ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ - บทที่ 1091 แพ้แล้ว
ใบหน้าของคนที่อยู่ในเหตุการณ์เต็มไปด้วยความประหลาดใจ และเป็นเหมือนเมื่อก่อนที่พวกเขาไม่เชื่อสายตาตัวเอง
แม้แต่เยว่ยังเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ
ทั้งๆที่เมื่อครู่ไป๋ยี่เฟยถูกแช่แข็งจนกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง หลังจากนั้นก็ถูกจีไซบดขยี้
แต่ตอนนี้……
จีไซมองเห็นคนที่ถูกตัวเองบดขยี้ขนาดนั้นอย่างไป๋ยี่เฟยกลับยืนอยู่ตรงหน้าของตัวเองโดยไม่มีส่วนไหนบุบสลายเลย ในที่สุดก็ปรากฏรอยร้าวบนใบหน้าของเขา
เขามองไปที่ไป๋ยี่เฟยอย่างเหลือเชื่อ พลางก้าวถอยหลังไปด้วยส่ายหัวไปด้วย“นี่เป็นไปไม่ได้！ทั้งๆที่แกตายไปแล้ว！นี่เป็นไปได้ยังไง？”
นัยน์ตาของไป๋ยี่เฟยในตอนนี้เป็นประกายสีแดง เขาค่อยๆก้าวไปหาจีไซทีละก้าว
อันที่จริง ไป๋ยี่เฟยเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
ยกตัวอย่างเช่นเขาไม่เข้าใจพลังเหนือธรรมชาติที่เขาได้รับในช่วงเวลาสั้นๆ รู้สึกเหมือนกับว่ามันเกิดมาพร้อมกับเขา
เช่นในตอนที่เขารู้สึกถึงอันตราย ขอเพียงแค่เขาคิดว่าเขาควรปรากฏตัวขึ้นที่ใด หลังจากนั้นเขาก็จะปรากฏขึ้นที่นั่นทันที
นี่เหมือนกับความสามารถที่เกิดมาพร้อมกับเขา
ตอนนี้ ใต้เท้าของไป๋ยี่เฟยเริ่มกลับมาแข็งอีกแล้ว
ไป๋ยี่เฟยยังไม่ทันได้เคลื่อนไหว เขาก็ถูกแช่แข็งเป็นประติมากรรมน้ำแข็งอีกครั้ง
ต่อมา ซินชิวออกแรงทั้งหมดไปที่ไป๋ยี่เฟยอีกครั้ง
แต่แล้ว วินาทีต่อมาท่าทีของซินชิวก็เปลี่ยนไป ในขณะเดียวกันก็ประกบมือทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นโล่ป้องกันน้ำแข็งก็ปรากฏขึ้นรอบตัวเขาทันที
และไป๋ยี่เฟยซึ่งกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็งอีกครั้งก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา ส่งหมัดกระแทกไปที่โล่น้ำแข็งของซินชิว
“แก๊ง！”
โล่กำบังแตกสลาย
ไป๋ยี่เฟยกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็งอีกครั้ง
มีเพียงแค่ไป๋ยี่เฟยกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง และไป๋ยี่เฟยอีกคนก็ปรากฏขึ้นด้านหลังของซินชิว เขาส่งหมัดออกไป
ถึงซินชิวจะใจเย็นขนาดไหน แต่ตอนนี้เขาไม่อาจใจเย็นได้อีกต่อไป
นี่มันอะไรกันเนี่ย？
“ปึ้ง！”
ถึงแม้ซินชิวจะสร้างโล่กำบังได้ทันเวลา แต่เขายังคงถูกหมัดของไป๋ยี่เฟยชกกระเด็นไปไกลหลายสิบเมตร ในตอนที่หยุดลงมาได้เขากระอักเลือดออกมาอย่างสามารถฝืนทนได้
พอเห็นฉากนี้ ทุกคนถึงกับมึนงง
ซินชิวอาศัยความแข็งแกร่งของตัวเองเพื่อจะกลายเป็นแดนเหนือเทพยุทธ์ แต่แล้วเขากลับไม่สามารถเอาชนะไป๋ยี่เฟยที่กลายเป็นแดนเหนือเทพยุทธ์ปลอมได้ภายในระยะเวลาอันสั้น
นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว
ทันใดนั้นเยว่ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา“นี่มัน……เป็นอุตริพรสวรรค์？”
“อุตริพรสวรรค์？”หยู่โม่มองไปที่เยว่อย่างไม่เข้าใจ
เยว่พูดอย่างตกตะลึงและตื่นเต้นว่า“พรสวรรค์ของไป๋ยี่เฟย สูงกว่าฉันมาก！”
“ตอนนี้เขาใช้พลังของฉันอยู่ น่าจะไม่สามารถตระหนักรู้ถึงพรสวรรค์ในการเข้าสู่แดนเหนือเทพยุทธ์ได้ แต่เขาสามารถตระหนักรู้ได้แล้ว！”
“อีกทั้งเขายังตระหนักถึงอุตริพรสวรรค์！”
หยู่โม่ถามอย่างสงสัย“อะไรคืออุตริพรสวรรค์？”
เยว่ค่อยๆอธิบายว่า“เมื่อเข้าสู่แดนเหนือเทพยุทธ์ก็จะตระหนักถึงพรสวรรค์อย่างหนึ่ง และพรสวรรค์นี้แบ่งเป็นพรสวรรค์กับอุตริพรสวรรค์”
“พรสวรรค์ได้แก่ทองไม้น้ำไฟดินลมฝนน้ำแข็งพวกนี้รวมอยู่ด้วย สิ่งเหล่านี้เป็นพรสวรรค์ทั่วไป และพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดาก็คืออุตริพรสวรรค์”
“แล้วสองประเภทนี้อย่างไหนร้ายกาจกว่ากัน？”หยู่โม่ถาม
เยว่ส่ายหัวเบาๆแล้วพูดว่า“ใครแข็งแกร่งหรืออ่อนแอขึ้นอยู่กับเจ้าของพรสวรรค์ทั้งหมด แต่ในระดับเดียวกันนั้น น่าจะเป็นอุตริพรสวรรค์แข็งแกร่งกว่า”
หยู่โม่ฟังจบก็พยักหน้า หลังจากนั้นก็มองไปที่ไป๋ยี่เฟย
ไป๋ยี่เฟยปรากฏตรงหน้าของซินชิวอีกครั้ง
คราวนี้ซินชิวไม่คิดจะต่อต้านอีกแล้ว เขายืนนิ่งอยู่กับที่ไม่ขยับ รอให้ไป๋ยี่เฟยลงมือ
เขายังถอนหายใจและพูดว่า“นายเป็นตัวแปรที่ใหญ่ที่สุดในหมากกระดานนี้”
ใครจะไปจินตนาการได้ว่าหมากรุกตัวหนึ่งที่ถูกปล่อยทิ้งร้าง จะเกิดการเปลี่ยนได้ใหญ่ขนาดนี้ ไม่เพียงเท่านี้ ยังจะหันกลับมาฆ่าผู้ถือหมากรุกด้วย
แต่ไป๋ยี่เฟยมองซินชิว ด้วยท่าทีซับซ้อนชั่วขณะหนึ่ง
ตอนนั้นเขากลับมาจากหลันเต่า ซินชิวเป็นคนไปรับเขาด้วยตัวเอง ยังพาเขาเข้าไปที่เมืองหลวง และจากนั้นเป็นต้นมาก็เข้าสู่เส้นทางที่ถูกกำหนดไว้แล้ว
ในเวลานั้นเขาจึงเริ่มสงสัยซินชิว
และด้วยเหตุนี้เอง เขากับซินชิวเข้ากันได้อย่างสงบชั่วขณะหนึ่ง
แต่เกิดเป็นคนย่อมมีความรู้สึก ช่วงเวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน เขาคิดว่าพวกเขาเป็นเพื่อนกันแล้ว อย่างน้อยเขาก็รู้สึกแบบนั้น
แต่สุดท้ายเขาก็ถูกเพื่อนคนนี้วางแผนจนได้ แต่ตอนนี้ถ้าจะให้เขาฆ่าเพื่อนคนนี้ ด้วยลักษณะนิสัยใจคอของไป๋ยี่เฟยทำให้เขายากที่จะลงมือ
ดังนั้นเขาจึงลังเล
ซินชิวพูดว่า“ลงมือเถอะ”
เขาแพ้แล้ว แพ้ให้กับไป๋ยี่เฟย แพ้ให้กับหมากรุกทั้งกระดาน เขาสามารถรับได้ เนื่องจากมันดีกว่าการแพ้ให้เยว่โดยตรง อย่างน้อยเขาก็ยังสามารถรักษาศักดิ์ศรีเขาไว้ได้
ตอนนี้ไป๋ยี่เฟยถูกกระตุ้นอย่างหนัก รู้สึกว่าตัวเองถูกควบคุม เขาจึงตะคอกด้วยความโมโห“ฉันต้องฆ่านายอยู่แล้ว ไม่ต้องให้นายมาสอนฉันหรอก！”
“อย่านะ！”ฉีฉีเข้าปกป้องซินชิวอีกครั้ง
คราวนี้ ยังมีจื่ออีด้วย
จื่ออีพยายามพาร่างที่โซซัดโซเซเดินเข้าไป เธอขวางตรงหน้าของไป๋ยี่เฟย แล้วพูดว่า“ขอโทษนะ มันเป็นความคิดว่าฉันเองที่ดึงนายเข้ามาในเกมนี้ ฉันเป็นคนเลือกนายเอง”
“ดังนั้น จะฆ่าก็ฆ่าฉันเถอะ”
ไป๋ยี่เฟยตกตะลึง
ให้เขาฆ่าซินชิว เขาอาจจะทนไม่ได้ แต่ให้ฆ่าจื่ออี เขาไม่สามารถลงมือทำมันได้ด้วยซ้ำ
ซินชิวเลือกไป๋เซี่ยว จื่ออีเลือกไป๋ยี่เฟย
แต่ถึงกระนั้น ที่ไป๋ยี่เฟยมีความแข็งแกร่งอย่างทุกวันนี้ได้ ก็ต้องขอบคุณการสอนของจื่ออี
จื่ออีเคยแนะนำเขาเรื่องความรักมาก่อน ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของรุ่นพี่ เขาจะใจร้ายฆ่าเธอลงได้อย่างไร？
ไป๋ยี่เฟยเสียใจมาก
เขามองไปที่จื่ออีด้วยความรู้สึกซับซ้อน สุดท้ายเขาก็เผยให้เห็นถึงรอยยิ้มกล้ำกลืนฝืนทน แล้วหลับตาลง
วินาทีนี้ หัวใจของเขาแหลกสลายจริงๆ ซึ่งมันเต็มไปด้วยความผิดหวัง
“คุณรู้ขีดจำกัดของผม ผมเคยเห็นว่าคุณเป็นรุ่นพี่ของผมมาก่อน แต่คุณเอาผมเป็นแค่หมากตัวหนึ่ง ผมเป็นคน มีความรู้สึก คุณสามารถทำร้ายผมได้ แต่ผมไม่สามารถไร้ความเป็นธรรมต่อคุณได้”
หลังจากพูดจบ เขาก็ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง และคราวนี้ นัยน์ตาของเขามีความมุ่งมั่นแวบผ่านเข้ามา
พอจื่ออีเห็นแววตาของเขาก็รู้สึกเจ็บปวดขึ้นมา เธอคิดว่าไป๋ยี่เฟยจะตัดขาดความสัมพันธ์อาจารย์กับลูกศิษย์ระหว่างพวกเขา แล้วจะลงมือกับเธอ
แต่ทว่า ในเวลาต่อมา ไป๋ยี่เฟยก็สลายหายไปต่อหน้าต่อตาราวกับควัน
จื่ออีเบิกตากว้าง
“พู่！”
จื่ออีรีบหันกลับไป มองเห็นในมือของไป๋ยี่เฟยเจาะผ่านทะลุแผ่นหลังของซินชิวไป และโผล่พ้นออกมาจากหน้าอกของซินชิว
“ศิษย์พี่！”
“อาจารย์！”
ฉีฉีหันกลับไปอย่างไม่เชื่อสายตา เธอเบิกตากว้าง ตกอยู่ในภวังค์
ซินชิวก้มลงมองมือของไป๋ยี่เฟย มุมปากมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด และไม่มีการแสดงออกบนใบหน้าของเขามากนัก
เขารู้สึกเพียงแค่ว่า ถ้าฉีฉีกับจื่ออีปกป้องเขาไว้ บางทีเขาอาจจะยังไม่ตาย แต่คิดไม่ถึงว่า ไป๋ยี่เฟยจะใช้ทักษะเมื่อสักครู่ หายไปต่อหน้าของจื่ออีเสียก่อน หลังจากนั้นค่อยปรากฏอยู่ด้านหลังของเขา ใช้หมัดต่อยทะลุหน้าอกของเขา
คนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างพากันตกตะลึง
ถึงแม้ว่าเมื่อสักครู่ไป๋ยี่เฟยจะปรากฏพลังออกมาออกมาทำให้พวกเขาตกใจ กระทั่งไม่มีแม้แต่พลังจะตอบโต้ แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าไป๋ยี่เฟยจะฆ่าซินชิวแบบนี้
ต้องรู้ว่า นอกจากเยว่แล้วซินชิวเป็นเพียงแค่คนเดียวที่เป็นผู้แข็งแกร่งแห่งแดนเหนือเทพยุทธ์
และตัวไป๋ยี่เฟยเอง เป็นแค่คนที่ยืมใช้พลังของเยว่ เพื่อไปถึงแดนเหนือเทพยุทธ์เท่านั้น