ดวงใจภวินท์ - บทที่986 อยากได้ไรอันคืน？

ดวงใจภวินท์ บทที่986 อยากได้ไรอันคืน？
“เดี๋ยวผมไปด้วย”ภวินท์เก็บจดหมายเชิญและพูดอย่างเรียบง่าย

“แล้วก็มีอีกเรื่องหนึ่ง”ภวินท์หันหน้ามา จู่ๆ สีหน้าเขาก็ดูเคร่งขรึมขึ้นมาทันที

ญาธิดามองเขา แล้วก็รู้สึกกังวลขึ้นมาทันทีและรีบถามว่า “มีอะไรเหรอ？”

“มีข่าวมาจากยุโรปน่ะ”

ญาธิดาขมวดคิ้ว “ทางฝั่งนั้นมีอะไร? ปัญหาของตระกูลสมิทถูกแก้ไขไปแล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วก็เขายังจะเอาอะไรอีก？”

ภวินท์พูดด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำ “พวกเขา……อยากได้ไรอันคืน”

“อยากได้ไรอันคืนนั้นเหรอ？”ญาธิดาหัวใจเต้นแรง แล้วก็พูดด้วยเสียงที่หนักแน่น “เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด！”

ไม่ง่ายเลยกว่าที่เธอจะพาไรอันออกมาได้ เธอไม่มีวันยอมให้เขากลับไปเด็ดขาด

ถึงแม้ว่าตระกูลสมิทกับสหภาพยุโรปจะล่มสลายไปแล้ว แต่ถ้าเกิดว่าไรอันกลับยุโรปไป ใครจะไปรู้ว่ากองกำลังที่เหลือเหล่านั้นจะทำอะไรกับเขาบ้าง

ญาธิดาชอบไรอันมาก แน่นอนว่าจะไม่ปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับเขาอย่างแน่นอน

ภวินท์คาดเอาไว้อยู่แล้วว่าญาธิดาต้องมีปฏิกิริยาแบบนี้ ก็เลยกอดเธอเบาๆ

จนญาธิดาอารมณ์เริ่มสงบลง ภวินท์ถึงได้พูดช้าๆ ว่า “ธิดา ผมรู้ว่าคุณกังวล แต่ถ้าเกิดว่าคุณไม่ไปเผชิญหน้ากับมัน อีกฝ่ายก็จะไม่มีวันยอมแพ้ตลอดชีวิต สู้ไปคุยกับพวกเขาจะดีกว่านะ”

ภวินท์ชะงักไป “วางใจได้ ตอนนี้ไรอันถูกขวัญตารับเลี้ยงเป็นลูกแล้ว พวกเราเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบ ตราบใดที่คุณไม่ยอม อีกฝ่ายก็ไม่มีทางกล้ามาจับตัวไรอันอย่างโจ่งแจ้งแน่นอน”

ภวินท์พูดปลอบใจญาธิดา และญาธิดาก็ค่อยๆ สงบขึ้นเรื่อยๆ

มันก็เป็นอย่างที่ภวินท์พูดจริงๆ ในเมื่อขวัญตาได้รับไรอันเป็นลูกแล้ว เพราะฉะนั้นตอนนี้พวกเขาก็มีสถานะเป็นแม่ลูกกันตามกฎหมาย

แบบนี้ การที่อยากได้ไรอันกลับไป มันไม่ใช่เรื่องที่ง่ายขนาดนั้นอย่างแน่นอน

พอคิดได้แบบนี้ ญาธิดาก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะมาก เธอเงยหน้าขึ้นมองภวินท์ “โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ถึงเวลาฉันจะไปเจรจาพร้อมกับขวัญตา”

……

เวลาผ่านไปชั่วพริบตา ก็มาถึงวันงานประมูลการกุศล

ตั้งแต่ตอนบ่าย ญาธิดาก็ถูกจับแต่งหน้าแต่งตัวโดยสไตล์ลิสที่เอลล่าเป็นคนหามา

ตอนแรกญาธิดาก็คิดว่าจะแค่หาชุดราตรีใส่ไปมั่วๆ แค่ชุดหนึ่งเท่านั้น

แต่ผลก็คือโดนเอลล่าดุเข้าให้

“ขอร้องล่ะค่ะแม่ ถึงยังไงแม่ก็คือคุณนายนะ ต้องไปข่มผู้หญิงทุกคนที่อยู่ในงานสิ！”

คำพูดของเอลล่า ทำให้ญาธิดาทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ปล่อยให้สไตล์ลิสแต่งตัวไปเท่านั้น

ผ่านไป 3 ชั่วโมง ในที่สุดญาธิดาก็แต่งหน้าแต่งตัวเสร็จ

ญาธิดาสวมใส่ชุดกี่เพ้าสีขาวนวล ที่คอประดับด้วยสร้อยไข่มุกเส้นกลมๆ และกระโปรงพิมพ์ลายดอกแมกโนเลีย

ผมสีดำถูกมวยต่ำไว้ตรงท้ายทอย และประดับด้วยกิ๊ฟหยก เธอดูสง่างามและสูงส่งมาก

พอเอลล่าเห็นดังนี้ ก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ แล้วอุทานออกมา “แบบนี้ค่อยสมเป็นแม่หน่อย แม่รู้ไหมคะว่านานแค่ไหนแล้วที่แม่ไม่ได้แต่งหน้าแต่งตัว？”

ตั้งแต่ตอนที่ญาธิดากลับมา เธอก็ไม่ได้แต่งหน้าแต่งตัวเลย

แล้วตอนนี้จะไปปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชน ก็ต้องแต่งหน้าแต่งตัวให้ดูดี นี่คือความคิดของเอลล่า

เธอผลักญาธิดาออกไปด้านนอก “เอาล่ะ พ่อรอแม่อยู่ รีบไปเถอะค่ะ”

ญาธิดากินและพยักหน้า และเดินออกไป

พอภวินท์เห็นเธอ ก็อึ้งไปในทันที และมุมปากก็ยกขึ้นเล็กน้อย

“สวยมาก”

ธิดาของเขา ถึงแม้จะคบกันมานาน แต่ว่าเธอก็ยังคงสวยเหมือนเดิม

ญาธิดายิ้มและคล้องแขนเขา “ไปกันเถอะ”

ตอนที่ญาธิดาปรากฏตัวที่งานประมูลนั้น นักข่าวที่อยู่หน้าประตูก็เยอะมาก

ตอนที่เห็นญาธิดาลงจากรถนั้น ก็รีบล้อมเข้ามาทันที