ดวงใจภวินท์ - บทที่892 ชอบของขวัญที่ฉันให้ไหม

บทที่892 ชอบของขวัญที่ฉันให้ไหม?
เขาถอดกางเกงของญาธิดาออก ญาธิดาเขินอายและพูดอย่างตกใจว่า “วิน เดี๋ยวก่อน……ตอนนี้พวกเรายังอยู่ที่ห้องรับแขกอยู่เลยนะ”

ถึงแม้ว่าจะแต่งงานกันมานานหลายปีแล้ว แต่ว่าญาธิดาก็ยังรู้สึกเขินอายเรื่องพวกนี้อยู่บ้าง

แต่ว่าภวินท์กลับไม่ได้หยุดการกระทำของเขา แถมยังลูบไล้ไปที่ขา พร้อมกับนวดไปที่น่องที่บวมตุ่ยของเธอ

“ขาคุณบวมแล้ว เดี๋ยวผมนวดให้”

พอรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่ขา ญาธิดาก็หน้าแดงขึ้นมาทันที เธอได้แต่ก้มหน้าก้มตาไม่ได้พูดอะไร

เธอก็นึกว่าภวินท์จะทำเรื่องอย่างว่ากับเธอซะอีก

เธอคิดบิดเบี้ยวไปเองแหละ

นิ้วมือของภวินท์นั้นคล่องแคล่วมาก เขาช่วยนวดขาให้ญาธิดาอย่างคล่องแคล่ว พอความเจ็บปวดเริ่มบรรเทาลง กล้ามเนื้อที่เกร็งของเธอก็เริ่มผ่อนคลายลง

ญาธิดานั่งเสพสุขกับการที่ภวินท์นวดให้อยู่บนโซฟา แล้วก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว

ตอนที่เธอตื่นขึ้นมาอีกครั้งนั้น ฟ้าก็สว่างแล้ว ญาธิดามองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นภวินท์อยู่ตรงนั้น

เขาทิ้งอาหารเช้าและข้อความไว้บนโต๊ะ บอกญาธิดาว่าตัวเองออกไปข้างนอก

ญาธิดาก็ไม่ทันได้ถามอะไรมากมาย พอเธออาบน้ำเสร็จแล้วก็รีบมากินข้าวเช้า จัดแจงตัวเองให้เรียบร้อยแล้วก็รีบออกจากบ้านไป

พอมาถึงบริษัทของแซม ญาธิดาก็เตรียมใจไว้แล้วว่าต้องไม่ได้รับการยอมรับอย่างแน่นอน แต่ไม่คิดเลยว่าพอพนักงานต้อนรับเห็นเธอก็ให้เธอเข้าไปทันที

ญาธิดารู้สึกประหลาดใจ แล้วก็ตามพนักงานต้อนรับคนนั้นไป และเข้าไปในห้องทำงานของแซมพอเปิดประตูออก ญาธิดาก็มองไปรอบๆ แต่กลับเห็นภวินท์อย่างคาดไม่ถึง

ภวินท์เงยหน้าขึ้นมองญาธิดา หลังจากนั้นก็หันหน้าไปและพูดนิ่งๆ ว่า “ถ้ายังงั้น คุณแซม ในเมื่อพวกเราตกลงกันแล้ว ผมก็คงไม่รบกวนต่อแล้วละครับ”

แซมที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามนั้นยื่นสัญญาให้ภวินท์ให้ด้วยความเคารพ สายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว “แน่นอนรับ คุณโจอี้เชิญตามสบายเลยครับ”

ญาธิดาที่เห็นภาพเหตุการณ์นี้ก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก แต่ว่าสถานการณ์ในตอนนี้นั้นมันไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดอะไร เธอก็เลยทำได้แค่หุบปากและกลืนคำพูดลงไป

ภวินท์ก็มองออกว่าญาธิดากำลังสับสน เขาเก็บสัญญาที่พึ่งเซ็นมาให้เรียบร้อย แล้วก็พาเธอเดินออกจากบริษัทของแซมมา

จนถึงตอนที่ทั้งสองคนมาถึงบ้านพัก ญาธิดาก็เลยถามว่า “นี่มันเรื่องอะไรกันแน่? คุณพูดอะไรกับแซม? ”

เมื่อวานท่าทางของแซมที่มีต่อพวกเขานั้นมันเย็นชามาก ทำไมผ่านไปแค่คืนเดียว ท่าทางของเขาถึงได้เปลี่ยนไป 180องศาขนาดนี้

เธอเตรียมพร้อมสำหรับสงครามอันยืดเยื้อเรียบร้อยแล้ว แต่ว่าภวินท์กลับได้ออเดอร์มาอย่างง่ายดาย

ภวินท์กางสัญญาที่เซ็นเรียบร้อยแล้วบนโต๊ะ มองดูลายเซ็นที่เซ็นอยู่บนนั้น และคิ้วก็ขมวดเข้าหากันเล็กน้อย”

“ผมก็ไม่ได้พูดอะไรกับเขานะ พอวันนี้ผมไปถึง พนักงานต้อนรับก็บอกผมเลยว่า แซมรอผมอยู่ที่ห้องทำงานของเขา”

แล้วพอเขาเข้ามานั้น แซมก็เซ็นสัญญาเลยโดยที่ไม่แม้แต่จะมองตัวอย่างชิปที่เขานำมาด้วยซ้ำ

การเปลี่ยนแปลงของแซมนั้นมันแปลกมาก

แต่ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันนั้น ภวินท์ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

ญาธิดาก็ขมวดคิ้วตามเหมือนกัน คิดยังไงก็คิดไม่เข้าใจ

และในตอนนี้เอง โทรศัพท์ของภวินท์ก็ดังขึ้นมา

โทรศัพท์เครื่องนี้ของเขานั้นเป็นเครื่องที่เขาพึ่งซื้อใหม่ตอนมาที่เมือง Lเบอร์โทรก็เป็นเบอร์ใหม่เหมือนกัน

นอกจากญาธิดากับขวัญตา ก็ไม่มีใครรู้เบอร์ของเขาอีก

ภวินท์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วก็เห็นว่าหน้าจอนั้นมันเป็นเบอร์แปลก

ทันทีที่เขารับสาย ก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้นมาจากปลายสาย

“ โจอี้ คุณชอบของขวัญที่ฉันให้ไหม? ”

บทที่891 ไม่ต้องสนใจเธอ

บทที่893 ทะเลาะกันสองฝ่าย แต่คนที่สามได้ประโยชน์