ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต - ตอนที่ 352

แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน

ตอนที่ 352ดินแดนมรณะ

อีกอย่างเหมือนความรู้สึกนางนึกได้จุดประสงค์ที่อวันเทียน สังหารเหล่าผู้อาวุโสในศาลาความลับสวรรค์ในตอนแรก บางทีผู้อาวุโสศาลาความลับแห่งสวรรค์ทุกสำนักแบ่งส่วน แผนที่เล็กๆไว้ก็เป็นไปได้หลังจากนั้นให้ลูกศิษย์ที่อยู่บ้าน ข้างนอกของแต่ละคนนำออกไปจากศาลาความลับแห่ง สวรรค์และนายช่างที่ตายพวกนั้นก็ต่างเป็นลูกศิษย์ลับของ เหล่าผู้อาวุโส

นึกถึงก่อนที่นายช่างใกล้ตายเขาก็ไม่เปิดเผยความลับนี้ ออกมาที่หลินซีนเยียนทุกข์อัดอั้นตันใจก็คืออวนเทียน สังหารพวกเดียวกันอย่างไม่เสียดายชีวิตเพื่อชิ้นเศษแผนที่ พวกนี้แล้วยังค่าคนที่ไม่มีความผิดด้วยตอนนี้เวลาชีวิตของ เซียวฝานเหลือไม่มากแล้ว ไปประเทศเป่ยหมิงตั้งไกล ไม่มีข่าวคราวแม้แต่น้อยทั้งหมดเป็นเพราะถูกพวกตระกูลลับ นี่แย่งชิงชิ้นส่วนแผนที่

มีคนบอกว่าสิ่งชั่วร้ายไม่ใช่เงินทองแต่เป็นใจคนหลินซีน เขียนไม่สนว่าความเลวร้ายคืออะไรนางแค่รู้ว่าทุกๆอย่างที่ เกิดขึ้นไปแล้วหวนกลับไปไม่ได้แล้วฉะนั้นทุกอย่างมันไม่มี ทางฟื้นคืนกลับมานางก็หวนกลับไปก็ไม่ได้แล้ว

“ชิ้นส่วนแผนที่?” หล่อวิ๋นซ่านขึ้นเสียงสูง
สีหน้าหล่อวิ๋นซ่านแสดงอาการแตกตื่นไม่หยุดสีหน้าเขามี ความแน่วแน่ถึงที่สุดแววตาลึกซึ้งขึ้นมา คิดไม่ถึงว่าพวกเจ้า ก็มีชิ้นส่วนแผนที่ มิน่าล่ะ….. พวกเจ้าตระกูลหลังเซียงหนาน ถึงสามารถปีนขึ้นมาอยู่จุดที่สูงได้ ข้ายังแปลกใจเลยตระกูล หลิงเซียงหนานมองว่าตัวเองสูงส่งแม้แต่ตระกูลทั่วไปก็ไม่ เห็นในสายตาก็ว่า เหตุใดถึงให้เจ้าเป็นเจ้าสำนักศาลาความ ลับแห่งสวรรค์คนเดียวจนกลายเป็นกำลังตระกูลหลิงเซียง หนานได้ ที่แท้เจ้าเอาชิ้นส่วนแผนที่ไปแลกเปลี่ยนนี่เอง อ้อ ใช่แล้วครั้งก่อนตอนที่ทุบตีเจ้าตระกูลหลิงเซียงหนานไม่ออก หน้าให้เจ้าข้าเลยคิดตอนนี้ศาลาความลับแห่งสวรรค์ยังไม่ นับทุกคนว่าเป็นคนตระกูลหลิงเซียงหนานสินะทำไมตระกูล หลิงเซียงหนานให้เจ้าแลกเปลี่ยนชิ้นส่วนแผนที่ถึงจะให้เจ้า เข้าสํานัก?”

อนเทียน ไม่ได้คิดถึงตลอดที่ผ่านมาต้องการปิดบัง ความลับ คาดไม่ถึงว่าจะถูกสองคนนี้พูดออกมาได้เป็นรูป เป็นร่างถึงขนาดนี้ เขามุ่งวางแผนเรื่องราวมาหลายปีจาก ตอนสองคนนี้พูดออกมาเป็นไปตามที่ตัวเองคิดชัดเจน!

“พวกเจ้ารู้แล้วยังไง? ยังไงวันนี้พวกเจ้าก็หนีไม่พ้น “อน เทียนซีโกรธพาลสีหน้ายิ่งดุร้าย

ตอนนี้คนติดตามของอวิ๋นเทียนเดินมาถึงด้านหน้าหลิน นเขียนแล้วหนึ่งในนั้นหันกลับไปถามอนเทียน นายท่าน ฆ่าพวกเขาเลยหรือไม่ขอรับ?”
“ไว้ชีวิตคนตระกูลหลีไว้ก่อน อย่างไรค่ายกลด้านในต้อง ให้พวกเขาไปทำลาย ส่วนนายช่างคนนี้ฆ่าไปก่อนเกิดเอาไป ก็ยุ่งยาก”อวิ๋นเทียนซีสั่งเสียงเย็นชา

หลินซีนเขียนตกใจสีหน้าไม่ลนลานแต่กังวลในใจจนทน ไม่ไหว เมื่อคนๆหนึ่งมีความห่วงพะว้าพะวังกลับเปลี่ยนตัว ไม่ถูกเสียแล้ว เมื่อนึกถึงจึงตัวน้อยและอไม่ นางจะตาย ไม่ได้

ฉะนั้นเมื่อผู้ติดตามเอาธนูเล็งไปที่นาง นางชักมีดสั้นออก มาจากรองเท้า โดยไม่ต้องคิด มีดไม่ได้ชี้ไปทางคนติดตามผู้ นั้นแต่จ่อบนคอหอวนซ่าน!

นางไม่มีวิทยายุทธไม่มีทางให้เลือกมากนักและคนอื่นๆ ต่างสู้สุดใจ เพียงแค่ให้คนๆหนึ่งตายหล่อขึ้นซ่านเพียงผู้ เดียวนางรู้เขาหนีไปไม่ได้! “พวกเจ้าอย่าเข้ามานะพวกเจ้าไม่ ปล่อยข้าไป ข้าจะฆ่าเขาซะ!”

ผู้ติดตามทั้งสองคนหยุดฝีเท้าหันไปมองทางอวิ๋นเทียนชื่อ วินเทียนซียนหัวคิ้วลังเลสักพักถึงพูด”งั้นไว้ชีวิตเขาก่อนเถิด หลังพูดจบเขาชี้ไปทางหลอนซ่านอีก” ให้เขานำทางก่อน

หลอนซ่านถูกขู่หน่ายก็ไม่กล้าทำผลีผลามแค่ถูกผู้ ติดตามทั้งสองคนพยุงเดินไปด้านหน้าฝีเท้าของเขาเริ่ม เลื่อนลอยเหมือนเป็นปฏิกิริยาหลังถูกยาพิษ

หลินซีนเขียนประดองหล่อวิ๋นซ่านเดินตามหลังหลี่ค่ายดูลาดเลาด้านหลังอย่างรอบคอบระมัดระวังแต่ตำแหน่งที่กลุ่ม คนมองไม่เห็นก็ล้วงขวดลายครามเล็กๆ ออกมาจากกลางอก เทยากเม็ดออกมาสองเม็ด เม็ดหนึ่งให้หล่อขึ้นซ่านเม็ดหนึ่ง ใส่เข้าปากนางรู้สึกขอบคุณความรอบคอบเห็นการณ์ไกล ของท่านหมอโจวก่อนโดนทางได้ให้ยาแก้พิษที่สามารถแก้ พิษทั่วไปให้นาง

หล่อนซ่านไม่ลังเลแม้แต่น้อยราวกับเขาไม่เคยสงสัยที่ หลินซีนเยียนจะฆ่าตัวเองจึงหยิบยาเม็ดกินเข้าไปอย่าง เงียบๆ

“ระวังฝีเท้า”หล่อลื่นซ่านกระซิบข้างหูหลินซีนเยียนเดิน ตามรอยเท้าที่หน่ายเดิน

หลินซีนเยียนพยักหน้าบนรอยเท้าหลี่หายไม่มีซุ้มเสียง

หลายคนเดินปสักพัก นอกจากหมอกหนาเหมือนจะไม่พบ อันตรายอะไร หลินซีนเยียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสัยเหตุใด พื้นที่แห่งนี้ถูกเรียกว่าพื้นมรณะ แม้ที่นี่มีค่ายกลแน่นอน ถึง ค่ายกลจะยิ่งใหญ่แค่ไหนแต่ก็เป็นสิ่งที่คนจัดวางงั้นก็พูดได้ ว่ามันก็ถูกทำลายได้ ฉะนั้นก็ไม่ใช่พื้นที่มรณะที่คนได้ยินชื่อ แล้วสันหลังวาบ

“อ๊าก!”

ทันใดนั้นมีเสียงตกใจมาจากกลุ่มคนด้านหลัง หลินซีน เขียนรีบหันกลับไปมองก็เห็นผู้ติดตามอวิ๋นเทียนซีสองคนยืนอยู่ใกล้จากขอบหลุมใหญ่และในหลุมขนาดใหญ่ท่านเขียว หญิงที่อ้างเป็นภรรยาเขียวฝานและเขียวผ่านตกลงไปหลุม ใหญ่ที่เต็มไปด้วยโคลน

หลินขึ้นเขียนก็เดินเข้ามา ถนนสายนี้นางกล้ายืนยันว่า ก่อนหน้านี้ไม่เห็นหลุมขนาดใหญ่อย่างนี้หลุมใหญ่มาได้ อย่างไร?

และโคลนนั่นดูเหมือนไม่ใช่โคลนธรรมดาแต่เป็น…..ทราย

ดูด!

หลินซีนเยียนสูดหายใจเฮือกตาคมกริบเห็นสามคนค่อยๆ จมลงไป

“นี่มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? องทางหลื่อวิ๋นซ่าน ” อวิ๋นเทียนซีโกรธแค้นหันไปปม

หล่อวิ๋นซ่านซึมฮัมไม่พอใจพูดหมดความอดทน จะเกิด อะไรได้อีกล่ะ? โดนค่ายกลแน่นอนไม่ได้บอกให้พวกเจ้าตาม มาติดๆหรือไง? ที่นี่น่ะเดินผิดก้าวเดียวอาจจะเป็นหรือตาย

“เจ้าอย่าพูดไร้สาระ!พวกข้าก็เดินตามพวกเจ้าที่นี่มีผีชัดๆ อีกอย่างเจ้าอย่าลืมเสียล่ะข้าเป็นหัวหน้าศาลาความลับแห่ง สวรรค์เจ้าคิดว่าค่ายกลธรรมดาข้าจะสนใจ? ที่นี่มีค่ายกลแต่ ไม่ได้ซับซ้อนที่ทรายดูดปรากฏออกมาไม่เกี่ยวอะไรกับค่าย กลอย่างแน่นอน เจ้าหลอกขาให้น้อยๆหน่อย!
อนเทียนยืนอยู่ริมสระคำรามโกรธเคืองแต่เท้าไม่กล้า ขยับแม้แต่ก้าวเดียวกลัวว่าจะไปโดนอะไรอีก

หลินซีนเยียนไม่ได้สนใจอวิ๋นเทียนซีและหล่อขึ้นซ่านปะทะ กันตอนนี้นางสนแค่ชีวิตเป็นตายของเซียวฝาน”พวกเจ้าหยุด พูดก่อนตอนนี้เรื่องสำคัญที่สุดคือช่วยชีวิตพวกเขาออกมา

หลังพูดจบนางจะยกเท้าเดินเข้าไปทางนั้นแต่หล่อนซ่าน กลับดึงแขนนางเอาไว้อย่าขยับมั่ว!

แต่พวกเขาถูกดูดลงไปเร็วมากแล้ว!”ลินซีนเยียนร้อน ใจดวงตาจ้องมองเซียวฝานถูกทรายดูดกลืนไปครึ่งตัวแล้ว

หลอนซ่านถอดหายใจพูด “เจ้ามีสามีแล้วมิใช่หรือเหตุใด ยังสนใจเซียวต้าเจียเช่นนี้เจ้าอย่าบอกขานะสามีเจ้าก็คือ เขียวต้าเจีย!”

“หลอนซ่านจะใช่หรือไม่ใช่มันเกี่ยวอะไรกันเล่า ตอนนี้ ข้าไม่มีใจจะพูดปัญหานี้กับเจ้าจะทำอย่างไรถึงจะช่วยเขา ออกมา!”ชีวิตคนสำคัญดุจฟ้าหลินซีนเยียนจะประสาทขึ้นมา โดยไม่รู้ตัว