ดวงใจภวินท์ - บทที่ 941 ไว้เป็นหน้าที่ของผมเอง

ดวงใจภวินท์ บทที่ 941 ไว้เป็นหน้าที่ของผมเอง
วันรุ่งขึ้น

ญาธิดาเรียกจรณ์กับขวัญตามาที่บ้าน เด็กทั้งสองคนก็ลาหยุดอยู่ที่บ้านด้วยเหมือนกัน

ภายในวิลล่า พอจรณ์ได้ฟังคำพูดของญาธิดาจบแล้ว ก็ขมวดคิ้ว“ทำไมเรื่องถึงกลายเป็นยุ่งยากวุ่นวายขนาดนี้ขึ้นมาได้นะ”

เทอรี่ไม่อยู่แล้ว แค่ชั่วพริบตามาเลน่าก็โผล่ขึ้นมาอีก

เรื่องนี้มันทำให้จรณ์รู้สึกเป็นกังวลใจอย่างช่วยไม่ได้ ต่อให้ตระกูลสมิธจะพังทลายลง ทั้งสหภาพยุโรปไม่มีอีกต่อไป แล้วหลังจากนั้นจะมีสหภาพยุโรปแห่งที่สองโผล่ขึ้นมาอีกไหม?

อนาคตไม่สามารถควบคุมได้ แต่ตอนนี้พวกเขาก็ทำได้แค่จัดการเรื่องในตอนนี้ก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที

เขาเงยมองญาธิดา“คนของพวกเราที่อยู่ทางด้านนั้นมีไม่มาก ถ้าคิดจะช่วยวินออกมา ต้องชิงไหวชิงพริบกัน คุณมีแผนการอะไรไหม?”

ญาธิดาพยักหน้า เห็นด้วยกับความคิดของจรณ์

เดิมทีพวกเขาวางแผนที่จะซ่อนตัวอยู่ที่สหภาพยุโรป เก็บรวบรวมหลักฐานให้มากขึ้น ในขณะเดียวกันก็ให้ความร่วมมือกับจรณ์ในการดำเนินการจับกุมตัวคนร้ายด้วย

แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้มันทำให้เธอไม่ทันตั้งตัว

ใครจะคิดว่ามาเลน่าจะชอบภวินท์เข้า

ญาธิดาพยายามเก็บความคิดที่ฟุ้งซ่านวุ่นวายของตัวเองเอาไว้ภายในใจชั่วคราว สีหน้าเย็นชา“ไม่ต้องรีบ พวกเราดูอันนี้ก่อน เกรงว่าข้างในนี้จะบันทึกข้อมูลที่สำคัญเอาไว้อยู่ไม่น้อย”

ญาธิดาพลิกปลายนิ้วมือ เผยให้เห็นถึงชิปที่แกะออกมาจากยูเอสบีเมื่อคืนนี้

ก่อนหน้านี้เธอถามไรอันมาแล้ว ว่ารู้ไหมว่าข้างในนี้มันคืออะไร แต่ไรอันกลับส่ายหัวบอกว่าไม่รู้ ถึงยังไงความทรงจำที่เขามีต่อพ่อก็เลือนรางมากแล้ว

ความทรงจำที่ลึกซึ้งที่สุด ก็คือในตอนนั้นพ่อเป็นคนมอบของสิ่งนี้ให้กับเขาด้วยตัวเอง ให้เขาเก็บรักษาเอาไว้ให้ดี

ในตอนนั้นไรอันก็สับสนงุนงงไม่ค่อยเข้าใจนัก รู้แค่ว่าของสิ่งนี้มันสำคัญสำหรับพ่อมาก ดังนั้นก็เลยเก็บรักษามาโดยตลอด

ในตอนนั้นตอนที่ญาธิดาได้ฟังไรอันเล่า ก็ตระหนักได้ว่าของที่อยู่ข้างในนี้จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

“อีธาน ฝากลูกด้วยนะ”

ญาธิดายื่นชิปให้กับอีธาน

อีธานรับชิปมาอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็ใส่ลงในปลอกหุ้มอันใหม่ ก่อนจะเสียบเข้าไปในคอมพิวเตอร์

บนคอมพิวเตอร์มีหน้าต่างหนึ่งปรากฏขึ้นมา อ่านจอแสดงผลว่าให้ใส่รหัสผ่าน

“จัดการได้ไหม?”ญาธิดาพูดถามขึ้น

อีธานหันมอง มีความมั่นใจสุดๆ“ไว้เป็นหน้าที่ของผมเอง”

ถึงยังไงนี่มันก็เป็นสิ่งของเมื่อหลายปีมาแล้ว ในตอนนั้นอาจจะเป็นของเกรดสูง แต่ตอนนี้พอมาอยู่ในยุคสมัยที่เทคโนโลยีมีการพัฒนามากขึ้นแล้ว ไม่กี่วินาที อีธานก็ถอดรหัสได้

แต่ถึงยังไง หลังจากที่มุดเข้าไปสำเร็จแล้ว บนหน้าต่างก็แสดงขึ้นมาว่าไฟล์เสียหาย ไม่สามารถเรียกดูได้ตามปกติ

นี่ก็อยู่ในการคาดการณ์เอาไว้เหมือนกัน นิ้วมือของอีธานเคาะบนแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว พิมพ์รหัสที่ทำให้คนเห็นแล้วต่างตาลายและมึนงงไปหมด

ในที่สุด

หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที อีธานก็ถอนหายใจออกมายาวๆ กดอักษรตัวสุดท้าย

“ได้แล้ว！”

หลังจากที่รหัสสุดท้ายถูกคีย์เข้าไป หน้าจอคอมพิวเตอร์ก็มีเอกสารแยกต่างหากหนึ่งอันปรากฏขึ้นมาอยู่ตรงหน้าของทุกคน

ญาธิดาใจเต้นขึ้นมาทันที ในขณะเดียวกันก็รู้สึกคาดหวังและตั้งหน้าตั้งตารอสุดๆ ว่าในนี้มันมีอะไรอยู่กันแน่

อีธานเลื่อนเมาส์ คลิกเปิดแฟ้มเอกสารออก

วินาทีต่อมา หลังจากที่เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่าข้างในมันมีอะไรกันแน่ ญาธิดาก็ตัวเกร็งขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เข้าใกล้คอมพิวเตอร์มากขึ้น

แววตาของจรณ์ก็ตกใจเช่นกัน“นี่มัน……”

ไม่คิดว่าจะเป็นสิ่งสิ่งนี้

ในตอนนี้สายตาของพวกเขาต่างมองเพ่งไปยังสิ่งเล็กๆที่อยู่ในแฟ้มเอกสารในคอมพิวเตอร์กันหมด

ญาธิดาก็แย่งเมาส์มาจากมือของอีธานอย่างอดทนรอไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เปิดแฟ้มเอกสารออกอย่างรวดเร็ว มองดูทีละอันๆ

ข้างในนี้ เป็นบัญชีลับของการแลกเปลี่ยนซื้อขายที่ดำเนินขึ้นมาอย่างลับๆมาตั้งแต่เมื่อร้อยปีก่อนของตระกูลสมิธ！

ไม่เพียงแค่นี้ ข้างในนี้ถึงขนาดที่มีวันเวลาและสถานที่ในการแลกเปลี่ยนซื้อขายเอาไว้อย่างละเอียดและชัดเจน แถมยังมีผลประโยชน์ที่ตระกูลสมิธได้มาจากการแลกเปลี่ยนซื้อขายนี้อีกด้วย

สายตาของญาธิดากวาดมองข้อมูลพวกนี้ สีหน้ากลับยิ่งเคร่งขรึมขึ้นเรื่อยๆ