ฉัน….เป็นเจ้าสาวจอมปลอม - ตอนที่4 เห็นหนึ่งครั้งจูบหนึ่งครั้ง

ตอนที่4 เห็นหนึ่งครั้งจูบหนึ่งครั้ง

รถยนต์สีดำจอดอยู่หน้าบ้านพักตากอากาศของตระกูลมู่

มู่น่อนน่อนกำลังจะปลดเข็มขัดนิรภัย เฉินถิงเซียวที่อยู่ข้างๆโน้มตัวเข้ามา นิ้วเรียวยาวกดเบาๆที่ล็อกเข็มขัดนิรภัย เสียง”ผัวะ”ดังขึ้น เข็มขัดนิรภัยปลดออกแล้ว

ใบหน้าที่หล่อของเขาใกล้ชิดมาก ถึงแม้ว่าหัวใจของมู่น่อนน่อนเหมือนน้ำที่หยุดไหล เห็นแล้วก็หน้าแดงใจสั่นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอน เดิมทีตาที่ลอยอยู่เกิดความสับสนเล็กน้อย

ผู้ชายคนนี้ใช้แค่ใบหน้า ก็พอที่จะทำให้ผู้หญิงทุกคนหวั่นไหวได้

แต่คิดถึงพฤติกรรมของเขาเมื่อวานนี้ สีหน้าของมู่น่อนน่อนก็กลับมาปกติ

ก็แค่ลูกผู้ดีมีเงินร่ำรวยที่คิดสนุกเกินเลยกับพี่สะใภ้เท่านั้นเอง หน้าตาดีทำไรได้

เธอเงยหน้าขึ้น ดันแว่นเล็กน้อย สีหน้ามึนๆ ดวงตาที่ไม่มีแววนั้นมีความโง่เขลา”ฉันจะลงรถแล้ว”

เฉินถิงเซียวหรี่ตาเล็กน้อย ออร่าถูกปล่อยออกมาทันที คนทั้งคนเต็มไปด้วยกลิ่นไอความอันตราย

มู่น่อนน่อนรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของเขาอย่างเฉียบแหลม เปิดประตูจะลงรถ แขนข้างหนึ่งล็อกมือที่หล่อนจะเปิดประตูก่อน

รูปร่างของเขากว้าง แขนยาวยืดอยู่ตรงหน้าเธอ ถ้าดูจากด้านนอก เขาเหมือนกอดหล่อนไว้ในอ้อมแขน

เขามองทะลุผ่านแว่นเธอ มองตาที่สดใสของหล่อนตรงๆ พูดอย่างมีความหมายลึกซึ้ง”ฉันใจดีส่งพี่สะใภ้กลับมา พี่สะใภ้ไม่ขอบคุณฉันเหรอ?”

เธอก้มหัวลง มีสภาพจิตใจที่หวาดกลัว กระซิบพูดเบาๆว่า”ขอบคุณ”

พวกตระกูลมู่เห็นสภาพแบบนี้ของเธอแล้วเบื่อที่จะสนใจเธอ ขอให้เฉินเจียฉินก็คิดแบบนี้เหมือนกัน

เฉินถิงเซียวมองริมฝีปากอมชมพูที่เม้มเล็กน้อยของเธอ สีหน้าค่อยๆหมองลง”ขอบคุณได้ไม่จริงใจขนาดนี้ ฉันคงต้องเอาคำขอบคุณเอง”

ทั้งทั้งที่เป็นแค่ใบหน้าที่มีผิวหมองคล้ำ กลับมีริมฝีปากที่อมชมพูขนาดนี้ ทำให้เขามีความอยากได้ขึ้นมา

ในเมื่อเป็นภรรยาที่ถูกต้องของเขา ทำไมเขาต้องอดกลั้นด้วย?

คิดขึ้นมา เขาโน้มตัวลงจูบบนฝีปาก

มู่น่อนน่อนรู้สึกได้ว่ามีวัตถุนุ่มเย็นปกคลุมริมฝีปากของเธอ

เธอตะลึงมองใบหน้าที่ขยายใหญ่อยู่ตรงหน้า ยื่นมือคิดจะผลักเขาออก กลับเห็นมือทั้งสองของตัวเองถูกเขาล็อกไว้แน่น

เฉินถิงเซียวพอใจมากกับการตอบสนองของหล่อน เขาว่างมือหนึ่งออกมา เอาแว่นของหล่อนออก เผยตาที่สดใสคู่นั้นออกมา

ดูแบบนี้แล้ว สบายตาขึ้นเยอะ

มู่น่อนน่อนโกรธจนหน้าแดง ผู้ชายคนนี้บังอาจมาก ไม่คิดว่าจะกล้าเกินเลยเธอหน้าประตูตระกูลมู่!

จูบจบ เขาออกจากริมฝีปากหล่อนอย่างลืมไม่ได้ พูดสั่ง”คราวหลังห้ามใส่แว่น ไม่งั้น ฉันเจอหนึ่งครั้ง จูบหนึ่งครั้ง”

ทั้งอุ่นทั้งหวาน มีโอกาสอยากจะลองอีก

ประโยคหลัง เขาตั้งใจลดเสียงลงแต่กลับเพิ่มความหนักหน่วง เขากวาดตามองบนตัวหล่อนโดยอำเภอใจ

ดูเหมือนสัตว์ป่าที่ดุร้ายบางอย่างกวาดตามองที่ของตัวเอง มีความเป็นเจ้าของมาก

มู่น่อนน่อนจะด่าเขาหน้าด้าน เสียงผู้หญิงพูดทำลายความเงียบในรถ

“น่อนน่อน?”

มู่น่อนน่อนได้ยิน ทันใดนั้นหันหน้ามองไปทางนอกหน้าต่างรถที่เปิดครึ่งหนึ่ง

เซียวชู่เหอเบิกตากว้างอย่างตกใจ ครึ่งหนึ่งคือตกใจ อีกครึ่งหนึ่งคือไม่พอใจ”เธออยู่ที่นี่ได้ไง?”

มู่น่อนน่อนกำมือแน่น ในตามีความสับสนเล็กน้อย

วันแต่งงานวันแรก ก็ถูกแม่เห็นฉากแบบนี้ที่หน้าบ้านตัวเอง…….

ยังไงเซียวชู่เหอก็คำนึงถึงศักดิ์ศรี มองรอบๆ เห็นว่าไม่มีคน ก็ตึงหน้าพูดเสียงเย็นชา”ลงมา”

มู่น่อนน่อนเปิดประตูรถตรงลงไปเลย

เธอลงไปปุ๊บ เซียวชู่เหอลากเธอจะเข้าบ้านพักตากอากาศ

แต่คาดไม่ถึง เฉินถิงเซียวที่อยู่ในรถยื่นหัวออกมานอกหน้าต่าง ในนิ้วมือถูริมฝีปากอย่างชั่วร้าย พูดอย่างไม่ใส่ใจ”พี่สะใภ้ ฉันรอเธอนะ”