ซุปเปอร์เจ้าสำราญ - บทที่ 291 อารมณ์เสียคุณก็ต้องกลั้นไว้
บทที่ 291 อารมณ์เสียคุณก็ต้องกลั้นไว้
นิ่งจองเสียนหลับตาลง มุมปากขมขื่น และการแสดงออกของเขาซับซ้อน ราวกับว่าหลงอยู่ในความคิด
ไม่ยอมใจ ไม่ยอมใจอย่างแน่นอน
นิ่งจองเสียนรู้สึกโกรธอยู่ในใจมาก ในฐานะที่เป็นผู้มีอำนาจในตระกูลนิ่งแห่งตี้จิง เขาเคยรู้สึกอับอายเช่นนี้มาก่อนหรือไม่?
“คุณพ่อ หลินอิ่งคนนี้และถูซานมีความสัมพันธ์ที่ดีขนาดนี้ และมีบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่งขนาดนี้อยู่รอบตัวเขาด้วย ฉันเดาว่าเขาน่าจะเป็นคนของหยูจื๋อเฉิง” นิ่งเสี่ยวชิงกล่าวคาดเดาอยู่ ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ
“คนของหยูจื๋อเฉิงงั้นเหรอ?” นิ่งจองเสียนขมวดคิ้วเล็กน้อย สายตาของเขากะพริบชั่วขณะ
อันที่จริง ความมั่นใจและความแข็งแกร่งที่หลินอิ่งแสดงให้เห็นนั้น มันไม่ธรรมดาเลยจริงๆ และเขาสามารถทำให้ถูซานโค้งคำนับทำตามคำสั่งของเขาได้ เห็นได้ชัดว่าหลินอิ่งเป็นคนของฝ่ายหยูจื๋อเฉิง
เพียงแต่ว่า? หลินอิ่งมีสิทธิ์อะไรถึงกล้าบอกว่าสั่งสอนตัวเองแทนคุณท่านตระกูลนิ่ง?
แม้แต่หยูจื๋อเฉิงเองก็ไม่มีความกล้าเช่นนี้ ที่จะพูดอย่างหยิ่งยโสขนาดนี้?
“คุณพ่อ เรื่องนี้จะปล่อยไปอย่างง่ายดายไม่ได้แน่นอน! คนของหยูจื๋อเฉิงกล้าที่จะหยาบคายกับคุณขนาดนี้ ฉันว่าขอความช่วยเหลือจากลุงเจ็ดเถอะ ลุงเจ็ดมีผู้ติดต่อมากมายในพื้นที่จงเทียน” นิ่งเสี่ยวชิงกล่าวว่า “อีกอย่าง เรื่องนี้ถ้าเราเอาไปบอกคุณลุงหลายคนในครอบครัว พวกเขาก็คงทนไม่ได้หรอก! คนที่มีนามสกุลหลินคนนี้ อ้างชื่อเสียงของคุณท่าน ซึ่งคนในครอบครัวตระกูลนิ่งใครจะทนกับเขาได้? ”
“หลินอิ่งกล้าที่จะทะนงตัวมากขนาดนี้ เรื่องนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจบลงไปอย่างง่ายดาย” นิ่งจองเสียนกล่าวอย่างครุ่นคิด “สำหรับทางด้านลุงเจ็ดของคุณนั้น……….”
“คุณพ่อ ลุงเจ็ดมีความสัมพันธ์แบบครอบครัวกับหัวหน้าของรัฐบาลเขตจงเทียน และเขายังเคยร่วมมือกับจักรพรรดิใต้ดินหยูจื๋อเฉิงในเขตจงเทียน ที่นี่มีพลังงานมากมายอยู่ในเขตจงเทียน” นิ่งเสี่ยวชิงกล่าวว่า “ตราบใดที่ลุงเจ็ดเต็มใจที่จะช่วยเหลือในเรื่องนี้ ถ้าอย่างนั้น ฝั่งของลุงหก และลุงสอง ก็จะร่วมมือกันออกหน้าอย่างแน่นอน!”
“เช่นเดียวกับที่หลินอิ่งที่หยิ่งผยองและดูหมิ่นความสง่าผ่าเผยของตระกูลนิ่ง พวกลุงเจ็ดจะต้องโกรธแน่ๆ เมื่อพวกเขาได้ยิน มีคุณลุงหลายคนออกหน้าไปพร้อมกัน และถึงแม้ว่าหยูจื๋อเฉิงจะออกหน้าด้วยตัวเองก็ไม่สามารถรับมือไหวได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหลินอิ่งเลย” นิ่งเสี่ยวชิงกล่าวว่า
เมื่อได้ยินเช่นนี้ นิ่งจองเสียนก็ใช้ความคิดที่ลึกซึ้งด้วยใบหน้าที่เงียบเหมือนน้ำนิ่ง
ตำแหน่งของเขาที่อยู่ในนิ่งซื่อกรุ๊ปแห่งตี้จิง คือรองจากบิ๊กทรีของตระกูลนิ่งเพียงเท่านั้น
ทั้งหมดนี้ได้มาเป็นเพราะพี่ชายแท้ๆ ของเขา นิ่งจองเป่า นิ่งจองเป่าเป็นบุตรคนที่เจ็ดในตระกูลนิ่ง และยังเป็นหนึ่งในสามของหัวหน้าตระกูลนิ่งอีกด้วย สถานะของเขานั้นเหนือกว่า
และหัวหน้าทั้งสามของตระกูลนิ่ง ล้วนมีจิตวิญญาณเดียวกัน ตราบใดที่มีคนคนหนึ่งออกหน้า อีกสองคนก็จะไม่นั่งเฉยอย่างแน่นอน ซึ่งเท่ากับว่าอำนาจของทั้งตระกูลนิ่งจะถูกสัมผัส
ดังนั้น ถ้าหากว่าพี่เจ็ดเต็มใจที่จะช่วยเหลือ งั้นมันก็จะเป็นความสง่าผ่าเผยของทั้งตระกูลนิ่ง แม้ว่าหลินอิ่งจะมีพื้นหลังสูงเท่าท้องฟ้า แม้ว่าเขาจะเป็นพี่น้องของหยูจื๋อเฉิงก็ตาม ก็ต้องยอมจำนนต่ออำนาจและอิทธิพลที่ค่อนข้างยิ่งใหญ่ของตระกูลนิ่ง
“เสี่ยวชิง คุณฉลาดและมีไหวพริบมากจริงๆ” นิ่งจองเสียนพูดอย่างปลอบใจว่า “เมื่อคุณพูดแบบนี้แล้ว คุณพ่อก็จะเข้าใจในทันที จะไปตรวจสอบต้นกำเนิดของตัวตนของหลินอิ่งในภายหลังทันที เพื่อดูว่าใครสนับสนุนอยู่เบื้องหลังของเขา ถึงกล้าที่จะบังอาจได้ขนาดนี้”
“จากนั้น ก็ไปปรึกษาเรื่องนี้กับลุงเจ็ดของคุณ และจะช่วยคุณแก้แค้นอย่างแน่นอน” นิ่งจองเสียนกล่าวว่า “ลูกสาวของผม จะต้องทนต่อความอัปยศเช่นนี้ได้อย่างไร?”
“ใช่ค่ะ คุณพ่อ ตระกูลนิ่งของเราสง่าผ่าเผยเพียงใด จะปล่อยให้เสียศักดิ์ศรีไปไม่ได้แน่นอน!” นิ่งเสี่ยวชิงกล่าวว่า “คนที่มีนามสกุลหลินกล้าที่จะลงมือกับคุณ ผมไม่เชื่อเลยว่า พวกลุงเจ็ดเขาจะไม่พกเฉย!”
หลังจากสองพ่อลูกได้มีการคุยกันและวางแผนแล้ว ความกล้าหาญที่ถูกหลินอิ่งทำลายไปก่อนหน้านี้ ก็ได้คืนกลับมาบ้างแล้ว และความเชื่อมั่นในตัวเองที่ถูกหลินอิ่งทำลายจนแตกเป็นชิ้นๆ ก็กำลังค่อยๆ กลับคืนมาแล้ว
เพราะยังไง ไม่ว่าฝีมือของหลินอิ่งจะกดขี่ข่มเหงได้เพียงใด ไม่ว่าบอดี้การ์ดรอบตัวของเขาจะต่อสู้เก่งเพียงใด ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเทียบกับตระกูลนิ่งทั้งครอบครัวได้!
ตระกูลนิ่งแห่งตี้จิงผู้ยิ่งใหญ่ ในที่ลับของตระกูล ก็ไม่เคยขาดแคลนปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้เลย!
ตูม!
ในขณะนี้ ประตูของร้านอาหารถูกผลักเปิดออกอย่างรุนแรง
ชายวัยกลางคนในชุดสูทสีเข้ม เดินเข้ามาด้วยสีหน้าหนักอึ้ง โดยมีบอดี้การ์ดสองแถวอยู่ข้างๆ
“อ๊ะ? พี่เจ็ด ทำไมคุณถึงมาที่นี่?” นิ่งจองเสียนมองไปที่ผู้มาเยือนด้วยความประหลาดใจ
“ลุงเจ็ด! หรือว่าคุณก็ได้รับข่าวบางอย่าง และมาช่วยพ่อของฉันเหรอ?” นิ่งเสี่ยวชิงพูดด้วยความประหลาดใจ
นิ่งจองเสียนทั้งสองรู้สึกประหลาดใจและมีความสุข พูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาถึงเลยจริงๆ และพวกเขาก็กำลังคุยกันว่าจะขอความช่วยเหลือจากลุงเจ็ดนิ่งจองเป่า แต่นิ่งจองเป่าก็มาถึงที่สถานที่ด้วยตัวเองแล้ว
พอดีเลย เมื่อนิ่งจองเป่าเห็นฉากนี้ คนในตระกูลนิ่งที่สง่างามถูกรังแกเช่นนี้ และก็จะต้องโกรธอย่างแน่นอน!
“ทำไมผมถึงมาที่นี่? ถ้าผมไม่มาที่นี่ พวกคุณพ่อลูกสองคน ก็จะต้องสร้างปัญหาใหญ่ให้กับตระกูลนิ่งใช่หรือไม่?”
สีหน้าของนิ่งจองเป่ามืดมน และเริ่มตำหนิดุด่าขึ้นมาทันที
“นี่? พี่เจ็ด คุณหมายความอย่างไร? อะไรที่เรียกว่าเราสร้างปัญหาใหญ่ให้กับตระกูลนิ่ง?” นิ่งจองเสียนพูดด้วยสีหน้างงงวย ไม่เข้าใจเลยว่านิ่งจองเป่าจะดุด่าเขาทำไม
“หุบปาก! ตอนนี้ผมโกรธมาก! พวกคุณสองคน อย่าสร้างปัญหาให้ผมอีกต่อไป!” นิ่งจองเป่าพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม สายตาของเขานั้นเย็นชามาก
เมื่อเห็นความบ้าคลั่งของนิ่งจองเป่า นิ่งจองเสียนและนิ่งเสี่ยวชิงต่างก็ปิดปากของพวกเขาอย่างเชื่อฟัง และไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีกเลย
ภายในตระกูลนิ่ง สถานะของนิ่งจองเสียนเทียบไม่ได้เท่ากับนิ่งจองเป่าพี่ชายของเขาเลย
สามารถกล่าวได้ว่า นิ่งจองเสียนเป็นลูกน้องของนิ่งจองเป่า และนิ่งจองเป่าถึงเป็นผู้มีอำนาจฝ่ายของพวกเขา
“เฮ้! ช่างเป็นฤดูที่มีความวุ่นวายจริงๆ ” นิ่งจองเป่าถอนหายใจ
เขามองไปที่หัวเข่าของนิ่งจองเสียนที่ถูกทุบตีจนเลือดไหลซึมออกมา และมองไปที่บอดี้การ์ดกว่ายี่สิบคนที่นอนชักอยู่บนพื้น ก็รู้อยู่แก่ใจว่า นี่คือผลงานที่หลินอิ่งแสดงพลังที่ยิ่งใหญ่
“พวกคุณได้ยั่วยุหลินอิ่งอย่างไรกัน? บอกผมมาทั้งหมด! ” นิ่งจองเป่าถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม
นิ่งจองเสียนและนิ่งเสี่ยวชิงมองหน้ากัน จากนั้น ก็อธิบายขั้นตอนนี้อย่างตรงไปตรงมา
หลังจากที่นิ่งจองเป่าได้ฟัง สีหน้าของเขาก็มืดมนอย่างมาก
เขาเข้ามาหลังจากได้รับข้อความจากหลินอิ่ง และหลินอิ่งก็ให้เขามาจัดเก็บสถานที่
มันเสียหน้ามากเลยจริงๆ!
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นิ่งจองเป่ากำลังหารือกับหัวของตระกูลนิ่งทั้งสอง ว่าจะรับมือกับพระองค์ใหญ่อย่างหลินอิ่งที่ฆ่าออกมาอย่างกะทันหันยังไง
เขายังคงมีแผนการสำคัญที่กำลังดำเนินอยู่ภายในตระกูลนิ่ง ปัจจัยที่ไม่สามารถควบคุมได้เช่นหลินอิ่งก็ปรากฏตัวขึ้นในเกมหมากรุกอย่างกะทันหัน และกำลังหารืออยู่ว่าจะทำยังไงเพื่อปลอบให้หลินอิ่งอยู่นิ่ง แต่ผลก็คือ ยังมีคนในตระกูลนิ่งที่ไม่รู้เป็นตายร้ายดีพยายามไปยั่วยุหลินอิ่งงั้นเหรอ?
ครั้งที่แล้วเรื่องของจ้าวเจี้ยนหนิงลูกเขยของเขา นิ่งจองเป่ายังไม่มีที่ที่จะระบายความโกรธที่อยู่ในใจได้เลย น้องชายแท้ๆ ของตัวเองก็สร้างเรื่องแบบนี้ขึ้นมาอีก และถูกหลินอิ่งเอาชนะจนคุกเข่าร้องขอความเมตตา นี่จะให้เขาจะไม่โกรธได้อย่างไร!
“จองเสียน! ความแค้นนี้ คุณกลืนมันลงไปเดี๋ยวนี้! ได้ยินไหม!” นิ่งจองเป่าพูดอย่างโกรธๆ
“นี่? เพราะอะไรเหรอ? พี่เจ็ด ที่หลินอิ่งคนนั้นกล้าลงมือกับผมเช่นนี้ ถ้าผมไม่สู้กลับ ผมจะยังมีหน้าอยู่ในตี้จิงต่อไปได้อย่างไรหรือ?” นิ่งจองเสียนพูดอย่างไม่พึงพอใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมนิ่งจองเป่าถึงกลัวหลินอิ่งขนาดนี้
“นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณมีคุณสมบัติที่จะรู้ และก็ไม่ต้องถามผมว่าทำไม!” นิ่งจองเป่ากล่าวด้วยเสียงทุ้มว่า “ถ้าหลินอิ่งสามารถแตะต้องได้ ผมจะช่วยคุณแก้แค้นตามธรรมชาติอยู่แล้ว เรื่องพวกนี้ทั้งหมด ผมมีแผนการของผมเองอยู่แล้ว! ”
“นอกจากนี้ เสี่ยวชิง ต่อไปคุณจะต้องสร้างปัญหาอยู่ข้างนอกให้น้อยลง! คุณคือสมองคิดไม่ออกหรือไม่? จะต้องไปเทียบกับภรรยาของหลินอิ่งจนได้? คุณมีคุณสมบัติอะไรในการไปเทียบกับคนอื่น? คุณมีตัวตนและสถานะอะไร? ” นิ่งจองเป่าเกลียดความไม่เอาไหนของพวกเขามาก
สีหน้าของนิ่งเสี่ยวชิงซีดลง โดยไม่คาดคิดว่าลุงเจ็ดจะพูดแบบนั้นกับเธอ
ทำไม? ทำไมเธอถึงไม่สามารถเทียบกับจางฉีโม่ผู้หญิงบ้านนอกอย่างนั้นได้?
“เรื่องนี้เริ่มต้นขึ้นเพราะคุณ ผมจะบอกคุณนะ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าพวกคุณคือคนของตระกูลนิ่งในครั้งนี้ ตามการทำงานของเจ้าปีศาจตัวใหญ่อย่างหลินอิ่ง คาดว่าจะต้องฆ่าคุณไปแล้วโดยตรง!” นิ่งจองเป่ากล่าวอย่างเย็นชา
“อีกอย่าง นิ่งเสี่ยวชิง หลังจากกลับไปแล้ว คุณก็รีบไปหาภรรยาของหลินอิ่งทันที เพื่อไปขอโทษยอมรับผิดกับภรรยาของหลินอิ่งด้วยตัวเอง!” นิ่งจองเป่าออกคำสั่งด้วยเสียงเย็นชา “หลินอิ่งคนนี้ดูเหมือนจะใส่ใจกับภรรยาของเขามาก คุณทำให้เขาขุ่นเคืองอาจยังมีที่ว่างสำหรับการแก้ไขได้ การทำให้ภรรยาของเขาขุ่นเคืองเป็นเรื่องที่ไม่อาจให้อภัยได้ ครั้งที่แล้วที่เมืองตุงไห่ก็เพราะเรื่องของภรรยาเขา ครอบครัวเล็กๆ เกือบถูกฆ่าตายทั้งหมด!”
“อะไรนะ! ไปที่บ้านจางฉีโม่เพื่อไปขอโทษงั้นเหรอ? ไม่ได้ อาเจ็ด ฉันไม่พอใจ ฉันลืมความโกรธนี้ไปไม่ได้!” นิ่งเสี่ยวชิงพูดอย่างไม่เต็มใจ และการขอให้เธอไปก้มศีรษะเพื่อขอโทษจางฉีโม่นั้น ก็เท่ากับฆ่าเธอไปเลยทีเดียว
“แค้นเหรอ? มีความแค้นอยู่ในใจ คุณก็ต้องกลั้นไว้ และกลืนมันลงไป!” นิ่งจองเป่าพูดอย่างโกรธๆ
“ไม่มีความคิดเลยจริงๆ นี่มันเวลาไหนแล้ว ยังจะใช้นิสัยแบบคุณหนูอีกเหรอ?”
นิ่งเสี่ยวชิงพยักหน้าด้วยความเสียใจ นิ่งจองเป่าโกรธแล้ว และเธอไม่มีทางเลือกอื่นถึงจะไม่พึงพอใจก็ตาม
นิ่งจองเป่าออกหน้า ทำให้จินตนาการแก้แค้นของพ่อลูกทั้งสองนิ่งจองเสียนที่มีต่อหลินอิ่ง แตกเป็นเสี่ยงๆ ในทันที