ดวงใจภวินท์ - บทที่ 867 คุณภวินท์จะแต่งงานกับคุณเก้าจริงๆเหรอ
บทที่ 867 คุณภวินท์จะแต่งงานกับคุณเก้าจริงๆเหรอ
ญาธิดาไม่อยากจะรับของที่อาริโอให้เลยสักนิด แต่อีกฝ่ายท่าทีแข็งกร้าว บังคับให้เธอใส่กำไลวงนั้น แถมยังซื้อเครื่องประดับราคาแพงอีกหลายชิ้นมา ยัดใส่ไปในมือของเธอแกมบังคับอีกด้วย
ญาธิดาถือของถุงใหญ่ เพิ่งจะเดินออกมาจากร้านเครื่องประดับด้วยกันกับอาริโอก็รู้สึกได้ว่ามีสายตาที่เฉียบแหลมกำลังจ้องมองมาที่ตัวเธอ
สายตานี้แฝงไปด้วยความเยือกเย็น ทำให้ญาธิดารู้สึกเย็นยะเยือกอย่างไม่หยุดไม่หย่อน เธอเพิ่งจะเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นภวินท์อยู่ไม่ไกลด้วยความสะดุ้งตกใจ
แล้วข้างๆเขา ก็คือนพเก้าที่กำลังควงแขนของเขาอยู่
สองตามองสบกัน ญาธิดาเห็นความไม่สบอารมณ์อยู่ภายในแววตาของภวินท์
อากาศเริ่มควบแน่น บรรยากาศที่แปลกประหลาดแผ่กระจายไปทั่วทุกหนทุกแห่ง
อาริโอแววตาเป็นประกาย เอ่ยปากพูดขึ้นมาก่อน“คุณภวินท์ บังเอิญจริงๆนะครับ ที่ได้มาเจอกับคุณที่นี่”
“บังเอิญมากจริงๆ”ภวินท์พูดตอบกลับมาอย่างนิ่งเฉย สายตาจับจ้องมาที่ตัวของญาธิดา
ในเวลานี้ นพเก้าก็กลอกตา ควงแขนของภวินท์เอาไว้แน่นเหมือนกับกำลังแสดงความเป็นเจ้าของ ป้องปาก ริมฝีปากยิ้มออกมาเบาๆ“คุณญาธิดา เมื่อวานฉันได้ยินวินบอกว่าคุณถูกจับไปเป็นตัวประกัน กำลังคิดหาวิธีไปช่วยคุณอยู่เลยค่ะ……”
ญาธิดาไม่ได้สนใจนพเก้า มองแค่ภวินท์ กำลังเตรียมที่จะพูดอธิบายออกมา แต่จู่ๆภวินท์กลับเปิดปากพูดออกมาอย่างเย็นชา“ดูท่าแล้วคุณญาธิดากับคุณสมิธคงจะเที่ยวเล่นกันอย่างมีความสุขมากเลยนะครับ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมก็วางใจลงได้แล้วล่ะครับ”
ญาธิดาสีหน้าแข็งทื่อ มองภวินท์ด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
นี่เขาหมายความว่ายังไง?
นี่เขากำลังสงสัยในความสัมพันธ์ของตนเองกับสมิธอย่างนั้นเหรอ?
ญาธิดาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เดิมทีอยากที่จะเอ่ยปากพูดหักล้าง พอสายตาหันมองไปเห็นแขนที่ไม่ได้สลัดออกไปของภวินท์ข้างนั้นแล้ว จู่ๆก็เกิดความรู้สึกโกรธขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
มุมปากยกโค้งอย่างเยาะเย้ย“ฉันไม่รู้เลยว่า คุณภวินท์จะมาตามหาคนที่ห้างแบบนี้นะคะ”
ภวินท์มองกำไลที่ใส่อยู่ที่มือของญาธิดาและถุงสินค้าที่เธอถืออยู่ในมือด้วยสายตาเยือกเย็น ก่อนจะพูดขึ้นอย่างเย็นชา“ถ้าผมไม่มา ก็เกรงว่าคงจะไม่ได้เห็นภาพตรงหน้านี้เหมือนกันครับ”
บรรยากาศที่ตึงเครียดก่อนหน้านี้ของทั้งสองคน นพเก้าเป็นหนึ่งคนที่รู้สึกมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นที่สุด
เธอยิ้มอย่างมีเสน่ห์ พูดเติมเชื้อไฟ“คุณญาธิดา คุณสมิธรูปหล่อบ้านรวย การที่ได้แต่งงานเข้าไปในตระกูลสมิธถือที่เป็นเกียรติยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเลยนะคะ ช่างน่าอิจฉาจริงๆ คุณไม่ลอง……”
ญาธิดาพูดขัดจังหวะของเธออย่างเย็นชา“ถ้ารู้สึกอิจฉา คุณก็ลองแต่งงานเข้าไปในสมิธเองไหมล่ะ ดื่มด่ำเพลิดเพลินไปกับเกียรติยศที่แสนยิ่งใหญ่สักหน่อย?”
นพเก้าสีหน้าชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็เสยผม พิงเข้าไปในอ้อมแขนของภวินท์อย่างได้คืบจะเอาศอก ส่งสายตาเยาะเย้ยให้กับเธอ“คุณญาธิดาพูดอะไรล่ะคะ ฉันกับวิน กำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้วนะคะ”
ประโยคนี้สำหรับญาธิดาแล้ว เป็นเหมือนกับระเบิดที่แสนรุนแรง
เธออึ้งตะลึงอยู่ตรงนั้น พูดอะไรไม่ออกมาอยู่สักพัก
ภวินท์ ทำเรื่องพวกนี้ในช่วงเวลาที่เธอถูกจับไปเป็นตัวประกันอย่างนั้นเหรอ?
หรือว่า เขาจะมีใจให้นพเก้าจริงๆ
พอคิดถึงความเป็นไปได้นี้ ญาธิดาราวกับจมดิ่งลงไปในน้ำลึก เลือดภายในตัวเย็นยะเยือกอย่างถึงที่สุด
อากาศสงบนิ่งลง หลังจากผ่านไปหลายวินาที อาริโอก็ยกริมฝีปากยิ้มขึ้น ทำลายความเงียบสงบ“ถ้าอย่างนั้นก็ขอแสดงความยินดีกับพวกคุณทั้งสองคนด้วยจริงๆนะครับ”
ญาธิดาค่อยๆได้สติกลับมา ริมฝีปากซีดขาวเนื่องจากขาดเลือด จ้องมองภวินท์ตาเขม็ง
“คุณภวินท์ เตรียมที่จะแต่งงานกับคุณเก้าจริงๆเหรอคะ?”พอเปิดปากพูดขึ้น ริมฝีปากของเธอก็สั่นขึ้นมาไม่น้อย