ดวงใจภวินท์ - บทที่ 834 เธอจะเป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด
บทที่ 834 เธอจะเป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด
ญาธิดาฉีกยิ้มเป็นการขอบคุณเขา เมื่อเห็นว่าผู้กระทำผิดถูกควบคุมตัวแล้ว สายตาของเธอก็เหลือบมองกลับไปที่จอภาพอีกครั้ง
“เครื่องที่เกิดปัญหาทั้งหกเครื่องนี้พวกเราจะส่งไปตรวจสอบทั้งหมด และยินดีให้สื่อต่าง ๆ ติดตามรายงานข่าวได้ตลอดเวลา ส่วนจะเป็นการใส่ร้ายหรือว่าสินค้าของพวกเรามีปัญหาจริง ก็ขอให้สื่อมวลชนช่วยติดตามความคืบหน้าอาการของผู้บาดเจ็บด้วย”
เสียงของเธอสั่นเครือราวกับกำลังพยายามเค้นคำพูดออกมาอย่างสุดกำลัง
ในกลุ่มฝูงชนยังมีพวกที่ยังไม่ยอมแพ้และกระซิบกระซาบกันต่อไปว่า “บางทีนี่อาจจะเป็นแค่ฉากละครที่STN Groupจัดฉากขึ้นมาเพื่อจะขอรับความเห็นใจจากพวกเราก็ได้”
“ของของบริษัทพวกเขาถึงส่งไปตรวจสอบผลลัพธ์ก็ยังเหมือนเดิม คนมีเงินอย่างพวกเขา จ่ายเงินเพื่อแก้ไขเรื่องจริงให้เป็นเท็จมันง่ายจะตายไป”
“ผู้เสียหายโดนระเบิดถึงขนาดนี้แล้ว เธอบาดเจ็บแค่นี้แล้วมันยังไง ถึงทีมแพทย์จะตัดสินว่าคนพวกนี้บาดเจ็บเพียงเล็กน้อย แต่ถึงยังไงมันก็เกิดจากบริษัทของพวกเขา”
โชคดีที่เจ้าหน้าที่แพทย์ทางฝั่งตรงข้ามตรวจเสร็จเรียบร้อยแล้ว ภายใต้เครื่องทดสอบทางการแพทย์ มีผู้บาดเจ็บสองคนกระวนกระวายหนีออกไปพร้อมกับเศษผ้าพันแผลหลุดลุ่ย
พวกที่เหลืออีกสองสามคนยังคงนอนอยู่บนพื้นเย็นเฉียบ แต่ผลการทดสอบพบว่าร่างกายของคนเหล่านี้ไม่มีความผิดปกติ และไม่มีแม้แต่บาดแผลที่สามารถมองเห็นได้เลยสักแอะเดียว
หลังจากจัดการตรวจทั้งหมดแล้ว ความจริงก็ถือว่าปรากฏแล้ว เมื่อไม่มีอะไรน่าสนใจแล้วผู้คนโดยรอบก็พากันทยอยเดินออกจากStarlight Mallไปอย่างเคือง ๆ
เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก ใช้แขนเสื้อปาดเหงื่อที่ไหลซึมออกมาตามแขน ก่อนจะขึ้นรถพยาบาลไปทำแผลที่โรงพยาบาล
แม้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในห้างจะไม่มีนักข่าวบันทึกวิดีโอไว้ แต่ก็มีผู้คนที่อยู่รอบ ๆ บางคนได้ถ่ายคลิปวิดีโอสั้นอัปโหลดลงบนอินเทอร์เน็ต
ในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง ราคาหุ้นของ STN Group ก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว
สิ่งที่ญาธิดาทำลงไปทุกคนต่างรู้กันถ้วนหน้า ตอนนี้ทุกคนถึงได้รู้ว่าจากการมุ่งร้ายในการแข่งขันทางธุรกิจครั้งนี้ เธอต้องขายสตูดิโอภายใต้ชื่อของตัวเองเพื่อรักษาทุกอย่างไว้
ในบ้านพักระดับไฮเอนด์ นพเก้าดูข่าวอยู่พักใหญ่ ๆ ก่อนจะปิดโทรทัศน์ด้วยความโมโห
“ฉันนึกว่าคุณจะมีแผนอะไรดี ๆ ที่แท้ก็โง่เขลา” เธอมองไปที่นิธิศพลางพูดกับเขาอย่างประชดประชัน “คุณคิดวิธีการออกมาตั้งมากมาย แต่สุดท้ายกลับไม่ได้ใช้สักอย่าง แค่ญาธิดาคนเดียวยังสามารถแก้ปัญหาได้เอง…อ๊าย…”
เธอพูดยังไม่ทันจบ แก้วหนึ่งก็ลอยมาแตกอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเธอ
ก่อนที่นิธิศจะร่วมมือกับนพเก้าเขาได้คิดแผนการทุกอย่างเอาไว้หมดแล้ว แต่เขาได้เตรียมแผนการไว้รับมือกับTIDA Studio คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายญาธิดาจะเลือกSTN Group
แถมเขายังไม่ทันได้คิดหาวิธีวีรบุรุษช่วยหญิงงามวิธีใหม่ ญาธิดาก็สามารถช่วยเหลือSTNจากการล้มละลายได้แล้ว การเคลื่อนไหวของเธอทำลายแผนการทั้งหมด ของเขา
นพเก้าโกรธจัด กรีดร้องตะโกนออกมาเสียงดัง “คุณยังจะมาวางท่ากับฉันอีกทำไม ฉันอุตส่าห์คิดหาวิธีเอี่ยวตัวภวินท์ออกไป แต่คุณกลับตอบแทนความจริงใจของฉันแบบนี้!”
นับตั้งแต่ช่วยก่อนหน้านี้นิธิศก็ไม่เหลือท่าทีสง่างามเหมือนอย่างเดิมแล้ว ใบหน้าของเขาดุร้ายยิ่งกว่าสัตว์ ร้องคำรามในเธออย่างโหดร้าย “เธอเลิกยุ่งเรื่องของฉันสักที ไม่อย่างนั้นฉันจะจัดการกับเธอด้วยอีกคน”
“ถุย คุณคิดว่าตอนนี้คุณยังสามารถข่มขู่ฉันได้อีกเหรอ? ไม่ดูตัวเองเลยนะว่ายังเหมือนประโยชน์อะไรให้ใช้ได้บ้าง!” เธอถุยน้ำลายออกมาอย่างเหลืออด
นิธิศก้าวเข้าไปใกล้และคว้าหมับเข้าที่คอเสื้อของเธอ เขาแรงเยอะจนเธอไม่สามารถต่อสู้ดิ้นรนต่อไปได้ ทำได้เพียงเดินโซเซตามรอยเท้าของเขาเท่านั้น
ลมกระโชกแรงพัดเข้ามา นิธิศเปิดหน้าต่างออกก่อนจะลากเธอดันใส่กับราวกั้นที่สูงแค่ครึ่งเอว “นพเก้า ฉันขอเตือนเธอไว้เลยนะ ถ้าฉันไม่ได้ญาธิดา ฉันจะฝังพวกเธอสองคนไปพร้อมกับฉันด้วย!”
แรงมหาศาลทำให้ร่างของเธอลอยค้างในอากาศ เธอเหลือบมองรถที่พลุกพล่านไปมาจนเกิดอาการวิงเวียนศีรษะ แต่ก็ฝืนเค้นเอาความมั่นใจสุดท้ายออกมาและพูดด้วยเสียงสั่นเทาว่า “คุณไม่กล้า…”
“คิดว่าไงล่ะ?” เขาพูดขู่อย่างอารมณ์เสีย
เมื่อนพเก้าคิดได้ว่าแม้แต่กับลูกชายแท้ ๆ เขายังทำได้ลงคอ เขาเป็นคนบ้าที่ไม่เคยจะเห็นแก่หน้าใคร ทันใดนั้นภายในใจก็สัมผัสได้ถึงความกลัวจึงยอมพูดกับเขาอย่างโอนอ่อนก่อนจะถูกเขาลากกลับไปที่ห้องรับแขก
ครั้งนี้เธอดูเชื่อฟังขึ้นมาก
“เวลาของเรามีจำกัด ถ้าวินรู้เรื่องสถานการณ์จะเมือง J เข้าต้องรีบกลับมาโดยเร็วที่สุดแน่ ไม่ว่าคุณคิดจะทำอะไรต้องรีบลงมือให้เร็วที่สุด ฉันจะพยายามคิดหาวิธีถ่วงเวลาให้ได้มากที่สุด”
ทั้งสองคนรีบปรึกษาแผนการใหม่ทันทีก่อนที่นพเก้าจะกลับออกไป หลังจากเดินออกจากประตูไปสิ่งแรกที่เธอทำก็คือพิมพ์ข้อความ “ความร่วมมือกับทางยุโรปจะหยุดไม่ได้เด็ดขาด ฉันต้องการแค่วินที่ยังมีชีวิตอยู่ อย่างอื่นฉันสามารถยอมแพ้ได้หมด”
ในเวลาเดียวกัน หลุยส์ที่อยู่ชายแดนกำลังติดตามข่าวในเมือง J อยู่เหมือนกัน เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่กำลังเดินเข้ามาใกล้อย่างเร่งรีบข้างนอกเต็นท์เขาก็รีบปิดวิทยุทางไกลทันที
“วิน ข้างหน้าเกิดอะไรขึ้นเหรอ?” รอยยิ้มบนใบหน้าเขาเป็นอะไรที่ไม่น่าดูเอามาก ๆ
ภวินท์มองเขาอย่างพิจารณาก่อนจะตอบเสียงเย็นชาว่า “เป็นอย่างที่พวกเราคาดเดาไว้ นอกจากคนชายแดนแล้วยังมีพวกแก๊งทางยุโรปอยู่ด้วย ”
หลุยส์ได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วแน่นก่อนที่กำปั้นของเขาจะกระแทกลงไปที่แผงควบคุม “ถ้าทางชายแดนร่วมมือกับยุโรปจริง พวกเราคงจะถอนตัวลำบาก”
“ฉันแค่มาแจ้งเรื่องนี้กับแกเท่านั้น”
“วิน แกหมายความว่าอะไร?” หลุยส์มีลางสังหรณ์ไม่ดีบางอย่างเกิดขึ้นในใจ
“เกิดเรื่องขึ้นที่เมือง J ฉันจำเป็นต้องกลับไปแล้ว” ขณะที่พูดสายตาก็เหลือบมองไปที่วิทยุทางไกล “แกน่าจะรู้ดีกว่าฉันไม่ใช่เหรอ?”
หลุยส์กำหมัดแน่น น้ำเสียงเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก “ญาธิดาแก้ไขปัญหาทุกอย่างได้ดีมากแล้ว แกก็รู้ว่าถ้าแกไปตอนนี้ทางองค์กรจะลงโทษแกยังไง?”
“ฉันไม่สน” เขาตอบเสียงเรียบ “ญาธิดาจะเป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด”
“แกมันบ้าไปแล้ว!”
เส้นเลือดปูดโปนตามหน้าผากของหลุยส์ เขาก้าวเข้าไปคว้าคอเสื้อของอีกฝ่ายดึงเข้าหาตัวเอง “ถ้าแกออกไปจากที่นี่ตอนนี้ แกจะกลายเป็นคนหนีกองทัพ เป็นคนทรยศทันที ถ้าจรณ์ปกป้องแกไม่ได้ ญาธิดาจะต้องอยู่ตัวคนเดียวจริง ๆ แน่!”
“ถึงตอนนั้นก็ยังมีพวกแกคอยปกป้องเธอ แต่ตอนนี้ต่างหากที่เธอกำลังอยู่ตัวคนเดียวเพียงลำพัง” ภวินท์พูดพลางปัดกำปั้นที่กำคอเสื้อของเขาไว้แน่นออก และเดินออกไปจากเต็นท์โดยไม่หันหลังกลับ
หลุยส์รีบวิ่งตามเขาออกไปก่อนจะชกเข้าที่ข้างใบหน้าของเขา “แกบ้าไปแล้ว แต่ฉันไม่ วันนี้ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่ปล่อยแกไปเด็ดขาด!”
ร่างกายกำยำของภวินท์โซเซเล็กน้อย มุมปากเขาช้ำเล็กน้อย เพียงไม่นานก็ยืนนิ่งและเหวี่ยงหมัดใส่หลุยส์
สมาชิกในทีมที่อยู่รอบ ๆ ก็พอจะฟังเข้าใจแล้วเหมือนกัน ทุกคนล้วนเป็นพี่น้องร่วมเป็นร่วมตายมาด้วยกัน และย่อมรู้ดีว่าการจะไปของเขามันหมายถึงอะไร
ภายใต้คำสั่งของหลุยส์ คนรอบข้างต่างกรูกันเข้ามาพยายามห้ามเขา
แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครสามารถเป็นคู่ต่อสู้ของภวินท์ได้ เขาตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าจะไป และจะไม่มีใครหยุดเขาได้ และแม้แต่หลุยส์ก็โดนตีจบร่วงไปกองกับพื้นเหมือนกัน
“ภวินท์ ถ้าแกไปฉันจะไม่มีทางช่วยแกดูแลญาธิดาอีก!”
เสียงตะโกนของหลุยส์ค่อย ๆ ห่างออกไป ก่อนที่แผนหลังของเขาจะหายลับไปจากฐานทัพ
บทที่ 833 ความเสียหายของผลิตภัณฑ์
บทที่ 835 หนทางทำร้ายจิตใจลูก