ฉัน….เป็นเจ้าสาวจอมปลอม - บทที่ 279 นอกจากเฉินถิงเซียวแล้วจะเป็นใครอีก ?
เด็กหนุ่มออกแรง มู่น่อนน่อนไม่สามารถสลัดให้หลุดได้
เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา พูดอย่างเย็นชาว่า“ปล่อยฉัน!”
มู่น่อนน่อนมีดวงตาที่กลมสวย เวลายิ้มก็ดูสดใสจนน่าหลงใหล แต่เมื่อจ้องมองอย่างเย็นชา ความหนาวเย็นนั้นก็สามารถแทรกซึมเข้าไปในกระดูกได้
เด็กหนุ่มที่จับตัวเธอไว้อายุยังน้อย ถูกมู่น่อนน่อนจ้องมองอย่างเย็นชาแบบนี้ แรงในมือก็คลายลงอย่างไม่รู้ตัว
มู่น่อนน่อนใช้จังหวะนี้ชักดึงมือออก แล้วถอยหลังออกห่างไปสองก้าวอย่างรวดเร็ว จ้องมองไปที่เขาอย่างระแวดระวัง
เด็กหนุ่มรู้สึกอับอายจนกรุ่นโกรธกับพฤติกรรมของตัวเองเมื่อครู่ ก่นด่าไปว่า “กะหรี่!”
พูดจบ ก็ยื่นมือไปจับมู่น่อนน่อนเอาไว้
ใบหน้าของมู่น่อนน่อนมีความตื่นตระหนกพาดผ่าน ในตอนนี้เอง ไม่รู้ว่ามีผู้ชายร่างกายกำยำที่ไหนจู่ๆก็กระโจนเข้ามา เดินมาที่ตรงหน้าของเธอกับเด็กหนุ่มคนนั้น แยกคนสองคนให้ออกจากกัน
ชายคนนั้นเหวี่ยงหมัดออกไป ทำให้เด็กหนุ่มล้มคว่ำลงไปที่พื้นทันที
“ปัง!”
เด็กหนุ่มล้มคะมำลงไปที่พื้น มือกุมท้องเอาไว้เจ็บจนร้องไม่ออก
มู่น่อนน่อนนิ่งอึ้งไปกับฉากละครที่เกิดขึ้นตรงหน้า ชายคนที่ยืนตรงหน้าหันกลับมองมาที่เธอแล้วถามด้วยความเป็นห่วงว่า“คุณผู้หญิง ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ ?”
ผู้ชายคนนี้พูดภาษาจีน
มู่น่อนน่อนเพิ่งจะสังเกตเห็น ผู้ชายที่ช่วยเธอคนนี้ เป็นคนเมืองZ หน้าตาธรรมดา แต่รูปร่างกำยำ เป็นคนที่เรียนศิลปะการต่อสู้มา
ฝีมือการต่อสู้เก่งกาจมาก เมื่อกี้เธอก็เพิ่งจะได้เห็นไป
มู่น่อนน่อนรู้สึกซาบซึ้งใจ “ฉันไม่เป็นไร ขอบคุณค่ะ ฉันชื่อมู่น่อนน่อน แล้วคุณชื่ออะไรคะ ? ”
ชายคนนี้ราวกับลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงได้ตอบกลับว่า“ แค่ผ่านมาเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องเก็บมาใส่ใจหรอกครับ”
ชายคนนั้นพูดจบ ก็หันหลังเดินจากไป
มู่น่อนน่อนมองแผ่นหลังของเขาอยู่ครู่หนึ่ง รู้สึกว่าเขาแปลกๆ แต่เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ ก็ไม่กล้าที่จะอยู่นาน เร่งรีบจากไปอย่างร้อนรนเช่นกัน
บางทีบนโลกนี้ ก็อาจจะมีคนที่ทำความดีแล้วไม่อยากให้ใครรู้ชื่อแซ่ก็เป็นได้
……
มู่น่อนน่อนเข้าเมืองไปแล้วหาโรงแรมห้าดาวเข้าพักอยู่ที่นั่น
เธอจองห้องพักไว้สามคืน ตัดสินใจพักอยู่ที่นี่ไปก่อน แล้วค่อยคิดหาทางว่าจะเอายังไงต่อไป
ที่พักก่อนหน้า เธอคิดว่าคงจะไม่กลับไปอยู่ต่ออีกแล้ว แต่ก็ต้องกลับไปเก็บข้าวของ
และวันครบกำหนดคลอดของเธอก็ใกล้เข้ามาแล้ว หาบ้านพักก็คงจะหาที่มันห่างไกลแบบนั้นไม่ได้อีก หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก ก็คงจะไม่โชคดีแบบคราวนี้แน่
ไม่นานมู่น่อนน่อนก็หาคอนโดที่ใกล้กับโรงพยาบาลได้อย่างรวดเร็วบนอินเทอร์เน็ต และที่บังเอิญก็คือ เจ้าของห้องเป็นคนเมืองZ เพราะงานเลยต้องย้ายไปยังต่างเมือง ดังนั้นเลยปล่อยห้องให้เช่า อีกทั้งยังปล่อยให้เช่าแค่คนเมืองZเท่านั้น
ทำเลที่ตั้งของห้องนี้ดีมาก การเดินทางสะดวกสบาย เฟอร์นิเจอร์ครบครัน เช่าระยะยาวหรือระยะสั้นก็ได้ทั้งนั้น
มู่น่อนน่อนลองโทรติดต่อไปหาเจ้าของห้องดู
หลังจากที่ต่อสายได้แล้ว มู่น่อนน่อนก็หยั่งเชิงด้วยการพูดเป็นภาษาจีน“สวัสดีค่ะ ฉันเห็นโพสต์ของคุณบนอินเทอร์เน็ต……”
เจ้าของน่าจะเป็นคนใจร้อนคนหนึ่ง ไม่รอให้เธอได้พูดจบ ก็พูดขัดเธอขึ้นมา“ใช่ ฉันจะปล่อยเช่า ฉันต้องขึ้นเครื่องไปต่างเมืองเที่ยวบินคืนนี้ หากคุณอยากดูห้องก็มาตอนนี้ได้เลย ”
นอกจากวิดีโอคอลกับฉินสุ่ยซาน และตอนที่โทรหาเสิ่นเหลียง มู่น่อนน่อนก็ไม่ได้คุยภาษาจีนกับใครที่ไหนแบบนี้มานานมากแล้ว
“ได้ค่ะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ ”
มู่น่อนน่อนวางสาย แล้วยืนยันที่อยู่อีกครั้ง ก็โบกรถไปหาทันที
ที่ตั้งของคอนโดเป็นแหล่งพลุกพล่าน ทั้งสองคนนัดเจอกันที่หน้าประตู ในที่สาธารณะ มู่น่อนน่อนก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวล
เจ้าของห้องเป็นหญิงวัยกลางคน ที่แตกต่างจากที่คุยโทรศัพท์ก็คือ ตัวจริงของเธอเป็นคนที่อ่อนโยนมาก
ทันทีที่หญิงวัยกลางคนเห็นเธอ ก็พูดออกมาตรงๆว่า“ไปดูห้องกันก่อน เป็นคอนโดคนโสด มีของครบทุกอย่าง ดูว่าคุณจะอยู่นานแค่ไหน ”
เจ้าของห้องพูดจบ ก็เดินนำทางไป
มู่น่อนน่อนเดินตามหลังเธอแล้วพูดว่า “ฉันคงไม่ได้อยู่นานมาก”
“ก็ไม่เป็นไร เพราะฉันก็แค่อยากปล่อยเช่าให้คนเมืองZเท่านั้น ให้เพื่อนร่วมชาติได้อยู่อย่างสะดวกสบาย”
“คุณช่างเป็นคนดีจริงๆ”
เจ้าของห้องหัวเราะ และไม่ได้พูดอะไรอีก
ไม่นานทั้งสองคนก็มาถึงที่ห้องพัก
การตกแต่งและสิ่งของการจัดวางภายในห้อง คล้ายกับภาพที่มู่น่อนน่อนเห็นผ่านทางอินเทอร์เน็ต ไม่ได้แตกต่างอะไรมาก ขนาดก็ดูจะกว้างกว่าที่เห็นในรูปเสียอีก
และค่าเช่าห้องก็ไม่ได้แพงมาก
มู่น่อนน่อนเดินวนดูไปรอบๆห้อง จากนั้นก็ได้ยินเจ้าของถามเธอว่า “เป็นยังไงพอใช้ได้ไหม ?”
“ฉันว่ามันดีมากเลยค่ะ ”มู่น่อนน่อนยกยิ้ม
“งั้นคุณจะเช่าไหม ? ฉันให้คุณตอนนี้ ……”
ไม่รอให้เจ้าของห้องได้พูดจบ มู่น่อนน่อนก็ส่ายหน้าให้อย่างรู้สึกผิดแล้วพูดว่า“ขอบคุณสำหรับความหวังดี ห้องนี้มันดีมาก แต่มันไม่เหมาะกับฉัน”
มู่น่อนน่อนพูดจบ ก็รีบเดินออกไปทันที
น้ำเสียงของเจ้าของห้องเต็มไปด้วยความประหลาดใจ“ นี่ คุณทำไม……”
มู่น่อนน่อนออกจากคอนโดไป สีหน้าอาการก็นิ่งและสงบลง
ตอนที่เธอโทรหาเจ้าของห้อง ไม่ได้บอกกับอีกฝ่ายว่าเธอกำลังตั้งท้องอยู่
และเมื่อเจ้าของห้องมาเห็นเธอในสภาพที่ท้องโย้ ไม่เพียงไม่เอ่ยถามสักคำ แม้แต่ท่าทีที่จะประหลาดใจก็ยังไม่มี
นี่มันชี้ชัดว่าอะไร ?
ชี้ชัดว่า เจ้าของห้องมีความสามารถพิเศษหยั่งรู้ล่วงหน้า รู้ว่าผู้เช่าของเธอเป็นหญิงตั้งครรภ์ ?
ไม่ นี่มันชี้ชัดว่า เจ้าของห้องคนนี้รู้อยู่แต่แรกแล้วว่ามีหญิงตั้งครรภ์คนหนึ่งต้องการที่จะเช่าห้องแบบนี้
มีคนแนะนำให้เจ้าของห้อง ให้เธอปล่อยห้องเช่านี้ให้กับมู่น่อนน่อน
และคนที่แนะนำคนนี้ ก็รู้มาพอดีว่าตอนนี้มู่น่อนน่อนกำลังต้องการจะเช่าห้องอยู่
เพียงแต่ว่า เรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอในช่วงสองสามวันมานี้เธอไม่ได้บอกเล่าให้คนรู้จักของเธอที่ไหนฟังเลย
อีกทั้ง ห้องเช่าที่เธอหา ก็อยู่ในละแวกเดียวกันกับโรงแรมที่เธอพัก ห่างจากโรงพยาบาลไม่ไกลนัก
คนที่รู้ว่าเธอท้องและกำลังจะคลอดนั้นมีมาก แต่คนที่รู้ว่าเธอพักอยู่ที่โรงแรมนี้มีกี่คน ?
เว้นแต่คนที่อยู่เบื้องหลังคอยจัดแจงทุกอย่างนี้ ให้คนคอยตามดูเธออยู่ตลอด
เมื่อผลที่คิดวิเคราะห์ออกมาได้ ทำให้มู่น่อนน่อนรู้สึกตกใจ
นอกจากเฉินถิงเซียวแล้วจะเป็นใครไปได้อีก ?
เรื่องของหญิงวัยกลางคนที่จะปล่อยห้องเช่าให้เธอไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แล้วผู้ชายก่อนหน้าที่ช่วยเธอนั้นละ ? ใช่ความบังเอิญไหม ?
หัวสมองของมู่น่อนน่อนสับสนวุ่นวายไปหมด
ในช่วงหลายเดือนมานี้ เฉินถิงเซียวเป็นเพียงคนเดียวที่เธอไม่ติดต่อเขา ยกเว้นบางครั้งที่จะอดไม่ได้อยากจะรู้ข่าวคราวของเฉินถิงเซียวแล้วไปหาข่าวของเขาในอินเทอร์เน็ต เฉินถิงเซียวคนนี้แทบไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเธอแล้วทั้งสิ้น
แต่ว่า ในตอนนี้ มู่น่อนน่อนก็เพิ่งจะมาตระหนักได้ว่า ที่เธอคิดนั้นมันตื้นเขินเกินไป
เฉินถิงเซียว……
เขาต้องการจะทำอะไรกันแน่ ?
เขาคอยให้คนมาสอดส่องเธออยู่ตลอด หรือเป็นเพราะเธอใกล้คลอดแล้ว เขาต้องการเด็ก เลยต้องทำแบบนี้ ?
มู่น่อนน่อนรู้สึกว่าความเป็นไปได้อย่างหลังน่าจะมีมากกว่า
เฉินถิงเซียวเผด็จการและบ้าอำนาจ หากเขาต้องการตามตัวเธอกลับไปจริงๆ ไม่มีทางปล่อยให้เธอใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกเป็นเวลานานขนาดนี้แน่
และเขาก็ยังบังเอิญลงมือทำทุกอย่างในช่วงเวลานี้ นอกจากเพราะเรื่องของเด็กแล้วจะเป็นอะไรไปได้อีก ?
เฉินถิงเซียวฉลาดเป็นกรด ไม่มีทางทำอะไรที่มันไม่ได้ผลประโยชน์แน่
มู่น่อนน่อนเม้มริมฝีปากแน่น ครุ่นคิดในใจเงียบๆ เด็กคนนี้ เธอไม่ยอมให้เฉินถิงเซียวพากลับไปที่ตระกูลเฉินแน่นอน