ซุปเปอร์เจ้าสำราญ - บทที่ 686 แสดงอำนาจกดขี่คนอื่น
จากคำพูดที่เต็มไปด้วยรังสีอำมหิตของหลินสวนถูออกมา ทุกคนที่นั่งอยู่เผยสายตาจริงจังเหมือนเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจอย่างไรอย่างนั้น
“หลินสวนถู ที่คุณพูดหมายความว่ายังไง?”หยูจื๋อเฉิงถามด้วยความเดือดดาล กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ เอ็นขึ้นหน้า
คำพูดของหลินสวนถู ทั้งอวดดีและใช้อำนาจบาตรใหญ่เกินไปแล้ว
ท่าทีแบบนี้เท่ากับเห็นพวกเขาเป็นแค่มดตัวเล็กๆ
นี่ทำให้หยูจื๋อเฉิงและคนอื่นๆ เดือดมาก
“หลินสวนถู ตอนนี้เป็นสังคมที่ปกครองด้วยกฎหมาย คุณอย่าเอะอะๆ ก็ฆ่าคน คุณคิดว่าตัวเองเป็นราชาแห่งสวรรค์?ทำอะไรได้ตามอำเภอใจงั้นเหรอ?”นิ่งซวนถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“ฮ่าๆ “หลินสวนถูหัวเราะเยาะ ท่าทีไม่สนใจใยดีแม้แต่น้อย
“คุณพูดถูก สำหรับพวกคุณแล้ว ผมก็คือราชาสวรรค์ ผู้อ่อนแออย่างพวกคุณ ทำได้แค่ก้มหัวให้ผู้แข็งแกร่ง”หลินสวนถูพูดอย่างเฉยชา
“พวกคุณต้องรู้สถานะของตัวเอง พวกคุณก็เป็นแค่หมารับใช้ของหลินอิ่ง ส่วนหลินอิ่งก็เป็นแค่หลานที่เร่ร่อนอยู่ด้านนอกของตระกูลหลิน ตัวหลินอิ่งเองก็ต้องฟังผม”หลินสวนถูพูดอย่างอวดดี
เมื่อได้ยินคำพูดกำเริบเสิบสานของหลินสวนถู นิ่งซวนและคนอื่นๆ ก็สบตากัน สายตาของแต่ละคนดูซับซ้อน
หลินสวนถูมาเร็วเกินไปแล้ว
พวกเขายังปรึกษาหาวิธีรับมือกันไม่ได้
ภายใต้สถานการณ์เร่งด่วนและอันตรายเช่นนี้ ทำได้เพียงตัดสินใจจากสถานการณ์ที่เผชิญอยู่
ถ้าอยากพลิกโต๊ะ ทำได้แค่รอให้เย่เฮยกับหวงชิงซานออกโรงขวางคนคนนี้ไว้จากนั้นค่อยถอย
“หลินสวนถู คุณถือดีเกินไปแล้ว?คิดว่าไม่มีใครสามารถขวางคุณได้จริงๆ งั้นเหรอ?”หวงชิงซานพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
หลินสวนถูชำเลืองมองหวงชิงซาน พลางพูดอย่างยิ้มๆ :”หวงชิงซาน คุณมันก็แค่คนที่แพ้ให้กับลูกน้องของผม คุณก็เคยเป็นคนติดในอันดับ น่าจะรู้ดีว่าตระกูลหลินแห่งลังยาหมายถึงอะไร”
“อย่าว่าแต่ตอนนี้คุณเหมือนหมาไม่มีบ้านให้กลับ อยู่ไม่เป็นสุข ซ่อนอยู่ในตี้จิงทำตามคำสั่งคนอื่นเลย ถึงแม้คุณจะอยู่ในจุดสูงสุด มีลูกศิษย์ลูกหาเป็นสิบ มีอำนาจมากมาย ผมก็ไม่เห็นอยู่ในสายตาหรอก”
“คุณมีความมั่นใจอะไรมาสู้กับผม?หรือคิดว่ามีบารมีหลินอิ่งแล้วจะมาตีเสมอผม ?”
หลินสวนถูพูดเยาะเย้ย ล้อหวงชิงซาน
เขาได้สืบเกี่ยวกับเบื้องหลังของลูกน้องหลินอิ่งอย่างชัดเจนแล้ว
เมื่อหลายปีก่อนหวงชิงซานก็ถือว่าเป็นคนที่ติดในอันดับ สามารถเข้าไปอยู่ในตำแหน่งใกล้ตรงกลางได้
ตอนนั้นโรงเรียนเทียนกังของหวงชิงซาน มีชื่อเสียงอยู่บ้างในแวดวงลึกลับ มีลูกศิษย์ไม่น้อยที่มีอำนาจระดับสูงทำมาหากินอยู่ด้านนอก
เพียงแต่เมื่อเทียบกับผู้มีอำนาจแข็งแกร่งอย่างตระกูลหลิน เป็นแค่เม็ดข้าวในทะเลก็เท่านั้น
ยิ่งตอนนี้หวงชิงซานหมดอำนาจไปนานแล้วยิ่งไม่ต้องพูดถึง กลายเป็นสมุนเบอร์หนึ่งของหลินอิ่ง หลินสวนถูจะแคร์ทำไม?
นอกจากหวงชิงซานแล้ว นิ่งซวน หยูจื๋อเฉิง และหลินสวนถูที่เป็นลูกน้องของหลินอิ่งก็ล้วนรู้อย่างแจ่มแจ้ง
เป็นคนธรรมดาในโลกมนุษย์ก็เท่านั้น ไม่มีค่าให้พูดถึง
ส่วนหรงหยัง หัวหน้าแก๊งกลุ่มสาขาย่อยแก๊งหยางเหมินแห่งเมืองก่าง เป็นยอดฝีมือดุดันที่อยู่ในอันดับ
นอกจากเย่เฮยที่มีฝีมือไม่เลว เบื้องหลังลึกลับแล้ว
คนอื่นๆ หลินสวนถูล้วนไม่เห็นในสายตา
“คุณเย่ คุณคิดเห็นอย่างไร”หวงชิงซานพูดเสียงขรึม ไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรกับการยั่วยุของหลินสวนถู แต่ถามความเห็นเย่เฮย
เย่เฮยเงียบไม่พูดอะไร จ้องหลินสวนถูด้วยสายตาแหลมคม ไม่ผ่อนคลายลงแม้แต่น้อย
ตั้งแต่วินาทีแรกที่หลินสวนถูเข้ามา เย่เฮยก็จับตาดูทุกการกระทำของเขาตลอด เหมือนเฟยยิงที่เตรียมพร้อม ทั้งตัวสามารถระเบิดออกมาได้ตลอดเวลา
“ฮ่า น่าสนใจดี”หลินสวนถูสังเกตเห็นการตื่นตัวของเย่เฮย เหมือนไม่เห็นเจตนาร้ายของทุกคนแม้แต่น้อย พูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจ
“พวกคุณไม่ต้องห่วง ไม่ต้องเครียดขนาดนั้น ผมบอกแล้วว่าจะให้เวลาพวกคุณหนึ่งวันก็จะให้เวลานี้กับพวกคุณแน่นอน”
“คืนนี้ผมยังจะไม่ลงมือ พวกคุณยังปลอดภัย”
“แต่เมื่อถึงพรุ่งนี้ ถ้ายังไม่มอบเมืองเทคโนโลยีเทียนหลงให้ งั้นผมบอกแล้วว่าจะฆ่าพวกคุณ ก็คือจะฆ่าพวกคุณแน่นอน”
ขณะพูด หลินสวนถูก็มีสีหน้ายิ้มๆ พลางมองคนอื่นๆ
“หลินสวนถู คุณเผด็จการเกินไปหรือเปล่า?ในเมื่อคุณบอกว่าประธานหลินก็เป็นคนของตระกูลหลิน งั้นคุณไม่ปรึกษากับประธานหลินเหรอ?อาศัยตอนที่ประธานหลินไม่อยู่ มาฮุบกิจการของเขา?แถมยังกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นผู้อาวุโสของประธานหลิน?”นิ่งซวนถามอย่างเคร่งขรึม
“และต่อให้คุณอยากได้เมืองเทคโนโลยีเทียนหลง ก็ต้องมานั่งคุยกับพวกเราถึงจะถูก คุณอยากเป็นใหญ่คนเดียวในเมืองเทคโนโลยีเทียนหลง แต่ถึงพวกเราและประธานหลินตกลง คุณก็ต้องไปถามคนที่มีอำนาจเหล่านั้นในตี้จิงด้วยว่าตกลงหรือไม่”
“เรื่องนี้พวกคุณไม่ต้องห่วง”หลินสวนถูพูดด้วยความเฉียบขาด มองนิ่งซวนพลางพูด:”นิ่งซวน ผมรู้ว่าหลินอิ่งมอบอำนาจทั้งหมดของเมืองเทคโนโลยีเทียนหลงให้คุณจัดการ คุณแค่มอบสัญญาสำคัญๆ ของกลุ่มธุรกิจให้ผม ส่วนผู้มีอำนาจที่ไม่เชื่อฟังพวกนั้น ผมจะจัดการเอง”
นิ่งซวนเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดขึ้น:”ไม่มีช่องทางให้ปรึกษา?เรื่องธุรกิจที่สำคัญขนาดนี้ควรเจรจากันอย่างรอบคอบถึงจะถูก”
“อยากเจรจากับผม?พวกคุณมันก็แค่มดที่สามารถโดนเหยียบตายได้ตลอดเวลา ยังจะหวังว่าตัวเองมีอำนาจมากมายในการพูด?”
หลินสวนถูพูดอย่างเหลืออด
“อย่ามาไม่รู้ว่าควรทำยังไง พวกคุณไม่มีตัวเลือกอื่น นอกจากมอบเมืองเทคโนโลยีเทียนหลงมา”
ทุกคนที่นั่งอยู่ล้วนเหงื่อตก เมื่อเผชิญกับคำถามอันกดดันของหลินสวนถู
หลินสวนถูเผยรังสีอันตรายสุดขีดออกมาทั่วทั้งตัว รังสีเช่นนั้นให้ความรู้สึกเหมือนทุกคนที่นั่งอยู่ สามารถตายได้ทุกเมื่อเมื่อเขาลงมือ
ความกดดันที่มองไม่เห็นนี้ กดดันซะทุกคนแทบหายใจไม่ออก
“งั้นก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันงั้นเหรอ?”
ทันใดนั้นเย่เฮยก็พูดขึ้นอย่างเย็นชา ทำลายบรรยากาศอันกดดันนี้ออกไป
“เหอะ”
หลินสวนถูยิ้มเยาะ หันไปมองเย่เฮยด้วยสายตาอำมหิต
ฟึบ!
ทันใดนั้นเย่เฮยกับหวงชิงซานก็ลงมือพร้อมกัน ทั้งสองกระโจนออกจากที่นั่งอย่างรู้กัน
ทั้งสองพุ่งเข้าไปฆ่าหลินสวนถู ราวกับลมโหมรุนแรง
การลงมืออย่างไรสัญญาณเช่นนี้ แม้แต่นิ่งซวนและคนอื่นก็ยังไม่ทันได้ตั้งตัว
แต่ที่คาดไม่ถึง คือหลินสวนถูลงมือได้ทันกาลและเฉียบคมกว่าเย่เฮย
ก่อนวินาทีที่เย่เฮยจะลงมือ หลินสวนถูได้เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว เขายืนขึ้นพลางผายมือทั้งสอง ซ้ายทีขวาที ก็สามารถสกัดการจู่โจมของทั้งสองได้แล้ว
เสียงดังปัง!
อากาศในห้องประชุมปั่นป่วน มีคลื่นเสียงการโจมตีดังสนั่น
ทั้งสามคนลอยสูงขึ้นประมือกัน เย่เฮยกับหวงชิงซานตัวแข็งอยู่กับที่ ทั้งสองเหงื่อตก เหมือนกำลังแบกรับความกดดันมหาศาล
ส่วนหลินสวนถูยิ้มเยือกเย็นตรงมุมปาก พลางจับฝ่ามือของทั้งสองอย่างง่ายดาย
ทั้งสามคนปะทะกำลังภายในกัน
ฝ่ามือของหลินสวนถูดูดเย่เฮยกับหวงชิงซานเข้ามา เหมือนมีเวทมนต์มหัศจรรย์ ทำให้กระดูกของทั้งคู่เกิดเสียงแตกหักออกมา สีหน้าแสดงความเจ็บปวดออกมาเล็กน้อย