ดั่งรักบันดาล - บทที่525 ลั่วจิ่วเหยี่ยกลัวจนหนีไป
หร่วนซือซือไม่คาดคิดมาก่อนว่าลั่วจิ่วเหยี่ยจะปล่อยให้คนอื่นทำโดยไม่พูดอะไรสักคำ เธอเฝ้าดูลูกน้องที่อยู่รอบๆตัวเธอต่อสู้กับคู่ต่อสู้ของเธอ และหัวใจของเธอก็ติดอยู่ที่คอของเธอ
จำนวนของทั้งสองฝ่ายใกล้เคียงกัน และทั้งสองก็ก้ำกึ่งหลังจากนั้นไม่นาน หร่วนซือซือก็ได้รับความคุ้มครองจากพวกเขาไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ใครจะรู้ว่าจู่ๆมีคนไม่กี่คนรีบออกจากวัดและเข้าร่วมในระยะประชิด
ลั่วจิ่วเหยี่ยยังคงยืนอยู่บนขั้นบันได มองไปที่พวกเขาอย่างสบายๆ ราวกับกำลังดูละคร
เมื่อลั่วจิ่วเหยี่ยมีคนจำนวนมาก ทันใดนั้นพี่หลงและคนอื่นๆ ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นอันธพาลที่ผ่านการฝึกฝนมาหลายครั้ง แต่ทุกคนในฝั่งของฝ่ายตรงข้ามก็หมดหวังและโจมตีอย่างหนักจนไม่อาจประมาท
สองต่อหนึ่ง สามต่อหนึ่ง และพวกเขาบางคนก็ค่อยๆอดไม่ได้
ทันใดนั้นชายคนหนึ่งของลั่วจิ่วเหยี่ยเห็นหร่วนซือซืออยู่คนเดียว เดินเข้ามาหาเธอโดยตรงจับเธอและดึงออกไป
หร่วนซือซือกรีดร้องและต้องการที่จะสลัดเขาออกไปอย่างกะทันหัน แต่มีกำลังพลไม่สิ้นสุดและครึ่งหนึ่งลากเธอไม่ให้ไป
เสี่ยวเหมิงกำจัดความยุ่งเหยิงของอีกสองคนทันทีวิ่งไปเตะหน้าท้องของคนๆ นั้น แล้ววางเขาลงด้วยการกวาดขาของเขา
“ไม่เป็นไรใช่ไหม น้องซือซือ!”
หร่วนซือซือส่ายหัว แต่ผิวของเธอซีดลงเธอหายใจเข้าลึกๆ และมองไปที่พี่หลงและพวกเขาก็เห็นเลือด ทันใดนั้นหัวใจของเธอก็บิดเบี้ยว
เธอกัดฟันแน่น เหลือบมองไปที่ลั่วจิ่วเหยี่ยและกระซิบกับเสี่ยวเหมิง “เสี่ยวเหมิง ปกป้องฉัน!”
เสี่ยวเหมิงปกป้องด้านข้างของเธอ ไม่ให้ใครเข้าใกล้
หร่วนซือซือ หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาคลิกสองครั้ง ยกมันขึ้นไปหาลั่วจิ่วเหยื่ยและพูดเสียงดัง “ลั่วจิ่วเหยี่ย ให้ลูกน้องของคุณหยุดไม่เช่นนั้น เมื่อฉันเริ่มการถ่ายทอดสดพวกคุณทุกคนจะต้อง จบ!”
เธอยืดคอของเธอและพูดเสียงดังที่สุดเท่าที่จะทำได้เมื่อ ลั่วจิ่วเหยี่ยได้ยินดังนั้นดวงตาของเขาก็หรี่ลงและเขาก็ไม่แยแส
หร่วนซือซือหายใจเข้าลึกๆ และพูดว่า”ลั่วจิ่วเหยี่ย คุณน่าจะรู้ว่าตำรวจต้องการจับคุณมากแค่ไหน ถ้าคุณซ่อนตัวที่นี่ คุณไม่กลัวว่าจะถูกค้นพบหรือไม่ ตราบใดที่ฉันคลิกที่การถ่ายทอดสดที่ ในขณะเดียวกันก็มีคนนับไม่ถ้วนทุกคนสามารถเห็นคุณทางออนไลน์ และจู่ๆอาชญากรตัวฉกาจที่ซ่อนตัวมาหลายปีก็ปรากฏตัวขึ้น ตำรวจจะปล่อยคุณไปเหรอ! ”
“และเราได้โทรแจ้งตำรวจแล้ว! อีกสิบนาทีตำรวจจะมาถึง!”
ทันใดนั้นสีหน้าของลั่วจิ่วเหยี่ย ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย และมีแสงเย็นวาบใต้ดวงตาของเขา
เขาจ้องมองไปที่หร่วนซือซืออย่างระแวดระวัง ราวกับพิจารณาความถูกต้องของคำพูดของเธอเห็นเธอยกมือขึ้นราวกับจะแตะหน้าจอ ดวงตาของเขาก็จมลงและเขาก็พูดว่า “เดี๋ยวก่อน!”
เขารู้ดีว่าการถ่ายทอดสดคืออะไรเมื่อหร่วนซือซือ กดเพื่อเริ่มต้นใบหน้าของเขาจะปรากฏบนอินเทอร์เน็ต ด้วยวิธีนี้ตำรวจจะตรวจสอบว่าบุคคลอื่นอยู่ในเมืองเจียงโจวและพวกเขาจะพยายามจับตัวเขาอย่างแน่นอน ตำรวจเกลียดเขานานแล้วและตั้งรางวัลใหญ่!
เดิมทีเขาหลงในเมืองเจียงโจว โดยไม่รู้ตัวและอวี้กู้เป่ยก็คอยปกป้องเขา ตราบใดที่เขาไม่แสดงออกอย่างโจ่งแจ้ง เขาก็จะไม่กลัวอะไรเลย แต่ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้สามารถเห็นได้ว่าเขากลัวที่ไหนและต้องผ่านทางนี้เปิดเผยเขา!
ไม่ได้อย่างแน่นอน!
เขาพาพี่น้องหลายคนไปด้วยและเป้าหมายก็ใหญ่เกินไป หากเขาตกเป็นเป้าของตำรวจก็ไม่ง่ายที่จะซ่อนตัวหรือหลบหนี นอกจากนี้เขายังมีสิ่งของอยู่ในมือซึ่งจะไม่สามารถจัดการได้ง่าย เกรงว่าเมื่อถึงเวลาอวี้กู้เป่ยก็จะไม่สามารถปกป้องเขาได้อย่างแน่นอน
เขาวิเคราะห์ข้อดีข้อเสียของเรื่องในสมองอย่างรวดเร็ว กัดฟันมองไปที่หร่วนซือซือและพูดอย่างเย็นชา “คุณโทรแจ้งตำรวจแล้วหรือ?”
หร่วนซือซือพูดทีละคำว่า “เร็วที่สุด เมื่อคุณออกมาจากวัด ฉันขอให้ลูกน้องส่งข้อความถึงคนที่อยู่นอก พวกเขาโทรหาตำรวจทันที หลังจากนั้นตำรวจที่ใกล้ที่สุดก็มาถึง”
เมื่อเธอพูดสิ่งนี้ ความตื่นตระหนกเล็กน้อยก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของลั่วจิ่วเหยี่ยที่อยู่ข้างๆเขา
ท้ายที่สุด พวกเขาเป็นคนสิ้นหวัง อาชญากรและพวกเขามักจะกลัวตำรวจเล็กน้อย
“ ไอ้ตัวเหม็น!”
ลั่วจิ่วเหยี่ยสาปแช่งอย่างรำคาญ จากนั้นมองไปที่ผู้ชายตรงนั้น และพูดอย่างเย็นชาว่า “แยกย้าย!”
ด้วยคำพูดของเขา ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาทุกคน ก็ก้าวถอยหลังอย่างระมัดระวังทันที ไม่ยุ่งเกี่ยวกับคนที่อยู่ข้างพวกเขาอีกต่อไป
“ลั่วจิ่วเหยี่ย!” เมื่อพวกเขากำลังจะจากไปหร่วนซือซือก็หยุดเขา และพูดเสียงดัง “คุณกำลังวิ่งอะไร ครั้งล่าสุดที่เราพบกันคุณเก๋กว่าตอนนี้มาก!”
เมื่อลั่วจิ่วเหยี่ยได้ยินเสียงเขาก็มองเธออย่างแปลกๆ และซับซ้อน “ครั้งสุดท้ายที่ฉันเจอคืออะไร”
โดยไม่รอคำตอบของหร่วนซือซือ เขาก็ตะคอก “ฉันจะทำให้คุณเสียใจ ในครั้งต่อไปที่คุณเจอ!”
เมื่อละทิ้งประโยคนี้เขาก็หันไปเดินนำกลุ่มชาย และย้ายไปอย่างรวดเร็วเพื่ออพยพ
ในไม่ช้ารถสองสามคันเริ่มออกจากประตูด้านหลังของวัด ค่อยๆห่างออกไปและไกลออกไป
พี่หลงและคนอื่นๆถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ตอนนี้ลั่วจิ่วเหยี่ยมีผู้คนมากมาย หากพวกเขาต่อสู้จนจบ พวกเขาจะไม่เหมาะกับฝ่ายตรงข้ามอย่างแน่นอน ขอบคุณหร่วนซือซือพวกเขาหลบหนีได้
พี่หลงหันหน้ามามองเธอ“ พี่หร่วน แจ้งตำรวจจริงๆเหรอ?”
หร่วนซือซือหายใจเข้าลึก ๆ พยักหน้า “แจ้งแล้ว”
เมื่อเธออยู่ในรถ เธอคิดมากและในที่สุดก็บอกเสี่ยวเหมิงและคนที่เฝ้ารถว่า โอเค ตราบใดที่เขาได้รับข้อความเตือนที่แก้ไขไว้ล่วงหน้า เขาก็จะแจ้งตำรวจที่อยู่ใกล้เคียงทันที ในการต่อสู้หากพวกเขาพบกับอันตรายนี่คือขั้นตอนสุดท้ายย้อนหลัง
พี่หลงประหลาดใจเล็กน้อย ราวกับตกใจกับการพิจารณาอย่างรอบคอบของเธอ จากนั้นเขาก็มองไปที่โทรศัพท์ในมือของเธอ และถามว่า “แล้วการถ่ายทอดสดล่ะ?”
หร่วนซือซือหายใจเข้าลึกๆ “ การถ่ายทอดสดเป็นสิ่งที่ฉันวางแผนไว้ในรถล่วงหน้า ตราบใดที่ฉันคลิกมันสถานการณ์ที่นี่สามารถถ่ายทอดสดออนไลน์ได้ ทุกคนสามารถดูได้ แต่ฉันไม่ได้คลิกแต่เปิด APP ในฟังก์ชั่นการบันทึกวิดีโอใบหน้าของลั่วจิ่วเหยี่ย รวมถึงบทสนทนาระหว่างฉันกับเขาได้รับการบันทึกแล้ว ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้พี่หลงและคนรอบข้างก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย และพวกเขามองไปที่หร่วนซือซือด้วยความชื่นชมเล็กน้อย
ในการทำเช่นนั้น เธอไม่เพียงแต่ทำให้ลั่วจิ่วเหยี่ยตกใจเท่านั้น แต่ยังบันทึกวิดีโอและเก็บหลักฐานไว้ท้ายที่สุด พวกเขาจะให้วิดีโอแก่ตำรวจอีกครั้ง ซึ่งเป็นการตรวจสอบและปรับสมดุลให้กับ ลั่วจิ่วเหยื่ยด้วย
“พี่หร่วน รอบคอบจริงๆ”
หร่วนซือซือยิ้มมองลงไปแล้วพูดว่า “พวกเรารีบไปให้เร็วที่สุดเถอะ ตำรวจจะมาที่นี่เร็วๆ นี้”
พวกเขาหลายคนเหลือบมองกัน ก้าวออกจากวัดชิงซานทันทีและขับรถออกไป
ระหว่างทางกลับเสี่ยวเหมิงนั่งอยู่ในรถมองไปที่หร่วนซือซือและทันใดนั้นก็พูดว่า “พี่ซือซือไม่มีใครคาดคิดว่าสิ่งต่างๆจะกลายเป็นเช่นนี้เราไม่ได้ขอเบาะแสที่เป็นประโยชน์ใด ๆ หลังจากนี้ ทริปวันนี้มันทำให้คุณตกใจเหมือนกัน … ”
หร่วนซือซือส่ายหัวและพูดว่า “มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณ”
เธอหายใจเข้าลึกๆ คลิกที่วิดีโอที่บันทึกไว้ในโทรศัพท์และดูอีกครั้ง
ในวิดีโอตอนที่ลั่วจิ่วเหยี่ยจากไปครั้งสุดท้าย เธอจงใจพูดถึงครั้งสุดท้ายที่พบกันแต่ลั่วจิ่วเหยี่ยบอกว่า “ครั้งสุดท้ายที่เราพบกันคืออะไร” อาจเป็นไปได้ว่าเขาไม่ใช่คนที่ลักพาตัวเธอไปที่เกาะ ลงนามในข้อตกลงครั้งสุดท้าย?
ทันใดนั้น ทุกสิ่งก็เข้ามาในจิตใจของเธออย่างยุ่งเหยิง…….