ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต - ตอนที่ 364

ตอนที่ 364อันตรายยังเกิดขึ้นเรื่อยๆ

นักรบชุดด่ามาถึงตัวของเซียวฝานและหลินซ๊นเขียนแต่กลับ ไม่ไปมองหลินซินเยียนเลยแม้แต่น้อยแต่กลับหยา ดายน่า หลินซีนเขียนแยกออกจากเซียวผ่านจากนั้นก็ใช้มือลูบไปที่ แก้มของเซียวฝาน

“ลิ่นจริงๆ”ชายชุด ที่มีรูปร่างไม่สูงมากพูดขึ้นมือทั้งสอง ข้างก็ยังลูบที่ใบหน้าของเซียวผ่านตอนพูดออกมานั้นกลิ่น ปากทําให้คนฟังคลื่นไส้

เขียวฝานอยู่ท่ามกลางน้ำหอมร่างกายไม่สามารถ ขยับเขยื้อนได้ในตอนที่มือของชายชุดดำใช้มือลูบไปมาบน หน้าของเขา ใบหน้าของเขาทั้งหมดก็เปลี่ยนเป็นสีขาวเหงื่อ ไหลออกมาทําให้ผมของเขาเปียกไปหมดทําให้ผมหน้าเขา นไปหมด

“อย่าร้องหากเจ้าไม่อยากให้คนอื่นเห็นส่วนนั้นของ เจ้าชายชุดด่างับปากเซียวฝานทําให้เขียวฝานรังเกียจเขา พูดต่อไปว่า ถึงแม้เจ้าจะตะโกนพวกของข้าก็จะไม่ช่วยเจ้า พวกเขาก็จะทําได้แค่มองดูความสนุกแค่นั้นเองข้าชอบผู้ชาย โดนเฉพาะคนที่ดูอ่อนโยนและรูปร่างหน้าตาดีเหมือนเจ้า แล้วด้วย”

เซียวฝานดวงตาเบิกกว้างในดวงตาเต็มไปด้วยความกลัวสายตาเขามองไปเห็นหลินซีนเยียนนั่งเงียบๆอยู่อีกฝั่งแต่ใน ใจกลับเจ็บปวดหมื่นเท่าเขาไม่ร้องขอความช่วยเหลือแม้แต่ น้อยเขาจะร้องเรียกได้อย่างไรหลินซีนเขียนโดนยาสลบนาง คงยังไม่ฟันง่ายๆแน่แต่เขาก็ไม่เต็มใจเลยแม้แต่น้อย

เขาคือศิษย์พี่ของนางเขารับรู้ถึงความเคารพและความ เจ็บปวดของศิษย์น้องเขาจะยอมให้นางมาเห็นเขาในสภาพ นี้ได้หรือ

เขียวฝานฟันกัดเข้าไปถึงลิ้นของตัวเอง แม้ว่าเขาจะไม่ สามารถตอบโต้ชายผู้นี้ได้เลยหรือว่าเขายังไม่พร้อมที่จะ ตาย

ดูเหมือนจะมองเห็นความคิดของเขาชายชุดนํา เอามือไป จับที่แก้มของเขาเพื่อลดความกังวลของเขาเองแล้วทําให้ เขียวฝานอ้าปากทำให้เขาไม่สามารถกัดลิ้นตัวเองได้จากนั้น เขาก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเองแล้วค่อยๆยัดเข้าไปในปากของ เชียวฝาน

เหงือกของเซียวฝานเจ็บแม้แต่โอกาสจะฆ่าตัวตายเขาก็ ไม่มีแล้ว

ค่ำคืนนั้นเงียบสงัดภายในห้องมีเพียงชายชุดดำกับเสียง ที่เขาใช้มือลูบคลำเข้าไปในเสื้อผ้าของเซียวผ่านเรื่อง สกปรกเลวร้ายกําลังจะเกิดขึ้นแต่ผู้คนรอบข้างกลับไม่รู้สึก

ในวินาทีนั้นเองใบหน้าของเซียวฝานก็มีความสิ้นหวังเกิดมในสมองของเขาความฝันอันเลวร้ายนั้นซ้อนทับกับความ เป็นจริงเขาทําได้แค่นอนอยู่นิ่งๆและการตอบสนองที่จริงยิ่ง กว่าจริงกลิ่นเหม็นออกมาจากตัวของเขา

ชายผิว กระแทกเล็กน้อยกระแทกเข้าไปที่จมูกและปาก เล็กน้อยเท้าข้างหนึ่งพาดไว้บนร่างของเซียวฝาน เจ้าเด็ก เหม็นเจ้ากล้าดอย่างนั้น ช่างดึงความสนใจของข้าเงีย จริงๆ”

เขียวฝาน โดนบังขับให้นอนอยู่บนพื้นแต่ทว่าสายตาของ เขากลิ้งไปกลิ้งมา เขาดูเหมือนจะอยู่ในโลกของตัวเอง ดู เหมือนจะลืมไปว่ายังมีชายชุดด่าคนนั้นอยู่ แต่เขาเพียงแค่ โดนความทรงจําครั้งเก่าของตัวเองทรมานแค่นั้นเอง

ร้อนไปจนถึงริมฝีปากของเขาชายชุดด่าดูเหมือนจะไม่ เต็มใจเขาหยิบมีดเล็กของเขาออกจากร้องเท้าบูทสั้น ด่าทอ เจ้าทําให้ข้าไม่พอใจข้าก็จะทำให้ทั้งชีวิตของเจ้าไม่มี ความสุข

พูดแล้วชายชุดดำก็จะแทงเข้าไปที่กางเกงของเซียวผ่าน

แค่เพียงพริบตา

ในขณะที่หลินซีนเขียนลืมตาขึ้นมานั้นก็มองเห็นชายชุด คําอยู่บนขาของเซียวฝาน นางคิดใช้หัวของนางโชกไปที่หัว ของชายชุดด่านั้น จากนั้นนางก็กัดเข้าไปที่แขนของชายชุด
ชายชุด าเจ็บหนักแล้วหลงท้ามืดในมือหล่นลงแต่กลับไป โดนที่ใบหน้าของหลินซีนเยียน แม่นางทำไมถึงได้ในเร็ว เช่นนี้”

เขาจะรู้ได้ยังไงหลินซีนเขียนจะฟื้นขึ้นมาในเวลานี้โดย เฉพาะเพื่อนํายาถอนพิษของท่านโจวออกจากเสื้อด้านใน ของนางมาให้เขากินหนึ่งเม็ด

เพียงแค่นางนึกไม่ถึงว่า ในกลุ่มนักรบชุดดำนี้จะมีพวกผิด เพศซ่อนอยู่ตอนนี้นางยังคงกลัวอยู่หากไม่ใช่เพราะนางได้ เตรียมตัวไว้ก่อน ในเวลานี้ศิษย์พี่ของนางก็คงจะโดนชายชุด

“เจ้ากล้าทําร้ายเขาเจ้าเชื่อไหมว่าข้าจะ เจ้าทั้งสิบ โคตรต้องตายทั้งเป็น รุนแรง ทำให้ตระกูลของ ” หลินซีนเยียนกรีดร้องอย่าง

“แม่นาง เรื่องมาถึงขนาดนี้ท่านยังปากแข็งอีก ตอนนี้ท่าน เป็นนักโทษ ชีวิตของท่านจะตายเมื่อไหร่นั้นก็หารู้ไม่อีก ข้า ไม่ได้ตกใจกลัวหรอก ข้าจะกรีดใบหน้าของเจ้าแล้วค่อยว่า กัน ข้าเกลียดใบหน้าที่งดงามของผู้หญิงนักก็อย่างผู้หญิง ประเภทเจ้าหลอกผู้ชายที่เก่งมานักต่อนัก

ชายชุดดำเปลี่ยนจุดมุ่งหมายของเขาหยิบมีดขึ้นแล้วแทง ไปยังหลินซีนเยียน

หลินซ๊นเขียนไม่แม้แต่จะมองเขาแต่กลับหันหน้าไปทางหน้าต่างด้านนอกและร้องตะโกนเสียงดัง มีใครอยู่ไหมข้า ต้องการคุยกับนายของพวกเจ้า

เสียงร้องของนางประสบความสำเร็จรอบข้างที่มีคนพัก ผ่อนอยู่มาพร้อมกับชายร่างก๋าย่าและผู้ติดตามอีกสองสาม คนเดินเข้ามา

“โชว์โหวเอ๋อเจ้ามาทำอะไรที่นี่ ชายร่างกำยำมองไปที่ ชายชุดดำนั้นทั้งยังมองเห็นเสื้อผ้าที่หลุดรุ่ยของเซียว ผ่าน”เจ้าอยากได้เขาก็หาได้ดูว่านี้เป็นสถานการณ์อะไรเก็บ ของของเจ้านั้นกลับไป รอกลับไปที่จวนของข้าก็จะมีพวก บริวารเล็กๆ ให้เจ้าได้เล่น

คนที่โดนเรียกว่าโซว่ โหวเอ๋อทำให้ชายชุดดำนั้น กระวนกระวายแต่เขาไม่กล้าพูดอะไรทำได้เพียงรีบเก็บมีด ขึ้นมาแล้วออกไป

“ช้าก่อน”

ปากที่พูดออกมานั้นไม่ใช่ชายร่างกาย่าหากแต่คือหลิน ชินเขียน

ทุกคนรอบข้างประหลาดใจมากในเวลานีก็คงคิดว่าหลิน นเขียนและเซียวผ่านคงจะหนีไปทําไมยังไม่จัดการกับโชว์

โหว

หลินซีนเยียนเอื้อมมือออกไปและชายร่างกาย่า”ข้าจะคุยกับเจ้า ให้สัญญาว่าหากเจ้าท่าตามที่ข้าขอข้าจะทำให้เจ้า ได้เป็นใหญ่ในตระกูลของเจ้า

ขายร่างกายได้ฟังดังนั้นก็หัวเราะแม่นางเจ้าอย่าคิดจะ ทําอะไร กติกเลยพวกข้าหาไม่ใช่พวกป่าพวกเขาไร้ซึ่งความ คิดและปัญญาไม่

“เขาคือช่างทองพวกเจ้าถึงไม่ฆ่าเขา ตระกูลของเจ้ากำลัง มองหาช่างทองฝีมือดีอยู่ใช่หรือไม่ แต่ว่าเจ้ารู้ไหมว่าบ้าน เจ้าหาช่างทองมาเพราะเหตุอะไรแต่ข้ารู้ คําของชายร่างกายนั้น ” หลินซึนเขียนแทรก

อย่างที่คิดชายร่างกาย่านั้นหันกลับมาด้วยท่าทีที่ไม่ปกติ สายตาเปลี่ยนกลับไปลึกยิ่งขึ้น

“เจ้ารู้อะไรบ้าง”

พอนางได้ฟังที่เขาถามดังนั้นหินก้อนหนักที่อยู่ในใจของ หลินซินเยียนก็ตกลงไปอยู่ที่พื้นดูเหมือนว่าเขาจะคิดไม่ผิด นางเงยหน้าอย่างเชื่อมั่นแล้วมองไปที่ดวงตาของชายร่าง กํายานั้น ข้ารู้ว่าทําไมพวกเขาถึงได้หาช่างทองฝีมือดีอีกทั้ง ข้ายังรู้แม้กระทั่งความลับที่แม้แต่ตระกูลของเจ้าก็ไม่อาจรับ

“ความลับ ชายร่างกาย่าพึงพน

หลินชินเยียมโบกมือเรียกเขา เจ้าเข้ามา ข้าจะบอกเจ้าเอง”

ชายร่างกายนั้นดูเหมือนจะลังเลเล็กน้อยเขาไม่ตอบโต้ ในทันทีแต่กลับฟังที่หลินซีนเขียนพูดทำไมกลัวมือที่ไม่มี พลังของข้าจะทําร้ายเจ้าหรือหากเจ้ามีความกล้าเพียงเท่านี้ก็ ไม่แปลกที่เจ้าจะมีฐานะเช่นนี้ในตระกูลของเจ้า