ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1353 เบิกฟ้าผ่าดิน!
เยี่ยนจ้าวเกอควบคุมตำหนักโอสถออกจากจักรวาลสำนักเต๋า ล่องลอยหายไปในมิติเวลาไร้สิ้นสุดนอกเขตแดน
รอจนทุกอย่างสงบลง เวลานี้พวกเฟิงอวิ๋นเซิงกับเยว่เจิ้นเป่ยกลับมาอยู่ในหอเซียนม่วงแล้ว
ในหอ เตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับค่อยๆ ลอยลงด้านล่าง ตั้งอยู่บนพื้น
พวกเยี่ยนตี๋มีสีหน้าเคร่งขรึมขณะมองเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับ และเยี่ยนจ้าวเกอที่ยังหลับตาคล้ายไร้ความรู้สึกอยู่ด้านใน
ตอนนี้พวกเขายังไม่กล้าผ่อนคลาย
เยี่ยนจ้าวเกอใช้วิญญาณของตัวเองแปลงเป็นวิญญาณตำหนักโอสถดวงใหม่ สร้างเทพารักษ์จอมทัพฟ้าฟื้นช่วยสรรพสัตว์ขึ้นมา เข้าสัปประยุทธ์กับเปล่าปีศาจ เล่นงานคู่ต่อสู้จนไม่ทันตั้งตัว
กระบวนท่านี้เหมือนทัพพิเศษรุกจู่โจม ทำให้เอาชนะเหล่ามารสำเร็จ ย้ายมรกตท่องฟ้าได้อย่างราบรื่น จากนั้นยังหลบหนีจากมาได้อย่างปลอดภัย ก่อนศัตรูจำนวนมากกว่าเดิมจะมาถึง
แต่เมื่อเป็นแบบนี้ แม้คนอื่นๆ ปลอดภัย สำหรับเยี่ยนจ้าวเกอ กลับไม่ใช่เวลาผ่อนโล่งอก
การเปลี่ยนร่างตัวเองให้กลายเป็นวิญญาณตำหนัก เป็นแผนการชั่วคราว
สามารถเปลี่ยนกลับเป็นตัวเองดั้งเดิม จึงนับว่าทุกอย่างสำเร็จด้วยดี ไม่อย่างนั้นเขาจะต้องเจอกับประสบการณ์เหมือนก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ใหม่
แสงสีทองหลายสายกับควันสีม่วงมากมายในเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับลอยอบอวลไม่หยุด ภายใต้การขับเน้น ร่างของเยี่ยนจ้าวเกอสั่นไหวเล็กน้อย
จากนั้นเห็นลวดลายแสงหลายสายโผล่ขึ้นในความว่างเปล่าเหนือเตาทองคำม่วงเมฆลี้ลับ ตวัดเป็นยันต์ค่ายกลอันลี้ลับ
ยันต์ค่ายกลครอบคลุม แสงสว่างรวมตัว จากนั้นก็สาดลงบนร่างของเยี่ยนจ้าวเกอ
ลำแสงยบิ่งใหญ่สาดลง เยี่ยนจ้าวเกออาบอยู่ในแสง ค่อยๆ ลืมตาขึ้น
“เร่ง!” ในเสียงตวาดเบาๆ เขาพ่นลงหายใจยาวๆ โดดออกจากเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับ ยิ้มให้กับทุกคน “ภารกิจลุล่วงแล้ว”
คนอื่นๆ ต่างผ่อนลมหายใจ สบตากัน ยิ้มเบิกบาน
“เช่นนั้นข้าขอเริ่มขั้นต่อไป” เยี่ยนจ้าวเกอนั่งขัดสมาธิด้านข้างเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับ จากนั้นก็ยื่นมือออกมากดบนตัวเตาวิเศษ
เตาวิเศษสั่นไหวเล็กน้อย ในหอเซียนม่วงเริ่มมีจุดแสงมากมายที่เล็กเหมือนกับข้าวโพดลอยขึ้นมา ดูคล้ายหิ่งห้อย
หิ่งห้อยยิ่งมายิ่งมาก สุดท้ายก็กระจายทั่วหอเซียนม่วง
“สั่ง!”
เสียงของเยี่ยนจ้าวเกอดังขึ้น กระจายไปทั่วจักรวาลภายในตำหนักโอสถ โดยมีหอเซียนม่วงเป็นจุดศูนย์กลาง สะท้อนไปทั่วทุกมุม และโลกทุกใบในจักรวาลแห่งนี้
มองจากด้านนอกตำหนักโอสถ ตำหนักวังเซียนที่เหมือนกับหยกขาวนั้น วินาทีนี้เค้าโครงเริ่มแปลเปลี่ยนเป็นพร่าพราย จากนั้นก็เริ่มขยายออกด้านนอกไม่หยุด
ขอบเขตของตำหนักโอสถขยายออกด้านนอกอย่างต่อเนื่อง การขวางกั้นของเขตแดนค่อยๆ กลายเป็นเลอะเลือน จักรวาลในตำหนักโอสถเหมือนกับพองออกอย่างฉับพลัน
เทียบกับจักรวาลภายในตำหนักดั้งเดิมแล้ว การพองออกนี้ทำให้ปรากฏบริเวณที่ว่างเปล่ามากมาย ล้วนมืดสนิท
พอได้รับการชักนำนี้ จักรวาลในตำหนักที่เดิมทีมั่นคงก็ปั่นป่วนขึ้นมา
โลกแต่ละใบที่บรรจุไว้ด้านในสูญเสียสมดุลอันเปราะบางที่รักษาไว้ก่อนหน้า เริ่มค่อยๆ กลายเป็นลำแสงหลายสาย หมุนวนไปยังทิศทางของหอเซียนม่วง
เวลานี้ ในหอเซียนม่วง เยี่ยนจ้าวเกอกดมือข้างหนึ่งบนเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับ อีกมือหนึ่งรวบนิ้วทั้งห้า ตั้งฝ่ามือประดุจดาบ แล้วฟันใส่อากาศเบื้องหน้าครั้งหนึ่ง
ในจักรวาลตำหนักโอสถเหมือนปรากฏคมดามที่ไร้รูปร่าง
คมดาบที่คงอยู่ทุกที่ ไม่มีที่ใดไปไม่ถึง
สถานที่ทั้งหมดในจักรวาลตำหนักโอสถทั้งหมดล้วนออกห่างหอเซียนม่วง ตอนนี้ทุกๆ ที่ต่างเหมือนถูกคมดาบนี้เฉือนพร้อมกัน
คมดาบกระจายไปทั่ว ความมืดไร้สิ้นสุดถูกผ่าออก แสงสว่างละลานตาถึงขีดสุดบังเกิดจากภายใน!
ดิน น้ำ ลม ไฟที่สับสนติดตามแสงสว่าง พรั่งพรูออกมาไม่หยุด
มิติช่องว่างมากกว่าครึ่งในจักรวาลตำหนักโอสถ วินาทีนี้เหมือนกับน้ำที่เดือดพล่าน มิติเวลาที่ไม่มั่นคงหลายชั้นปรากฏขึ้น จากนั้นก็แหลกสลายติดต่อกันเหมือนกับฟองมากมาย จากนั้นก็มีฟองอากาศลอยขึ้นมามากว่าเดิม
ในขณะเดียวกัน มิติเวลาที่เกิดจากสิ่งก่อสร้างมากมายในตำหนักโอสถก็เข้าใกล้หอเซียนม่วงภายใต้การชักนำจากลำแสง
โกดังโอสถ โกดังยา รวมถึงห้องหลอมโอสถทั้งน้อยและใหญ่…
สิ่งที่เข้าใกล้หอเซียนม่วงพร้อมกันยังมีเขตตะวันออกและเขตตะวันออกเฉียงใต้ที่แยกออกมาจากโลกซ้อนโลก!
โลกเหล่านี้ หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเมฆดาราที่เกิดจากหอเซียนม่วง
“เปิด!” เยี่ยนจ้าวเกอผลักดันระดับของคัมภีร์เบิกนภาของตัวเองถึงขีดสุด ผสมเข้าไปในการเปลี่ยนแปลงของตำหนักโอสถ
เมฆดาราที่เกิดจากหอเซียนม่วง หลังจากผสานกับโลกจำนวนมาก ก็ขยายออกไปด้านนอกอย่างสะเทือนเลือนลั่น
แสงสว่างดุจคลื่นทะเล พุ่งผ่านจักรวาลตำหนักโอสถทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
ดิน น้ำ ลม ไฟที่สับสนมั่นคงอีกครั้ง กลับคืนสู่ความสงบ กลายเป็นความว่างเปล่าในจักรวาลที่มีความเสถียร จากนั้นแสงดาวหลายจุดก็สว่างขึ้น เกิดดวงดาวที่เป็นของตัวเอง!
ในตำแหน่งที่ตำหนักโอสถอยู่เมื่อก่อนหน้า เขตแดนมิติเวลาบริเวณหนึ่งถูกตั้งขึ้นแยกออกมา กลายเป็นฟ้าดินแห่งใหม่
ปราณสะอาดลอยขึ้นระหว่างฟ้าดิน ปราณขุ่นจมลง หยินหยางผสมผสานจากนั้นก็แยกจาก เหมือนกับผ่านการเปลี่ยนแปลงความขมุกขมัว
ในโลกแห่งนี้ อดีตห้าเขตบนโลกซ้อนโลก ตั้งอยู่ตรงกลางและสี่ด้านรอบๆ
ตรงกลางโลก เขาเซียนทอดยาวผุดขึ้น มองดูแต่ไกลๆ มีความคล้ายเขากว่างเฉิงอยู่หลายส่วน แต่กลับใหญ่มหึมากว่าหลายเท่า ไม่ด้อยไปกว่าเขาคุนหลุนใหม่ที่สมบูรณ์แบบในโลกซ้อนโลกแม้แต่น้อย ถึงขั้นที่ยังกว้างใหญ่ไพศาลยิ่งกวาเขาคุนหลุนบนโลกซ้อนโลกที่ไม่สมบูรณ์นั้นอีก!
บรรพตบูรพาสำนักเต๋า กว่างเฉิงใหม่!
ระหวางแนวเขาของเขากว่สงเฉิงในปัจจุบัน เขานครหยก ยอดเขาเมฆมรกต ผาบัวแดงยอดเขาอัศจรรย์ สถานที่ที่มีชื่อเสียง นิวาสสถานของเหล่าเซียนซึ่งเคยอยู่ในเขาคุนหลุนบนโลกซ้อนโลก ต่างโดดเด่นเป็นสง่า
ยอดเขาของแนวเขา ก็คือเขากว่างเฉิงใหม่
บนยอดเขาสูงสุด ตำหนักเซียนหยกขาวตั้งตระหง่าน เรืองแสงสีทองสว่างไสว ควันม่วงลอยวนเวียน เป็นตำหนักโอสถที่ขนาดหดเล็กลงมาก!
ในตำหนักโอสถขณะนี้ไม่ได้มีทิวทัศน์เป็นจักรวาลอีก แต่ว่าเหมือนกับสิ่งก่อสร้างทั่วไป
ในหอเซียนม่วง เยี่ยนจ้าวเกอกดมือหนึ่งบนเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับ ฟันอีกมือหนึ่งใส่อากาศอีกรอบ “เปิด!”
โลกใบใหม่ที่อยู่บนเทือกเขาของเขากว่างเฉิงใหม่เริ่มมั่นคง
ด้านนอกฟ้าดินแห่งใหม่นี้ โลกเบื้องล่างมากมายซึ่งเดิมทีเชื่อมกับโลกซ้อนโลก แต่ถูกนำมาด้วย ต่างเชื่อมต่อกับฟ้าดินแห่งใหม่ สร้างบาดแผลแห่งกำแพงสวรรค์สายแล้วสายเล่า
จักรวาลที่เกิดขึ้นในตำหนักโอสถก็เริ่มมั่นคงเช่นกัน
ปราการเขตแดนอันไร้รูปร่างบังเกิด แยกจักรวาลแห่งนี้กับความว่างเปล่าไร้สิ้นสุดนอกเขตแดนออกจากกัน
ที่อยู่ตรงข้ามกับฟ้าดินแห่งนี้ไกลๆ ในจักรวาลเดียวกัน ยังมีมรกตท่องฟ้าที่เพิ่งย้ายเข้ามา
ตอนนี้พร้อมกับที่สภาวพแวดล้อมของจักรวาลภายนอกแข็งแกร่ง การทำงานของทุกสิ่งบนมรกตท่องฟ้าเริ่มกลับคืนสู่ภาวะปกติ โลกเบื้องล่างจำนวนมากที่อยู่ใกล้การปกครองของมันก็มีลักษณะเดียวกัน
ในหอเซียนม่วง เยี่ยนจ้าวเกอมองไปยังทุกคน ยิ้มเล็กน้อย
“จักรวาลแห่งนี้มาจากตำหนักฟ้าฟื้นของวังเทพก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ ให้ชื่อว่าจักรวาลฟ้าฟื้นเถอะ”
“อดีตมีโลกซ้อนโลก วันนี้มีฟ้าเหนือฟ้า เพิ่มสภาวะใหม่ให้แก่ความรุ่งเรืองของผู้สืบทอดกระแสตรงสายสามพิสุทธิ์ดั้งเดิมของสำนักเต๋าเรา”
ว่าแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอลุกขึ้น กระโดดเข้าไปในเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับ
ฝาเตาปิดลง ไฟเตาลุกไหม้ ถึงกับเริ่มหลอมกล้ามเนื้อของเยี่ยนจ้าวเกอ
เยี่ยนจ้าวเกอนั่งตัวตรงอยู่ด้านในด้วยสีหน้าสงบนิ่ง
ถึงแม้หลักๆ จะอาศัยความสะดวกจากตำหนักโอสถ แต่ว่าการสร้างฟ้าดินหรือจักรวาลแห่งใหม่ด้วยตัวเอง ก็ทำให้ความเข้าใจในมหามรรคาฟ้าดินของเยี่ยนจ้าวเกอไปสู่ระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน
ขณะนี้ใช้เตาวิเศาษลหลอมร่าง หล่อหลอมกายเนื้อของตัวเองเป็นครั้งสุดท้าย โอกาสและเวลาทั้งหมดล้วนสมบูรณ์แบบแล้ว!
วันนี้ไม่ว่าเป็นคน หรือเป็นโลก ล้วนต้องเบิกผ่าฟ้าดิน เปลี่ยนแปลงเป็นทิวทัศน์ใหม่!
………………..