ซูเปอร์หมอเข็ม/หมอเข็มยอดฝีมือ（NC25+） - ตอนที่38หน้าตาสะสวย
ตอนที่38หน้าตาสะสวย
มองเห็นปลายนิ้วเต็มไปด้วยน้ำหวงเฟิ่งเสียแทบอยากจะมุดตัวหนีหลังจากนั้นเธอจึงใช้สายตาสอดส่ายไปมาหัวเราะเบาๆ“ทำไมล่ะใครถูกลูบคลำแล้วจะไม่มีอารมณ์บ้างหรือว่าอยากลองให้หลินหยางลูบคลำดูไหม”
“บ้าไปคนเดียวเถอะเธอนี่ไม่ปกติแล้วจริงๆ”หวงเฟิ่งเสียพูด
“ฉันไม่ปกติเธอรู้ไหมว่าทำไมหลินหยางถึงลวนลามฉันเวินซี่ซี่มองหวงเฟิ่งเสียแล้วพูด”
“เพราะอะไร”หวงเฟิ่งเสียนำยาสมุนไพรที่ได้มาไปวางที่โต๊ะน้ำชาถามออกมาอยากประหลาดใจ
“เมื่อสักครู่ฉันถามหลินหยางว่าก่อนหน้านี้ทำกับเธอนานแค่ไหนเขาพูดว่าหนึ่งชั่วโมงฉันบอกว่ามากที่สุดยี่สิบนาทีเถียงกันตั้งนานหลินหยางดันพาลโกรธเอาดื้อแล้วจึงลวนลามฉันเธอมาเป็นพยานหน่อยเมื่อสักครู่ใช้เวลานานแค่ไหน”เวินซี่ซี่พูดเสียงดัง
ได้ยินที่เวินซี่ซี่พูดหวงเฟิ่งเสียจึงชะงักไปมองไปที่หลินหยางแล้วถาม“นายพูดออกมาหมดเลยหรือ”
ได้ยินคำถามนั้นหลินหยางจึงหมดคำจะพูดครั้งนี้ตกหลุมพรางเข้าอย่างจังแต่หลินหยางยังคงส่ายหัวแล้วพูด“ผมไม่ได้พูดอะไรเลย”
ครั้งนี้หวงเฟิ่งเสียรู้แล้วว่าตัวเองตกหลุมพลางโดยพูดออกมาจากปากตัวเองเองทั้งโกรธทั้งอายมองไปที่เวินซี่ซี่อย่างขำขัน“พี่เวินซี่ซี่พี่แกล้งฉันหรือ”
“ฉันแกล้งเธอที่ไหนนี่มันคือเรื่องจริงอาจารย์นอนกับนักเรียนและยังเป็นอาจารย์คนสวยของโรงเรียนประถมป่ายซานข่าวนี้ของเป็นข่าวที่น่าสนใจเป็นอย่างมากเชื่อว่าสักวันคนทั้งเจิ้นซ่างจะต้องรู้กันหมดแน่นอน”เวินซี่ซี่พูดแล้วหัวเราะเบาๆ
“เธอยังมีหน้ามาพูดอีกหรืออาจารย์คนสวยของโรงเรียนประถมป่ายซานของพวกเราไปพลอดรักกันกับผู้บริหารระดับสูงของโรงเรียนอยู่สองสามคนแทบทุกคืนฉันไม่เชื่อหรอกว่ามันจะไม่เป็นข่าวใหญ่”。“เธอยังมีหน้ามาพูดอีกหรืออาจารย์คนสวยของโรงเรียนประถมป่ายซานของพวกเรา”หวงเฟิ่งเสียกับเวินซี่ซี่เริ่มสู้กันโดยขุดเอาเรื่องของทั้งสองฝ่ายมาพูดอย่างเมามันไม่จบสักที
หวงเฟิ่งเสียยังไม่ได้เปลี่ยนชุดกระโปรงเวินซี่ซี่สวมกระโปรงสั้นไม่ได้สวมแม้กระทั้งกางเกงชั้นในภายใต้การทุ่มเถียงกันของทั้งสองคนกระโปรงก็สะบัดไปมาเผยให้เห็นผิวเนื้อภายในอย่างต่อเนื่อง
หลินหยางยืนดูทั้งสองคนถกเถียงกันอยู่ด้านข้างมองชื่นชมขาขาวเรียวงามนั้น
รอกระทั่งทั้งสองคนทะเลาะกันเสร็จเสื้อผ้านั้นยุ่งเหยิงไม่ระเบียบกระโปรงเลิกขึ้น
ไม่รู้ว่ากระดุมที่ตรงไหลของชุดกระโปรงหวงเฟิงเสียหลุดไปตั้งแต่เมื่อไหร่เสื้อเชิ้ตที่อยู่บนตัวปรากฎให้เห็นภูเขาสูงชันโผล่ออกมาครึ่งหนึ่งปิดครึ่งหนึ่งเปิดครึ่งหนึ่งแบบนั้นยิ่งทำให้ดูน่าเย้ายวนมากขึ้น
ส่วนกระโปรงของเวินซี่ซี่ถูกหวงเฟิงเสียจับเลิกขึ้นตรงเผยให้เห็นให้เห็นมุมบริเวณที่หลินหยางทำให้จนมีน้ำซึมออกมา
คนทั้งสองคนที่สวมเสื้อผ้าไม่เรียบร้อยนั่งหอบอยู่บนโซฟาพัดลมที่ติดอยู่เหมือนจะพังทำให้ทั้งสองคนมีเหงื่อไหลย้อย
อากาศร้อนขนาดนี้ทั้งสองคนที่ใส่เสื้อผ้าไม่เรียบร้อยนั้นไม่คิดที่จะสวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย
หวงเฟิงเสียกับเวินซี่ซี่มีอะไรกันไปแล้วในเรื่องอย่างว่าเดิมเวินซซี่ซี่ไม่อายอยู่แล้วจึงถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่ออกจากตัวโดยไม่ได้คาดคิด
“ไปห้องนอนฉันเถอะที่นั่นมีเครื่องปรับอากาศ”เฟิงหวงเสียบอก
“ถ้าอย่างนั้นผมไปก่อนนะ”หลินหยางคิดพอประมาณตัวเองนั้นไม่สะดวกที่จะอยู่ต่อ
“จะรีบร้อนไปทำไมกินคุณครูไปแล้วก็จะรีบหนีไปเลยหรือไงขึ้นไปคุยด้วยกันที่บนห้องก่อน”เวินซี่ซี่พูดรั้งให้หลินหยางอยู่ต่อ
สำหรับเวินซี่ซี่หวงเฟิงเสียไม่มีอะไรต้องพูดความรู้สึกภายในใจของเธอที่มีต่อหลินหยางค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆถ้าไม่นึกถึงคำครหาเธอยังอยากจะให้หลินหยางอยู่ต่ออีกหนึ่งคืน
เดินขึ้นบันไดตามหลังผู้หญิงทั้งสองคนขึ้นไปข้างบนมองเห็นทั้งสองสวมใส่เสื้อผ้าไม่เรียบร้อยโดยไม่สนใจที่จะปิดบังรูปร่างตัวเองหลินหยางจึงแอบรู้สึกรื่นรมย์ขึ้นมา
เครื่องปรับอากาศภายในห้องที่เปิดไว้ก่อนนี้กับหลินหยางยังไม่ได้ปิดทำให้สัมผัสได้ถึงอากาศเย็นสดชื่นท่าทางทั้งสามคนจึงดูสบายขึ้น
“พี่เวินซี่ซี่วันนี้ทำไมพี่ได้มาบ้านฉัน”หวงเฟิ่งเสียถาม
“สามีของพวกเราไปทำงานต่างจังหวัดเบื่อๆอยู่ที่บ้านจึงคุยเล่นกับเธอช่วงนี้มีแผ่นดีวีดีอะไรน่าดูบ้างไหมลองมาเปิดดูหน่อยสิ”เวินซี่ซี่นั่งลงที่ขอบเตียงพูด
“ไม่มีแต่ว่าครั้งนี้ถ้าสามีของพวกเรากลับมาน่าจะติดไม้ติดมือกลับสองสามแผ่น”หวงเฟิงเสียพูด
“อ้อใช่แล้วหลินหยางเมื่อสักครู่นายบริการให้อาจารย์หวงนานแค่ไหนถึงสิบนาทีไหม”เวินซี่เปลี่ยนหัวข้อแล้วถามเจาะจงไปที่หลินหยาง
“ถึงแน่นอน”หลินหยางพูดอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ถ้าอย่างนั้นนายควบอยู่บนตัวอาจารย์หวงนานแค่ไหน”เวินซี่ซี่ถามด้วยความเร่าร้อน
”หวงเฟิงเสียที่ยืนอยู่ด้านข้างทั่งขำทั้งพูดเหน็บ“ยัยจอมหื่นต่อหน้านักเรียนยังไม่ทำตัวดีๆอีกถ้าเธอยากรู้เธอก็ร้องสิแล้วจะรู้”
“ฉันก็อยากจะลองลองนะแต่ว่าก่อนหน้านี้มีอาจารย์คนสวยบางคนได้มีอะไรกันกับหลินหยางไปแล้วหนึ่งยกจึงกลัวว่ามันจะกระทบกับความสามารถในยกสอง”เวินซี่ซี่มองทะลุไปในกางเกงหลินหยางของตรงกึ่งกลางหว่างขาขยายตัวขึ้นดึงดูดใจเป็นอย่างมาก
“จะเป็นไปได้อย่างไรกันในเมื่อเธอยากรู้ฉันจะบอกให้ว่าหลินหยางสู้รบอยู่บนตัวฉันนานแค่ไหนแต่ก่อนอื่นเธอต้องเดาก่อน”หวงเฟิงเสียพูดดึงงดูดให้น่าสนใจ
“ยี่สิบนาทีมากสุดน่าจะไม่เกินครึ่งชั่วโมง”
“นานสุดที่เธอเคยทำคือนานแค่ไหน”หวงเฟิ่งเสียมองที่เวินซี่ซี่ถาม
“ครั้งที่นานสุดคือตอนทำกับหัวจางจากโรงเรียนของพวกเรานี่แหละวันนั้นเขากินยาโยกขย้ำอยู่บนตัวฉันสามสิบกว่านาทีวันนั้นฉันเสร็จไปอยู่สองครั้งพอใกล้จะถึงครั้งที่สามก็ตรงนั้นก็ไม่สู้แล้ว”
“สองครั้งยังไม่ถึงใจเธอ”หวงเฟิงเสียเหยียดปากพูด
“ใช่แล้วถึงใจที่สุดอ้อใช่แล้วเธอทำกับหลินหยางนานแค่ไหน”เวินซี่ซี่รีบถาม
หวงเฟิงเสียส่ายหัวยื่นนิ้วหนึ่งนิ้วออกมาให้ดูแล้วถอนหายใจ
“จริงหรือไม่ใช่มั้งหนึ่งนาทีหรือ”เวินซี่ซี่เกือบจะพ่นออกมา
“หนึ่งชั่วโมงกว่า”ในที่สุดหวงเฟิงเสียจึงบอกความจริงออกมาเวินซี่ได้ยินแล้วดวงตาเบิกกว้างขึ้น
“หนึ่งชั่วโมงกว่าหรือทำไมเธอไม่พูดว่าเธอมีอะไรกันกับโคคึก”เวินซี่ซี่พูดด้วยความประหลาดใจ
”เห็นเวินซี่ซี่ทำหน้าดูไม่เชื่อหวงเฟิงเสียยิ้มแล้วพูด“ทำไมก่อนหน้านี้ให้หลินหยางลูบคลำเธอเธอแค่รู้สึกว่าผ่อนคลายจึงไม่ได้ลองจับๆตรงนั้นของเขาใช่ไหมว่ามีขนาดเท่าไหรา”
หวงเฟิงเสียพูดถูกต้องเวินซี่ซี่จึงหน้าแดงขึ้นกวาดตามองที่ตรงนั้นของหลินหยางส่วนโค้งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆและหัวใจก็เต้นเป็นระรอกคลื่น
“ลองจับดูสิ”หวงเฟิงเสียพูดกระตุ้น
เดิมที่เวินซี่ก็เป็นคนหื่นอยู่แล้วกระดากอายอยู่ชั่วครู่จึงยื่นมือไปจับที่ตรงนั้นของหลินหยาง
รับรู้ถึงความร้อนที่ส่งมาปากของเวินซี่ซี่ค่อยๆอ้ากว้างขึ้นตกใจกับขนาดตรงนั้นใช้มือลองวัดขนาดดู
“มันสุดยอดมากใหญ่อะไรขนาดนี้”เวินซี่ซี่พูดออกมาเสียงดัง
“ไช่ไหมล่ะตอนนี้เธอเชื่อที่ฉันพูดหรือยัง”หวงเฟิงเสียพูดอย่างสมใจ
“หลินหยางนายถอดกางเกงเธอลงสิ”เวินซี่ซี่พูด
ได้ยินที่เวินซี่ซี่พูดหลินหยางให้เกิดความรู้สึกเก้อเขินคุณอยากจับก็ให้จับยังจะให้เขาถอดกางเกงอีกหลินหยางมองไปที่หน้าออกกลมกลึงของเวินซี่ซี่แล้วจึงพูดขึ้น“ถอดของอาจารย์ก่อนแล้วผมจึงจะถอดของผม”
“บ้าหรือไงฉันเป็นอาจารย์ของนายนะ”
“อาจารย์แล้วทำไมครับอาจารย์กับนักเรียนไม่เท่าเทียมกันหรือ”หลินหยางได้ยินที่หวงเฟิงเสียซึ่งอยู่ด้านข้างพูดขึ้นจึงหันไปมองหวงเฟิ่งด้วยความชื่นชม
“เธอกินแล้วเลยไม่หิว”มองค้อนหวงเฟิงเสียถ้าหวงเฟิงเสียไม่ได้อยู่ตรงนี้ด้วยบางทีเวินซี่ซี่คงจะถอดไปแล้วแต่ว่าเพื่อนที่ทำงานอยู่ด้วยแล้วกล้าถอดเสื้อผ้าตัวเองออกยังรู้สึกว่ามันลำบากใจอยู่
“ฉันถอดข้างบนได้ไหม”เวินซี่ซี่ถาม
“ได้ครับ”หลินหยางพยักหน้า
ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองจากล่างขึ้นบนเผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบ
หลินหยางพิจารณาผิวเนียนนุ่มของเวินซี่ซี่ตอนที่รูปทรงของหน้าอกเผยให้เห็นดวงตาหลินหยางจึงเบิกโตขึ้น
ยังไงก็มาถึงขนาดนี้แล้วเวินซี่แรงต้านทานของเธอจึงขาดลงจำเป็นต้องแกะกระดุมเม็ดข้างบนสุดคลื่นลูกใหญ่ซัดซาดเข้าสู่ครรลองสายตาหลินหยาง
เสื้อชั้นในเกือบโปรงแสงไม่สามารถปิดหน้าอกนวลขาวได้ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เผยให้เห็นทั้งหมดแต่ก็ทำให้สายตาของหลินหยางรุมร้อนได้ช่องว่างระหว่างภูเขาสีขาวสองลูกนั้นหลินหยางไม่อาจหยั่งรู้ได้ว่าลึกขนาดไหนและขณะเดียวกันหลินหยางรับรู้ได้ว่าสงครามกำลังค่อยๆดุเดือดขึ้น
เวินซี่ซี่ที่นั่งอยู่ขอบเตียงมองหลินหยางที่ยื่นอยู่ต่อหน้าตัวเองยื่นมือสองมือออกไปแกะเข็มขัดของหลินหยาง
ด้วยความรวดเร็วกางของหลินหยางถูกเวินซี่ซี่ดึงลงมาจนถึงหัวเข่า
“ไม่มีคนนอกสักหน่อยถอดกางเองออกมาเถอะใส่แบบนี้มันไม่ค่อยสบาย”เวินซี่ซี่พูด
“หลินหยางไม่ได้พูดอะไรถอดรองเท้าออกแล้วตามด้วยถอดกางเกงออก”
“หลังจากถอดกางเกงออกหลินหยางพูดว่า“อาจารย์ครับทำไมไม่ถอดเสื้อชั้นในออกล่ะ”
“จริงด้วยทำไมต้องอายให้คนอื่นดู”หวงเฟิงเสียพูดเสริมทับ
มองค้อนหวงเฟิงเสียแล้วเวินซี่ซี่จึงพูดน้ำเสียงแหบๆขึ้น“ถ้าอย่างนั้นนายมาถอดสิ”
บางที่อาจจะเป็นเพราะพึ่งจะคลอดลูกทำให้หน้าอกดูนุ่มกลมอิ่มมากถูกเสื้อชั้นในประครองให้ตั้งสูงภายเหมือนมีระลอกคลื่นสูงซัดซาดหลินหยางเห็นแล้วให้หัวใจเต้นตึกตัก
หลินหยางไม่รอช้ายื่นมือไปที่ด้านหลังชุดชั้นในตบลงไปหนึ่งที่แล้วปลดตะขอออกดึงเสื่อชั้นในที่เกือบโปร่งแสงสี่ชมพูออกเบาๆ
ภูเขาสีขาวสูงชันทั้งสองข้างมีเม็ดองุ่นสีดำมองแล้วให้รู้สึกเร้าใจ
ตอนแรกเข้าใจว่าเวินซี่ซี่คลอดลูกแล้วหน้าอกน่าจะหย่อนยานมากแต่เวลานี้ดูแล้วกลับหย่อนยานแค่นิดเดียวอย่างคาดไม่ถึงอีกทั้งหน้าอกยังค่อนข้างชิดกัน
ถ้าไม่ใช่เพราะลูกเชอรี่สองเม็ดนั้นมีสีเข้มน่าจะนับได้ว่าเป็นคนมีเสน่ห์มาก
“ว้าวพี่เวินซี่ซี่ตรงนี้ของพี่เหมือนจะใหญ่กว่าแต่ก่อนนิดหน่อยนะ”เห็นหน้าอกของเวินซี่ซี่ที่เผยให้เห็นทั้งหมดหวงเฟิงเสียจึงพูดด้วยความตื่นเต้น
หน้าอกของเวินซี่ซี่นั้นดูกลมเต็มอิ่มมากกว่าหวงเฟิงเสียจริงๆอีกทั้งยังค่อนข้างชิดกันทำให้ดูน่ามองมาก
“บางทีนี่อาจจะเป็นผลจากการดื่มน้ำแกงมะละกอมาหนึ่งเดือน”เวินซี่ซี่พูดแล้วมองหน้าอกตัวเองอย่างภูมิใจ
“น้ำแกงมะละกอหรือ”ได้ยินที่เวินซี่ซี่บอกตาของเฟิ่งหวงเสียเป็นประกายขึ้นเกิดคิดขึ้นมาว่าต่อไปตัวเองจะต้องดื่มน้ำแกงมะละกอบ่อยๆ
ในเวลานี้เวินซี่ซี่หลับตาลงมือดึงกางเกงชั้นในของหลินหยางออก
เดิมเวินซี่ซี่ต้องการที่จะเปิดตาของตัวเองดูภาพรวมทั้งหมดแต่อยู่หน้าเหมือนถูกอะไรมาทิ่มจึงตกใจลืมตาขึ้นพอลืมตาขึ้นปากของเวินซี่ซี่ก็ออกขึ้นอ้ายิ่งกว้างขึ้น
เห็นอาวุธของหลินหยางนั้นแล้วสายตาเกิดประกายวาวรุนแรงงอย่างนึกไม่ถึง
“แม่เจ้าโว้ยนายมันโคถึกจริงๆทำไมของของนายมันใหญ่ขนาดนี้”เวินซี่ซี่มองไปที่หลินหยางอย่างแปลกใจ
พูดแล้วมือของเวินซี่ซี่รีบจีบไปที่ข้างบนรูดเข้าออกซึ่งมือของเวินซี่ซี่เดิมทีมีขนาดเล็กพอจับตรงนั้นของหลินหยางยิ่งขับให้ดูเล็กกว่าเดิม
“พี่เวินซี่ซี่ทำไมตรงนี้ของพี่จึงกลายเป็นสีดำช่วงนี้มีเรื่องอะไรอย่างว่าบ่อยหรือ”หวงเฟยเสียยิ้มแล้วถาม
“จะมีอะไรได้ก็เป็นเพราะคนพวกสองสามคนนั้นแหละตอนนี้เล่นกับฉันอยู่ยังไม่ขึ้นเงินเดือนให้ฉันอีก”เวินซี่ซี่บ่นด่างึมงำ
“เสียงหัวเราะเบาๆเธอต้องพอใจสิ่งที่มีอยู่แล้วแหละในโรงเรียนเงินเดือนของเราสองคนถือว่าอยู่ระดับหน้าๆแล้วถ้าเพิ่มเงินเดือนให้เราอีกคนอื่นเค้าจะสงสัยเอาได้”หวงเฟิงเสียพูดชักจูง
“ที่พูดมันก็ถูกอาจารย์ผู้ชายบางส่วนเริ่มเห็นความสวยของฉันอาจารย์พวกนี้หน้าตาดีรูปร่างไม่เลวถ้าเขาเลือกฉันฉันก็จะยอมเขาเวินซี่ซี่ไม่ได้สนใจว่าหลินหยางอยู่ด้วยพูดออกมาตามที่ตัวเองรู้สึก”
“ถ้าเธออยากได้ผ่านไปสักวันสองวันฉันจะไปพูดพูดให้พวกเขามาลองชิมรสชาติแบบเธอดูเขาดูสนิดกับสามีของเธอเล่นชู้กับเพื่อนของสามีตัวเองแบบนี้ดูแล้วมันน่าตื่นเต้นใช่ไหม”หวงเฟิงเสียพูดแซว
“ยัยบ้าพูดอะไรอย่างนั้นฉันเป็นคนชอบไปเสนอตัวให้คนอื่นหรือไงแต่ทว่าอาจารย์ภาษาอังกฤษของโรงเรียนเราที่พึ่งจะมาใหม่นั้นไม่รู้ว่าบ้ากามมาแต่กำเนิดหรือว่าคิดเรื่องเงินคิดจนเป็นบ้ามักจะไปหาผู้อำนวยการที่ห้องบ่อยๆไม่กี่วันมานี้ผู้อำนวยการเลยตัดสินใจเพิ่มเงินเดือนให้หล่อนสามเท่า”