ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1431 พันเกล็ดโดดข้ามประตูมังกร!
พิธีผสมฟ้าขับไล่มารกำลังทำงานด้วยพลังทั้งหมด ช่วยเฉินเสวียนจงกับฉู่หลีหลีสะกดสำนึกมาร
กลุ่มแสงที่มีขนาดเท่ากันและจุดศูนย์กลางเหมือนกันแปดสิบเอ็ดกลุ่ม เคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงในทิศทางและเส้นทางโคจรที่แตกต่าง
ขณะที่หมุนวน หมอกแสงหลายสายก็คลุมลงบนร่างของเฉินเสวียนจงกับฉู่หลีหลี แสดงผลที่สำคัญ
ทว่าเหล่าปีศาจฉวยโอกาสตอนค่ายกลเทพไท่อี้ถล่มทลายของพวกเยี่ยนตี๋ถูกมหาเทวะเก้าเศียรสะกด กำลังตั้งหลักใหม่ พุ่งผ่านแนวป้องกันรอบนอกของดินแดนพันเกล็ด มาถึงตรงหน้าพิธีผสมฟ้าขับไล่มารด้วยความเร็วสูง
พวกเขากระตุ้นพลังปีศาจของใครของมัน แล้วปล่อยใส่พิธีผสมฟ้าขับไล่มาร
เหล่าปีศาจไม่สนใจว่าหากทำลายพิธีผสมฟ้าขับไล่มารไป จะมอบโอกาสให้แก่มารร้ายนพยมโลก เป็นเพราะก่อนหน้านั้นพวกเขาจะกำจัดเฉินเสวียจงกับฉู่หลีหลีสองศิษย์อาจารย์ไปพร้อมกับพิธีกรรมประหลาดนี้
เยี่ยนจ้าวเกอมองอีกฝ่าย ในมือเพิ่มม้วนหนังสือม้วนหนึ่ง ความคิดทำงาน ลำแสงหลายสายเหยียดยื่นออกไปรอบๆ กางออกจนกว้างไร้ขอบเขต
ความรู้สึกหนักอึ้งยิ่งใหญ่บังเกิด แสงสว่างผนึกเชื่อมเป็นตราคาถา ฉายร่างที่พร่าเลือนร่างหนึ่งบนศีรษะของเยี่ยนจ้าวเกอ
เงาร่างนั้นสูงใหญ่สุดขีด เหมือนกับรองรับท้องฟ้า ยิ่งใหญ่ไร้ขอบเขต ควบคุมสัจธรรมการกำเนิดของสรรพสิ่ง และวัฏจักรหยินหยาง
วินาทีต่อมา เสาแสงที่หยาบใหญ่เก้าต้นก็ผุดจากพื้นดินเหมือนขื่อไม้
กลุ่มแสงไม่สว่างไม่มืดที่ตอนแรกดูสว่างไสว แต่ความจริงมืดทะมึนเจ็ดดวงจมลงด้านล่าง
ค่ายกลหมุนวน พลังที่หนักอึ้งสุดเปรียบปานกับพลังชีวิตที่โชติช่วงเหลือประมาณปรากฏขึ้นพร้อมกัน ลวดลายค่ายกลหลายสายเชื่อมต่อ ก่อนจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
ค่ายกลเก้างามเจ็ดวิเศษคุมหยินหยางถูกตั้งขึ้นด้วยการช่วยเหลือจากลายมือแห่งแผ่นดิน เหล่าปีศาจรู้สึกว่าร่างพลันเปลี่ยนเป็นหนักอึ้ง
ขณะที่เคลื่อนไหวราวกับได้รับแรงกดดันไร้สิ้นสุด ทำให้ความเร็วในการเข้าใกล้พิธีผสมฟ้าขับไล่มารของพวกเขาเชื่องช้าลงอย่างฉับพลัน
พอไดัรับผลกระทบจากค่ายกล พวกเขาถึงขั้นรู้สึกได้ว่าการโคจรพลังปีศาจของตัวเองเปลี่ยนเป็นติดขัด
‘ค่ายกลเก้างามเจ็ดวิเศษคุมหยินหยางของเจ้าแม่แห่งแผ่นดินหรือ’ กวางขาวงงงันเล็กน้อย ครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วกลิ้งบนพื้นตลบหนึ่ง ถึงกับคืนร่างเดิม
กวางด่างสีขาวหิมะตัวหนึ่งยกกีบเท้าทั้งสี่วิ่งอยู่ในค่ายกล ยิ่งมายิ่งเร็ว แทบกลายเป็นการควบตะบึง
เยี่ยนจ้าวเกอเพ่งตามองไป เห็นที่ใต้เท้าของกวางขาวตัวนั้นปรากฏแสงสว่างสีเหลืองเข้ม ขณะที่มันควบเท้าก็เหลือรอยเท้าไว้หลายรอย
เทพโซ่วซิงเคยรู้จักกับมารดาแห่งแผ่นดิน กวางขาวตัวนั้นได้พบนางหลายครั้ง มันคุ้นเคยต่อค่ายกลเก้างามเจ็ดวิเศษคุมหยินหยางเป็นอย่างยิ่ง
ขณะเดียวกันวิชาที่มันฝึกปรือก็แตกฉานในวิถีการเปลี่ยนแปลงของดินโบ่วและดินคุน ในตอนนี้พอออกตะบึง พลันทำให้พลังสะกดของค่ายกลที่ส่งผลต่อพวกเขาอ่อนแอลง จอมปีศาจตนอื่นๆ เริ่มฟื้นฟูพลังกลับมา
แต่ว่าพอถูกขวางไว้ครู่หนึ่ง พวกเยี่ยนตี๋กับเกาชิงเสวียนก็ไล่ตามมาถึง ขวางเผ่าปีศาจที่รุกคืบเอาไว้
“ไป!” ปีศาจกระต่ายหยก ราชามังกรหวนเฉินเหล่าจอมปีศาจเห็นดังนั้นก็ตวาดขึ้นพร้อมกัน กระตุ้นพลังปีศาจของตัวเอง โจมตีใส่พิธีผสมฟ้าขับไล่มารอย่างพร้อมเพรียง
ชั่วขณะนั้นในความว่างเปล่าเต็มไปด้วยแสงสี ทว่าล้วนเป็นกลิ่นอายของการทำลายล้าง
เยี่ยนจ้าวเกอขมวดคิ้ว สีหน้าฉายแววเคร่งขรึม
เขายื่นนิ้วออกมา พิธีผสมฟ้าขับไล่มารพลันปรากฏความเปลี่ยนแปลง
กลุ่มแสงแปดสิบเอ็ดกลุ่มที่โคจรอย่างต่อเนื่องเหมือนกับดวงดาวโคจรหยุดนิ่งลง พิธีกรรมไม่ได้มีลักษณะเป็นดวงแสงที่โปร่งใสอีกต่อไป แต่ว่าเปลี่ยนเป็นลูกกลมโลหะที่แข็งแกร่งใหม่
ลูกกลมโลหะเป็นสีดำสนิทหากเปล่งประกาย พื้นผิวเรียบลื่นเป็นเนื้อเดียวกัน ดูหนักอึ้ง หยุดอยู่กลางอากาศ
การโจมตีระลอกแรกที่เผ่าปีศาจปล่อยออกมา พอกระทบถูกลูกกลมโลหะพลันทิ้งร่องลึกหรือหลุมบ่อหลายสายไว้บนผิวอันเรียบรื่นของลูกกลมโลหะ
ทว่าถึงแม้ลูกกลมโลหะจะถูกกระแทกถอยไปด้านหลัง ทั้งเต็มไปด้วยร่องรอย แต่ว่าไม่ได้พังทลายโดยสิ้นเชิง
การโจมตีของเหล่าจอมปีศาจแม้จะเหี้ยมหาญ ทิ้งร่องรอยไว้หลายสาย แต่ไม่อาจเจาะทะลวงลูกกลมเหล็ก และทำอันตรานส่วนใจกลางของลูกกลมเหล็กได้
เฉินเสวียนจงกับฉู่หลีหลีที่อยู่ด้านในปลอดภัยไร้บาดแผล ไม่ได้รับอันตรายใดๆ
พิธีผสมฟ้าขับไล่มารนี้เป็นเฟิงอวิ๋นเซิงซึ่งอยู่ในระดับเซียนกำเนิดแล้ว ได้รับคำชี้แนะจากพวกเยี่ยนจ้าวเกอและเฉินเวียนจงเซ่นหลอมขึ้นมาโดยใช้เวลาหลายปี ใช้ของวิเศษล้ำค่านับไม่ถ้วน ในขณะที่ซับซ้อนก็แข็งแกร่งถึงขีดสุด
ความพยายามก่อนหน้าในที่สุดก็ได้รับการตอบแทน ต่อให้เผชิญการโจมตีจากอนุเทวะเผ่าปีศาจเช่นพวกปีศาจกวางขาว พิธีกรรมนี้ยังคงไม่ถูกทำลายโดยสมบูรณ์
เพียงแต่นี่ถึงอย่างไรก็เป็นของวิเศษที่เอาไว้สู้กับคนอื่นๆ โดยเฉพาะ ถึงจะเปลี่ยนเป็นการป้องกันในลักษณะของลูกกลมโลหะก็ไม่อาจปล่อยให้ศัตรูจู่โจมได้ หากรับการโจมตีอีกสองสามครั้งย่อมยากจะทนไหวแล้ว
สิ่งที่อันตรายยิ่งกว่าก็คือ พิธีผสมฟ้าขับไล่มารที่เพื่อรองรับป้องกันการโจมตีจึงเปลี่ยนเป็นลักษณะของลูกกลมโลหะ กลับสูญเสียความสามารถก่อนหน้าไป
ด้านในลูกกลมโลหะ ร่างของเฉินเสวียนจงกับฉู่หลีหลีพลันสั่นไหวอย่างรุนแรง
ดินแดนพันเกล็ดถูกทำลาย พิธีผสมฟ้าขับไล่มารหยุดนิ่ง สำนึกมารที่เดิมทีกำจัดไปได้แล้วเก้าในสิบส่วน ยามนี้เริ่มโต้ตอบอย่างบ้าคลั่ง กลับมาในร่างของพวกเขาอีกครั้ง!
เฉินเสวียนจงสีหน้าเคร่งขรึม สงบจิตใจ หมายสะกดการโต้ตอบของมารน้ำกุ่ย
ทว่าทันใดนั้น เมฆหมอกหลากสีก็ห้อมล้อมเขากับฉู่หลีหลีอีกครั้ง
มารจิตวางแผนร้าย เฉินเสวียนจงพลันได้รับผลกระทบ
มารน้ำกุ่ยอาศัยสภาวะยึดพื้นที่ที่เสียไปคืนมา
เร็วจนอยู่เหนือจินตนาการ
พวกเยี่ยนจ้าวเกอกับเฉินเสวียนจงถอนทำลายสำนึกมาร อาศัยโอกาสที่มารน้ำกุ่ยจะคืนชีพกลับมามีชีวิต สองฝ่ายช่วงชิงโอกาสเพียงน้อยนิด ใครแข็งแกร่งผู้นั้นชนะ
ฝ่ายไหนยิ่งใกล้ความสำเร็จ อีกฝ่ายก็ยิ่งใกล้ความล้มเหลว
ทว่าถ้าหากผลแพ้ชนะเกิดการกลับตาลปัตร เช่นนั้นผู้แพ้ในตอนแรกจะอยู่ใกล้ความสำเร็จมากที่สุดในชั่วพริบตา!
เฉินเสวียนจงบนร่างมีน้ำแข็งบางสีดำชั้นหนึ่งโผล่ขึ้น กะพริบแสงสีฟ้า
หว่างคิ้วของเขาแยกออกใหม่ จิตมารยิ่งใหญ่ปรากฏขึ้นจากภายใน แข็งแกร่งอย่างไม่เคยมีมาก่อน เหมือนกับอีกแค่ก้าวเดียว มารน้ำกุ่ยก็จะจุติลงมา!
พวกเยี่ยนจ้าวเกอที่อยู่ด้านนอกลูกกลมโลหะ ตอนนี้เจอการคุมคาราวกับเขาไท่ซานกดทับศีรษะเช่นกัน
ส่วนพวกเยี่ยนตี๋ไล่ทันพวกปีศาจอีกครั้ง หยุดไม่ให้อีกฝ่ายทำลายพิธีผสมฟ้าขับไล่มารได้อีกครา
ปีศาจกวางขาวหลบการโจมตีของพวกเยี่ยนตี๋ ยากจะสร้างผลกระทบให้ค่ายกลเก้างามเจ็ดวิเศษคุมหยินหยางมากกว่าเดิม พลังของค่ายกลพลันสำแดงออกมาใหม่ ทำให้เหล่าปีศาจเคลื่อนไหวลำบาก
ขณะเดียวกัน พญามารสุขสันต์เหล่ามารร้ายก็อาศัยช่องว่างที่เผ่าปีศาจเปิดออก หมายข้ามผ่านดินแดนพันเกล็ด เข่นฆ่าเข้ามายังพิธีผสมฟ้าขับไล่มาร
เห็นค่ายกลเก้างามเจ็ดวิเศษคุมหยินหยางขวางทาง พญามารสุขสันต์ที่เชี่ยวชาญค่ายกลนำหน้า เปิดทางให้แก่เหล่ามาร
ถึงแม้ว่าจุดหมายจะไม่เหมือนกัน แต่ตอนนี้พวกมารจากนพยมโลกและพวกปีศาจจากทะเลภูเขาพุ่งเข้าใส่พวกเยี่ยนจ้าวเกอพร้อมกัน
ปราณมารควันปีศาจบดบังท้องฟ้าและดวงตะวันชั่วขณะ สภาวะคุกคามคน เหมือนกับกระแสคลื่นที่ไม่อาจย้อนทวน
ทว่าทันใดนั้นเอง เยี่ยนจ้าวเกอสองตาพลันสาดประกาย
“ขึ้น!” เขาท่องคาถา ลำแสงที่เคลื่อนไหวบนดินแดนพันเกล็ดหลายสายนั้นพลันระเบิดออกมา!
ลำแสงนับพันนับหมื่นที่เหมือนกับปลากระโดดออกจากน้ำ จากนั้นก็หล่นลงไปด้านล่างกลับไปกลับมา เวลานี้พวยพุ่งออกมาหมดสิ้น เพียงกระโดด แต่ไม่หล่นลง
ลำแสงหลายสายพุ่งสู่ฟากฟ้า เหมือนกับมังกรแสงมากมายบินออกไปในอากาศทั่วสี่ทิศแปดทาง
พันเกล็ดโดดข้ามประตูมังกร!
ปลามีเกล็ดนับหมื่นนับพันกลายเป็นมังกร บินอยู่ในมิติไร้สิ้นสุด ทะยานออกไปไกล ไม่กลับมาอีก
ดินแดนพันเกล็ดทั้งหมดหายไปเช่นนี้ แม้แต่เขตมารที่ครอบคลุมมิติแห่งนี้ก่อนหน้าต่างถูกเจาะเป็นพันช่องร้อยรู
เขตมารที่ในตอนแรกถูกมหาเทวะเก้าเศียรแหวกออก และโดนฉีกทึ้งโดยสมบูรณ์ มลายหายราวเมฆหมอก
พวกพญามารสุขสันต์ที่อยู่ด้านหน้าสุดรับมือไม่ทัน อยู่ใกล้กับฝูงมังกรที่บินมา!
ถูกมังกรแสงทะลวงร่าง…
ถูกมังกรแสงฉีกแขนขา…
ถูกมังกรแสงขย้ำศีรษะ!
เหล่ามารเดิมทีคลุ้มคลั่ง ในตอนนี้กลับถูกฝูงมังกรทะยานกลืนกินจนแตกกระเจิง!