ซุปเปอร์เจ้าสำราญ - บทที่ 664 อยากให้คุณนายหลินขอโทษคุณ?
ลู่ฉ่ายเชียและสามีรู้จักคนระดับอย่างเซเหวินเชิง ซึ่งเป็นเจ้าพ่ออันดับต้นๆในอำเภอเจียงเยว่ และเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก
เชซื่อกรุ๊ปในอำเภอเจียงเยว่ เป็นธุรกิจท้องถิ่นที่มีเงินทุนหนาที่สุด
เซเหวินเชิงเอง เป็นเจ้าพ่อที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับกลุ่มธุรกิจมืดและกลุ่มธุรกิจปกติในท้องถิ่น
คนที่มีอำนาจและทรงพลังเช่นนี้ แต่เมื่อเขาอยู่ต่อหน้าจางฉีโม่แล้วกลับแสดงความนอบน้อมเช่นนี้?
นี่คือสิ่งที่ลู่ฉ่ายเชียและสามีไม่คาดคิดมาก่อน
“คุณเซ ขอให้คุณเชิญสองคนนี้ออกไปจากโรงพยาบาล อย่ามารบกวนเวลาพักผ่อนของสามีฉัน” จางฉีโม่กล่าวอย่างเคร่งขรึม
“ครับ ผมจะปฏิบัติตามคำสั่งของคุณนายหลิน”
เซเหวินเชิง พยักหน้าด้วยความนอบน้อม จากนั้นหันกลับไปมองลู่ฉ่ายเชียและสามีด้วยสายตาที่เย็นชา
สามีภรรยาคู่นี้ ก้มหน้าลงและไม่กล้ามองเซเหวินเชิง
ดวงตาของเซเหวินเชิงเต็มไปด้วยรัศมีสังหาร และเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
โดยเฉพาะ สำหรับคนในท้องถิ่นที่ทำมาหากินอยู่ในอำเภอเจียงเยว่ ชื่อของเขานั้นสามารถทำให้คนหวาดกลัว และสามารถระงับสถานการณ์ต่าง ๆ ได้
“ได้ยินมาว่า พวกคุณสองคนกำลังจะบุกเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยของคุณหลินหรือ?” เซเหวินเชิงถามอย่างเย็นชา และด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
สำหรับเหตุการณ์นี้ เซเหวินเชิงเองก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก และเขายังมีความรู้สึกวิกฤตกังวลมากเช่นกัน
เพราะเรื่องการเตรียมพร้อมอยู่ใกล้โรงพยาบาลประจำอำเภอนั้น เป็นคำสั่งจากท่านเสิ่นซานซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาของตนเอง
เซเหวินเชิงเป็นลูกน้องที่เสิ่นซานคอยสนับสนุน มีบุญคุณต่อเขาเป็นมากมาย เขาสามารถพัฒนามาจนถึงระดับปัจจุบันในอำเภอเจียงเยว่ได้ ก็เพราะได้รับการสนับสนุนและช่วยเหลือจากเสิ่นซาน
ตามที่ผู้บังคับบัญชาเสิ่นซานกล่าวว่า คุณหลินได้เข้ารับการรักษาอยู่ในโรงพยาบาลประจำอำเภอเจียงเยว่ ซึ่งเป็นเจ้านายของท่านเสิ่นซาน! คุณนายหลินที่อยู่ตรงหน้า มีฐานะที่สูงศักดิ์เช่นกัน
เซเหวินเชิงไม่กล้าถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับฐานะตัวตนคุณหลินผู้ลึกลับคนนี้
แต่เขารู้ดีว่า นี่เป็นโอกาสที่ท่านเสิ่นซานให้ตนเอง ที่จะสามารถทำให้ตนเองสามารถเลื่อนตำแหน่งได้อย่างรวดเร็ว และต้องถือว่าเรื่องเป็นเรื่องสำคัญที่สุด
ถ้าจัดการเรื่องนี้ไม่ดี ไม่รู้ว่าตนเองจะต้องทนความโกรธของท่านเสิ่นซานขนาดไหน
“ไม่! เข้าใจผิดแล้ว! ประธานเซ นี่เป็นการเข้าใจผิด” ไอ้เฉียนลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว และอธิบายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“ประธานเซ พวกเราจะไม่ได้จะบุกเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยของคุณหลิน เพียงแค่มาเยี่ยมคุณหลินเท่านั้น และคุณหลินกับผมก็เป็นญาติกันอีกด้วย” ไอ้เฉียนระงับความเย่อหยิ่งจองหอง และกล่าวอย่างตรงไปตรงมา
“ใช่ค่ะ ประธานเซไอ้เฉียนเปิดบริษัทก่อสร้างเฉียนชิงอยู่ทางตะวันออกของเมือง เมื่อก่อนพวกเราเคยพบคุณ ไม่รู้ว่าคุณยังจำได้ไหม ที่จริงพวกเราก็เป็นคนกันเอง” ลู่ฉ่ายเชียกล่าวตีสนิทด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
ขณะนี้ สองคนนี้รู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก
นับตั้งแต่ที่จางฉีโม่โทรเรียกเซเหวินเชิงมา พวกเขารู้แล้วว่าได้แหย่รังแตนและก่อเรื่องใหญ่แล้ว
หลินอิ่งคนที่กำลังนอนอยู่ในโรงพยาบาล……
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่คนธรรมดาจริง ๆ
หลินอิ่งนอนไม่ได้สติ และเขายังมีอิทธิพลเป็นอย่างมากในอำเภอเจียงเยว่ สามารถทำให้เจ้าพ่อท้องถิ่นระดับเซเหวินเชิงมาดูปกป้องดูแลได้…
จะต้องเป็นคนที่มีอำนาจมากขนาดไหน?
“คนกันเอง?”
เซเหวินเชิงขมวดคิ้ว และเหลือบมองไอ้เฉียนอย่างเย็นชา
“ผมรู้จักคุณด้วยหรือ?” เซเหวินเชิงกล่าวอย่างเย็นชา
“เอ่อ…” ไอ้เฉียนปาดเหงื่อบนหน้าผาก และกล่าวอย่างประหม่าว่า “ประธานเซ คุณไม่รู้จักผม แต่ผมรู้จักคุณ เพราะคุณเป็นคนใหญ่คนโตในอำเภอเจียงเยว่”
“เรื่องวันนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิดจริง ๆ อย่าเข้าใจผมผิด พวกเราเพียงแค่มาเยี่ยมคุณหลินเท่านั้น และไม่ได้บุกเข้ามาแต่อย่างใด” ไอ้เฉียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“มาเยี่ยมคุณหลิน? คุณมีคุณสมบัติอะไรที่จะมาเยี่ยม?” เซเหวินเชิงถามอย่างเย็นชาและไร้ความปรานี
ช่างเป็นเรื่องตลกจริง ๆ คุณหลินที่นอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลประจำอำเภอเจียงเยว่ เป็นถึงเจ้านายของท่านเสิ่นซาน
แม้แต่ตนเองเซเหวินเชิงซึ่งทำงานให้เขา ก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะพบคุณหลิน
“ประธานเซ ผมกับคุณหลินถือเป็นญาติกัน เรื่องนี้มีความเข้าใจผิดเล็กน้อยเท่านั้น….” ไอ้เฉียนอธิบายด้วยรอยยิ้ม
เซเหวินเชิงขมวดคิ้ว บอดี้การ์ดสวมชุดสูทที่ยืนอยู่ด้านข้างเตรียมพร้อมที่จับตัวไอ้เฉียนและภรรยาออกไปจากที่นี่
“ซิ่วเฟิง หย่าฮุ่ย พวกคุณดูสิกำลังจะเกิดเรื่องแล้ว มันเป็นความเข้าใจผิดภายในครอบครัว ทำไมต้องระดมผู้คนจำนวนมากมายมาด้วย” ลู่ฉ่ายเชียมองไปที่ลู่หย่าฮุ่ยและจางซิ่วเฟิงอย่างเร่งรีบ และกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดี
เซเหวินเชิงทำให้สองคนนี้ตกตะลึง
เพราะผู้ชายอายุสามสิบกว่าที่ดูสุภาพอ่อนโยนที่อยู่ตรงหน้า ซึ่งเป็นคนที่ทำให้คนในอำเภอเจียงเยว่หวาดกลัวเมื่อได้ยินชื่อเขา เป็นเจ้าพ่อใหญ่ของกลุ่มอิทธิพลมืด และสามารถทำอะไรก็ได้ในอาณาเขตของกลุ่มอิทธิพลมืด
ดีไม่ดี วันนี้อาจเกิดเรื่องใหญ่แล้ว
“ฉีโม่ พวกเราไม่ดีเอง ที่พูดจามากเกินไปเล็กน้อย คุณอย่าใส่ใจเลย” ลู่ฉ่ายเชียกล่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ฉันขอโทษคุณก็แล้วกัน ที่พวกเรามาที่โรงพยาบาลนั้นแค่อยากมาเยี่ยมหลินอิ่งเท่านั้น ไม่มีจุดประสงค์อื่น”
เมื่อฟังคำขอโทษของลู่ฉ่ายเชียแล้ว จางฉีโม่ไม่ยอมรับคำขอโทษและยังรู้สึกโกรธอยู่
พฤติกรรมของสองคนนี้ที่บุกเข้ามาในโรงพยาบาล และพูดดูถูกเหยียดหยามหลินอิ่งเป็นเรื่องที่ให้อภัยไม่ได้
“ไม่มีคจุดประสงค์อื่น? แล้วที่พวกคุณขอให้ฉันขอโทษคุณก่อนหน้านี้ล่ะ? และพวกคุณนินทาว่าหลินอิ่งอย่างไร?” จางฉีโม่กล่าวด้วยความโมโห
“อย่ามาพูดอะไรมากมายกับฉัน รีบออกไปจากโรงพยาบาลประจำอำเภอทันที ฉันไม่อยากเห็นหน้าพวกคุณอีก”
“อะไรน่ะ?”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ เซเหวินเชิงรู้สึกตกใจ และใบหน้าของเขาตกตะลึงเล็กน้อย
เขามองไปที่ลู่ฉ่ายเชียและไอ้เฉียนด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยรัศมีสังหาร และถามอย่างเย็นชาว่า “พวกคุณกล้าที่จะขอให้คุณนายหลินขอโทษพวกคุณหรือ?”
หลังจากได้ยินเรื่องนี้ เซเหวินเชิงรู้สึกตกตะลึง
เป็นเรื่องตลกอะไรกันนี่ ยังมีคนกล้าบังคับให้คุณนายหลินขอโทษในอำเภอเจียงเยว่ซึ่งเป็นเขตอิทธิพลของตนเอง?
โชคดีที่เขามาทันเวลา ถ้าคุณนายหลินได้รับความคับข้องใจจริง ๆ
อนาคตของเขาเซเหวินเชิงคงจะจบแล้ว
ต้องรู้ว่า ท่านเสิ่นซานกำชับแล้วกำชับเล่า ว่าจะต้องดูแลคุ้มครองความปลอดภัยของคุณนายหลินและท่านหลินให้ดีที่สุด
ถ้าหากเกิดปัญหาเล็กน้อย เขาเซเหวินเชิงจะต้องเป็นคนรับผิดชอบ
คุณนายหลินที่มีฐานะสูงศักดิ์ ซึ่งมีผลกระทบต่อชีวิตของเซเหวินเชิง!
“ไม่ใช่……..ที่บอกให้จางฉีโม่ขอโทษก่อนหน้านี้ มันเพียงการพูดด้วยอารมณ์เท่านั้น ไม่ได้มีความหมายเช่นนั้น” ลู่ฉ่ายเชียอธิบายอย่างรวดเร็ว
เพียะ! เพียะ!
ทั้งสองเพิ่งจะกล่าวจบ
เซเหวินเชิงตบหน้าพวกเขาสองคนอย่างแรง ทำให้หน้าของลู่ฉ่ายเชียและสามีบวมแดงทันที
“พวกคุณคิดว่าตนเองเป็นใคร กล้าล่วงเกินคุณนายหลินและคุณหลิน?” เซเหวินเชิงกล่าวอย่างเย็นชา “ไปหัวออกไปจากที่นี่ทันที! ได้ยินไหม?”
“ถ้าพวกคุณยังกล้าไม่เคารพคุณหลินและคุณนายหลินอีก พวกคุณไม่ต้องอาศัยอยู่ในอำเภอเจียงเยว่อีกต่อไป!”
หลังจากพูดจบ เซเหวินเชิงส่งสายตาเป็นสัญญาณ บอดี้การ์ดสองคนที่อยู่ด้านข้าง จับลู่ฉ่ายเชียและสามีและลากพวกเขาออกไปทันที
สีหน้าลู่ฉ่ายเชียและไอ้เฉียนเต็มไปด้วยความคับข้องใจและอับอาย แต่พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะแสดงความโกรธออกมา
พวกเขาตะลึงกับการถูกเซเหวินเชิงตบ
เดิมคิดจะมาที่โรงพยาบาลเพื่อหัวเราะเยาะครอบครัวของจางฉีโม่ และก็หัวเราะเยาะลูกเขยไร้ประโยชน์ของพวกเขา
แต่ว่าแม้แต่คนที่เฝ้าประตูให้พวกเขานั้นยังเป็นถึงเจ้าพ่ออันดับต้น ๆ ของอำเภอเจียงเยว่…..
แล้วอย่างนี้พวกเขาจะไปเยาะเย้ยและเหยียดหยามครอบครัวจางฉีโม่ได้อย่างไร?