ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย - ตอนที่645&ตอนที่646
ตอนที่ 645 “ล้างมลทิน”
“ท่านนี้คือ?”
Michelle เห็นเฉินฝานซิง ก็เดินสองมือกอดอกเข้าไปหยุดตรงหน้าเฉินฝานซิงด้วย
นัยน์ตาสีเขียวเข้มหยิ่งทะนงมองเฉินฝานซิงอย่างพินิจพิเคราะห์
เฉินเชียนโหรวหันไปมองอันลี่น่าปราดหนึ่ง จากนั้นก็พูดขึ้น “รุ่นพี่ นี่คือพี่สาวของฉัน…”
“รุ่นพี่ Michelle อาจจะยังไม่รู้ใช่ไหม พี่สาวของเชียนโหรวคนนี้ ตอนที่เข้าร่วมการแข่งขันภายในประเทศของพวกเราตอนนั้น ได้นำสูตรน้ำหอมของเชียนโหรวไปเข้าร่วม สุดท้ายถูกจับได้กลางงาน ขายหน้าสุดๆ ตอนนี้เพื่อที่จะแข่งเรื่องกิจการกับเชียนโหรว ถึงกับจะเปรียบเทียบผลคะแนนการแข่งขันปรุงน้ำหอมระดับนานาชาติกับเชียนโหรวให้ได้…”
Michelle มีสีหน้าตกตะลึง จากนั้นก็หันไปมองยังเฉินฝานซิง ภายในดวงตาเย่อหยิ่งคู่นั้นเต็มไปด้วยความดูถูกเดียดฉันท์
“เรื่องนี้ฉันเคยได้ยินมาก่อน ผู้จัดครั้งนี้ทำเกินไปหน่อยแล้ว ถึงกับกล้าปล่อยให้คนที่มีประวัติคัดลอกผลงานมาเข้าร่วมการแข่งขันได้ ต่อให้ภายภาคหน้าได้อันดับคะแนนที่ไม่เลวขึ้นมาจริงๆ ประวัติด่างพร้อยนี้จะต้องติดตัวเธอไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน ยิ่งมีชื่อเสียง ชื่อเสียนี้ก็จะยิ่งถูกเปรียบเทียบให้เห็นชัดขึ้น จะไปมีประโยชน์อะไร”
เฉินฝานซิงหยิบองุ่นเข้าปากราวกับไม่มีใครอยู่โดยรอบ สุดท้ายก็เงยหน้าขึ้น แล้วกวาดสายตามองคนเหล่านั้นอย่างกะทันหัน พลันเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“อันชุ่ยหวา ดูเหมือนเธอจะลืมไปแล้ว ฉันคนที่ปากเธอกำลังบอกว่าจะมีหน้าตาไปพบใครได้คนนี้ ตอนนั้นเป็นหัวหน้าเธออยู่สามปี แม้แต่คนที่ไม่มีหน้ามีตาอย่างฉันก็ยังสู้ไม่ได้ คำพูดเหล่านั้นที่เธอดูถูกฉัน ยิ่งไม่ใช่เป็นการดูถูกตัวเองเข้าไปใหญ่?”
“เธอ…เธอ…” อันลี่น่าหน้าแดงหูแดง คำว่า “อันชุ่ยหวา” คำนั้นของเฉินฝานซิงแทงใจดำเธอเข้าไปเต็มๆ ประโยคด้านหลังยิ่งทำให้เธอตอกกลับไม่ได้ไปชั่วขณะ โกรธจนเธอเพียงอยากจะแทงเฉินฝานซิงผู้หญิงแพศยาคนนี้ให้ตายไปเท่านั้น
“อันชุ่ยหวา อันชุ่ยหวาคือใคร”
“สาวบ้านนอกมาจากไหนกัน”
สองคนที่อยู่ข้างๆ ยกมือขึ้นปิดปากแล้วหัวเราะเบาๆ อันลี่น่าโกรธเป็นฟืนเป็นไปขึ้นกว่าเดิม
สายตาของเฉินฝานซิงสุดท้ายก็ไปหยุดอยู่บนตัว Michelle ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก
“คุณพูดถูกแล้ว ฝ่ายผู้จัดทำเกินไปหน่อยจริงๆ ทำไมถึงปล่อยให้คนที่มีประวัติคัดลอกผลงานเข้าร่วมการแข่งขันกันนะ บางที…พวกเขาอาจจะอยากให้เวทีคนที่ลอกผลงานได้พิสูจน์ตัวเองสักครั้งละมั้ง”
Michelle แสยะหัวเราะเบาๆ “พิสูจน์อะไร พิสูจน์ว่าเธอเป็นคนลอกงั้นเหรอ”
เฉินฝานซิงเพียงแต่ยิ้มไม่พูดอะไร แต่ในใจกลับแอบยกนิ้วให้กับ Michelle
คุณพูดถูกแล้ว การแข่งขันรอบนี้ เป็นเวทีที่จะพิสูจน์ว่าเฉินเชียนโหรวต่างหากที่เป็นผู้คัดลอกผลงานที่แท้จริง
เฉินเชียนโหรวที่ยืนอยู่ข้างๆ หน้าเปลี่ยนสีไปพักใหญ่
สุดท้ายก็หันไปพูดกับเฉินฝานซิงอีกครั้งอย่างเนิบช้า “พี่คะ ผลงานในครั้งนี้คิดออกหรือยัง ตั้งใจว่าจะใช้ธีมอะไรเหรอ”
เฉินฝานซิงแอบเลิกคิ้วในใจ เธอรู้อยู่แล้วว่าเฉินเชียนโหรวจะต้องหาทางรู้เรื่องนี้ให้ได้
“ทำไม ถ้าฉันพูดออกไป อย่าพอถึงเวลาก็เป็นผลงานของเธออีกล่ะ ฉันไม่อยากจะขายหน้าคนบนเวทีการแข่งขันปรุงน้ำหอมระดับนานาชาติหรอกนะ”
เฉินเชียนโหรวยิ้มอ่อน “พี่ ตอนนี้คนเยอะขนาดนี้ พี่คิดมากไปแล้วมั้ง”
เฉินฝานซิงกินองุ่นเข้าไปอีกหนึ่งลูก แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ธีมของผลงานที่ใช้ในการแข่งครั้งนี้ของฉันน่ะ…”
ปลายเสียงที่ลากยาวนี้ ความดังไม่ใช่น้อยเลย ทำให้ดึงดูดสายตาผู้คนรอบข้างได้สำเร็จ
ในเวลาแบบนี้ ยังมีคนที่กล้าจะเปิดเผยธีมผลงานของตัวอีก อย่างไรก็คือคู่แข่ง เรื่องแบบนี้พวกเขาจะยอมพลาดได้อย่างไร
เมื่อเห็นผู้คนมากมายหันมามอง เฉินฝานซิงจึงยิ้มมุมปากก่อนจะพูดต่อ
“หลายปีมานี้ทำการศึกค้นคว้าผลงานใหม่ค่อนข้างยากลำบาก บังเอิญนึกถึงผลงานชิ้นหนึ่งของฉันเมื่อหลายปีก่อนขึ้นมา สูตรน้ำหอมนั้นคลับคล้ายคลับคลาว่าจะพอจำสูตรได้อยู่ ก็เลยตัดสินใจใช้มันมาลงแข่ง ส่วนเรื่องธีม ขอตั้งชื่อให้ว่า ‘ล้างมลทิน’ แล้วกัน”
ตอนที่ 646 ขอเตือนให้เธอยอมแพ้
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า…”
หลังจากที่เฉินฝานซิงพูดจบ เสียงหัวเราะเล็กแหลมของอันลี่น่าก็ดังขึ้นมา
ผู้คนต่างก็พากันหันมามองทางนี้ด้วยสายตาประหลาดใจ
อันลี่น่าหัวเราะอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะพยักหน้าแล้วเอ่ยขึ้น
“ใช่ ใช่ ฮ่า ฮ่า…ก็พอจะเข้าใจได้ เธออยู่ซูซื่อมาสามปี ทุ่มเทสุดความสามารถแล้ว ถึงแม้จะทำได้ไม่ดีมากนักแต่ก็พออภัยได้ แต่นี่…เธอจะเอาผลงานหลายปีก่อนของตัวเองมาเข้าร่วมการแข่งขัน ห้ะ เธอแน่ใจเหรอ…หลายปีก่อน หลายปีก่อนเธอไม่ใช่ว่ายังเอาสูตรของเชียนโหรวมาเข้าแข่งอยู่เลยนี่ ของที่แม้แต่ในการแข่งขันระดับภายในประเทศเธอยังไม่กล้าเอาออกมาใช้ แต่เธอจะเอามาใช้ในการแข่งขันระดับนานาชาติเนี่ยนะ…ไปเอาความกล้าและความมั่นใจนี้มาจากไหนกัน…”
“ผลงานชิ้นนั้นฉันรับประกันว่าเอามาใช้ที่นี่ก็จะได้รับการยอมรับเช่นกัน นั่นเป็นหนึ่งในผลงานที่สมบูรณ์แบบที่สุดที่ฉันมีอยู่ตอนนี้”
“เฮอะ…ก็ได้ ก็ได้ เฉินฝานซิง ขอให้เธอโชคดี…”
เฉินฝานซิงเพียงแต่ชายตามองเธอเรียบๆ ปราดหนึ่ง ก่อนจะหันหลังเดินออกไปหาของกิน
ส่วนเฉินเชียนโหรวก็ยืนตื่นเต้นอยู่ตรงนั้นไปพักใหญ่ ครั้งนี้แม้แต่สวรรค์ก็อยู่ข้างเธอ
ตอนนั้นแค่อยากจะให้เฉินฝานซิงพ่ายแพ้อย่างย่อยยับ เลยเปิดโปงว่าเธอเป็นผู้ลอกผลงานในตอนแข่งระดับประเทศคราวนั้น ทำให้เธอถูกดูถูกและประณามจากคนทั้งโลก คิดไม่ถึงว่าผลงานที่ใช้ร่วมแข่งขันจะเป็นอันนั้นเหมือนกัน
คนที่มีประวัติลอกผลงานคนหนึ่ง ตอนนี้ประวัติศาสตร์การลอกผลงานกำลังจะซ้ำรอยอีกครั้งในการแข่งขันระดับนานาชาติ เฉินฝานซิง ครั้งนี้เธอจบเห่จริงๆ แน่
แต่ว่า “ล้างมลทิน” คำนี้นำมาเป็นผลหัวข้อ ก็เหมาะกับผลงานชิ้นนั้นจริงๆ
สถานที่ที่คนเยอะ ปากคนก็ยิ่งเยอะตามไปด้วย
ถึงแม้ภาษาจะต่างกัน แต่เหตุการณ์แทรกเล็กๆ นี้ ถูกผู้คนพูดต่อกันไปเรื่อยๆ ผ่านมากมายหลายภาษา ทำให้แทบจะทั้งงานต่างก็รู้กันหมดแล้ว
ว่าเฉินฝานซิงคนนี้ ก็คือคนที่มีประวัติลอกผลงาน
แถมที่ลอกก็ยังเป็นน้องสาวของตัวเองอีกด้วย ซึ่งก็คือผลงานของ Rosanna
ส่วนการแข่งขันในครั้งนี้ เพราะหมดความสามารถแล้วจึงเอาผลงานของเธอเมื่อหลายปีก่อนมาแข่งขัน
เธอเห็นการแข่งขันระดับนานาชาติเป็นอะไร
คนแบบนี้ ไม่รู้จะหาคำไหนมาบรรยายเลยจริงๆ
เพียงค่ำคืนเดียว เฉินฝานซิงที่เดิมทีอยู่อย่างเงียบๆ ไม่เป็นที่รู้จักกลับกลายเป็นเป้าหมายของการดูถูกเหยียดหยามท่ามกลางกลุ่มผู้คนมากมายไปทันตา
“เฮ้อ เซ็งจัง ไม่ได้เจอ Star ไอดอลของฉัน แต่กลับเจอคนที่ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูดด้วยดี น่าผิดหวังจัง”
“นั่นสิ Star ของฉัน คุณอยู่ที่ไหนกันแน่”
“Star ฉันอยากเจอ Star ความลึกลับของเธอทำให้คนยิ่งหลงใหลมากกว่าเดิมจริงๆ”
“ฉันมาที่นี่ก็เพื่อที่จะพบกับ Star สักครั้ง หรือปีนี้จะไม่ได้เจอเธอแล้วเหรอ”
ทุกคนต่างก็พากันถอนหายใจ แต่ละคนล้วนแต่ชื่นชอบคลั่งไคล้ในตัว star
อันลี่น่าก็ไม่อาจปิดบังความต้องการในใจของตัวเองได้ “ฉันก็อยากจะเห็น Star คนนี้ดูเหมือนกัน เชียนโหรว เธอก็อยากเจอเหมือนกัน ใช่ไหม”
เฉินเชียนโหรวขมวดคิ้วพลางมองไปทางอันลี่น่าวับหนึ่ง ก่อนจะเอ่ย “ใช่น่ะสิ ในเมื่อลึกลับขนาดนี้…”
Michelle แค่นหัวเราะอย่างเหยียดหยาม
–
วันรุ่งขึ้น แสงแดดเจิดจ้าและทุ่งดอกไม้สีม่วงยังคงให้ความรู้สึกโรแมนติกเช่นเคย ราวกับเป็นปาฏิหาริย์ที่มองอย่างไรก็ไม่มีวันเบื่อของโลกใบนี้
เฉินฝานซิงใส่กระโปรงชีฟองสีแชมเปญ กำลังถือกล่องอุปกรณ์ เส้นผมประบ่า ไม่ได้ใส่เครื่องประดับอะไรที่เกินความจำเป็น เรียบง่ายแต่คงไว้ซึ่งความสวยงามสง่า
ภายในสนามแข่งเริ่มมีผู้เข้าแข่งขันมารวมตัวกันไม่น้อยแล้ว มีหลายคนที่เป็นมือใหม่ที่เพิ่งมาเข้าร่วมเป็นครั้งแรก มองเห็นความตื่นเต้นบนใบหน้าได้อย่าง่ายดาย
เฉินเชียนโหรว Michelle อันลี่น่ายืนอยู่ด้วยกัน
เห็นเฉินฝานซิงที่มาช้า โดยเฉพาะท่าทางที่ดูใจเย็นไม่รีบร้อน ทำให้อันลี่น่าที่กำลังตื่นเต้น เมื่อได้เห็นก็รู้สึกเกลียดชังขึ้นมา
“เอาผลงานเมื่อหลายปีก่อนมายังไม่พอ ตอนนี้ยังไม่มีท่าทีตื่นเต้นเลยสักนิดอีก มั่นหน้าเกินไปหน่อยหรือเปล่า”
ไม่ระบุชื่อแซ่ออกมาให้ชัดเจน แน่นอนว่าเฉินฝานซิงก็ไม่เข้าไปหาเรื่องให้หงุดหงิดใจเปล่าๆ
หันหลังเดินห่างจากพวกเธอออกไป ปรากฏว่าอันลี่น่ากลับพุ่งไปขวางทางเธอไว้อย่างรวดเร็ว ราวกับว่าขอเพียงแค่ได้แขวะเฉินฝานซิงสักสองสามประโยค เธอถึงจะหายตื่นเต้นอย่างไรอย่างนั้น
“เฉินฝานซิง ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันไม่มีทางมาทำให้ตัวเองขายหน้าที่นี่หรอก เธอคิดให้ดีนะ ถ้าหากครั้งนี้เธอแพ้อยูบนเวที จะเสื่อมเสียไปถึงชื่อเสียงของคนในประเทศด้วยนะ ฉันขอเตือนให้เธอถอนตัวยอมแพ้ไปเถอะ พวกเราจะได้ไม่ต้องขายหน้าไปกับเธอด้วย”