ดวงใจภวินท์ - บทที่ 954 ทรยศอยู่นิดๆ

ดวงใจภวินท์ บทที่ 954 ทรยศอยู่นิดๆ
ณ Amaya Hotel

ตระกูลพิลากุลในเมือง Jไม่ได้ถือว่าเป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่อะไร แต่อย่างน้อยก็ยังพอจะมีจุดยืนอยู่บ้าง คนที่คิดที่จะประจบประแจงตระกูลพิลากุลก็มีอยู่ไม่น้อย ด้วยเหตุนี้เองงานเลี้ยงพบปะญาติที่ขวัญตาจัดขึ้นมา จึงมีคนมาเข้าร่วมอยู่ไม่น้อย

ญาธิดาเพิ่งจะพาลูกๆทั้งสองคนออกงาน ทุกคนต่างก็หันสายตามาที่เธอกันเกือบทั้งหมด

นี่เป็นครั้งแรกที่ญาธิดามาเปิดเผยตัวในที่สาธารณะตั้งแต่ที่เกิดเรื่องการแต่งงานขึ้น

เผชิญหน้ากับสายตาของเหล่าผู้คน ญาธิดาสีหน้าอารมณ์นิ่งเฉย แทบจะไม่สนใจกับสายตามองสำรวจของคนพวกนี้เลยแม้แต่นิดเดียว หาขวัญตาที่กำลังพูดคุยสัพเพเหระอยู่กับคนอื่น

ขวัญตาพอสายตามองเห็นญาธิดา ก็ยิ้มอย่างขอโทษให้กับคนที่กำลังพูดคุยอยู่ด้วย จากนั้นก็ตรงมาหาญาธิดา ทั้งสองคนนั่งลงด้วยกันที่มุมมุมหนึ่งในงานเลี้ยง อีธานและเอลล่าก็นั่งขนาบสองข้างอย่างนิ่งเงียบ

ญาธิดาหยิบแชมเปญมาจิบไปหนึ่งคำ ก่อนจะหันมองไปรอบๆ ไม่เห็นตัวของไรอัน จึงพูดถามขึ้น“ไรอันล่ะ?”

ใบหน้าของขวัญตาหมดหนทาง มุมปากยิ้มจางๆ“เด็กคนนั้นไม่ชอบที่ที่คนเยอะแบบนี้ รออีกเดี๋ยวฉันจะพาเขามาเดินๆสักหน่อย ให้คนมีชื่อเสียงของเมือง Jเหล่านี้ได้รู้จักหน้าค่าตากันสักนิด”

ญาธิดาครุ่นคิด ก่อนหน้านี้ไรอันอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้น การที่จะกลัวคนแปลกหน้ามันก็เป็นเรื่องปกติ แค่พยักหน้าแล้วพูดถามขึ้นมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น“แล้วเธอทำยังไงถึงทำให้ลุงวุฒิยอมให้เธอรับเลี้ยงไรอันล่ะ?”

พอพูดถึงเรื่องนี้ ขวัญตาก็ถอนหายใจออกมา“พ่อไม่ยอมเห็นด้วยอยู่แล้ว ดังนั้นในตอนนั้นฉันก็เลยพาไรอันไปทำเรื่องรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมเลยตรงๆโดยที่ไม่ได้บอกเขา”

แม้ว่าสุรวุฒิจะชอบไรอัน แต่เขาก็รู้ดี ลูกสาวของว่าตัวเองเลี้ยงดูเด็กตัวคนเดียวแบบนี้ จะต้องมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์จากผู้คนมากมายแน่นอน

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าขวัญตายังไม่ได้แต่งงานเลยด้วย แม้ว่าไรอันจะไม่ใช่ลูกแท้ๆของเธอ แต่ถึงตอนนั้นจะมีผู้ชายสักกี่คนที่ยอมเต็มใจรับเธอที่มีลูกติดมาด้วยหนึ่งคน?

สุรวุฒิก็เพิ่งจะมารู้เรื่องนี้หลังจากที่ขวัญตาไปทำธุรการเสร็จแล้ว โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ กลัวว่าลูกสาวของตัวเองจะไม่ได้แต่งงาน

แต่ธุรการก็ทำเสร็จไปแล้ว ต่อให้สุรวุฒิจะโมโหขนาดไหนก็หมดหนทางอยู่ดี ทำได้แค่ยอมปล่อยเธอไป ถึงขนาดที่เขาเป็นคนจัดงานเลี้ยงพบปะญาติในวันนี้ด้วยตัวเองเลยด้วย

พอญาธิดาได้ฟังแล้ว ก็รู้สึกตกใจไม่น้อย

คิดไม่ถึงว่าคนที่อ่อนโยนแบบขวัญตา จะแอบซ่อนความทรยศเอาไว้อยู่นิดๆเหมือนกัน

แต่ว่าขวัญตาก็จะสามารถเลี้ยงดูไรอันได้อย่างราบรื่น สำหรับไรอันแล้ว ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมากเหมือนกัน

ขวัญตาหันมองไปรอบๆ หลังจากที่มั่นใจแล้วว่าไม่มีใครได้ยินคำพูดของพวกเธอ ก็พูดถามขึ้นมาเบาๆ“แล้วเธอกะที่จะไปยุโรปตอนไหน?”

สองสามวันก่อนหน้านี้ข่าวการแต่งงานสร้างความโกลาหลวุ่นวายไปหมด ขวัญตาในฐานะที่เป็นเพื่อนสนิทของญาธิดา แน่นอนว่าต้องคาดหวังว่าญาธิดาจะสามารถพาภวินท์กลับมาได้อยู่แล้ว

ญาธิดาดื่มแชมเปญในมือไปจนหมด สองตาหรี่ลง“ใกล้แล้ว”

จรณ์ส่งคนไปประจำการที่ยุโรปเรียบร้อยแล้ว ผ่านไปอีกสองวัน เรื่องทั้งหมดก็จะจบสิ้นลง

ขวัญตาพอเห็นว่าเธอไม่ได้รับผลกระทบจากสังคมภายนอกเลย ก็วางใจลงเล็กน้อย หันดูเวลาพร้อมกับพูดขึ้น“เดี๋ยวฉันไปพาไรอันออกมาก่อนนะ”

ญาธิดาพยักหน้า“อื้อ”

ผ่านไปไม่นาน ไฟก็มืดลง ไฟสปอตไลท์สีขาวส่องลงกลางเวที ขวัญตาจูงมือของไรอัน ค่อยๆเดินขึ้นไปอย่างช้าๆ

วันนี้ไรอันก็สวมชุดสูทตัวเล็กๆสีดำหนึ่งตัว ดูแล้วยิ่งน่ารักขึ้นไปอีก

ไฟสปอตไลท์สีขาวสาดส่องลงบนตัวของทั้งสองคน ขวัญตามาอยู่ตรงไมค์ จู่ๆก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีสายตาที่ร้อนระอุคู่หนึ่งกำลังจ้องมองมาที่ตัวเอง