ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1428 การเปลี่ยนแปลงเหนือความคาดหมาย
หลังโดนเกาทัณฑ์จากหน้าไม้ยิงดาวที่เกิดจากการชักนำพลังของดินแดนพันเกล็ดของเยี่ยนจ้าวเกอ พญามารที่เหมือนกับดวงดาวสีแดงเลือดตนนั้นก็ถูกส่งออกไปจากสถานที่ที่สองฝ่ายสู้กัน
ภายใต้การเปลี่ยนแปลงของมิติเวลา รอมันตั้งหลักได้ใหม่ กลับอยู่ห่างจากดินแดนพันเกล็ดไกลยิ่ง อยู่ในจักรวาลอีกแห่ง
การสะกดมารร้ายจากพลังของดินแดนพันเกล็ด ยามนี้แสดงให้เห็นอย่างหมดจด
แม้จะมีเทพมารระดับมหาชาลตนนั้นใช้พลังสร้างเขตมารผนึกมิติรอบๆ ไว้ ก็ยังถูกหน้าไม้ยิงดาวยิงออกเป็นช่องว่างช่องหนึ่ง ส่งพญามารดาวโลหิตออกมา
ช่องว่างสมานตัวในพริบตา ทำให้จอมมารตนอื่นๆ ไล่ตามไม่ทัน
การเปลี่ยนแปลงนี้จำเป็นต้องรวมพลังของดินแดนพันเกล็ด ทั้งสิ้นเปลืองมหาศาล
ในระยะเวลาอันสั้นยากจะใช้ได้อีกครั้ง
ดังนั้นก่อนหน้านี้เยี่ยนจ้าวเกอจึงรักษาความเยือกเย็นมาโดยตลอด ผนึกพลังไม่ปล่อยออก คอยสังเกตสถานการณ์
ก่อนหน้านี้ฉู่หลีหลีเคยถูกนพยมโลกจับตัว เจี่ยหมิงคงเดิมทีกำลังตามหานาง ดังนั้นเยี่ยนจ้าวเกอจึงคิดในแง่ร้ายที่สุดไว้ก่อน ป้องกันกรณีที่เจี่ยหมิงคงตกไปอยู่ในมือของนพยมโลก
หน้าไม้ยิงดาวเตรียมไว้เพื่อช่วยคนเป็นการเฉพาะ
แต่คิดไม่ถึงว่า จะมีคนกลายเป็นตัวประกันของอีกฝ่ายจริงๆ แค่ไม่ใช่จักรพรรดินีเจี่ยหมิงคง แต่เป็นกษัตริย์เถาหลี่อิง
ถึงจะเกิดความเปลี่ยนแปลง แต่ว่าการตัดสินใจช่วยคนก็ไม่ถูกโยกคลอนแต่อย่างใด
ภายใต้การโจมตีจากหน้าไม้ยิงดาว ไม่เพียงแต่ส่งพญามารดาวโลหิตตนนั้นออกไปในมิติอื่นเท่านั้น นอกจากนี้ผลการสะกดมารร้ายของดินแดนพันเกล็ดยังสร้างความเสียหายแก่จอมมารตนนี้ด้วย
ภายใต้ผลกระทบจากอาการบาดเจ็บ แก่นมารทั่วร่างของพญามารโคจรติดขัด เกิดอาการชาไปทั่วทั้งตัว อย่าว่าแค่จะทำร้ายกษัตริย์เถาที่ถูกจับ ถึงขั้นที่แม้แต่การสะกดเซียนลี้ลับสี่ปราณผู้นี้ยังรู้สึกกินแรง
แสงสีแดงเลือดกระจายออกมาเป็นเส้นสายเหมือนกับเมฆหมอก ไม่อาจรวมตัวได้เนิ่นนาน
ขณะเดียวกัน ในมิติแห่งนี้กลับมีกลิ่นอายของยอดฝีมือระดับเซียนคนอื่นๆ ปรากฏขึ้น
พร้อมกับที่กลิ่นอายเคลื่อนไหว ประกายกระบี่หลายสายก็สว่างขึ้นในความว่างเปล่าที่ดำทะมึน
พญามารดาวโลหิตจิตใจพลันหนักอึ้ง
เยี่ยนจ้าวเกอส่งมันมาที่นี่ ไม่ใช่ไม่มีเหตุผลจริงๆ
หากไม่มีแผนการตามหลัง กษัตริย์เถายังคงตกอยู่ในมือนพยมโลก ไม่อาจเป็นอิสระ การเคลื่อนไหวก่อนหน้านี้แม้จะล่าช้าออกไป แต่ก็ไม่เสียเปล่า
ขณะที่ใช้หน้าไม้ยิงดาวสร้างความเสียหายแก่จอมมาร ก็ได้ส่งมันมายังที่นี่ ป้องกันจอมมารตนอื่นๆ สอดมือ จะได้ช่วยเหลือคนได้สะดวก
หน้าไม้ยิงดาวเชื่อมร่องแยกมิติ จุดหมายที่ส่งมารมาถึงเป็นสถานที่พิเศษ
ทางฝ่ายผู้สืบทอดสายสามพิสุทธิ์ให้คนรอซุ่มอยู่ที่นี่ เพื่อช่วยเหลือตัวประกันเป็นการเฉพาะ
ประกายกระบี่หายไป ปรากฏเงาคนสามสาย หนึ่งหน้าสองหลัง กดดันเข้าหาพญามารดาวโลหิต
บุรุษวัยกลางคนที่นำหน้า สวมมงกุฎยกสูง สวมอาภรณ์โบราณ ใบหน้าเคร่งขรึมจริงจัง เหมือนกับกระบี่เบิกผ่าฟ้า แต่ไม่แสดงความคมกล้าออกมา ราวกับยอดเขาสูงอันเงียบงันซึ่งสูงเทียมฟ้า
ถึงกับเป็นกษัตริย์กระบี่เยว่เจิ้นเป่ย
ด้านหลังเยว่เจิ้นเป่ย ซ้ายขวาติดตามไว้ด้วยคนสองคน คนหนึ่งเป็นคนหนุ่มอาภรณ์ดำ เป็นเนี่ยจิงเสินศิษย์ของเขา อีกคนเป็นสตรีอาภรณ์เขียว คืออวี่เยี่ยผู้สืบทอดกระแสตรงสายเหนือพิสุทธิ์แห่งมรกตท่องฟ้า
พวกเขาเป็นกลุ่มที่คอยรับมือการเปลี่ยนแปลง รอคอยอยู่ที่นี่
ถ้าอีกฝ่ายมีตัวประกันในมือ เยี่ยนจ้าวเกอจะหาโอกาสส่งศัตรูมาที่นี่ ให้พวกเยว่เจิ้นเป่ยลงมือช่วยเหลือ
หากว่าอีกฝ่ายไม่มีตัวประกันในมือ แต่สถานการณ์บนสมรภูมิรบทางด้านดินแดนพันเกล็ดคับขัน พวกเขายังมีโอกาสข้ามมิติครั้งหนึ่ง ถูกเยี่ยนจ้าวเกอใช้หน้าไม้ยิงดาวย้อนกลับ อาศัยพลังของดินแดนพันเกล็ดชักนำไปยังสนามรบด้านนั้นเพื่อทำการช่วยเหลือ
พญามารดาวโลหิตถูกส่งมาที่นี่ พวกเยว่เจิ้นเป่ยที่ตั้งใจรออยู่ที่นี่ย่อมเคลื่อนไหวทันที
หลังพบว่าตัวประกันที่ตกอยู่ในอุ้งมือมารไม่ใช่จักรพรรดินีเจี่ยหมิงคงที่ตามที่คาดไว้ แต่เป็นกษัตริย์เถาหลี่อิง พวกเยว่เจิ้นเป่ยก็รู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง
โดยเฉพาะอวี่เยว่ สำหรับนางแล้ว กษัตริย์เถาไม่ใช่เป็นแค่อาจารย์ของท่านยายของนางเท่านั้น เพราะนางเคยได้รับการชี้แนะจากกษัตริย์เถาจนเติบใหญ่ เป็นผู้อาวุโสที่มีความผูกพันล้ำลึก
สตรีอาภรณ์เขียวที่มักเหม่อลอย ขณะนี้ดวงตาคมกริบดุจกระบี่ มีสมาธิอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
กษัตริย์กระบี่เยว่เจิ้นเป่ยมองกษัตริย์เถาหลี่อิง หลังจากความประหลาดใจแรกสุด สายตาก็สงบนิ่งลงอย่างรวดเร็ว เยือกเย็นและแน่วแน่
เขาพุ่งเข้าหาดวงดาวสีแดงเลือดนั้นโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
“เยว่! เจิ้น! เป่ย!” ตรงกันข้าม หลังจากกษัตริย์เถาเห็นผู้มา สีหน้าพลันเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ “เจ้าไป! ข้าไม่ต้องการให้เจ้าช่วยเหลือ!”
เยว่เจิ้นเป่ยสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง ฟันกระบี่หนึ่งลง “หลังจากรับมือนพยมโลกในวันนี้ ค่อยมาชำระบุญคุณความแค้นระหว่างพวกเรา”
ประกายกระบี่กระจัดกระจาย พาดขวางหุบเปิด กระแทกแสงสีเลือดหลายชั้น
พญามารดาวโลหิตที่ได้รับบาดเจ็บเพราะพลังของดินแดนพันเกล็ด ไม่อาจฟื้นฟูความน่าอัศจรรย์ของระดับสุญญตาห้าปราณมุ่งสู่ต้นกำเนิดได้
เยว่เจิ้นเป่ยที่เลื่อนสู่ขั้นสูงสุดของระดับเซียนลี้ลับสาดประกายกระบี่ ทำให้พญามารที่ร่างกายมีอาการชา โคจรแก่นมารไม่สะดวกรู้สึกยากต้านทาน ถูกกดดันให้ถอยหลังทีละก้าว
“ลูกหลานของเยี่ยนซิงถางลงมือ ข้าก็ไม่มีหน้าไปพบชิงเหลียนแล้ว” กษัตริย์เถากลับพลันตวาดขึ้น “เยว่เจิ้นเป่ย ถ้าหากตอนนี้ต้องให้เจ้ามาช่วยอีก เช่นนั้นข้าก็ไม่มีหน้าไปพบแม้แต่ชิงซีในปรภพแล้ว!”
นางดวงตาสองข้างเรืองแสงสีเขียวระยิบระยับ บนผิวพลันมีแสงสีเขียวลอยขึ้น
ในสถานการณ์ที่ยังคงถูกพญามารดาวโลหิตสะกดไว้ กษัตริย์เถาฝืนโคจรเจตจำนงกระบี่ของกระบี่ลงทัณฑ์เซียนทั่วร่าง แสดงความสามารถของมันถึงขีดสุด
แสงสีเลือดหลายสายที่พันธนาการร่างนางเหมือนกับโซ่เริ่มพากันหักออก
เพียงแต่ว่าหลังจากแสงสีเขียวกะพริบแล้ว บนใบหน้าของกษัตริย์เถาก็ซีดขาว เห็นได้ชัดว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บเช่นกัน
แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น นางก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดแม้แต่น้อย ยังคงฝืนกระตุ้น ต้องการหลุดจากการคุมขังก่อนที่เยว่เจิ้นเป่ยจะลงมือ
“ท่านยายบูรพาจารย์!” อวี่เยี่ยอุทาน ไม่สนใจอย่างอื่น ชักกระบี่ออกจากฝัก
พร้อมกับการชักกระบี่ของนาง ประกายแสงไร้สิ้นสุดก็สาดออกมาจากคมกระบี่ ตอนนี้นางที่เดิมทีคิดซ่อนคมหล่อเลี้ยงกระบี่ไม่อาจเก็บพลัง ปลดกระบี่เปิดคมทันที
นางในระดับประมุขมีพลังฝึกปรือจำกัดจริงๆ แม้ว่าพญามารดาวโลหิตจะได้รับบาดเจ็บก็ยากจะทำอะไรได้
ถึงนางจะเชื่อใจเยว่เจิ้นเป่ยกับเนี่ยจิงเสินศิษย์อาจารย์ แต่กษัตริย์เถากลับไม่ต้องการ
ถ้าหากเปลี่ยนเป็นนางที่เป็นศิษย์สายเหนือพิสุทธิ์ลงมือช่วยเหลือ กษัตริย์เถาย่อมไม่ถึงกับปฏิเสธ
อวี่เยี่ยที่ไม่สะกดตัวเองอีกต่อไป ปราณกระบี่พวยพุ่ง กู่ร้องดังทั่วจักรวาล เริ่มฝ่าภัยพิบัติมนุษย์เซียน ผลักเปิดประตูเซียนบานนั้นโดยตรง
เยว่เจิ้นเป่ยกับเนี่ยจิงเสินขมวดคิ้วมองกษัตริย์เถาศิษย์อาจารย์สองคนพร้อมส่ายหน้า แต่ไม่ได้นิ่งดูดาย ถือกระบี่เคลื่อนไปด้านหน้าต่อ
พญามารดาวโลหิตตนนั้นห่วงหน้าพะวงหลัง ระเบิดเสียงหัวเราะดุร้าย “ต้องการให้ข้าตาย?”
ในเสียงหัวเราะอันดุร้ายเหี้ยมโหด มีเสียงที่ล่องลอยดังออกมา
“ใต้เท้ามารจิต โปรดแสดงอภินิหาร!”
แสงสีแดงเลือดทั่วร่างของจอมารตนนี้เปลี่ยนเป็นห้าแสงสิบสีอย่างรวดเร็ว
มารจิตกับมารเงาถูกเทวกษัตริย์ผู้สืบทอดกระแสตรงสามพิสุทธิ์สำนักเต๋าพัวพัน ไม่อาจมาได้โดยตรง
แต่ว่ามันมีอานุภาพประหลาดไม่อาจหยั่งคาด ภายใต้ผลกระทบจากการท่องคาถา พญามารดาวโลหิตได้รับประโยชน์ หลุดออกจากสภาพที่ร่างเกิดอาการชา
อาการบาดเจ็บที่หน้าไม้ยิงดาวสร้างขึ้นไม่ได้หายดี ขณะนี้จอมมารตนนี้ยังคงอ่อนแอถึงขีดสุด ทั้งยังไม่ได้ฟื้นฟูความน่าอัศจรรย์ของระดับสุญญตา
ทว่ามันเหมือนคลุ้มคลั่ง ทั่วร่างเป็นหมอกแสงห้าสี หดตัวเข้าหาตรงกลางด้วยความเร็วสูง!