ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1305 ได้ตัดสินกันอีกครั้ง

ยอดฝีมือในจักรวาลสำนักเต๋าในตอนนี้ ถ้าหากเผชิญกับราชันพระจันทร์หลิงชิงที่ถือธงเทวาแสงสุริยัน ตะวันจันทราร่วมส่องแสง มีแค่ความเป็นไปได้เดียว แม้กษัตริย์ลี้ลับเกาชิงเสวียนจะรวมห้าปราณมุ่งสู่ต้นกำเนิด เลื่อนสู่ระดับเซียนกำเนิดสุญญตาก็ตาม

นางกอปรด้วยพรสวรรค์ มีวาสนาเหลือล้น พลังของตัวเองคือผู้โดดเด่นในกลุ่มจอมยุทธ์ระดับเดียวกัน ในตอนที่พลังฝึกปรือยังต่ำ ก็หลอมร่างแปลงที่น่าอัศจรรย์ขึ้นร่างหนึ่ง

ระดับพลังฝึกปรือของร่างแยกนั้นเพิ่มขึ้นตามกษัตริย์ลี้ลับร่างจริงโดยสมบูรณ์ ครั้งกระโน้นได้ผลักเปิดประตูเซียน ฝ่าภัยพิบัติสัจพิศวง รวมห้าปราณเป็นวายุ สำเร็จระดับเซียนลี้ลับสงบนิ่งพร้อมกัน

หากว่ากษัตริย์ลี้ลับร่างจริงฝ่าภัยพิบัติปฐมลี้ลับสำเร็จ ด่านที่แทบจะเหมือนร่างน้ำธรรมชาติของคนทุกคนด่านนี้ ร่างแยกของกษัตริย์ลี้ลับกลับฝ่าได้สบายๆ เหมือนเดิบนพื้นราบ

ตอนนั้นต่อให้ไม่มีอาวุธเซียนระดับสุญญตาอยู่ในมือ เกาชิงเสวียนก็สู้กับหลิงชิงได้

สำหรับเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว ไม่จำเป็นต้องเอาชนะราชันพระจันทร์หลิงชิง ขอแค่มีคนดึงความสนใจของนางไว้ เขาก็มีวิธีทำลายแผนการของเกาหาน ทำให้สิทธิ์ในการรุกกลับมาอยู่ในมือของตน

น่าเสียดาย ยังไม่พูดถึงกษัตริย์กระบี่กับกษัตริย์ดารา เพราะทั้งคู่ต่างไม่ต้องการให้มรกตท่องฟ้ามายุ่งกับในเรื่องวันนี้ แม้จะติดต่อให้มรกตท่องฟ้ามาช่วย แต่ก็ไม่มีประโยชน์

ก่อนสงครามนี้ เยี่ยนจ้าวเกอได้ติดต่อกับเกาเสวี่ยโพและหลงเสวี่ยจี้เป็นการเฉพาะ

การเข้าฌานในครั้งนี้ของกษัตริย์ลี้ลับไม่อาจช่วยนางทำลายคอขวดในอดีต เพื่อฝ่าภัยพิบัติปฐมลี้ลับอย่างปลอดภัยได้

การฝืนทดลองโดยที่สั่งสมมาไม่พอ ไปได้อย่างยิ่งว่าจะเสียชีวิตเพราะภัยพิบัติ

นั่นคือภัยพิบัติที่เกิดขึ้นเพราะจอมยุทธ์ตอบสนองต่อหลักการฟ้าดิน เกิดขึ้นจากภายใน ด้านในหลอมตัวเองนอกหลอมฟ้าดิน การฝ่าภัยพิบัติไม่อาจพูดถึงโชค หากไม่ระวัง ร่างย่อมตาย มรรควิถีสลาย

การเพิ่มระดับของผู้ฝึกกระบี่เดิมทีก็ยากลำบากอยู่แล้ว คนที่ร้ายกาจอย่างกษัตริย์ลี้ลับเกาชิงเสวียนก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น

อดีตเจ็ดปราชญ์ท่องมรกต ล้วนเป็นคนที่เกิดหลังวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ อย่างไรก็มีเวลาสะสมน้อย หากไม่มีสาเหตุพิเศษหรือวาสนาฟ้าดิน เวลาที่สั่งสมจำนวนมากล้วนต้องตกตะกอนทีละน้อยๆ ไม่อาจประหยัดเวลาได้

ตัวประหลาดอย่างสั่วหมิงจาง ถึงอย่างไรก็เป็นกรณีพิเศษในกรณีพิเศษ ไม่มีคุณค่าพิจารณาสำหรับคนอื่น

เพียงแต่ว่าจักรวาลสำนักเต๋าในตอนนี้กลับไม่มีใครต้านทานราชันพระจันทร์หลิงชิงได้แล้ว

“ศิษย์พี่ร่วมเส้นทางเจี่ยง ไม่เจอกันนาน สบายดีใช่หรือไม่” หลิงชิงเลื่อนสายตาอันเย็นเยียบจากร่างของเจี่ยงเซิ่นไปยังเยว่เจิ้ยเป่ยกับตำหนักโอสถ “สหายร่วมเส้นทางเยี่ยนมีผู้สืบทอด น่ายินดีนัก”

ขณะมองตำหนักโอสถนั้น สายตาของนางหยุดนิ่งเล็กน้อย

ราชันพระจันทร์เหมือนเหม่อลอยอยู่ชั่วพริบตา แต่ความสนใจก็รวมกันใหม่อย่างรวดเร็ว

‘ตำหนักฟ้าฟื้น ตำหนักฟ้าฟื้น…เฮ้อ ตำหนักฟ้าฟื้น’ หลิงชิงถอนใจ ‘ยังคงเหมือนเมื่อครั้งนั้น เสียดายวัตถุหาใช่คนไม่ ตำหนักยังเป็นตำหนักในตอนนั้น คนกลับไม่เหมือนเดิมแล้ว…’

เวลานี้เยี่ยนจ้าวเกอสายตาเยือกเย็น

หากจะกล่าวให้ถูกต้อง ในเก้านพเคราะห์คุนหลุนใหม่ ราชันพระอาทิตย์เกาหานกับราชันพระจันทร์หลิงชิงเป็นคนแรกๆ ที่เยี่ยนจ้าวเกอได้รู้จัก

ระหว่างเกาหานราชันพระจันทร์กับราชันพระเสาร์เจี่ยงเซิ่น ในส่วนลึกของจิตใจเกรงว่าเยี่ยนจ้าวเกอจะระวังเกาหานมากกว่า

ดูจากปัจจุบัน ความวิตกก่อนหน้าไม่ใช่จะไร้เหตุผล

เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกเหนือความคาดหมายกับความสามารถของเกาหาน คิดไม่ถึงว่าความจริงแล้วราชันพระอาทิตย์เกาหานและหยางเซ่อราชันพระเกตุเป็นคนคนเดียวกัน

ปัญหาอันดับแรกที่ต้องเผชิญในตอนนี้ ยังเป็นราชันพระจันทร์หลิงชิงที่อยู่ตรงหน้า

พอคิดถึงร่องรอยที่อีกฝ่ายทิ้งไว้ในโลกแปดพิภพ เยี่ยนจ้าวเกอมักมีความรู้สึกว่าความเข้าใจที่อีกฝ่ายมีต่อตนมากกว่าที่ตนคาดการณ์ไว้

ครั้งกระโน้นราชันพระอาทิตย์เกาหานไปหลบซ่อนที่โลกแปดพิภพ ภายหลังใช้แผนต้นหลี่ตายแทนต้นท้อ จั๊กจั่นลอกคราบ เพราะแค่ต้องการปิดบังความจริง ซ่อนร่องรอยของตัวเองจริงๆ หรือ

“สหายร่วมเส้นทางหลิง ไม่เจอกันนาน” ราชันพระเสาร์เจี่ยงเซิ่นยามนี้มองหลิงชิง กล่าวอย่างแช่มช้า

อายุภายนอกของกษัตริย์ดินแห่งโลกซ้อนโลกผู้นี้ อยู่ที่ราวๆ ห้าหกสิบปี เพียงแต่ไม่เคยแสดงความแก่ชราออกมา

ทว่าตอนนี้ บนใบหน้าของเขาปรากฎร่องรอยเหน็ดเหนื่อยที่ไม่อาจควบคุมอย่างชัดเจน

วินาทีนี้ เจี่ยงเซิ่นคล้ายกับมีสภาพโรยราของคนแก่อายุห้าหกสิบปีในโลกมนุษย์หลายส่วน กระนั้นหลังของเขาก็ยังคงยืดตรง ราวขุนเขาสูงแข็งแกร่ง

“เกาหานต้องการตราสลักใต้เขาคุนหลุน ข้าไม่แปลกใจ” เจี่ยงเซิ่นเอ่ยอย่างเนิบนาบ “ตอนนี้พอลองนึกดู ร่างแปลงของเขาเปลี่ยนเป็นหยางเซ่อ หลายปีมานี้เร้นกายมาโดยตลอด ตั้งใจเฝ้าและศึกษาตราสลักเป็นการเฉพาะ คงมีการเตรียมการเพื่อวันนี้แต่ต้น ข้าชักศึกเข้าบ้าน มีดวงตาแต่ไร้แวว เป็นเหตุให้หาเรื่องใส่ตัวในวันนี้”

ราชันพระจันทร์หลิงชิงกล่าวอย่างราบเรียบ “วันนั้นพวกข้าติดตามใต้เท้าอายุวัฒนาหนานจี๋จากไป หยกหรูอี้ไตรรัตนะตกอยู่ในมือจักรพรรดิโกวเฉิน เป็นเพราะว่าเทียบกับพวกท่านแล้ว โถงเซียนกดดันพวกเรามากกว่า ตอนนี้ต้องขอบคุณโชคของสหายร่วมเส้นทางสั่ว พวกเราจึงมีโอกาสตัดสินกันอีกครั้ง”

หลิงชิงพูดพลางยกมือข้างหนึ่งขึ้น จับธงเทวาแสงสุริยันที่ส่องแสงอาทิตย์บนศีรษะ

นางสะบัดธงเบาๆ กลางจักรวาล พลันก่อเกิดลมกรรโชกแรง ลมนี้ไม่ใช่ไม่มีรูปร่างเหมือนกับพายุทั่วไป แต่ปรากฏเป็นกระแสแสงที่คลุ้มคลั่งหลายสาย ม้วนพัดไปทั่วทุกมุมจักรวาล

จุดที่พายุสุริยะพัดไปถึง ล้วนเป่าให้ทุกคนแทบทรงกายไม่ได้

เสียงมหามรรคาอันยิ่งใหญ่ดังขึ้น เยว่เจิ้นเป่ยที่อยู่ในระดับเซียนลี้ลับรู้สึกว่าความคิดของตัวเองทำงานติดขัด เชื่องช้าลงราวกับได้รับการสะกด

ในทางตรงกันข้าม สภาพของเจี่ยงเซิ่นดีกว่ามาก ถึงแม้ตอนนี้ระดับของเขาจะลดลง ทว่าเขาเคยได้ฝึกฝนมาแล้วเช่นกัน ย่อมรู้สึกสบายตัวมากกว่าเล็กน้อย

กระนั้นพอถูกสภาวะของหลิงชิงกับธงเทวาแสงสุริยันกดดัน เจี่ยงเซิ่นก็รู้สึกยากจะรักษาฝีก้าว

ขณะนี้เยี่ยนจ้าวเกออยู่ในตำหนักโอสถ ได้รับการคุ้มครองจากตำหนักโอสถ ผลกระทบที่ได้จากเสียงมหามรรคาไม่แสดงชัดเจนนัก

เขารีบอออกคำสั่งติดต่อกัน ควบคุมให้ตำหนักโอสถเพิ่มความเสถียรให้แก่การเชื่อมต่อระหว่างตัวมันกับโลกซ้อนโลก

ทว่าหลิงชิงไม่คิดให้โอกาสเยี่ยนจ้าวเกอ นางโบกธงเทวาแสงสุริยันกดดันเจี่ยงเซิ่นกับเยว่เจิ้นเป่ย พร้อมกันฟันมือใส่ความว่างเปล่าอีกครั้ง

เสาแสงที่เชื่อมระหว่างตำหนักโอสถกับโลกซ้อนโลกพลันหักไปหลายต้น

“ต้องเสี่ยงแล้ว” เตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับปรากฏขึ้นในหอเซียนม่วง เยี่ยนจ้าวเกอยื่นฝ่ามือออกมากดบนผิวเตา

พิธีกรรมประหลาดเริ่มทำงาน เยี่ยนจ้าวเกออยู่ด้านใน มีความรู้สึกวิญญาณออกจากร่างอยู่บ้าง

‘หือ? ตำหนักฟ้าฟื้นเป็นอะไรไป’ หลิงชิงที่มีพลังฝึกปรือสูงสุดในคนที่อยู่รอบๆ ขณะเดียวกันก็คุ้นเคยกับตำหนักโอสถมากที่สุดนอกจากเยี่ยนจ้าวเกอ สัมผัสได้ถึงความผิดปรกติอย่างรวดเร็ว

ทว่าไม่รอให้พิธีกรรมสำเร็จโดยสมบูรณ์ เยี่ยนจ้าวเกอที่วิญญาณเชื่อมกับตำหนักโอสถแน่นหนากว่าเดิม ตอนนี้อาศัยตำหนักโอสถ ปราดเปรียวต่อการสัมผัสจักรวาลสำนักเต๋ากับโลกซ้อนโลกถึงขีดสุด

ตอนนี้เขาสัมผัสได้อยางชัดเจนว่า อาณาเขตของโลกซ้อนโลกเริ่มไม่เสถียร ในบริเวณหนึ่ง ข้ามผ่านมิติเวลาของจักรวาลสำนักเต๋า เชื่อมต่อกับนอกเขตแดน

เขตราตรีอุดร!

มีคนข้ามชายฝั่งยมโลก หมายเข้าสู่โลกซ้อนโลก!

………………..