ชีวิตเกษตกรในต่างโลก - ตอนที่ 27 ไม่ว่าจะยังไงผู้อยู่อาศัยก็เพิ่มขึ้น

——

ผ่านมาแล้ว 10 วันหลังจากเทียร์มาอยู่ด้วย

เธอเรียนรู้ในสิ่งที่ลูทำ ตอนนี้ก็เริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว

อาการหมดสติหลังเจอซาบุตงเนี่ย เป็นเรื่องปกติของผู้หญิงหรืออย่างไรกันนะ

ไม่เห็นจะน่ากลัวอะไรขนาดนั้นเสียหน่อย

[ร่างกายรับไม่ไหวจริง ๆ ด้วยนะคะ]

[ใช่ไหมล่ะ มีเธออยู่ด้วยเนี่ย ช่วยได้มากเลย]

ทั้งสองซึ่งสนิทสนมกันอย่างรวดเร็วนั้นกำลังทานแตงกวากับมะเขือเทศอย่างเอร็ดอร่อย

เทียร์ดูท่าจะชื่นชอบแตงกวาเป็นอย่างมาก เธอเคี้ยวกรุบกรับ

ภาพลักษณ์น่ารักน่าเอ็นดูของเทียร์นั้น ช่างไม่เข้ากับท่าทางเคี้ยวกร้วม ๆ เอาเสียเลย

[คุณหนีโดยเปลี่ยนร่างโลลิได้แต่ ฉันทำไม่ได้….ฉะนั้นต้องหามาตรการรับมือ…..อย่างแรกก็ หาคู่มือ เพิ่มสินะคะ]

[น่าจะเข้าใจนิสัยใจคอของคุณสามีแล้วนี่

ถึงอยากจะเพิ่ม ถ้าไปลักพาตัวมนุษย์มาล่ะก็ มีหวังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแหง ๆ]

[คงจะแบบนั้นสินะคะ

ไม่เป็นอะไรค่ะ

แค่ไม่ต้องลักพาตัวมาก็พอแล้วนี่คะ]

[มีความคิดอะไรดี ๆ งั้นเหรอ?]

[ค่ะ

ก่อนจะมาที่นี่ ฉันเห็นมาผ่าน ๆ น่ะค่ะ

งั้นขออนุญาต ออกไปสักพักนะคะ]

[….ถ้าหนีไปล่ะก็ ฉันล่าสุดขอบฟ้าเลยนะ]

[ไม่หนีไปไหนหรอกค่ะ

ก็คุณสามีอยู่ที่นี่นี่คะ]

เทียร์เองหลังจากเรียกผมด้วยสารพัดวิธี ก็มาจบลงที่คำว่า ‘คุณสามี’ เหมือนกับลู

หลายวันหลังจากที่เทียร์ออกไปทำธุระ พวกลูก ๆ คุโระอิจิก็เริ่มกลับมากัน

หลายตัวอยู่ในสภาพสะบักสะบอม

อื้อ พยายามเข้านะ

พวกสุนัขที่เพิ่งมา มองผมกับลูด้วยสายตาระมัดระวัง แต่ก็ผ่อนท่าทีเช่นนั้นลงหลังจากพวกคุโรเข้าไปเจรจาด้วย

ดูท่าจะไม่เป็นปัญหายุ่งยากอะไรนะ

ในหมู่พวกสุนัขที่เพิ่งกลับมา มีสุนัขตัวหนึ่งค่อนข้างพิเศษกว่าตัวอื่น

มันพาคู่มาด้วยถึงสามตัว

สามตัวเหรอ

เป็นลูกตัวผู้ของเอริส

คู่ที่พามาด้วยทั้งหมดสามตัวเป็นตัวเมีย

ดูอ่อนแรงไปบ้างแต่ก็ไม่มีบาดแผลสาหัสอะไร

คิดว่าจะอยู่ในระบบหนึ่งสามีหนึ่งภรรยาเสียอีก…..ไม่ใช่แบบนั้นหรอกเหรอ

เอาเถอะ ถ้าไม่วิวาทกันก็ไม่คิดจะคัดค้านอะไร

ดังนั้น ผมจึงตั้งชื่อให้ต่อจากฟุบุกิ

มาสะยูกิ (มะสะยุคิ)

เป็นชื่อของตัวละครเอกในมังงะต่อสู้ผสมกับโรแมนติกคอมเมดี้ที่มีตัวเอกหญิงปรากฏตัวออกมาเต็มไปหมด

ในตอนสุดท้ายเขาไม่เลือกใครอย่างชัดเจน แล้วทำตัวเอกหญิงทั้งหมดตั้งท้อง ทำเอาโลกอินเตอร์เน็ตลุกเป็นไฟเลยทีเดียว

เจ้าของฮาเร็มในตำนาน มาสะยูกิ

ผมไม่ได้หลงใหลได้ปลื้มอะไร แต่ก็อยากให้ชีวิตคล้าย ๆ กัน 

….

เอ๊ะ?

ผมเองก็แตะต้องทั้งลูกับเทียร์ไปแล้ว

…..

จะถือว่าไม่เคยพูดถึงแล้วกัน

พอพวกลูก ๆ คุโระอิจิกลับมาอย่างปลอดภัย ก็รู้สึกได้ถึงความหนาแน่นที่พุ่งพรวดพลาด

ดูท่าบ้านสุนัขที่เตรียมเอาไว้จะได้รับความนิยมดีทีเดียว

ยังไงก็ดีกว่านอนข้างนอนเป็นไหน ๆ ล่ะนะ

ช่วงการผสมพันธุ์คงจะเริ่มหลังจากนี้สินะ

พวกมันออกไปล่าร่วมกันป่าใกล้ ๆ กลับมาพร้อมคาบเหยื่อไว้ในปาก

ผมเลยรับหน้าที่ถ่ายเลือดกับชำแหละเครื่องในจนมือเป็นระวิง

อีกทั้ง ระหว่างนั้นยังมาเรียกผมให้ไปขนเหยื่อตัวใหญ่ที่ล่ามาได้อยู่หลายครั้งหลายครา

ในแต่ละวันนั้นช่างแสนยุ่ง เพราะต้องแบ่งเวลาไปทำไร่ด้วย 

จากนั้นไม่นานเทียร์ก็กลับมา

พร้อมหญิงสาว 7 คนในชุดออกรบ

——

หึ ๆ แกไม่รอดแน่ ฮิราคุ!!