ฉันมีมานาไร้ขีดจำกัดในวันสิ้นโลก - ตอนที่ 20

บทที่ 20 การเคลื่อนไหว

ฉันตื่นแต่เช้าตรู่ในเช้าวันถัดมา เพราะฉันรู้สึกตื่นเต้นเกินกว่าจะลองทำสิ่งต่างๆ มากมายในวันนี้ มีความคิดมากมายผุดขึ้นในใจฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นด้วยอะไร ฉันมองดูชายผมดำในกระจกในขณะที่ความคิดของฉันถูกย้อนกลับไปในช่วงสองสามปีอย่างอธิบายไม่ได้เกี่ยวกับช่วงวัย 20 ของฉัน

ผู้ชายในกระจกดูเหมือนฉันเมื่อสองสามปีก่อน เขามีผมยุ่งๆ เต็มหัว ผิวขาวแบบเดียวกัน และมีดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวังและความฝันที่ไม่ถูกทำลายไปอย่างสิ้นเชิง ฉันสะบัดตัวเองออกจากภวังค์เมื่อเริ่มต้นวันใหม่

ฉันเริ่มต้นด้วยการตรวจสอบ [แหวนเก็บของ] ที่ฉันได้รับจากมือของแอนเดอร์สันในนั้นมี [คอร์], [ไอเทม] และ 2 [สกิลบุ๊ค] มากมาย ฉันพอใจมากกับการค้นพบนี้ เนื่องจากคอร์ส่วนใหญ่เป็นระดับ C โดยมีไอเทมระดับ D 8 ชิ้น และไอเทมระดับ C 2 ชิ้น [รองเท้าสายฟ้า] และ [หมวกไฟ] สกิลบุ๊คทั้งสองเล่มนั้นเป็นทั้งระดับ C เช่นกัน นั่นคือ [ความนุ่มนวล: เอฟเฟกต์ป้องกันและการรักษาเพิ่มขึ้น 50%] และ [ซุปเปอร์ชาร์จ- พลังงานดังก้องผ่านตัวคุณ เพิ่มความเร็วในการร่าย 50%]

สกิล [ซุปเปอร์ชาร์จ] จะเข้ากับเกณฑ์ที่ฉันตั้งไว้เมื่อสองสามวันก่อนอย่างแน่นอน แต่ [ความยืดหยุ่น] ก็เป็นส่วนเสริมที่ยอดเยี่ยมที่สอดคล้องกับแผนปัจจุบันของฉัน แม้กระทั่งสกิลการเรียนรู้ที่มุ่งสู่งานอื่นนอกเหนือจาก นักเวทย์

ไอเทมระดับ D ทั้งหมดจะถูกขายไปพร้อมกับชิ้นส่วนระดับ C สองสามชิ้นที่ฉันจะไม่ใส่ในขณะที่ฉันรอ [ไอเทม] ที่ฉันถอดร่างของแอนเดอร์สันเพื่อซ่อมแซมตัวเอง ฉันสร้างความเสียหายให้กับพวกมันค่อนข้างมากด้วย [รูนระเบิด] แต่พวกมันควรจะได้รับการซ่อมแซมภายในวันพรุ่งนี้

สำหรับ [คอร์] นั้น สิ่งที่ต่ำกว่าระดับ C ที่พบในแหวนจะถูกขาย และฉันก็เริ่มดูดซับคอร์ระดับ C [ความอดทน] และ [ความแข็งแกร่ง] ฉันมีทั้งสองอย่างที่เป็นส่วนแบ่งของฉันบวกกับของ แอนเดอร์สัน ดังนั้นจึงเป็นจำนวนที่มาก แต่ฉันทำได้เพียงเพิ่ม [ความแข็งแกร่ง] ถึง 167 และ [ความอดทน] ถึง 170 เท่านั้น

เมื่อเสร็จสิ้นขั้นตอนเบื้องต้นเหล่านี้ ฉันออกจากห้องและเขียนข้อความถึงพนักงานขายอ้วนผู้น่ารักซึ่งฉันไม่เคยสนใจที่จะจำชื่อตอนที่ฉันไปศูนย์ปลุกพลังกลาง

ใบหน้าของฉันถูกแสดงออกมาอย่างหนักตลอดทั้งคืน หลายคนจึงจำฉันได้และถ่ายรูปไว้ แต่ฉันเพิกเฉยทุกอย่างและมาถึงศูนย์ปลุกพลังในเวลาไม่กี่นาที

ดูเหมือนเซลล์ขายตัวอ้วนจะเลื่อนขั้น เพราะมีผู้ช่วยสองคนอยู่ด้วยเมื่อเห็นฉันเดินเข้ามา เขายิ้มเจ้าเล่ห์แบบปกติแล้วพาฉันไปที่ห้องด้านหลังที่หรูหรากว่าเมื่อเทียบกับครั้งที่แล้ว

ฉันทำทุกอย่างอย่างก้าวกระโดดเมื่อชื่อของฉันถูกปล่อยออกมาเมื่อคืนนี้ ฉันรู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น สิ่งแรกที่พนักงานขายทำคือเปิดกระเป๋าเดินทางและยื่นการ์ดสีฟ้าแวววาวที่มีชื่อและรูปภาพของฉันพร้อมกับชื่อของนักล่าระดับ B ให้ฉัน

ฉันหยิบมันขึ้นมาและขอบคุณเพราะมันช่วยให้ฉันไม่ต้องยุ่งยากในการมองหาพื้นที่พัฒนาและเสียเวลาที่นั่น จากนั้นฉันก็นำคอร์และไอเท็มทั้งหมดที่ฉันต้องการขายออกมาในขณะที่ฉันขอให้เขาลงทะเบียนสกิลของอัศวินและเบอร์เซิร์กเกอร์ทั้งหมดที่พวกเขามีอยู่ในสต็อก

เขางุนงงในเรื่องนี้ แต่ทำตามที่เขาขอ และฉันก็กำลังดูสกิลบุ๊คทั้งหมดหลังจากนั้นไม่นาน ฉันได้ทำการค้นคว้าเกี่ยวกับนักเวทย์และสกิลของพวกเขาเป็นจำนวนมาก เนื่องจากนั่นเป็นเส้นทางที่ฉันอยากจะเดินเมื่อตื่นขึ้น แต่ฉันไม่ค่อยชำนาญในสกิลที่อัศวินและนักรบคลั่งใช้กันทั่วไป

โดยคำนึงถึงความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วของฉัน ฉันดูสกิลระดับ C เป็นส่วนใหญ่ เช่นเดียวกับสกิลพิเศษระดับ D ที่จะไม่ทิ้งผลกระทบไว้เบื้องหลังในเวลาไม่กี่สัปดาห์ บางอย่างตรงกับความต้องการของฉัน และฉันก็ชี้ให้พวกเขาเห็นพนักงานขายที่พาพวกเขาเข้ามาในห้องภายในไม่กี่นาที

สกิลใหม่ที่ฉันซื้อและเรียนรู้คือ [D-ผิวทนทาน: ความต้านทานต่อสกิลธาตุเพิ่มขึ้น], [D-ฉับพลัน: เพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่เล็กน้อย], [C-ความนุ่มนวล: ออร่าที่ให้คุณหลบหลีกเพิ่มขึ้น], [ C-ความแม่นยำ: ความแม่นยำของคุณเพิ่มขึ้นและการโจมตีของคุณจะไม่ค่อยพลาดเป้าหมาย] และ [ใจแข็ง: การป้องกันของคุณเพิ่มขึ้นเมื่อคุณรักษาบาดแผลเล็กน้อยจากการบาดเจ็บเล็กน้อย]

นี่เป็นสกิลเดียวที่เหมาะกับแนวทางใหม่ของฉันที่อยู่ใน อเวคเซนเตอร์สกิลที่เหลือทำให้คุณต้องใช้การต่อสู้ระยะประชิดหรืออาวุธระยะไกลเพื่อเปิดใช้งาน เช่น [ดาบแสง], [โล่ชาร์จ] หรือ [ลูกศรซ้อน] มันทำให้ฉันคิดว่าฉันควรซื้ออาวุธเพื่อเพิ่มสกิลเหล่านี้ในคลังแสงของฉันด้วยหรือไม่ โดยที่มันไม่ได้กระจายความสนใจของฉันไปหลายเรื่องเกินไป ฉันพอใจกับสกิลใหม่ที่เพิ่มเข้ามาและขอบคุณพนักงานขายที่มอบรอยยิ้มที่สดใสตามปกติของเขา

ฉันมีการจองน้อยลงมากเกี่ยวกับการถูกพบเห็นหรือถูกค้นพบ ดังนั้นฉันจึงเปิดใช้งานสกิลใหม่ที่ฉันเพิ่งเรียนรู้นอกเหนือจากสกิลเก่าทั้งหมดที่ยังคงทำงานในขณะที่ฉันออกจากศูนย์ปลุกพลัง ฉันรู้สึกถึงความแข็งแกร่งของร่างกายที่เพิ่มขึ้นในขณะที่เส้นทางของฉันได้รับการยืนยันว่ากำลังมุ่งหน้าไปในทิศทางที่ถูกต้อง

ฉันอยากลงไปในดันเจี้ยนทันทีขณะที่ฉันนั่งรถไปที่ [ปราสาทโซลาเอล]

ชายคนหนึ่งที่มีใบหน้าคมกริบกำลังทำเอกสารเสร็จเมื่อผู้ช่วยของเขาเดินผ่านประตูสำนักงานพร้อมกับกองเอกสารและโฟลเดอร์ที่ใหญ่กว่าเดิม ใบหน้าของชายคนนั้นมีสีหน้าเคร่งขรึมเมื่อเสียงหยาบของเขาออกมา “การผลิตและการสรรหานักล่าระดับ B ดำเนินไปอย่างไร”

ผู้ช่วยยิ้มหวานตอบเธอว่า “ดีมาก บอส เรามีตัวใหม่เข้ามาทุกวันและเราสามารถผลิตฮันเตอร์ระดับ B ได้อย่างน้อยวันละ 1 ตัวจากทรัพยากรที่พวกเขานำกลับมาจากดันเจี้ยน”

ชายคนนั้นพยักหน้าในขณะที่เขาพูดต่อ “ดี แผนกำลังไปในทิศทางที่ถูกต้อง แต่ต้องเร่งให้เร็วขึ้น เอื้อมออกไปหานักล่าเพิ่มเติมทั่วเมืองและดึงดูดให้มากที่สุดเท่าที่คุณจะทำได้ เราต้องการให้ดันเจี้ยนนี้ดำเนินต่อไป ให้เคลียร์ทุกวันด้วยหน่วยล่ามากขึ้น”

ผู้ช่วยของเขาพยักหน้าขณะที่เธอวางแฟ้มไว้ในมือบนโต๊ะแล้วโค้งคำนับด้วยรอยยิ้ม “ต่อไปนี้คือรายชื่อเบื้องต้นที่เรารวบรวมไว้ในวันนี้ซึ่งกำลังรอการอนุมัติของคุณ สำหรับอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์”

“เพื่ออาณาจักรศักดิ์สิทธิ์” ชายคนนั้นตอบด้วยสีหน้าเฉยเมย เขามองดูโฟลเดอร์ที่อยู่ข้างหน้าขณะที่เขาคิดถึงการเคลื่อนไหวที่พวกเขาได้เห็น และพวกเขาไม่ได้เตรียมตัวไว้อย่างไรสำหรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น มีภัยคุกคามอย่างใหญ่หลวงปรากฏอยู่เหนือพวกเขา และผู้คนยังคงเคลื่อนไหวด้วยความไม่รู้โดยสิ้นเชิง

เขารับผิดชอบการจัดการดันเจี้ยนระดับ B ใน เมืองสตาร์ และต้องการเกินโควตาที่กำหนดโดยนายพลสำหรับการผลิต เขาต้องการให้นักล่าเข้ามาทั้งกลางวันและกลางคืน นำ [ไอเทม], [สกิล] และ [คอร์] ออกมาให้ได้มากที่สุด

เขาวางแผนที่จะเขียนจดหมายอย่างเป็นทางการถึงผู้ระดับสูงและเพื่อนร่วมงานบางคนเพื่อแนะนำว่าพวกเขาเพิ่มความเร่งด่วนในเรื่องนี้และย้ายชิ้นส่วนของจักรวรรดิอย่างแข็งขันสำหรับวันต่อ ๆ ไป การผลิตนักล่าระดับ B กำลังมาอย่างดี แต่พวกมันยังไม่เพียงพอ ต้องการนักล่าระดับ A ที่เคลื่อนไหวในจักรวรรดิมากขึ้น

ใบหน้าของ สตีล มิคาอิล ผ่านเข้ามาในความคิดของเขาในขณะที่เขาพิจารณานักล่าระดับ A ที่เพิ่มขึ้นใหม่ทั้งหมด เขาส่ายหัวที่เต็มไปด้วยความกังวลขณะที่มองดูร่างผู้ช่วยที่รอการถูกไล่ออกต่อหน้า

เขาพยักหน้าให้เธอแล้วพูดพร้อมกับลุกขึ้นปลดกระดุมเสื้อของเขา “ปิดประตู ฉันถูกขังอยู่ในนี้นานเกินไปแล้วและต้องการปลดปล่อยความเครียดบ้าง”

ผู้ช่วยยิ้มหวานอีกครั้งขณะที่เธอทำตามคำสั่ง

ที่ด้านล่างของแฟ้มที่เธอวางไว้ มีชื่อเขียนไว้ในหมู่คนจำนวนมาก โนอาห์ ออสมอนท์มองเห็นได้ชัดเจนที่ด้านล่างของกองกระดาษหลายกอง