ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1487 ฟ้าดินเพิ่งเปิด สรรพวัตถุเริ่มต้น!
เยว่เจิ้นเป่ยปรากฏตัว จางปู้ซวีสีหน้าเคร่งเครียด
กระนั้นตอนที่เขาเห็นว่ามีแค่เย่วเจิ้นเป่ยขวางทาง ในใจก็เกิดความหวังใหม่อีกครั้ง
จางปู้ซวีสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง อาศัยกระบี่โจมตีอีกหน
“เยว่เจิ้นเป่ย เจ้าบาดเจ็บเหมือนกับ จะขัดขวางข้าอย่างไร”
เยว่เจิ้นเป่ยเอ่ยอย่างสงบนิ่ง “วันนี้พวกเราได้รวมสี่ปราณเป็นวายุเหมือนกัน”
ขณะที่พูด ประกายกระบี่เปิดฟ้าบางครั้งก็ยิ่งใหญ่ บางครั้งมัวซัว บางครั้งเดี๋ยวกระจายเดี๋ยวรวมตัว ทำลายประกายกระบี่แห่งเหนือพิสุทธิ์หลายสายของจางปู้ซวีจนหายไป
จางปู้ซวีสีหน้าแปรเปลี่ยน
ยี่สิบกว่าปีก่อนหน้านี้ ในตอนที่ตำหนักโอสถเพิ่งโผล่ขึ้นมา เขากับเยว่เจิ้นเป่ยเคยสู้กันรอบหนึ่ง ถึงจะเป็นเซียนลี้ลับเหมือนกัน แต่ตอนนั้นเขารวมสี่ปราณเป็นวายุ ส่วนเยว่เจิ้นเป่ยรวมสามปราณเป็นวายุ แต่สุดท้ายแล้วเขากลับทำอะไรเยว่เจิ้นเป่ยไม่ได้โดยสิ้นเชิง
ปัจจุบันเป็นเยว่เจิ้นเป่ยได้รับบาดเจ็บเพราะการกลืนกินกลับจากการพังทลายของค่ายกลลงทัณฑ์เซียนเหมือนเนี่ยจิงเสินกับอวี่เยี่ย คนทั้งสองเจอหน้าต่อสู้กันอีกครั้ง จางปู้ซวีกลับยังคงทำอะไรเยว่เจิ้นเป่ยไม่ได้!
ถึงจะไม่ได้ประดิษฐ์สิ่งใหม่ เปิดเส้นทางใหม่เหมือนกับเนี่ยจิงเสิน แต่ว่าในระดับของกระบี่หยกเบิกนภา เยว่เจิ้นเป่ยได้บรรลุถึงระดับที่สูงส่งสุดขีดแล้ว
ในระดับหนึ่ง เขาเป็นผู้สืบทอดที่ดั้งเดิมที่สุดของเยี่ยนซิงถาง รับสืบทอดมรดกของเยี่ยนซิงถาง พัฒนากระบี่หยกเบิกนภาไปถึงระดับที่สูงกว่าเดิมอย่างต่อเนื่อง
วิชากระบี่ของเยว่เจิ้นเป่ยบริสุทธิ์ถึงขีดสุด ท่วงทำนองไม่รีบไม่ร้อน ถึงว่าส่วนใหญ่แล้วจะตั้งรับอย่างมั่นคง ทว่าก็เหมือนกับคลื่นน้ำใต้ธารน้ำแข็ง เกรี้ยวกราดซ่อนเร้น
ตอนนี้เขาตั้งรับไม่จู่โจม ไม่ใช่เพราะถูกจางปู้ซวีสะกดจนเสียเปรียบ แต่ว่าต้องการคุ้มครองเนี่ยจิงเสินกับอวี่เยี่ยให้ออกไปก่อน
จางปู้ซวีมีความรู้สึกว่า เยว่เจิ้นเป่ยซึ่งตอนนี้ดูรอบคอบรัดกุม รักษาการป้องกัน พร้อมจะปะทุอย่างฉับพลัน พลิกจากป้องกันเป็นจู่โจมได้ตลอดเวลา
ขณะมองเยว่เจิ้นเป่ย แล้วมองเนี่ยจิงเสินกับอวี่เยี่ยที่ค่อยๆ ออกห่างไป จางปู้ซวีมีความรู้สึกสายไปเสียแล้วขึ้นในใจ ทว่าเทียบกับความรู้สึกในด้านนี้ สิ่งที่ทำให้เขาท้อแท้ยิ่งกว่าก็คือการที่โอกาสอยู่ตรงหน้า แต่มันกลับกำลังจะหลุดออกไปจากมือของตน
เทียบกับการไม่เคยครอบครองมาก่อน การได้มาแล้วเสียไปซ้ำแล้วซ้ำเล่าจะต้องยิ่งทำให้คนสิ้นหวังกว่าเดิมอย่างไม่ต้องสงสัย
วรยุทธ์สะท้านโลกอย่างคัมภีร์โกลาหลสูญย่อมมีความหมายไม่ธรรมดา การสูญเสียติดต่อกัน แม้จะเป็นจางปู้ซวีที่ผ่านลมฝนมาจนชาชิน ขณะนี้ยังรู้สึกปวดร้าว
ทว่าในตอนนั้นเอง ชายฝั่งยมโลกพลันเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง
ตอนนี้กลิ่นอายของจอมยุทธ์หลายสายปรากฏขึ้น พอผสมกับกลิ่นอายของนพยมโลกมากมายก็ยิ่งทำให้คนตื่นตระหนก
เยว่เจิ้นเป่ยกับจางปู้ซวีสีหน้าเปลี่ยนแปลงพร้อมกัน
จากนั้นก็มีลำแสงหลายสายสว่างขึ้นจากในชายฝั่งยมโลก
นั่นเป็นจอมยุทธ์จากโถงเซียนจำนวนมาก มีทั้งเซียนลี้ลับและเซียนจริงแท้
เยว่เจิ้นเป่ยเห็นดังนั้นก็ขมวดคิ้ว ก่อนหน้านี้เขาเจอตราอาคมชิ้นหนึ่งที่เนี่ยจิงเสินได้ทิ้งเอาไว้ พบว่าตราอาคมสูญเสียความสามารถรักษาความลับ ไม่ว่าใครมาล้วนไขความลับด้านใน ทราบข้อมูลและเบาะแสที่ซ่อนไว้ด้านในได้
ต่อจากนั้นระหว่างที่ตามหาก็พบตราอาคมที่มีสถานการณ์คล้ายๆ กันหลายชิ้น จึงรีบเก็บไว้ ป้องกันไม่ให้ถูกศัตรูฉวยโอกาส
จางปู้ซวีมาถึงก่อนเขาก้าวหนึ่ง เขาจึงทำอะไรไม่ได้ ทว่าตามเหตุผลแล้วผู้ที่มาภายหลังสมควรตามหาที่นี่เจอไม่ง่ายขนาดนั้นถึงจะถูก
‘หรือว่าเส้นทางนอกรีตเหล่านี้เดิมทีจะมาหาจางปู้ซวี’ เยว่เจิ้นเป่ยความคิดแวบขึ้นในใจ แต่ว่าเคลื่อนไหวไม่ลังเลแม้แต่น้อย ประกายกระบี่ที่ตอนแรกสงวนไว้ส่วนหนึ่ง ยามนี้ปล่อยออกมาด้านนอกอย่างฉับพลัน!
ประกายกระบี่หลายสายเปิดออก ไม่เพียงโจมตีใส่จางปู้ซวี ยังขัดขวางยอดฝีมือเส้นทางนอกรีตจำนวนมากด้วย
ลางสังหรณ์ก่อนหน้านี้ของจางปู้ซวีกลายเป็นความจริง วรยุทธ์ของจอมยุทธ์มรรคากระบี่ส่วนใหญ่มีการจู่โจมร้ายกาจ ในตอนที่โจมตีจึงเป็นตอนที่พวกเขาแข็งแกร่งที่สุด
ขณะนี้เยว่เจิ้นเป่ยใช้หนึ่งกระบี่หนึ่งโลก ประกายกระบี่เปิดฟ้า ม้วนพัดไปทั่วจักรวาล ประกายกระบี่กระจัดกระจาย กาลเวลาบนชายฝั่งยมโลกบริเวณนี้คล้ายย้อนทวน กลับสู่ช่วงเปิดผ่าฟ้าดิน
ไม่ว่าจะเป็นประกายกระบี่ของจางปู้ซวี หรือการโจมตีจากยอดฝีมือของโถงเซียน พอเผชิญกระบี่ของเยว่เจิ้นเป่ยล้วนเหมือนเปลี่ยนเป็นไม่คุ้นเคย
ชั่วขณะที่รางเลือน พวกเขาเหมือนกลับไปสู่ช่วงที่ตนเริ่มฝึกวรยุทธ์ ทุกอย่างเริ่มต้นใหม่
ความเข้าใจที่มีต่อหลักการฟ้าดินและวรยุทธ์ของตัวเอง อย่าว่าแต่ไต่สู่จุดยอด อยู่ในระดับสุงสุด ยังไม่อาจนับได้ว่าเชี่ยวชาญ ราวกับเพิ่งเริ่มต้นใหม่
‘ฟ้าดินเพิ่งเปิด สรรพวัตถุเริ่มต้น!’
ประกายตาของจางปู้ซวีเกิดการติดขัดในชั่วพริบตา
เขาเคยเห็นวิชากระบี่หยกเบิกนภา นั่นเป็นกระบี่ที่เยี่ยนซิงถางใช้เอาชนะเกาชิงสวียน และสู้เสมอจนทำให้ตี๋ชิงเหลียนนับถือในตอนใช้กระบี่สะกดมรกตท่องฟ้า
ก่อนหน้านี้นอกจากเกาชิงเสวียนกับตี๋ชิงเหลียนแล้ว คนอื่นในมรกตท่องฟ้าซึ่งรวมถึงเขาจางปู้ซวี ถึงขั้นที่เคยรับการสั่งสอนจากท่วงทำนองของวิชากระบี่ระดับสุดยอดนี้ด้วยตัวเอง…
วันนี้ในที่สุดเขาก็สามารถเผชิญกับกระบี่นี้ได้อย่างแท้จริง แต่กลับเหมือนฝันร้ายมาเยือน
คมกระบี่ของเยว่เจิ้นเป่ยกับของเขาหายไปด้วยกัน เหลือแค่แสงลำหนึ่งในชายฝั่งยมโลก ล่องลอยไปมา งดงามไร้สิ้นสุด ทำให้พวกจางปู้ซวีได้แต่ตั้งรับ
ประกายแสงนั้นเหมือนกับลำแสงแรกของการเปิดผ่าฟ้าดิน ไม่มีสิ่งใดต้านทานได้
เซียนจริงแท้เส้นทางนอกรีตหลบหลีก ไม่กล้าข้ามเส้นแบ่งเขตมาสักก้าว หากพวกเขาเข้าใกล้เพียงเล็กน้อยก็จะถูกประกายกระบี่ฟันสังหาร บริเวณที่สภาวะกระบี่ของเยว่เจิ้นเป่ยครอบคลุมเป็นดินแดนแห่งความตายสำหรับคนเหล่านี้
แม้จะเป็นเซียนลี้ลับเส้นทางนอกรีตก็มีอันตรายรอบด้าน
แสงสว่างบางครั้งก็ปรากฏร่องรอยที่ไม่มั่นคง นั่นเป็นเพราะว่าเยว่เจิ้นเป่ยได้รับบาดเจ็บ
พวกจางปู้ซวีกัดฟันอดทน ฉวยโอกาสนี้โต้ตอบ กระนั้นถึงจะเป็นเช่นนี้ พวกเขาก้าวเดินอย่างยากลำบาก
ทว่าบนใบหน้าของจอมยุทธ์เส้นทางนอกรีตก็ปรากฏความยินดีขึ้นอย่างรวดเร็ว
ในความว่างเปล่าพลันมีเสียงที่ยิ่งใหญ่ดังขึ้น!
จ้าวสวรรค์เซียนกำเนิดที่เป็นผู้นำของโถงเซียนในครั้งนี้ได้มาถึงแล้ว
เสียงมหามรรคาดังขึ้น แม้แต่เนี่ยจิงเสินที่หมายพาอวี่เยี่ยหนีไปก็ยังร่างชะงักวูบหนึ่ง
ถึงเขาจะค่อยๆ เข้าใจความลับของการไร้ขอบเขต ทว่าถึงอย่างไรก็สู้การฝึกฝนคัมภีร์นภาไร้ขอบเขตของเยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้
พรสวรรค์ล้ำเลิศ พลังแข็งแกร่งสุดขีด จะอย่างไรยังอยู่ในระดับเซียนจริงแท้ ยามเผชิญกับเซียนกำเนิดสุญญตา หากสู้เสียงมหามรรคาไม่ได้ก็จะพบการสะกด
เสียงสายฟ้าครืนคราน ผ่าลงมาจากฟ้า ผนึกตัวกลายเป็นเมฆสายฟ้าไร้ขอบเขต ครอบคลุมชายฝั่งยมโลกบริเวณนี้
ทว่าเซียนกำเนิดเส้นทางนอกรีตผู้นี้ไม่ได้ลงมือในทันที คล้ายกับกำลังพิจารณาเยว่เจิ้นเป่ยกับจางปู้ซวี
จางปู้ซวีเงียบงันเล็กน้อย พูดขึ้นแทบทีละคำ “ข้าคนเดียว พวกเขาสามคน”
“จางชิงเฉา!” เยว่เจิ้นเป่ยตวาดขึ้น
เสียงสายฟ้าชะงักเล็กน้อยแล้วก็ดังขึ้นทันที คำรามก้อง กระแทกใส่อาณาเขตกระบี่ที่เกิดจากประกายกระบี่ของเยว่เจิ้นเป่ย
จางปู้ซวีฉวยโอกาสโต้ตกลับ โจมตีกระหนาบในนอกพร้อมสายฟ้าเขียว
แม้นประกายกระบี่ของเยว่เจิ้นเป่ยจะไม่สลาย แต่ว่าอาณาเขตกระบี่ที่ครอบคลุมจักรวาลก็ถูกฉีก
เซียนลี้ลับกับเซียนจริงแท้เส้นทางนอกรีตกลับไม่ได้รุมโจมตีเยว่เจิ้นเป่ยต่อ แต่ว่าพุ่งเข้าหาพวกเนี่ยจิงเสินกับอวี่เยี่ยที่สถานการณ์เลวร้ายกว่าเดิม!
ภายใต้เสียงมหามรรคาที่ดังขึ้น เนี่ยจิงเสินได้รับการสะกด ถึงจะไม่ได้ติดอยู่ในสภาพไร้กฎเกณฑ์ไร้สำนึก จิตใจว่างเปล่าขาวโพลน ทว่าร่างก็หยุดชะงัก การเคลื่อนไหวของร่างกายและความคิดจิตวิญญาณต่างเชื่องช้าสุดขีด
ในห้วงคับขัน อวี่เยี่ยใช้แขนโอบร่างของเนี่ยจิงเสิน พุ่งเข้าไปในหมอกสีดำที่น่ากลัวนั้น
เข้าไปในส่วนลึกของนพยมโลกที่น่ากลัวไม่เป็นมงคลนั้น!