ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต - ตอนที่ 371
ตอนที่ 371พนันกัน
พอนางเตือนสติขึ้นมาหลังห้าวก็ตกใจไปพักหนึ่งแล้วหน้า เปลี่ยนไปท่าทางราวกับไม่ค่อยอยากจะเชื่อผ่านไปครู่หนึ่งเขาถึง จะพูดขึ้นอีกครั้งแต่ในน้ำเสียงนั้นเพิ่มความเยือกเย็นจนทุกคน สัมผัสได้อย่างชัดเจน”เจ้าจะบอกว่าผู้หญิงพวกนั้นเพื่อจุด ประสงค์ของตนถึงได้แสดงละครเพื่อมาเอาใจข้า?”
พวกผู้หญิงที่มาที่นี่ก่อนหน้านี้หลังจากจบเรื่องก็มีเรื่องขอเขา จริงๆแต่เขาก็ใจกว้างกับผู้หญิงเสมอมาดังนั้นของแค่ไม่ใช่เรื่อง ที่ผิดหลักการ เขาก็รับปากไปแบบส่งๆเสมอตอนนี้ถูกหลินซืน เขียนพูดแบบนี้เข้า เขามีความรู้สึกเหมือนถูกคนปั่นหัวขึ้นมา อย่างกะทันหัน
หลินซีนเขียนส่ายหน้าพร้อมถอนหายใจออกมาคนแบบหลัง ห้าวที่เกิดมาก็มีแต่คนล้อมรอบเป็นคนที่ถูกคนอื่นวางไว้ใน ตำแหน่งที่สูงส่งแทบจะไม่ต้องการคนที่ปฏิบัติต่อเขาอย่างจริงใจ สักคนเกรงว่าทุกคนที่เข้าใกล้เขาล้วนแต่มีอะไรแอบแฝงดังนั้น ถึงได้เลี้ยงดูเขาให้กลายเป็นคนที่มีนิสัยเอาตัวเองเป็นใหญ่ยิ่ง ทำให้เขาคิดว่าเสน่ห์ของเขานั้นมีท่วมท้นผู้หญิงทุกคนบนโลก เพียงแค่ถูกเขาชายตามองก็จะตกหลุมรักเขาขึ้นมา
“ดูเหมือนว่าไม่ต้องให้ข้าพูดในใจท่านเองก็มีคำตอบอยู่ แล้ว”หลินขึ้นเขียนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
หลังห้าวแทบจะรับความจริงนี้ไม่ได้มือข้างหนึ่งบีบเข้าที่คอของนางพูดเสียงต่ำ า เพราะว่าข้าไม่ได้มอบความรักให้เจ้า เจ้า ก็เลยกินองุ่นไม่ถึง แล้วเที่ยวพูดว่าองุ่นนั้นเปรี้ยวไข่หรือไม่!
หลินซีนเยียนถูกเขาบีบแน่นจนแทบจะหายใจไม่ออกเดิมทีก็ ไม่ได้เหลือพื้นที่ไว้ให้พูดแต่แรกอยู่แล้ว อีตาหลิงห้าวคนนี้นี่มัน เป็นคนบ้าจริงๆ อารมณ์แปรปรวนเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ไม่คิดถึงผลที่ จะตามมาใดๆเลย
แต่ว่าผ่านไปแปปหนึ่งนางเพราะว่าขาดอากาศหายใจใบหน้า ก็เลยเปลี่ยนเป็นสีแดงแต่หลังห้าวยังคงอยู่ในอารมณ์โกรธของ ตนเองไม่มีวี่แววว่าจะหยุดลงเลยพวกผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ ก็ตกใจจน หน้าซีดไปตั้งนานแล้วแต่ละคนคุกเข่าลงกับพื้นแทบจะไม่กล้า แม้แต่หายใจ
พวกเจ้าพูดออกมาพวกเจ้าเอาใจข้าเพราะมีจุดประสงค์ อะไร?”หลิงห้าวใช้มือข้างหนึ่งบีบคอหลินซีนเขียนแน่นหันหน้า ไปถามพวกผู้หญิงที่คุกเข่าลงบนพื้นพวกนั้น
ผู้หญิงพวกนั้นต่างก็ตกใจกลัวจนตัวสั่น ใครมันจะกล้ายืนขึ้น มาพูดฉอดๆกันล่ะ
หลิน นเรียนรู้สึกเหมือนจะวูบถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปไม่เกินห้า นางกลัวว่าจะหมดสติไปซะก่อนนางดิ้นรนรีบใช้วิธีการรักษาชีวิต ของตนเองอย่างรวดเร็วยกมือขึ้นใช้นิ้วกดลงไปที่คอของหลัง ห้าว
ความเจ็บปวดที่เย็นเฉียบทำให้หลังห้าวตกใจอย่างแรงก็เห็น หลินขึ้นเขียนที่บ่งบอกว่าอยากจะให้เขาปล่อยมือเขาถึงจะรับรู้บางอย่างแล้วก็ปล่อยมืออย่างไม่ค่อยเต็มใจ
หลินชินเขียนไออยู่สักพักพยายามดึงสติตัวเองนิ้วของนางกด เข้าที่คอของหลิงห้าวไม่กล้าที่จะปล่อยออกแม้แต่น้อย เข็มเหล็ก อันนี้ถึงแม้ว่าจะไม่คมแต่ถ้าตัดเข้าที่เส้นเลือดแดงใหญ่ที่คอของ เจ้า เจ้า ก็อาจจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปเจ้าจะลองดูก็ได้แต่ว่าช้าขอ เตือนเจ้าว่าอย่าเอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยงดีกว่าข้าผู้หญิงแค่คน เดียวชีวิตของข้าไม่มีค่าเท่ากับชีวิตของนายใหญ่ตระกูลหลัง หรอก”
“เส้นเลือดแดงใหญ่ที่คอ?”หลิงห้าวไม่เคยได้ยินวิธีเรียกแบบ นี้มาก่อนแต่ก็รู้ว่าลำคอมีความสำคัญกับคนคนหนึ่งมากตอน แรกเขาคิดว่าหลินซีนเขียนแค่ขู่ให้เขาตกใจแต่พอหลินขึ้นเขียน พูดประโยคหลังออกมาเขากลับลังเลจริงอย่างที่นางว่าชีวิตของ เขาไม่ใช่ผู้หญิงแบบหลินซีนเยียนจะเทียบได้”เจ้าต้องการ อะไร?”
“ข้าจะอยากได้อะไรก็แค่อยากได้อิสระก็เท่านั้นบอกให้คนนำ ศิษย์พี่ของข้าเข้ามาแล้วพวกข้าเอาเจ้าหนีไปด้วยขอแค่ถึงสถาน ที่ที่ปลอดภัยข้าก็จะปล่อยเจ้าไปตัวประกันน่ะแหละไม่ใช่ว่าใช้ แบบนี้กันรึไง?”หลินซีนเยียนยักไหล่ สะพานถึงจะเก่าไปหน่อย แต่ว่ายังใช้ได้ก็พอ”
“เจ้าคิดว่าเจ้าจะสามารถออกไปจากเมืองนี้ได้หรอ? ที่นี่คือประ เทศหมานไม่ใช่ประเทศหนานเยว”หลิงห้าวคิดว่านางวาดฝันเกิน จริง” ในประเทศหมานไม่ว่าเจ้าจะหนีไปที่ไหนก็หนีไม่พ้นอิทธิพล ของตระกูลหนึ่งไม่อย่างนั้นเจ้าก็ลองดู”
ความมั่นใจในด้านนี้หลังห้าวยังพอมีอยู่บ้างดังนั้นก็เลยไม่ได้ มองเรื่องที่หลินซีนเขียนเอาเขาเป็นตัวประกันเป็นเรื่องเดียวกัน
“อ้อ? ข้าอยากลองดูถ้าหากว่านายท่านสนใจล่ะก็ ก็มาลองดู กับข้าไปด้วยกัน”หลินซีนเขียนใช้วิธีการพูดกระตุ้นอีกแล้ว
“พอหลังห้าวได้ยินเข้าก็ตอบตกลงอย่างไม่ลังเล ได้ข้าจะให้ โอกาสเจ้าหนีสักครั้งข้าจะต้องทำให้เจ้ายอมแพ้จากใจจริงจนมา อ้อนวอนขอให้ข้ามอบความรักแก่เจ้า”
พูดไม่เกรงใจใครเลย!ประโยคนี้หลินซีนเยียนไม่ได้พูดออก มากลับแค่ห่างจากหลิงห้าวไปทางประตูทีละก้าวทีละก้าว
เหล่านางกำนัลที่อยู่นอกประตูพอเห็นนายของตนถูกข่มขู่เข้าก็ ตกใจไม่นานก็มีคนไปเรียกองครักษ์กับแม่นมทั้งสองคนที่แต่ง ตัวให้หลินซ๊นเยียน
แม่นมทั้งสองเห็นหลินซืนเยียนใช้แหวนที่อยู่ในมือข่มขู่นาย ท่านก็ตกใจจนเข่าอ่อนทันทีแต่ว่าพวกนางยังไม่ทันได้เอ่ยปาก ร้องขอชีวิตก็ถูกคนจับออกไปแล้วคิดว่าตอนที่หลังห้าวเห็นพวก นางเข้าก็ส่งสัญญาณออกคำสั่งลงโทษประหารกับองครักษ์ทันที
แววตาของหลินซีนเขียนเป็นประกายความมืดมนหน่อยๆ สำหรับแม่นมทั้งสองที่ถูกฆ่าไปทั้งแบบนี้ในใจเลยเกิดความรู้สึก ผิดถึงแม้ว่านางจะไม่ได้ฆ่าด้วยมือนางเองแต่ก็เพราะมีนาง เป็นต้นเหตุน่าเสียดายนางเองยังเอาตัวแทบไม่รอดคงจะปกป้อง แม่นมทั้งสองคนนั้นไม่ไหว
จากคำสั่งของหลังห้าวพวกองครักษ์ก็รีบไปพาตัวเขียวผ่านมายังตำหนักอย่างรวดเร็วเชียวฝานเองก็ตกใจเหมือนกันแต่ก็ รู้สึกโล่งใจศิษย์น้องของเขาไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาๆจริงๆมักจะหา ทางเอาชีวิตรอดจากสถานการณ์เลวร้ายได้เสมอ
ตอนนี้ไปเตรียมรถมาคันหนึ่งมารอที่หน้าประตู หลินซีนเขียน บอกสิ่งที่ต้องการกับหลิงห้าวอีกครั้ง
“ได้เจ้าวางใจเถอะข้าพูดค่าไหนคำนั้นก็แค่ให้โอกาสเจ้าหนี หนึ่งครั้ง”หลิงห้าวมั่นใจสุดๆ สั่งให้คนไปทำตามทันทีสมแล้วที่ เป็นคนของตระกูลหลิงคำสั่งของเขาจึงสั่งลงไปไม่นานรถม้า เตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว
หลินซีนเขียนลากหลิงห้าวไปที่หน้าประตูอย่างระแวดระวัง แล้วขึ้นไปรถม้านางส่งสัญญาณให้เซียวฝานเร่งฝีเท้าม้าแล้วก็ หันไปพูดกับตระกูลหลิงทุกคนว่า ใครก็ห้ามตามมาทั้งนั้น หากว่าข้าเห็นว่ามีคนสะกดรอยตามละก็งั้นก็โทษทีพวกเจ้าก็รอ เก็บศพนายใหญ่ของพวกเจ้าละกัน”
นางรู้สึกโชคดีนิดหน่อยดีนะที่เมื่อก่อนดูละครมาเยอะคำพูด พวกนี้เลยจำได้แม่นแต่คิดไม่ถึงว่าจะมีสักวันที่ตนเองได้ใช้คำ พวกนี้ออกมา
“เจ้าวางใจเถอะข้าไม่ให้พวกเขาตามมาหรอกข้าจะให้พวก เจ้าหนีเชื่อไม่เชื่อพรุ่งนี้ก่อนตะวันตกดินข้า ก็สามารถจับพวกเจ้า จากในประเทศหมานนี้กลับมาได้? “หลิงห้าวมั่นใจในตัวเองสุดๆ มองดูหลินขึ้นเขียนที่ทำท่าทางระมัดระวังตัวแจถึงกับหัวเราะ เยาะเอาเรามาพนันกันพรุ่งนี้ก่อนตะวันตกดินหากว่าข้ายังจับเจ้าไม่ได้ข้าหลิงห้าวขอให้สาบานในชีวิต เจ้าขออะไรมาได้หนึ่ง อย่างขอแค่ข้าทำให้ได้จะไม่ปฏิเสธแน่นอนแต่ว่าเจ้าก็ต้องนำ ของที่มีเท่าเทียมกันมาแลกเปลี่ยนด้วยเจ้าต้องคิดให้ดีข้าคือผู้ สืบทอดของตระกูลหลัง สัญญาของเงินทองมากมายก็ไม่ใช่ จะแลกได้ง่ายๆ”
“หลินซีนเขียนลังเลอยู่ครู่หนึ่งก็ตอบว่า “ตกลงเรามาพนันกัน ถ้าหากนายใหญ่หลิงพรุ่งนี้ก่อนตะวันตกดินสามารถจับขาได้ล่ะก็ ข้าก็จะให้ตระกูลหลิงได้แผนที่แหล่งเก๋งจีนจากมือข้าไป