ดั่งรักบันดาล - บทที่ 395 หาตัวมาให้ได้
หร่วนซือซือรู้สึกเย็นวาบไปทั่วแผ่นหลัง จนเธอรู้สึกสะท้านไปหมด
เป็นใครกัน แม้แต่เด็กสี่ห้าขวบก็ไม่เว้น!
เธอรู้สึกขาอ่อนแรง จนเกือบล้มลงไป แต่เธอพยายามทำเหมือนว่าเข้มแข็งไว้ เธอสูดลมหายใจเข้า กำมือทั้งสองแน่นอย่างไม่รู้ตัว
ไม่ว่ามันเป็นใคร! เธอจะไม่ยอมให้มาทำร้ายเซินเซินและซาซาได้! ลูกๆเป็นจุดอ่อนของเธอ แต่ก็เป็นฟางเส้นสุดท้ายของเธอเหมือนกัน!
เธอในฐานะแม่ เมื่อก่อนเธออาจจะเคยอ่อนแอ แต่ตอนนี้ เธอจะไม่มีวันยอมอ่อนข้อให้ใครเป็นอันขาด!
เธอกัดฟันแน่น หันไปทางผู้กำกับ สูดลมหายใจเข้า พร้อมกับพูดขึ้นว่า : “ผู้กำกับ เรื่องนี้มีเงื่อนงำอย่างแน่นอน ฉันจะตรวจสอบค่ะ!”
ผู้กำกับได้ยินแบบนี้แล้ว เขาเงยหน้าขึ้นมองอวี้อี่มั่วอยู่พักหนึ่ง แต่ไม่เห็นพูดอะไร ผู้กำกับจึงรีบพยักหน้าให้เธอ และพูดสนับสนุนเธอว่า : “ได้! พรุ่งนี้ต้องมีการตรวจสอบให้กระจ่าง! จะไม่ให้มีคนแบบนี้อยู่ในทีมงานเราได้!”
หร่วนซือซือสูดลมหายใจเข้า เธอกัดฟันแน่น แล้วพูดขึ้นว่า : “ทุกคนที่อยู่ในพื้นที่ถ่ายทำวันนี้ โดยเฉพาะคนที่เข้าใกล้และแตะต้องกับกรงของงู ฉันจะตรวจสอบให้ละเอียดอย่างที่สุด!”
คำพูดของเธอที่พูดออกมานั้นทำให้ทีมงานทั้งกองถ่ายอึ้งไปตามๆกัน บางคนอาจเห็นต่าง แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา
เวลาแบบนี้ หากใครปฏิเสธการตรวจสอบ ก็คือผู้ต้องสงสัยทันที!
หร่วนซือซือกำมือแน่น พร้อมกับพูดออกไปว่า : “ผู้กำกับ กรุณาเรียกทุกคนที่อยู่ในกองถ่ายมาให้หน่อยค่ะ ฉันต้องการทำการตรวจสอบเบื้องต้น”
ยังไม่ทันที่ผู้กำกับจะได้พูดอะไร หัวหน้าทีมหลิวที่ยืนอยู่ข้างๆก็รีบพูดขึ้นอย่างรีบร้อน : “คิดว่าน่าจะเรียกให้ทุกคนมารวมตัวยาก เพราะบางส่วนเป็นทีมงานที่เป็นพนักงานชั่วคราว มาทำแค่ครั้งเดียวหรือวันเดียว……”
เมื่อหร่วนซือซือได้ยินแล้ว เธอก็เริ่มเครียดขึ้น
พนักงานชั่วคราว……
แววตาของเธอลุกโชน เหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้
ถ้าเกิดซาซาที่โดนงูกัดเป็นการวางแผนล่ะก็ คนร้ายจะต้องใช้โอกาสนี้แอบอ้างว่าเป็นพนักงานชั่วคราว เพื่อเข้ามาทำอะไรบางอย่าง มีแค่วิธีนี้ที่จะทิ้งร่องรอยหลักฐานไว้น้อยที่สุด และจะโดนสงสัยน้อยที่สุด
หร่วนซือซือขมวดคิ้ว เธอเงยหน้าขึ้นมองหัวหน้าหลิว : “มีข้อมูลติดต่อของพนักงานชั่วคราวของวันนี้หรือเปล่า?”
เริ่มจากตรวจสอบพนักงานชั่วคราวก่อน อาจจะหาตัวคนร้ายได้เร็วขึ้น
หัวหน้าทีมหลิวเมื่อได้ยินแล้ว ก็รีบพยักหน้า : “มี เดี๋ยวผมส่งให้คุณ แต่มีแค่ชื่อกับเบอร์โทรเท่านั้น”
เพียงครู่เดียว ก็ได้รับตารางข้อมูลจากหัวหน้าทีมหลิว เธอหยิบมือถือขึ้นมาและไล่โทรทีละเบอร์ พอมาถึงเบอร์ที่สามกลับเป็นเบอร์เปล่าที่โทรไม่ติด
หร่วนซือซือลองโทรอีกครั้งอย่างร้อนใจ แต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม โทรไม่ติด
เธอจังหันไปดูชื่อ”หลี่จวิน” ในใจก็รู้สึกสงสัยมากขึ้นไปอีก
หัวหน้าทีมหลิวที่อยู่ข้างๆจึงถามขึ้นว่า : “โทรไม่ติดเหรอ?”
หร่วนซือซือขมวดคิ้ว เธอส่ายหน้าเบาๆ
ทันใดนั้นเอง หัวหน้าทีมหลิวก็พูดขึ้นว่า : “ใช่แล้ว หลี่จวินเป็นคนรับผิดชอบในการตรวจสอบความปลอดภัย ผมจำได้เขายังไปที่กรงอยู่เลย”
เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว ในใจของเธอก็รู้สึกหนักอึ้ง เหมือนหินก้อนใหญ่ที่ทับอยู่บนอก จนเธอแทบจะหายใจไม่ออก
ไม่ว่ายังไง ก็คงเป็นหลี่จวินแน่นอน!
“ฉันให้คนไปตรวจสอบ”
อวี้อี่มั่วพูดขึ้น ไม่รอให้หร่วนซือซือตอบ เขาก็จัดการเอาข้อมูลของหลี่จวินส่งให้ตู้เยี่ย แล้วสั่งให้ไปตรวจสอบ
เพียงครู่เดียว เขาก็หันกลับมา สีหน้าเข้มขรึม แล้วพูดขึ้นว่า : “ข้อมูลพวกนี้คงจะเป็นข้อมูลปลอมทั้งหมด ตอนนี้วิธีที่ดีที่สุดคือเอารูปถ่ายของเขามา แล้วฉันจะให้คนไปตามสืบ”
เมื่อได้ยินแล้ว หร่วนซือซือก็กัดริมฝีปากแน่น ในใจรู้สึกลังเล
อวี้อี่มั่วพูดถูก ข้อมูลตัวตนรวมถึงบัตรประชาชนคงจะเป็นข้อมูลปลอม แต่ใบหน้าปลอมไม่ได้แน่นอน ถ้าหากหารูปถ่ายของเขาได้ ทุกอย่างจะง่ายขึ้น
แต่เวลานี้ เธอจะไปหารูปถ่ายของหลี่จวินมาจากไหนล่ะ?
อวี้อี่มั่วที่ยืนอยู่ข้างๆอ่านความคิดของเธอออก เขาเงยหน้าขึ้น หันไปสั่งกับผู้กำกับว่า : “ตอนนี้คนเยอะเกินไป อาจจะเสียงดังรบกวนทางโรงพยาบาล เดี๋ยวผมกับหร่วนซือซือจะออกไปหาข้อมูลจากกล้องวงจรปิด หัวหน้าทีมหลิวกับฮวาฮวามากับเรา ส่วนคนอื่นๆเลิกงานกลับบ้านก่อน รอความคืบหน้าอีกที”
เมื่อเขาสั่งเรียบร้อยแล้ว ก็หันหน้ามาหาหร่วนซือซือ พร้อมกับพูดขึ้นว่า : “เดี๋ยวฉันจะไปหาข้อมูลจากกล้องวงจรปิดกับเธอ หาหลี่จวินออกมาให้ได้”
เธอสบตากับดวงตาที่ดำสนิทของเขา หร่วนซือซือที่เป็นกังวลใจในตอนแรกก็เริ่มที่จะผ่อนคลายลง เธอลังเลไปครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็พยักหน้าพร้อมกับพูดว่า : “ค่ะ”
เพราะเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของเธอคนเดียวแล้ว มันส่งผลกระทบกับทีมงานทั้งกองถ่าย ถ้าไม่รีบจัดการ แล้วข่าวแพร่กระจายออกไป ถึงเวลานั้นคนที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดก็คือบริษัทอวี้กรุ๊ป
มองทุกคนที่พากันค่อยๆแยกย้ายออกไป เธอจึงรีบหยิบมือถือโทรหาซ่งเย้อัน
ซาซาที่กำลังนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย และมีเซินเซินที่เฝ้าอยู่ข้างๆ เธอไม่วางใจแน่นอน คนที่เธอไว้ใจที่สุดในตอนนี้ ก็มีเพียงแค่ซ่งเย้อันคนเดียวเท่านั้น
ซ่งเย้อันที่ได้ยินเรื่องของซาซาแล้ว เขาก็ทิ้งงานตรงหน้าและรีบรุดมาทันที เมื่อหาห้องผู้ป่วยเจอแล้ว ก็เห็นหร่วนซือซือและอวี้อี่มั่วที่อยู่ในห้องผู้ป่วยด้วย เขาอึ้งไปเล็กน้อย : “ซือซือ……”
หร่วนซือซือไม่มีเวลาพอที่จะอธิบายอะไรให้เขาฟัง เธอจูงแขนเซินเซินมาหาซ่งเย้อัน พร้อมกับพูดขึ้นว่า : “ฝากนายดูแลเซินเซินด้วยนะ ตอนนี้ฉันจำเป็นต้องไปที่กองถ่าย ไปตรวจสอบดูว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
ซ่งเย้อันได้ยินแล้ว ถึงแม้เขาจะมีอะไรสงสัยมากมาย แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะถาม ได้แต่พยักหน้า แล้วตอบด้วยน้ำเสียงมั่นคงว่า : “ซือซือ เธอวางใจเถอะ! ฉันจะต้องดูแลเขาและซาซาอย่างดีที่สุด!”
หร่วนซือซือเมื่อได้ยินแล้ว ก็รู้สึกอุ่นใจขึ้นเป็นกอง เธอลูบหัวของเซินเซิน พร้อมกับหันหน้าไปมองซาซาที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย ลึกๆในใจก็เกิดความกังวลใจขึ้นมาไม่น้อย
ไม่ว่ายังไง เธอจะต้องหาตัวคนที่อยู่ในเงามืดออกมาให้ได้! เธอจะไม่มีวันให้เซินเซินและซาซาโดนทำร้ายอีกแม้แต่นิดเดียว!
เธอกัดฟันแน่น พยักหน้าให้ซ่งเย้อันเบาๆ แล้วรีบเดินออกมาอย่างรวดเร็ว
ตลอดทาง หร่วนซือซือที่อยู่ในภาวะตึงเครียด เธอไม่ได้คุยกับอวี้อี่มั่วแม้แต่คำเดียว
ตู้เยี่ยขับรถ พาพวกเขาตรงไปยังสวนสัตว์ ไม่นาน รถก็ไปถึงศูนย์ควบคุมกล้องวงจรปิดของสวนสัตว์ อวี้อี่มั่วให้พนักงานเลือกเฉพาะจุดที่ใกล้เคียงกับบริเวณกองถ่าย และเริ่มตรวจสอบ
แต่เป็นเพราะกล้องถ่ายต้องการให้รายการเป็นความลับก่อนออนแอร์ เพราะฉะนั้นบริเวณที่ถ่ายทำจึงขึงด้วยฉากผ้าสีดำทั้งสี่มุม จุดที่พอจะเห็นได้ชัดเจนก็ถูกบังจนหมด
เมื่อเป็นแบบนี้ ทุกอย่างก็จะเริ่มยากขึ้นแล้ว
หร่วนซือซือที่จ้องอยู่หน้าจอมอนิเตอร์ราวหนึ่งชั่วโมง ไม่เจอวิดีโอที่พอจะสามารถใช้ได้เลย แต่ถ้าดูตรงจุดประตูใหญ่ก็มีผู้คนเยอะเกินไป และอีกอย่างถ้าหลี่จวินคิดจะลงมือทำแล้ว ก็คงจะหลบมุมกล้องวงจรปิดทุกๆที่แน่ๆ
สุดท้าย พนักงานก็หันมาพูดกับพวกเขาว่า : “นี่คือกล้องวงจรปิดทั้งหมดที่มีแล้ว ถ้าพวกคุณต้องการ ทางเราจะคัดลอกให้”
หร่วนซือซือที่อยู่หนึ่งข้างใน รู้สึกเย็นวาบไปทั้งใจ ความรู้สึกบางอย่างที่ออกมาจากข้างในหัวใจ
เธอตั้งใจจะหาตัวคนร้ายให้ได้ภายในวันนี้ แต่ดูจากสถานการณ์แล้ว คนๆนั้นคงเตรียมการมาเป็นอย่างดี ทิ้งหลักฐานไว้น้อยมากจนแทบจะหาอะไรไม่ได้เลย
หัวหน้าทีมหลิวและฮวาฮวาที่ตามมาด้วยก็ช่วยกันหาจนปวดตา แต่ก็หาอะไรที่พอจะเป็นหลักฐานไม่ได้เลย
หร่วนซือซือที่อยู่หน้าจอมอนิเตอร์ หัวหน้าทีมหลิวที่ยืนอยู่ข้างๆ จู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า : “ถ้าหากกล้องวงจรปิดจับภาพไม่ได้ เป็นไปได้ไหมว่ากองถ่ายของเราจะจับภาพคนร้ายได้?”