเขาเหมือนกระต่ายที่โดนหมาป่าไล่ล่า
แม้แต่เทพฟ้าร้องกับเพ้าดำก็ไม่กล้าพูดปฏิเสธ สีหน้าของพวกเขาแย่มากๆและหันหลังจากไปทันที
ยอดฝีมือในตำนานที่โดนระเบิดนิวเคลียร์หลายสิบลูกแต่ก็สามารถรอดชีวิตมาได้ แต่โดนหลินหยุนใช้ฝ่ามือทับจนร่างกายแตกละเอียด พวกเขาที่คิดว่าตัวเองเป็นยอดฝีมือ ในสายตาของหลินหยุนคงอ่อนแอมากๆเหมือนมดตัวเล็กๆ!
ถ้าก่อนหน้านี้ หลินหยุนแสดงพลังที่แท้จริงออกมา ถึงแม้พวกเขาจะมีความกล้ามากแค่ไหน พวกเขาก็ไม่กล้าแย่งน้ำศักดิ์สิทธิ์กับหลินหยุนอย่างแน่นอน
บนยอดหุบเขา จอร์จมองเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาอ้าปากข้างไว้นานมาก
“ท่านเทพแห่งสว่างที่เคารพที่เคารพ ฉันได้เห็นตำนานเกิดขึ้นแล้ว!”
“ไม่ได้ ข้อมูลของหลินชางฉองจะบันทึกไว้ในระดับSSไม่ได้ ต้องเอาไว้ในระดับที่สูงที่สุด ต้องบันทึกในระดับความลับสุดยอด!”
จอร์จหยิบสมุดบันทึกออกมา และรีบเขียนบันทึกอย่างรวดเร็ว
จู่ๆหลินหยุนก็สัมผัสอะไรบางอย่างได้และมองไปที่ทิศตะวันตกทันที
ตรงนั้น มีแสงสว่างหลายๆอันบินมาอย่างรวดเร็ว มันเป็นจุดเด่นมากๆในท้องฟ้ายามค่ำคืน
ยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลกที่กำลังจะจากไปก็มองเห็นเหมือนกัน
“นั่นคืออะไรเหรอ?”
มีคนถามออกมาด้วยความสงสัย
แสงสีขาวบินเข้ามาอย่างรวดเร็ว ผ่านไปชั่วพริบตา มันกลายเป็นพลุไฟสีน้ำเงินที่พุ่งเข้ามา
ผ่านไปชั่วพริบตา พลุไฟเหล่านั้นกลายเป็นจรวดหลายๆลูก
“แย่แล้ว นั้นเป็นจรวดของทหารรัสเซีย!”มียอดฝีมือของกาฬโลกจำมันได้
“ทำไมต้องยิงจรวดด้วย!”
“รัสเซียกำลังซ้อมรบที่ทุ่งน้ำแข็งตอนเหนือสุดเหรอ?”
“ทำไมฉันรู้สึกว่าจรวดเหล่านั้นถึงบินตรงมาที่พวกเรายืนอยู่ละ?”
“ให้ตายเถอะ จรวดพวกนั้นยิงมาที่พวกเรา! พุชเชอะคนนั้นเป็นทหารระดับสูงของรัสเซีย เขาถูกคิงคองซีซาร์ฆ่าตาย รัสเซียมาเพื่อแก้แค้นให้เขา!”
“พวกเราควรทำยังไงดี? ฉันยังไม่เคยลองเลยว่าจรวดพวกนี้มีพลังทำลายล้างสูงแค่ไหน? ฉันไม่รู้ว่าจะสามารถรับมือได้ไหม!”
“จะรับมือทำไม ยังไม่รีบหนีอีก อยากตายเหรอ ?”
ทุกคนตกตะลึงและหวาดกลัวมากๆ
ปรมาจารย์บู๊สามารถรับกระสุนได้ แต่ไม่เคยได้ยินว่าสามารถรับจรวดได้
และดูเหมือนว่าจรวดพวกนี้จะมีพลังทำลายล้างสูงมากๆ
ฉูเหอพูดด้วยความตกใจ:”แย่แล้ว ถ้าจรวดพวกนี้ตกลงมา มันจะทำลายเทือกเขาทิพย์ทั้งหมดแน่นอน!”
“ปรมาจารย์หลิน คุณรีบเก็บผลไม้รวมทิพย์นั้นและหนีไปเถอะ!”
“เอ๊ะ ปรมาจารย์หลินละ?”เมื่อฉูเหอมองไปที่หลินหยุน แต่เขาพบว่าหลินหยุนหายไปนานแล้ว
หลินหยุนในเวลานี้กำลังถือดาบเฮ่าเทียน เขาเคลื่อนไหวเร็วกว่าเสียงและพุ่งไปหาจรวดพวกนั้น
ตางอู่มองไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืนด้วยสีหน้าตกตะลึงมากๆ:”ปรมาจารย์หลินกำลังจะทำอะไรกันแน่?”
ฉูเหอพบหลินหยุนที่บินอยู่บนท้องฟ้าที่มีความสูงหลายพันเมตร เขามีสีหน้าที่ตกตะลึงและพูด:”เขาคิดจะหยุดจรวดพวกนั้นจริงๆเหรอ?”
ขณะพูด หลินหยุนได้บินสูงไปหลายพันเมตรแล้ว เขายืนอยู่บนท้องฟ้า เขามีสีหน้าปกติและมองดูจรวดที่พุ่งมาด้วยความเร็ว
“คิดเหรอว่าฉันจะยอมให้พวกคุณทำลายเทือกเขาทิพย์พวกนั้น”
เขายกดาบขึ้นและฟันลงไปทันที
มีรังสีดาบสีแดงขนาดใหญ่จากดาบเฮ่าเทียนพุ่งออกไปทันที และฟันใส่จรวดพวกนั้น
ตูมๆๆๆๆ!
มีเสียงระเบิดดังขึ้น และเปลวไฟก็พุ่งขึ้นไปยังท้องฟ้า จนทำให้ท้องฟ้ายามค่ำคืนสว่างทันที
หลินหยุนสามารถหยุดจรวดเหล่านั้นได้สำเร็จ
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะอยู่บนท้องฟ้าที่มีความสูงหลายพันเมตร แต่ทุกคนที่อยู่ด้านล่างก็สัมผัสได้ถึงความร้อนจากเปลวไฟที่ระเบิดออกมา
“แข็งแกร่งจริงๆ แม้แต่ปรมาจารย์บู๊ก็คงโดนระเบิดจนกลายเป็นจุณอย่างแน่นอน!”
“อยากรู้จริงๆ สมัยนั้นซีซาร์รอดชีวิตจากระเบิดนิวเคลียร์หลายสิบลูกได้ยังไง!”
สีหน้าของยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลกเต็มไปด้วยความตกตะลึง
“ไม่แปลกใจเลยที่ยอดฝีมืออย่างซีซาร์ยังต้องเก็บซ่อนตัว เพราะพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกใบนี้ ไม่ใช่ผู้ฝึกบู๊สามารถควบคุมได้ อาวุธของประเทศต่างๆคือพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกใบนี้”
ถึงแม้จะเป็นยอดฝีมือแดนเทพแล้วไง เมื่อโดนขีปนาวุธโจมตีต่อเนื่อง ถึงแม้จะมียอดฝีมือแดนเทพร้อยกว่าคน ก็คงโดนขีปนาวุธระเบิดจนกลายเป็นจุณ
ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีขีปนาวุธที่ทรงพลังมากกว่านั้นอีกเช่น ระเบิดนิวเคลียร์ ระเบิดไฮโดรเจน
หลินหยุนยืนอยู่กลางอากาศอย่างเงียบๆ เขากำลังสัมผัสพลังของจรวดพวกนั้นที่ระเบิดออกมา
“ถ้าอยู่จุดศูนย์กลางของจรวดพวกนั้น แม้แต่ยอดฝีมือแดนเทพก็คงโดนแรงระเบิดจนเสียชีวิต มีเพียงยอดฝีมือแดนเทพขั้นสูงสุดเท่านั้นที่สามารถรับมือได้”
“ถึงแม้จรวดพวกนี้จะทำให้ฉันบาดเจ็บไม่ได้ แต่ถ้าคำนวณจากพลังของจรวดพวกนี้ ฉันต้องฝึกฝนถึงขั้นแดนยาทองถึงจะสามารถรับมืออาวุธนิวเคลียร์ได้”
“อย่างไรก็ตาม ในเมื่อรัฐบาลรัสเซียลงมือแล้ว พวกเขาต้องมีอาวุธอย่างอื่นอีกแน่นอน”
เป็นอย่างที่หลินหยุนคิดจริงๆ มีเครื่องบินรบรุ่นที่ห้าจำนวนสามลำปรากฏตัวบนท้องฟ้าที่อยู่สูงขึ้นไปหมื่นกว่าเมตร
นักบินที่อยู่บนเครื่องบินรบสามลำกำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
“เฮ้ กอร คุณฆ่าผู้บำเพ็ญพิเศษตายเยอะขนาดนี้ในครั้งเดียว คุณรู้สึกภาคภูมิใจมากๆใช่ไหม?”
“ลอเรนซ์ มันไม่มีอะไรน่าดีใจเลย ชาวจีนของสำนักหลงถังยังอยู่ด้านล่าง ยังมีหลินชางฉองคนนั้นด้วย ฉันเป็นห่วงว่าทำแบบนี้จะกระทบความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศ”
“ฮ่าๆๆ พีเทอร์ คุณคิดมากไปแล้ว ตรงนี้เป็นอาณาเขตของพวกเรา พวกเขาฆ่าท่านพุชเชอะก็เท่ากับว่าพวกเขาประกาศศึกกับพวกเรา เมื่อเทียบกับการตายของนักบู๊ชาวจีนพวกนี้ พวกเขาควรกังวลพวกเราไปหาเรื่องมากกว่า”ลอเรนซ์พูดอย่างเย็นชา
“พอแล้วทุกคน อย่าพูดอะไรไร้สาระอีก รีบทำงานได้แล้ว!”
สามคนกดปุ่มยิงมิสไซล์ทันที
ฟิ๊วๆๆๆ……
เครื่องบินรบหนึ่งลำยิงขีปนาวุธสี่ลูก ขีปนาวุธทั้งหมดสิบสองลูกพุ่งไปที่หุบเขาด้วยความเร็วทันที
“ดูนั้น พวกมันยิงมาอีกแล้ว!”
มียอดฝีมือคนหนึ่งของกาฬโลกชี้ไปที่แสงสว่างบนท้องฟ้ายามค่ำคืนและตะโกนทันที
“นั่นคืออะไรเหรอ?”
“เมื่อสักครู่คือจรวด หรือว่าตอนนี้มันคือ……มิสไซล์?”
ทุกคนเงยหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้ายามค่ำคืน มิสไซล์สิบสองลูกที่ถูกยิงออกมาเรียงกันเป็นหน้ากระดานได้พุ่งมาอยู่เหนือหุบเขาแล้ว
“เกียโร คุณปากเสียจริงๆ!”ยะโซด่าออกมา จากนั้นก็หนีทันที
“คุณจะวิ่งหนีทำไม คุณวิ่งได้เร็วกว่ามิสไซล์เหรอ!”เกียโรยอมแพ้และตัดใจทันที
“วิ่งไม่เร็วก็ต้องวิ่ง! คุณจะยืนรอความตายเหรอ?”
“มันก็ไม่แน่ พวกเรายังมีหลินชางฉองอยู่ไม่ใช่เหรอ?”
“ใช่ พวกเรายังมีหลินชางฉองอยู่!”
“เมื่อสักครู่เขาสามารถทำลายจรวดได้ บางทีตอนนี้เขาอาจจะทำลายมิสไซล์ก็เป็นไปได้!”
“ทำลายมิสไซล์? คุณกล้ามากๆที่คิดแบบนี้!”
จู่ๆยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลกก็รู้สึกว่าความคิดของตัวเองตลกมากๆ แม้แต่ตัวเองก็ไม่กล้าคิด มีคนที่สามารถใช้พลังของตัวเองทำลายมิสไซล์ได้เหรอ
บนยอดเขา จอร์จมองเห็นขีปนาวุธอากาศสู่พื้นทั้งสิบสองลูก สีหน้าของเขาลังเลมากๆ
“ฉันควรจากไปหรืออยู่ที่นี่เพื่อรอดูหลินชางฉองกันแน่?”
“ถ้าไม่จากไป บางทีฉันอาจจะตายอยู่ตรงนี้ก็ได้ แต่ถ้าฉันจากไป หลินชางฉองสามารถทำลายมิสไซล์ได้ ฉันก็จะไม่ได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น”
จอร์จยังคงลังเลอยู่ แต่หลินหยุนที่อยู่กลางอากาศมองดูมิสไซล์สิบสองลูกที่มีแสงสีแดงยาวๆตามหลัง เขาฟันดาบลงไปทันที