ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ - บทที่ 1086 ไฟ
ซินชิวพูดไปด้วยและหันหลังกลับมาไปด้วย เมื่อถึงตรงหน้าของเยว่ เขามองดูเยว่ที่ถูกแช่กลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง และเผยรอยยิ้มได้ใจออกมาเล็กน้อย
ในเวลานี้เขาใช้หนึ่งท่วงท่ากำราบเยว่ ไม่มีความรอบคอบทั้งหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงบอกเป้าหมายที่แท้จริงของเขาออกมา
ในขณะนี้เอง เขาถึงได้เข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าอะไรเรียกว่าไร้คู่ต่อกรอย่างแท้จริง
ต่อจากนั้นเขายกมือขึ้น เหยียดนิ้วออกไปหนึ่งนิ้ว แตะไปที่หว่างคิ้วของเยว่
ตราบใดที่นิ้วนี้ของซินชิวแตะขึ้นไป เยว่ก็จะแตกเป็นก้อนน้ำแข็ง
“หยุดเดี๋ยวนี้!”
หยู่โม่ดึงสติกลับมา สีหน้าก็ซีดเซียวในทันที หลังจากที่เธอตะโกนก็รีบพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตามจื่ออีขัดขวางหยู่โม่ไว้ และแสยะยิ้มพูดว่า: “คู่ต่อสู้ของเธออยู่นี่!”
“หลีกไป!”
หยู่โม่ยกมือขึ้นสะบัด และต้องการผลักจื่ออีออกไป
จื่ออีก็ลงมือในเวลาเดียวกัน
“ตูม!”
ก็มีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง ทั้งสองก็ถอยออกไปพร้อมกัน
เห็นได้ชัดว่า ความแข็งแกร่งของทั้งสองคนพอๆกัน
จื่ออีมองดูหยู่โม่ด้วยความประหลาดใจมาก เธอคาดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะแข็งแกร่งเท่ากับเธอ ยิ่งไปกว่านั้นหยู่โม่ดูท่าทางจะอายุแค่ยี่สิบ ถ้าอย่างนั้นอายุที่แท้จริงของเธอไม่เกินสี่สิบปีอย่างแน่นอน
อายุน้อยขนาดนี้ก็มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับเธอ แค่คิดก็รู้แล้วว่า ความสามารถพิเศษของเธอแข็งแกร่งเพียงใด
แต่ตอนนี้หยู่โม่กังวลเป็นอย่างมาก แทบไม่มีเวลาไปคิดมากด้วยซ้ำ เธอเพียงแค่อยากจะรีบเข้าไปขัดขวางซินชิว
ดังนั้นหยู่โม่จึงพุ่งเข้าไปอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม สายไปแล้ว
นิ้วของซินชิวแตะไปที่หว่างคิ้วของเยว่พอดี
เขาพูดอย่างเยือกเย็นว่า: “ศิษย์น้อง นายมั่นใจเกินไปแล้ว”
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกคือฉันแล้ว”
“พี่แน่ใจเหรอ?”
ทันทีที่เสียงลดลง ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นอย่างกะทันหัน
ซินชิวตกตะลึงในทันที
“ตูม!”
หลังจากที่เสียงดัง นิ้วที่เดิมทีแตะไปที่หว่างคิ้วของเยว่ก็เหมือนกับถูกของอะไรบางอย่างดีดเด้ง และกลับคืนมาอย่างรุนแรง
ในเวลาเดียวกัน ชั้นน้ำแข็งที่อยู่ด้านนอกของเยว่ก็ค่อยๆแตกออก
“ตูม!”
เปลวไฟลุกโชนพุ่งออกมาจากรอยร้าวแยกในน้ำแข็ง
เปลวไฟที่อุณหภูมิสูงทำให้อุณหภูมิเยือกเย็นโดยรอบกลับคืนสู่สภาพเดิม
ไม่เพียงแค่นั้น คลื่นความร้อนหลายชั้น ยังบีบคั้นให้คนรอบข้างต้องถอยหนีอย่างไม่หยุดหย่อน เพราะพวกเขาไม่สามารถทนทานต่ออุณหภูมิสูงได้
ไม่เพียงแค่พวกเขาเท่านั้น แม้แต่เรือเหล่านั้นที่เทียบท่าบนฝั่งก็ทนไม่ไหว พวกเขาทยอยขับเรือออกจากชายฝั่ง
มีเพียงซินชิวเท่านั้นที่สามารถทนได้
เขาลดลงทั้งสองลง ใช้พลังของตัวเองไปต่อต้าน ดังนั้นรอบตัวของเขาถูกปกคลุมด้วยชั้นน้ำแข็งบางๆหนึ่งชั้น
“ตูม!”
น้ำแข็งที่ปกคลุมเยว่ไม่ได้ถูกละลายด้วยไฟ แต่ระเบิดแตกออกมาในทันที
เมื่อผลึกน้ำแข็งระเบิด เปลวเพลิงขนาดใหญ่ก็ห่อหุ้มเยว่แล้วพุ่งตรงขึ้นไปในอากาศ
ซินชิวมองดูฉากนี้ด้วยความตกใจอย่างสุดขีด
“เป็นไปได้ยังไง?”
“ทั้งๆที่นายสูญเสียพลังไปครึ่งหนึ่งแล้ว จะบรรลุถึงแดนเหนือเทพยุทธ์ได้อย่างไร?”
ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น จื่ออีและเทียนฉีก็ตกใจอย่างสุดขีดเหมือนกัน
หลังจากที่หยู่โม่เห็นกลับถึงขนาดดีใจ ต่อจากนั้นก็ส่งเสียงพูดเบาๆว่า: “สามีของฉันแข็งแกร่งขนาดนี้ ต่อให้มีพลังไม่เต็ม ก็แข็งแกร่งกว่าพวกแก!”
ไฟลุกโชนพุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า ต่อจากนั้นก็หยุดอยู่กลางอากาศครู่หนึ่ง แล้วก็ลดลงอย่างรวดเร็วในแนวดิ่ง
เมื่อซินชิวเห็นสิ่งนี้ก็มาถึงที่ด้านหน้าของจื่ออีและเทียนฉี ต่อจากนั้นพลิกมือทั้งสอง ทิ้งน้ำแข็งเย็นยะเยือกอยู่กำแพงแห่งจิตใจAT fieldรอบตัวของพวกเขาอย่างรวดเร็ว
ประกายไฟพุ่งตรงลงมา และน้ำค้างแข็งก็หายไปอย่างรวดเร็ว
ซินชิวตกใจ ก็วางน้ำแข็งเย็นยะเยือกในกำแพงแห่งจิตใจAT fieldอีกครั้ง
จนถึงเขาวางกำแพงแห่งจิตใจAT fieldไว้สามแห่งอย่างต่อเนื่อง ถึงได้สกัดกั้นการโจมตีของประกายไฟ
และเยว่ก็ลงมาบนพื้นแล้ว มาถึงตรงหน้าของหยู่โม่ ใบหน้าของเขาก็มีเหงื่อ ร่างกายก็สั่นเทาเล็กน้อย
หยู่โม่รีบประคองเยว่ไว้ และถามอย่างเป็นห่วง: “คุณไม่เป็นไรใช่มั้ย?”
เยว่ฝืนยิ้มพูดว่า: “ขี้โม้เกินไปแล้ว”
เมื่อกี้หยู่โม่บอกว่าแม้ว่าเยว่จะมีพลังระดับเดียวก็แข็งแกร่งกว่าพวกเขา ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่
หลังจากที่กำแพงแห่งจิตใจAT fieldน้ำแข็งยะเยือกเย็นก็สลายไป ซินชิวพวกเขาทั้งสามก็ปรากฏตัวขึ้น ท่าทางคนก็คืออยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก
เทียนฉีก็พูดอย่างตกใจมาก:“นายแข็งแกร่งถึงขั้นนี้แล้ว!”
จื่ออีและซินชิวก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ในเวลาเดียวกันก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจ
โดยเฉพาะซินชิว ทั้งๆที่เขาคิดว่าขยันหมั่นเพียรมากขนาดนั้น จะเป็นคนแรกที่เข้าสู่แดนเหนือเทพยุทธ์ แต่คาดไม่ถึงว่า เยว่เข้าสู่แดนเหนือเทพยุทธ์ก่อนแล้ว ไม่เพียงแค่นั้น ภายใต้สถานการณ์ที่เขามีเพียงพลังครึ่งหนึ่ง เขายังคงเป็นแดนเหนือเทพยุทธ์
อย่างไรก็ตามคำพูดต่อไปของเยว่ทำให้ในใจของพวกเขาสยดสยองไม่หายอีกครั้ง
หยู่โม่พูดอย่างไม่พอใจว่า: “บอกกับคุณตั้งนานแล้วว่า ช่วยคนเดียวก็พอแล้ว แต่คุณดัน ช่วย ไป๋เซี่ยวยังมาช่วยไป๋ยี่เฟย พวกเขาสองคนพี่น้องคุ้มค่าถึงขนาดที่คุณจะเอาชีวิตมาช่วยมั้ย?”
เยว่ส่ายหน้าฝืนยิ้มพูดว่า: “ช่วยไม่ได้ ต่างก็เป็นสายเลือดของฉันน่ะ!”
สีหน้าของซินชิวพวกเขาทั้งสามคนดูไม่ดีมาก ซึ่งหมายความว่าเยว่ไม่เพียงแต่ช่วยไป๋ยี่เฟย ยังช่วยไป๋เซี่ยว ถ้าอย่างตอนนี้เยว่อย่างมากก็เหลือพลังเพียงแค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์
เหลือพลังเพียงแค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ กลับยังเป็นแดนเหนือเทพยุทธ์!
ถ้าหากเขามีพลังเต็มร้อย ความแข็งแกร่งของเขาจะน่ากลัวมากเพียงใด?
จื่ออีพูดอย่างเสียงแหบแห้งว่า: “ความแข็งแกร่งของศิษย์น้องแข็งแกร่งถึงขั้นนี้แล้ว มิน่าล่ะ ทั้งๆที่รู้ว่านี่เป็นเล่ห์เพทุบายที่พุ่มเป้าหมายไปยังเขาแต่กลับยังช่วยไป๋ยี่เฟย”
ใบหน้าของซินชิวขมขื่น“ดูเหมือนว่าความสามารถพิเศษของคนคนหนึ่งได้ถูกกำหนดทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว ไม่ว่าฉันจะพยายามแค่ไหนก็ตามไม่ทัน”
เทียนฉีกลับพูดว่า: “พวกเธออย่าพูดแบบนี้ ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ชั้นยอด แต่เป็นกำลังอันเข้มแข็งเกรียงไกรที่เสื่อมทรุดจนเป็นม้าเท้าปลาย ตราบใดที่พวกเราร่วมมือกัน จะสามารถกำจัดเขาได้อย่างแน่นอน”
“ที่สำคัญนี่เป็นโอกาสที่หาพบได้ยากมาก ถ้าพลาดแล้วก็ไม่มีอีก”
แม้ว่าทั้งสามคนจะต่างคนต่างมีความคิด แต่ตอนนี้ก็เห็นด้วยกับคำพูดของเทียนฉี ตอนนี้เป็นเวลาเดียวที่เยว่อ่อนแอที่สุด ถ้าหากพลาดโอกาสนี้ไป เกรงว่าในอนาคตจะไม่มีโอกาสแล้ว
“พวกเราลุยพร้อมกัน!”
หลังจากที่ซินชิวตะโกนก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วมาถึงตรงหน้าเยว่
เทียนฉีตามติดอย่างใกล้ชิด และชกไปหนึ่งหมัด
จื่ออีก็กระโดดต่อเนื่อง และออกฝ่ามืออย่างรวดเร็ว
ชั่วพริบตาเดียวทรายและหินที่ลอยอยู่รอบๆ ก็ผนึกน้ำแข็งก็โจมตีไปทั่ว
“พรวด!”
เยว่ตะโกนเสียงดัง บังหยู่โม่ไว้ เปลวไฟลุกโชนไปทั่วทั้งร่างกาย
ผู้แข็งแกร่งของแดนเทพยุทธ์ ต่างก็จะเชี่ยวชาญกำแพงแห่งจิตใจAT fieldด้านหนึ่ง และอยู่เขตแดนของตัวเอง สามารถควบคุมได้ด้วยตัวเอง ดังนั้นถึงแม้ว่าจะมีไฟโหมกระหน่ำอยู่รอบตัวเขาในตอนนี้ หยู่โม่ที่อยู่ข้างกายของเขาก็ไม่รู้สึกถึงความร้อนแม้แต่น้อย
พายสามลูกปะทะกันกับเปลวไฟ ผลึกน้ำแข็งละลายในทันที ระเบิดหินที่กระเด็นกลับกระทบไปบนร่างกายของเยว่
“แหวะ!”
หลังจากที่เยว่กระอักเลือดคำใหญ่ ก็ถอยหลังหนึ่งก้าวอย่างทนไม่ไหว
ต่อจากนั้นเปลวไฟก็ครอบคลุมขอบเขตทั้งหมด บดขยี้ผลึกน้ำแข็งและก้อนกรวดทั้งหมด และพายุก็ยุบสลายไปในทันที
“ตูม!”
ฝ่ามือของซินชิวฟาดลงบนหน้าอกของเยว่
กำปั้นของเยว่ชกไปที่หน้าอกของซินชิว
หลังจากเสียงดัง ซินชิวพวกเขาทั้งสามคนก็สะท้านกระเด็นออกไป แต่เยว่ยังยืนอยู่ที่เดิม ไม่ถอยหลังแม้แต่ก้าวเดียว