ดวงใจภวินท์ - บทที่988 มีคนอยากพบคุณ

ดวงใจภวินท์ บทที่988 มีคนอยากพบคุณ
นารามองญาธิดา เธอรู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก แต่ก็ทำอะไรญาธิดาไม่ได้

เพราะเธอรู้ดีว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ เป็นคนที่ไปยั่วอะไรไม่ได้！

ไม่ว่าตระกูลหาริชัยจะเก่งขนาดไหน ก็ไม่สามารถเขย่าSTN Groupได้เลยสักนิด

ภวินท์โอบไหล่ของญาธิดา แล้วก็กษิตอย่างที่คาดหูของเธอ สายตาเต็มไปด้วยความรัก

แต่ว่าภาพเหตุการณ์นี้มันกลับทิ่มแทงนารา หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความอิจฉา

อิจฉาที่ญาธิดาได้แต่งงานเข้าตระกูลที่ร่ำรวยแบบนี้ อิจฉาที่เธอได้มีสามีที่รักเธอ เหลือแม้แต่ อิจฉาที่เธอมีลูกที่มีพรสวรรค์ทั้งสองคน

ส่วนเธอนั้น ได้แต่งงานกับผู้ชายที่ไม่รักเธอ แถมครอบครัวก็ไม่สามารถเทียบกับSTN Groupได้ยิน

นารารู้สึกอิจฉาญาธิดาเป็นอย่างมาก

แต่ว่าก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้เลย มันทำให้นารารู้สึกเหมือนไม่ได้รับความเป็นธรรม

ตอนที่ญาธิดาเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งนั้น นาราก็จากไปแล้ว

“ไม่มีความจำเป็นอะไรต้องไปรู้สึกโกรธเพราะคนแบบนั้นหรอก ถ้าเกิดว่ามันจำเป็นละก็ เดี๋ยวผมช่วย” ภวินท์ใบหน้าเรียบเฉย แต่ว่าสายตาเย็นชา

สำหรับเขาแล้ว ไม่จำเป็นต้องหาข้ออ้างอะไรทั้งนั้น ก็สามารถจัดการตระกูลหาริชัยได้ตลอดเวลา

แต่ว่าญาธิดาส่ายหน้า “ไม่จำเป็นต้องให้คุณลงมือหรอก แล้วอีกอย่าง ฉันอยากจะรู้ให้ชัดเจนว่าระหว่างพวกเขามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

ถ้าเกิดว่าภวินท์ลงไม้ลงมือซะก่อน เกรงว่าพวกเขาจะไม่รู้อะไรเลย

ตอนนี้อาการของอันอันคงที่กว่าเมื่อก่อนเยอะมาก พวกเขาค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปก็ได้

ผ่านไปไม่นาน งานประมูลก็เริ่มต้นขึ้น

สิ่งของที่นำมาประมูลในวันนี้ มันเป็นของสะสมของดาราส่วนหนึ่ง ที่เอาออกมาประมูล

มีคนที่ประมูลนาฬิกาและเครื่องประดับของตัวเอง หรือบางคนก็ประมูลรูปถ้าตัวเองวาด

งานประมูลเริ่มขึ้นไปประมาณ 2 ชั่วโมงกว่า ในที่สุดก็ระดมทุนได้มากกว่า 100 ล้านบาท และตอนจบญาธิดาก็ขึ้นไปกล่าวปราศรัยบนเวที

พอทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย ญาธิดาก็รู้สึกเหนื่อยล้าเป็นอย่างมาก

ถึงแม้ว่าไม่ต้องเดินอะไรมากมาย แต่การที่ต้องรักษาท่าทางที่สง่างามไว้ตลอดเวลามันก็ช่างเหนื่อยเหลือเกิน

พอกลับมาถึงบ้าน ญาธิดาอาบน้ำเสร็จแล้วก็หลับไปในอ้อมแขนของภวินท์

เช้าวันที่ 2 เสียงที่ภวินท์ลุกขึ้นปลุกให้เธอตื่น

ภวินท์จูบหน้าผากของเธอ พร้อมกับกระซิบบอกว่า “ตื่นแล้วเหรอ นอนต่ออีกหน่อยเถอะ เดี๋ยวผมจะไปบริษัทหน่อย”

ญาธิดาตอบรับ แล้วก็กลับเข้าสู่ห้วงความฝันอย่างรวดเร็ว

ผ่านไปไม่นาน ภวินท์ก็โทรเข้ามาหาเธอ

“มีคนอยากเจอคุณ”

“ใครเหรอ？”ญาธิดายังคงสะลึมสะลือ

“เดี๋ยวมาก็รู้เอง”

ญาธิดาทำให้ตัวเองกะปี้กะเป่า สวมใส่เสื้อผ้าที่เรียบง่าย แล้วก็ตรงไปที่STN

ระหว่างทางไม่มีอะไรติดขัด พอญาธิดามาถึงห้องทำงานของภวินท์ แล้วก็พบแผ่นหลังที่สูงใหญ่กำลังหันหลังให้เธออยู่

ภวินท์มองไปที่เธอ แล้วก็พูดกับคนคนนั้นว่า “เธอมาแล้ว”

คนคนนั้นหันหน้ามา เผยให้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคย

“คุณญาธิดา！ไม่เจอกันนานเลย”

ญาธิดาอึ้งไป หลังจากนั้นก็คลี่ยิ้มออกมา “ไม่เจอกันนานเลยนะคะ คุณเอลี”

ถูกต้องแล้ว คนที่อยู่ตรงหน้าของญาธิดาในตอนนี้ ก็คือเอลีที่เคยได้บังเอิญเจอกัน

ตั้งแต่แยกกันครั้งที่แล้วเอลีก็ไม่เคยติดต่อพวกเขามาเลย แต่ว่าครั้งนี้ก็มาหาถึงที่

ท่าทางของเขายังคงสง่างามและเป็นสุภาพบุรุษ แต่ว่าแอบดูเหมือนกำลังตกอยู่ในที่นั่งลำบากเล็กน้อย

“คุณเอลี คุณเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ？”

ทั้ง 3 คนนั่งลงบนโซฟา ภวินท์นั่งข้างๆ ญาธิดา โอบเอวของเธอเอาไว้เหมือนประกาศความเป็นเจ้าของ แล้วก็เอนหลังพิงโซฟา

“สรุปแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？”เขาพูดนิ่งๆ

เอลีจิบกาแฟลงไป แล้วถอนหายใจยาว

“ผมซวยมากจริงๆ นะ！”