ดวงใจภวินท์ - บทที่983 เธอไม่เหมาะสมกับตำแหน่งนั้นหรอก
ดวงใจภวินท์ บทที่983 เธอไม่เหมาะสมกับตำแหน่งนั้นหรอก
“ขวัญ ผมอยากได้ยินคุณเรียกผมว่าทัต เหมือนเมื่อก่อน”
ขวัญตาเหลือบมองเขานิ่งๆ แล้วพูดว่า “คุณธีทัต พวกเรายังไม่ได้สนิทกันถึงขั้นที่จะเรียกชื่อเล่นกันได้หรอกมั้งคะ”
“ขวัญ ผม……”เมื่อต้องเผชิญหน้ากับท่าทางที่เย็นชาของขวัญตา ธีทัตก็กำหมัดแน่น หัวใจของเขามันเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขาอ้าปากอยู่นานกว่าจะพูดออกมาได้คำนึง “ขวัญ ผมขอโทษ”
ขวัญตาส่ายหน้า “คุณไม่มีอะไรที่ต้องขอโทษฉันเลย คุณธีทัต ฉันแค่หวังว่าต่อไปคุณจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับฉันอีก”
เธอมองไปที่ธีทัตและขมวดคิ้วเข้าหากัน “คุณธีทัต คุณมีภรรยาแล้ว การที่คุณมายุ่งวุ่นวายกับฉันแบบนี้ มันสร้างปัญหาให้ฉันมากมาย”
การที่ธีทัตคอยไล่ตามเธอช่วงนี้ ทำให้เกิดข่าวลือมากมาย
บอกว่าเธอเป็นเมียน้อยที่ทำลายชีวิตแต่งงานของคนอื่น
ไม่ว่าจะยังไง ครั้งนี้เธอตัดสินใจว่าจะตัดขาดความสัมพันธ์กับธีทัตให้ได้
“ภรรยางั้นเหรอ ？”สายตาของธีทัตดูมืดมน “เธอไม่เหมาะสมกับตำแหน่งนั้นหรอก”
พอได้ยินดังนั้นขวัญตาก็หัวเราะออกมา รอยยิ้มของเธอเต็มไปด้วยการดูถูกถากถาง “ธีทัต ในเมื่อคุณรู้สึกแบบนั้น แล้วตอนนั้นทำไมถึงเลือกที่จะแต่งงานกับเธอล่ะ”
“ผมมีแผนการของตัวเอง”ธีทัตตอบนิ่งๆ
การที่เขาแต่งงานกับนารา มันย่อมมีเหตุผลอยู่แล้ว
รอให้เขาบรรลุเป้าหมายเมื่อไหร่ เขาก็จะหย่ากับนาราซะ
ขวัญตายิ้มและส่ายหน้า ไม่อยากจะไปพัวพันกลับหัวข้อนี้ให้มากมาย
“สรุปก็คือ ธีทัต ไม่ว่าคุณจะแต่งงานกับนาราเพราะอะไร มันก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฉันหรอกนะ แต่ว่าในสายตาของคนนอก คุณคือคนที่แต่งงานแล้ว และตอนนี้เมือง Jก็เริ่มมีข่าวลือออกมาแล้ว”
สีหน้าของขวัญตาสงบนิ่งมาก สายตาไม่หวั่นไหวเลยแม้แต่นิดเดียว “ถ้าเกิดว่าคุณยังมาวุ่นวายกับฉันอีก ฉันก็คงต้องไปจากเมือง Jอีกครั้ง”
พอเห็นสายตาที่เยือกเย็นของเธอ ธีทัตก็รู้สึกเจ็บหัวใจไปหมด
สายตาที่เธอเคยมองเขาเมื่อก่อน มันเต็มไปด้วยความรักและความกระตือรือร้น
แต่ว่าตอนนี้ ในสายตาของเธอนั้นมันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว เหมือนกับว่าพวกเขาทั้งสองคนเป็นเพียงแค่คนแปลกหน้ากันเท่านั้น
หรือว่า ระหว่างเขากับขวัญตามันต้องจบลงตั้งแต่ตอนนี้?
ธีทัตไม่มีทางยอมรับตอนจบแบบนี้อยู่แล้ว
ขวัญตาเห็นว่าผ่านไปนานเขาก็ยังไม่พูดอะไร ก็เลยพูดว่า “ฉันได้พูดสิ่งที่อยากพูดไปแล้ว หวังว่าต่อไปคุณธีทัตจะทำในสิ่งที่ฉันบอกได้นะคะ”
พอพูดจบ เธอก็เตรียมจะเดินออกไปทันที
ธีทัตดวงตาแดงก่ำ เขาถามเธออย่างสั่นเทาว่า “ขวัญ คุณยังรักผมอยู่ไหม？”
ขวัญตาหยุดเดิน ไม่ได้ให้คำตอบเขาในทันที
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เธอก็พูดออกมาว่า “ธีทัต ระหว่างพวกเราสองคนมันผ่านไปแล้ว ฉันก็มีชีวิตใหม่แล้ว ทุกอย่างต้องก้าวไปข้างหน้า”
ขวัญตาหันหลังแล้วเดินออกไป เหลือไว้เพียงแต่ธีทัตที่ยืนชะงักอยู่กับที่
พอประตูห้องทำงานปิดลง ธีทัตก็มองไม่เห็นแผ่นหลังของขวัญตาอีก
เขาเอนหลังพิงเก้าอี้สำนักงานอย่างซึมเศร้า จุดบุหรี่และสูดเข้าไปลึกๆ และพ่นควันสีขาวออกมาช้าๆ
ธีทัตมองดูคันสีขาวที่ค่อยๆ จางหายไปในอากาศ แล้วก็ยื่นมือไปคว้าควันนั้น สายตาของเขาดุร้าย
“ขวัญตา ระหว่างพวกเรามันไม่จบง่ายๆ แบบนี้หรอก”
……
พอญาธิดาเห็นขวัญตาออกมาจากห้องทำงาน ก็รีบเดินเข้าไปหาเธอทันที และถามและความกังวลว่า “ขวัญ เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม เขาไม่ได้ทำอะไรเกินเลยใช่หรือเปล่า”