ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1405 ลดลงถึงระดับต่ำ!
เยี่ยนจ้าวเกอสาวเท้าออกไปเบื้องหน้า มาถึงตรงหน้าหลี่ซิ่งป้า ต่อยหมัดอีกใส่อีกหมัด
หลี่ซิ่งป้าถูกกระตุ้นนิสัยดุร้าย ไม่สนใจหมัดของเยี่ยนจ้าวเกอ แต่ออกหมัดต่อยใส่จุดตายทันที
ใช้วิธีการต่อสู้โจมตีปะทะโจมตี บาดเจ็บทั้งสองฝ่าย
แม้เขาจะถูกแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งลดทอนพลัง แต่ยังคงเป็นร่างของเซียนลี้ลับ
เซียนลี้ลับสงบนิ่ง เซียนจริงแท้ยากทำร้าย
หลี่ซิ่งป้าวางแผน คิดอาศัยความได้เปรียบจากการที่ตนมีวายุเซียนป้องกันตัว ไม่ต้องกริ่งเกรงการโจมตีจากปราณเซียน ต่อสู้กับเยี่ยนจ้าวเกอ
อย่างมากสุดก็แค่โดนเยี่ยนจ้าวเกอต่อยใส่ ถึงอย่างไรตนก็ไม่มีปัญหาอะไรมาก แต่ถ้าเยี่ยนจ้าวเกอฝืนรับหมัดของเขา กลับใช่ว่าจะรับได้
เซียนลี้ลับคนหนึ่งต่อสู้กับเซียนจริงแท้คนหนึ่ง วิธีการต่อสู้อย่างนี้หน้าไม่อายยิ่ง แทบไม่คำนึงถึงหน้าตาแล้ว แต่สำหรับหลี่ซิ่งป้าในตอนนี้ การเอาชนะเยี่ยนจ้าวเกอจึงเป็นภารกิจอันดับแรก อย่างอื่นไม่สำคัญอีกแล้ว
ถึงขณะนี้เยี่ยนจ้าวเกอจะต่อสู้กับเขา ไม่ได้ควบคุมค่ายกลอีก แต่ว่าพลังของค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งยังคงแสดงผลอย่างต่อเนื่อง
คาถาบนยันต์อาคมที่เรืองแสงหลายสายบัดเดี๋ยวหาย บัดเดี๋ยวปรากฏ ทำงานด้วยตัวเองในแม่น้ำสีเหลืองเข้ม
ลมโรคาหมอกดำเชื่อมต่อกันไม่ขาดสาย ยังคงทำลายวายุเซียนและกายเซียนของพวกหลี่ซิ่งป้าอย่างต่อเนื่อง
หลังจากสูญเสียห้าปราณมุ่งสู่ต้นกำเนิด การตกจากระดับเซียนกำเนิดสู่เซียนลี้ลับก็ทำให้พวกเยายากจะต้านทานพลังอันแปลกประหลาดและเกรี้ยวกราดของค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งมากกว่าเดิม
เวลาครู่เดียวที่สู้กัน หลี่ซิ่งป้ารู้สึกได้ว่าตนถึงกับตกจากระดับเซียนลี้ลับสี่ปราณ ถูกลดระดับกลายเป็นเซียนลี้ลับสามปราณ!
นี่ยิ่งทำให้เขาไม่กล้าเสียเวลาต่อไป ขอแค่เอาชนะเยี่ยนจ้าวเกอให้ได้โดยเร็ว ไม่อย่างนั้นหากผ่านไปอีกสักพัก เขาก็ไม่กล้าคิดแล้ว
เยี่ยนจ้าวเกอเผชิญกับวิธีต่อสู้ตกตายร่วมกันของหลี่ซิ่งป้าด้วยความเยือกเย็น หมัดที่เขาต่อยออก พอไปถึงตรงหน้าหลี่ซิ่งป้าก็ระเบิดพลังออกมาก่อนกลางอากาศ
หมัดของเยี่ยนจ้าวเกอทำลายมิติแถบนี้ในแควธารสวรรค์ จุดที่หมัดของเขาต่อยใส่กลายเป็นว่างเปล่า ไม่มีสายน้ำ ไม่มีอากาศ ไม่มีทุกสิ่ง ถึงขั้นนิยามของกาลเวลาและมิติช่องว่างก็ไม่ดำรงอยู่
วินาทีต่อมา มิติเวลาที่อยู่รอบๆ ถูกชักน้ำให้ม้วนเข้ามาเติมเต็มจุดที่เยี่ยนจ้าวเกอระเบิดพลังใส่
พอได้รับผลกระทบเช่นนี้ หมัดที่หลี่ซิ่งป้าต่อยใส่เยี่ยนจ้าวเกอในตอนแรกก็ถูกชักนำให้เปลี่ยนแปลงทิศทางกลางคัน พุ่งไปยังจุดนั้น
‘คัมภีร์เบิกนภาสายหยกพิสุทธิ์ หลังทำลายธรรมชาติถึงกับปรากฏสำนึกของการสร้างฟ้าดินใหม่?’ หลี่ซิ่งป้าในปากมีแต่รสชาติฝาดขม แต่ว่าพลังหมัดของตนกลับรับการชักนำจากเยี่ยนจ้าวเกออย่างไม่อาจควบคุม
ต่อให้หมัดของเขาห่างจากเยี่ยนจ้าวเกอเพียงแค่คืบ เวลานี้กลับเหมือนห่างไกลราวฟ้ากับเหว ยากจะไปถึง
ถ้าหากเขายังเป็นเซียนลี้ลับสี่ปราณ ยังสามารถลองฝืนรักษาทิศทางในตอนแรกของตน ต้านทานผลกระทบจากพลังหมัดของเยี่ยนจ้าวเกอได้ แต่หลังจากตกสู่ระดับเซียนลี้ลับสามปราณ เขาต่อให้ต้องการแต่ก็ไร้เรี่ยวแรง
กระนั้น ตอนนี้ยอดฝีมือที่โด่งดังในยุคโบราณตอนต้นผู้นี้ยังคงไม่สูญเสียความเยือกเย็น เขาไม่ได้รีบร้อนเก็บพลังของตัวเอง หรือว่าปล่อยพลังออกมาก่อนเหมือนเยี่ยนจ้าวเกอ
ตรงกันข้าม หลี่ซิ่งป้าพุ่งร่างไปยังจุดที่ว่างเปล่านั้นตามพลังการชักนำของเยี่ยนจ้าวเกอ เขาคิดอาศัยกระบวนท่านี้ของอีกฝ่ายฉีกการจำกัดจักรวาลแห่งนี้ของค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง แล้วฉวยโอกาสพุ่งออกจากค่ายกล!
ที่ต่อสู้กับเยี่ยนจ้าวเกอ เดิมทีเพราะว่าต้องการหาโอกาสทะลวงออกจากค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง ตอนนี้สถานการณ์เป็นใจ สมกับความต้องการของเขาพอดี
“โต้ตอบเร็วยิ่ง” เยี่ยนจ้าวเกอถอนใจชมเชย แต่ว่ามือไม่ช้าลงแม้แต่น้อย พลังของคัมภีร์เบิกนภาถึงกับเปลี่ยนเป็นคัมภีร์พลิกฟ้าโดยไม่มีการหยุดชะงัก
เยี่ยนจ้าวเกอพลิกฝ่ามือวูบหนึ่ง เปลี่ยนเอกภพ อุดความว่างเปล่านั้นไว้
ตรงหน้าหลี่ซิ่งป้าไม่ใช่เส้นทางที่ราบรื่นอีกต่อไป แต่เป็นรอยตราพลิกนภาที่เยี่ยนจ้าวเกอฟาดมา!
กระแสลมรุนแรงตัดกันกลายเป็นวังวนขนาดยักษ์ ห่อหุ้มหลี่ซิ่งป้าไว้ ไม่ให้โอกาสเขาเปลี่ยนกระบวนท่าเพื่อให้บาดเจ็บทั้งสองฝ่าย กดดันให้เขารับการโจมตีจากเยี่ยนจ้าวเกอก่อน จากนั้นถึงค่อยเผชิญฆน้าต่อไปได้
หลี่ซิ่งป้าโกรธจนใบหน้าสีแดงเปลี่ยนเป็นสีดำ แต่ได้แค่ปะทะฝ่ามือกับเยี่ยนจ้าวเกออย่างจนปัญญาอีกครั้ง
สองฝั่งมีคนหนึ่งสั่นไหว อีกคนเซถอยหลัง
ทว่าครั้งนี้ร่างและแขนของเยี่ยนจ้าวเกอสั่นเพียงน้อยๆ ก่อนจะกลับสู่สภาพปกติในทันที
ฝ่ายหลี่ซิ่งป้าถูกกระแทกกระเด็นออกไป ถึงขั้นไม่อาจควบคุมร่างของตัวเอง หมุนคว้างกลางอากาศ
ภายใต้การลดทอนพลังอย่างต่อเนื่องของแม่น้ำเก้าโค้ง พลังของหลี่ซิ่งป้าลดฮวบฮาบ
อีกด้านหนึ่ง อนุเทวะเผ่ากระเรียนตนนั้นก็ประสบภัยพิบัติเช่นกัน
เยี่ยนจ้าวเกออาศัยการเปลี่ยนแปลงของหนึ่งปราณสามพิสุทธิ์ในดัชนีเทพปฐมกำเนิด สร้างร่างแปลงออกมาสามร่าง พลังด้อยกว่าตัวจริง
แต่สามคนพอร่วมมือ กลับร่วมมือกันได้ดั่งใจนึก รวมเป็นหนึ่งเดียว ลมปราณเชื่อมต่อกัน กระจายรวมตัวได้ตามต้องการ
แม้แต่หนึ่งวิญญาณสองร่างของเกาชิงเสวียน ในระดับการร่วมมือประสานงานก็ยังถือว่าธรรมดา
ร่างแปลงทั้งสามของเยี่ยนจ้าวเกอร่วมมือกันโจมตี พลังไม่ใช่หนึ่งบวกหนึ่งบวกหนึ่งได้แค่สาม ร่วมกันแสดงถึงความลี้ลับของวรยุทธ์สายเหนือพิสุทธิ์ ทำให้อนุเทวะเผ่ากระเรียนตนนั้นยากจะอ้อมข้ามพวกมันเข้ามา
ร่างแปลงสามร่างอ่อนกำลังลงอย่างรวดเร็ว สุดท้ายก็หายไป
แต่ว่าเวลาแค่ชั่วครู่นี้ ภายใต้การทำลายพลังของค่ายกลแม่นำเหลืองเก้าโค้ง ปีศาจกระรียนตนนั้นก็ยิ่งมายิ่งอ่อนแอเช่นกัน
พร้อมกับที่เวลาผ่านไป กายเซียนของพวกหลี่ซิ่งป้าถูกทำลาย ตกจากระดับสามปราณรวมเป็นวายุ ลงสู่ระดับสองปราณรวมเป็นวายุอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง
ลมโรคาหมอกดำพัดเป่ามาอย่างต่อเนื่อง ทำให้พวกเขาเลอะเลือน อยากจะหลับใหล
แต่ว่าในตอนที่ตกสู่ระดับเซียนลี้ลับสองปราณจริงๆ หนึ่งคนหนึ่งปีศาจก็ตื่นตระหนก
สิ่งที่ทำให้พวกเขาได้สติขึ้นมาบ้างคือความหวาดกลัวที่เกิดขึ้น!
กงซุนฮุยที่สองปราณรวมเป็นวายุ ถูกกระบี่เหนือสวรรค์ของเยี่ยนจ้าวเกอไล่ลงไปสู่ระดับเซียนจริงแท้ในชั่วพริบตา จากนั้นก็โดนฆ่าทิ้ง!
พอมาถึงระดับนี้ เยี่ยนจ้าวเกอไม่จำเป็นต้องรอค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งค่อยๆ ลดทอนพลังของพวกเขาอีกต่อไป
ประกายกระบี่ที่สูงส่งลี้ลับปรากฏ เยี่ยนจ้าวเกอสีหน้าผ่อนคลาย เหมือนกับยืนอยู่บนสวรรค์ชั้นเก้า แล้วก้มมองพวกหลี่ซิ่งป้าที่อยู่ในโลกมนุษย์
ประกายกระบี่ที่ม้วนพลิกเหมือนแม่น้ำใหญ่ วินาทีนี้ราวกับยังยิ่งใหญ่กว่าแม่น้ำสีเหลืองเข้ม ตกลงมาจากฟากฟ้า พุ่งใส่หลี่ซิ่งป้ากับอนุเทวะเผ่ากระเรียนตนนั้น
พอถูกประกายกระบี่นั้นสาดใส่ หนึ่งคนหนึ่งปีศาจที่ตกสู่ระดับเซียนลี้ลับสองปราณ วายุเซียนไม่มั่นคง แยกออกจากกันในพริบตา กลายเป็นปราณเซียนที่เกาะเกี่ยวหากแยกจากกันอย่างชัดเจน
ทันทีที่ถูกโจมตีด้วยกระบี่เนรเทศเซียนของเยี่ยนจ้าวเกอ พวกหลี่ซิ่งป้าก็ถูกเนรเทศไปสู่ระดับเซียนจริงแท้ทันที
ลมโรคาหมอกสีดำที่อยู่ในค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งฉวยโอกาสม้วนพัด สะกดหลี่ซิ่งป้ากับอนุเทวะปีศาจเผ่ากระเรียนตนนั้นอย่างสมบูรณ์ ไม่ได้หยุดแม้เพียงพริบตา ถึงขั้นที่ลดพลังต่ออีกขั้น
“ตอนนี้ยังคิดใช้วิธีต่อสู้บาดเจ็บสองฝ่ายอยู่อีกหรือไม่” เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะพลางฟาดฝ่ามือใส่หลี่ซิ่งป้า
หลี่ซิ่งป้ายกฝ่ามือขึ้นต้านอย่างจนปัญญา กลับถูกเยี่ยนจ้าวเกอกดจนเอวงอในชั่วอึดใจ
พลังที่เหมือนไร้สิ้นสุดสะกดจนปราณเซียนทั่วร่างของหลี่ซิ่งป้าจนแทบพังทลาย วิญญาณจิตใจกำลังชะงักค้าง
อีกด้านหนึ่ง เยี่ยนจ้าวเกอกระแทกอีกฝ่ามือลง กดดันปีศาจกระเรียนตนนั้นจนต้องเผยร่างเดิม
“ทั้งสองท่านยังสงสัยคำพูดเมื่อก่อนหน้าของข้าอยู่อีกหรือไม่” เยี่ยนจ้าวเกอยืนตระหง่านบนคลื่นน้ำ สีหน้าผ่อนคลาย
………………..