ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1594 ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนสู้ค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง!
- Home
- ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี
- บทที่ 1594 ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนสู้ค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง!
เสียงมนตราอันยิ่งใหญ่ดังขึ้น แสงพุทธสาดส่องจักรวาล บัวเขียวมากมายมาถึงในธารสวรรค์
เหล่ายอดฝีมือศาสนาพุทธเช่นทีปังกรพุทธะ มหาสถามปราบต์โพธิสัตว์ บุญกุศลพุทธะ ยุทธวิชัยพุทธะนั่งบนบัวเขียว
ไม่ได้มีแค่ยอดฝีมือศาสนาพุทธที่โอบล้อมค้นหาจักรวาลฟ้าฟื้นเมื่อก่อนหน้า แม้แต่บนสมรภูมิกับปีศาจอีกด้านหนึ่ง ก็มีนักบวชศาสนาพุทธส่วนหนึ่งถูกโยกกำลังกลับมาเข้าร่วมสงครามในวันนี้เช่นกัน
“เป็นพิณฝูซีจริงๆ สหายร่วมเส้นทางลู่ยาแลกเปลี่ยนกับพวกโยมหรือ” ทีปังกรพุทธะมองพิณโบราณที่พระอาจารย์เสวียนตูประคองไว้ในอก “ยังเหลืออีกสามเส้น…”
ว่ากันว่าพิณฝูซีเป็นของล้ำค่าที่กษัตริย์ซีซึ่งได้รับการขนานนามเทียบเท่ากับกษัตริย์วาและกษัตริย์บูรพาพกติดตัวในยุคบุพกาล ครั้งกระโน้นได้รับความเสียหายร้ายแรง หลังยุคบุพกาลก็ไม่ทราบไปอยู่ไหน
ปัจจุบันในที่สุดก็ปรากฏขึ้นบนโลกอีกครั้ง เหลือเพียงสายพิณสี่เส้นเพราะการชำรุด
ไม่ว่าจะเป็นนักพรตลู่ยาเมื่อก่อนหน้า หรือพระอาจารย์เสวียนตูในตอนนี้ ล้วนไม่อาจควบคุมพิณฝูซีป้องกันศัตรูได้
ทว่าตอนที่รับอานุภาพระดับมรรคา กลับสามารถแสดงความสามารถ ป้องกันเจ้ามรรคาผู้หนึ่งได้ชั่วครู่
เพียงใช้ครั้งหนึ่ง สายพิณก็จะขาดไปเส้นหนึ่ง จนกระทั่งพลังหมด
ปัจจุบันพระอาจารย์เสวียนตูใช้พิณคันนี้หยุดการมาของเทวกษัตริย์ไร้ประมาณชั่วคราว อาศัยเจ้าแม่อู๋ตังหยิบฉวยกระบี่สังหารเซียน แต่ว่ารูปไท่จี๋ก่อนกำเนิดใบนั้นถูกแก้ไขอย่ารวดเร็ว เหลือเวลาชั่วครู่เดียว
เทวกษัตริย์ไร้ประมาณเขยับตัวต่อ แสงสว่างกะพริบบนประตูหยกขาว สายพิณเส้นที่สองบนพิณฝูซีในอกของพระอาจารย์เสวียนตูเริ่มสั่นสะเทือน
แต่ว่าในตอนนี้ ประตูหยกสั่นสะเทือนอย่างฉับพลัน
เหมือนกับอีกด้านหนึ่ง เทวกษัตริย์ไร้ประมาณได้รับการรบกวนและขัดขวาง
“ยังดีอยู่!” พวกเยี่ยนจ้าวเกอกับพระอาจารย์เสวียนตูล้วนผ่อนลมหายใจเล็กน้อย
คนที่หยุดเทวกษัตริย์ไร้ประมาณเป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะเป็นพระศรีอาริย์!
เจตนาเดิมของเทวกษัตริย์ไร้ประมาณคือหยุดพัวพันพระศรีอาริย์ ปล่อยเศษศิลามนุษย์กำเนิดชิ้นนั้นไป ยอมให้พระศรีอาริย์หลอมเปลี่ยน ขณะตัวเขาลงมาที่นี่ เพื่อจับพวกเยี่ยนจ้าวเกอและเอาสี่กระบี่ลงทัณฑ์เซียนไป
แต่พระศรีอาริย์ที่ทราบแผนการของเขาแล้วหยุดการหลอมเปลี่ยนเศษศิลามนุษย์กำเนิดของตัวเองชั่วคราว พลิกกลับมาโจมตีเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ ทำให้เขายากจะไปได้!
ขณะนี้จุดยืนก่อนหน้าของสองฝ่ายถึงกับกลับตาลปัตร
พวกเยี่ยนจ้าวเกอกับหยางเจี่ยนจงใจปล่อยข่าวที่กระบี่สังหารเซียนอาจอยู่ในโถงเซียนให้เผ่าปีศาจกับแดนสุขาวดีบัวขาวก็เพราะแบบนี้
ค่ายกลลงทัณฑ์เซียน เผ่าปีศาจกับแดนสุขาวดีบัวขาวย่อมหวังจะได้มา
สืบเนื่องจากกระบี่สังหารเซียน เทวกษัตริย์ไร้ประมาณมีความได้เปรียบในการลงมือก่อน พระศรีอาริย์ไม่ยอมให้เขาได้เปรียบ
เจ้ามรรคาเส้นทางนอกรีตสองคนปะทะตาต่อตาฟันต่อฟันอีกครั้ง
แน่นอนว่านี่ไม่ได้หมายความว่างพระศรีอาริย์หรือกษัตริย์บูรพาไท่อีช่วยเหลือสำนักเต๋าสายหลัก พวกเขายังทำเพื่อตัวเอง
เยี่ยนจ้าวเกอใช้เข่าก็ยังเดาออกว่านอกจากผู้ยิ่งใหญ่ศาสนาพุทธอย่างทีปังกรพุทธะแล้ว เหล่ามหาเทวะเผ่าปีศาจที่มีนักพรตลู่ยาเป็นผู้นำจะต้องมาถึงแล้วอย่างแน่นอน!
สงครามของเส้นทางนอกรีตสองฝั่งซึ่งเดิมทีพัวพันกันไม่ลดระ รุนแรงขึ้นกว่าเดิม
สงครามครั้งนี้เหล่าวีรบุรุษรวมตัว เต็มไปด้วยศัตรูร้ายกาจ
สำหรับผู้สืบทอสำนักเต๋า สามารถรักษาการต่อสู้ให้อยู่ต่ำกว่าระดับมรรคา ถือว่าเป็นความโชคดีในความโชคดีแล้ว ยากจะหวังมากกว่านี้
แม้จะเป็นเช่นนี้ พวกเขาก็กำลังเผชิญการกลุ้มรุมจากศัตรูทุกฝ่าย
ถึงขั้นที่ว่าต่อให้เจ้ามรรคาละวางความขัดแย้งระหว่างกันชั่วคราว ลงมือโจมตีพวกเขาก่อน ก็ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
สงครามครั้งนี้หลังจากชนะจะกลายเป็นมัจฉาโดดข้ามประตูมังกร เจอท้องฟ้ากว้างใหญ่ไพศาล
หลังจากแพ้เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะพินาศทั้งกองทัพ ผู้สืบทอดสำนักเต๋าถูกหักกระดูกสันหลังทิ้งชั่วคราว
พวกเยี่ยนจ้าวเกอมีปณิธานแรงกล้า มีแต่ต้องสู้เท่านั้น!
ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก สวีเฟย ยังมีพ่านพ่าน แสดงกายทองมหาเทวะออกมาพร้อมกัน ปราณปีศาจพวยพุ่งขึ้นฟ้า
พวกสั่วหมิงจางและเยี่ยนตี๋บุกเข้าใส่เหล่าพุทธะจากแดนตะวันตกซึ่งลงมาเอง
แต่ว่าขณะเดียวกัน ในธารสวรรค์ที่ทุกคนอยู่ก็ปรากฏลวดลายค่ายกลมากมาย ส่องแสงสว่าง
น้ำในธารที่เดิมกระจ่างใส ตอนนี้กลายเป็นสีเหลืองหม่น ขณะเดียวกันมีลมสีดำพัดขึ้นหลายระลอก
ค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง!
คนในโถงเซียนไม่ได้โผล่มาเป็นจำนวนมากเท่ากับนักบวชศาสนาพุทธจากแดนสุขาวดีตะวันตก มีเพียงเทวกษัตริย์เภรีคนเดียว ยามนี้ยืนอยู่บนดาวดวงหนึ่งแต่ไกล ไม่ได้เข้าใกล้
ร่างของเขาหายไปในลมดำและแม่น้ำเหลืองพร้อมกับดวงดาว
ค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งที่อยู่ที่นี่เป็นเทวกษัตริย์ไร้ประมาณสร้างขึ้น เพียงแต่ตอนนี้เทวกษัตริย์ไร้ประมาณยังไม่มาด้วยตัวเอง เทวกษัตริย์เภรีจึงนำวิถี
แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ ก็ทำให้พวกเยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกได้ถึงอานุภาพ
แม้แต่คนในระดับมหาชาลก็ไม่อาจไม่ป้องกัน
ถึงจะไม่มีถังทองกำเนิดโกลาหล แต่คาถากักขังเซียนกับโอสถลวงเซียนที่เจ้ามรรคาหลอมสร้างขึ้น ก็ยังคงทำให้ทุกคนงุนงงเพราะลมดำ
“ฮวงจุ้ยไม่เป็นใจจริงๆ” เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มเยาะตัวเอง แต่ไม่ได้หวาดกลัว
เจ้าแม่อู๋ตังสีหน้าสงบนิ่ง เป็นเซียนสวรรค์ชั้นมหาชาลสำนักเต๋าเพียงคนเดียวที่ไม่ได้เตรียมลงมือ นางกลับมีภารกิจที่สำคัญกว่า ใช้กระบี่แหนเขียวช่วยเหลือ ชำระร่องรอยที่เทวกษัตริย์ไร้ประมาณทิ้งไว้ในกระบี่สังหารเซียนอย่างรวดเร็วที่สุด
นางโยนกระบี่ผนึกเซียนในมือให้เยี่ยนจ้าวเกอกับเกาชิงเสวียน
ครั้งนี้พวกเยี่ยนจ้าวเกอใช้พลังทั้งหมดอย่างแท้จริง เสี่ยงอันตรายที่กระบี่สี่เล่มอาจตกไปอยู่ในมือศัตรู นำกระบี่สามเล่มในมือตนเองมาด้วย
เกาชิงเสวียนร่างจริงกับร่างแยกมาถึงพร้อมกัน
เยี่ยนจ้าวเกอเริ่มวางค่ายกลลงทัณฑ์เซียนทันที
เขาที่ห้าปราณมุ่งสู่ต้นกำเนิดใช้ระดับค่ายกลอันยอดเยี่ยมของตัวเอง ภายใต้การช่วยเหลือของเกาชิงเสวียนร่างจริงกับร่างแยก รวมพลังของคนสามคนก็กางค่ายกลลงทัณฑ์เซียนได้!
ค่ายกลในตอนนี้แม้นไม่สมบูรณ์ แต่อานุภาพเหี้ยมหาญสุดขีด
รอจนเจ้าแม่อู๋ตังหลอมเปลี่ยนกระบี่สังหารเซียนสำเร็จ สี่กระบี่อยู่รวมกันครบ ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนสมบูรณ์แบบโดยสิ้นเชิง สถานการณ์จะพลิกกลับโดยสมบูรณ์!
แสงทองยิ่งใหญ่พลิกตัว เจตจำนงกระบี่อันน่ากลัวครอบฟ้าคลุมดิน
ประกายกระบี่ลวงตากลายเป็นประตูสี่บาน ตั้งอยู่รอบๆ ค่ายกล
กระบี่ลงทัณฑ์เซียน กระบี่ผนึกเซียน กับกระบี่ลวงเซียน แยกกันลอยอยู่บนประตูสามบาน บนประตูบานสุดท้ายมีแสงสีขาวผนึกกลายเป็นกระบี่สังหารเซียนที่เป็นมายา
ภายใต้ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนซึ่งตั้งตระหง่าน ปราณพิฆาตที่เหมือนกับทำลายฟ้าดิน กระแทกค่ายกลลงทัณฑ์เซียนที่เกิดจาธารสวรรค์รอบๆ อย่างต่อเนื่อง
ค่ายกลโด่งดังที่เคยสั่นสะเทือนมาหลายยุคสมัยสองค่าย ถูกกางขึ้นมาในสถานที่เดียวกัน เกิดการปะทะค่ายกลที่หาได้ยาก
ด้านหนึ่งเป็นเจ้ามรรคากางขึ้นแต่ตัวยังไม่มา ด้านหนึ่งมีชื่อเสียงเหนือกว่าส่วนหนึ่ง
ถึงค่ายกลลงทัณฑ์เซียนจะสร้างขึ้นทีหลัง แต่ว่าค่ายกลสังหารอันดับหนึ่งแห่งยุคสมัยก็ดุร้ายเกินไป พลิกม้วนปะทะกับหมอกเหลืองแสงทองและแม่น้ำเหลืองลมดำ
การวางค่ายกลลงทัณฑ์เซียนได้รับผลกระทบเพราะแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง กระบวนการช้าลง ประตูสี่บานลอยๆ จมๆ แปรปรวนตลอดเวลา กระบี่ที่ลอยอยู่บนประตูสั่นไหว ยากแสดงพลัง
ค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งถูกค่ายกลลงทัณฑ์เซียนสลายพลังเช่นกัน แสดงประสิทธิผลไม่ได้ ลมดำพัดๆ หยุดๆ น้ำสีเหลืองหม่นลอยๆ จมๆ
วินาทีนี้สองฝ่ายปะทะกันไม่หยุด ทำให้ธารสวรรค์บริเวณนี้ปั่นป่วน ดูราวกับว่าสิ่งที่เหมือนมังกรคลั่งพลิกตัวในความว่างเปล่าไร้สิ้นสุดนอกเขตแดน
ถึงแม้ตอนนี้สี่กระบี่ลงทัณฑ์เซียนจะตกไปอยู่ในมือผู้สืบทอดสำนักเต๋า แต่ว่าผู้ยิ่งใหญ่ศาสนาพุทธอย่างทีปังกรพุทธะใบหน้าไม่เห็นความหวาดหวั่นสิ้นหวัง หากแต่พุ่งเข้าไปในค่ายกลลงทัณฑ์เซียนที่ปัจจุบันยากแสดงอานุภาพ
เซียนสวรรค์มหาชาลสำนักเต๋าทั้งหลายไม่ยอมถอยแม้แต่น้อย พุ่งเข้าไปทันที
กายทองมหาเทวะที่เกิดจากร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกนำหน้า ยกกระบองสารพัดนึกขึ้น แล้วฟาดใส่ยุทธวิชัยพุทธะ!
สิ่งที่สองฝ่ายชิงกันอยู่ในตอนนี้ก็คือเวลา
ในธารสวรรค์ สงครามกลายเป็นการตะลุมบอนชั่วพริบตา!