ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1615 ทั้งตัวจอมปีศาจเป็นของวิเศษ
ทีปังกรพุทธะสูญเสียมุกค้ำทะเลหกชิ้น เซียนสวรรค์ชั้นมหาชาลของสำนักเต๋าหกคนที่เข้าร่วมการต่อสู้ในธารสวรรค์ ณ ตอนนั้นแบ่งปันกัน
เฟิงอวิ๋นเซิงได้มาชิ้นหนึ่ง ตอนนี้บวกกับอีกชิ้นหนึ่งในมือเยี่ยนจ้าวเกอที่ได้มาจากจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ พวกเขาเท่ากับมีมุกค้ำทะเลสองชิ้นอยู่ในมือ
นอกจากมุกค้ำทะเล ของวิเศษอย่างอื่นที่กระจายอยู่ในธารสวรรค์ ณ เวลานั้น ส่วนใหญ่แล้วถูกดูดเข้ามาในค่ายกลลงทัณฑ์เซียนตอนค่ายกลพลิกคว่ำธารสวรรค์
พลังของค่ายกลน่าสะพรึงถึงขีดสุด ประกายกระบี่พอทำลาย ของวิเศษเหล่านี้ก็ยากจะรอดไปได้
ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอควบคุมค่ายกล ระหว่างเปลี่ยนแปลงมีความแยบยล พยายามรักษาสิ่งของเหล่านี้ให้มากที่สุด
นอกจากเกาหาน มีดบินสังหารเซียน กับหยกหรูอี้ไตรรัตนะ ของวิเศษที่ถูกม้วนเข้าไปในค่ยกลลงทัณฑ์เซียน เท่ากับอยู่ในกระเป๋าคาดเอวของเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว
เทวกษัตริย์เภรีแห่งโถงเซียน เซียสวรรค์ชั้นมหาชาลเส้นทางนอกรีต ควบคุมค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งสะกดค่ายกลลงทัณฑ์เซียน สุดท้ายตายอนาถเพราะค่ายกลลงทัณฑ์เซียน ไม่เหลือพื้นที่ให้ตอบโต้แม้แต่น้อย
ตัวเขาตายโดยไร้ศพ ถูกปราณกระบี่ทำลายหมดสิ้น
ทว่าสิ่งของที่เทวกษัตริย์เภรีพกติดตัว ส่วนใหญ่เก็บรักษาไว้ได้
ของอย่างอื่นยังพอทำเนา มีกลองไต่สวรรค์ชิ้นหนึ่ง คุณสมบัติโดดเด่น เป็นอาวุธเซียนระดับมหาชาลชิ้นหนึ่ง
แม้การย่ำทำลายภัยพิบัติฟ้ากำเนิดในการฝึกฝนเส้นทางนอกรีตจะมีข้อเสียมากมาย แต่ว่าในด้านการหลอมอุปกรณ์และการใช้อุปกรณ์ มีผลกระทบไม่มากนัก
ถึงเทวกษัตริย์เภรีจะมาจากเส้นทางนอกรีต แต่ว่าสามารถแสดงอานุภาพของอาวุธเซียนระดับมหาชาลชิ้นหนึ่งออกมาได้อย่างเต็มที่
น่าเสียดายที่เขาไม่มีโอกาสใช้
เยี่ยนจ้าวเกอตรวจสอบกลองไต่สวรรค์ใบนั้น ลอบพยักหน้ากับตัวเอง
ของวิเศษระดับสุดยอดและอาวุธเซียนระดับมหาชาลจำนวนมากในปัจจุบัน ส่วนใหญ่มีประวัติความเป็นมา มียุคสมัยเก่าแก่
อาวุธเซียนระดับมหาชาลที่กำเนิดขึ้นมาใหม่หลังมหาภัยพิบัติมีให้เห็นน้อยยิ่ง
สั่วหมิงจางขึ้นสู่ระดับมหาชาลมาร้อยปีเศษ สองมือยังคงว่างเปล่า ถึงเขาจะไม่มีอาวุธอยู่ในมือ ก็แสดงสิ่งที่ถนัดออกมาได้เต็มที่ แต่ก็มิได้หมายความว่างเขาไม่อยากได้
สาเหตุหลักที่สร้างสถานการณ์เช่นนี้ ก็คือการขาดแคลนวัตถุดิบ
ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันเป็นเวลาแสนยาวนาน คนมีความสามารถโผล่มาต่อเนื่อง ของวิเศษหลายอย่างมีได้แต่พบเจอหากไม่อาจตามหา มากกว่าหนึ่งครั้งก็เป็นปาฏิหาริย์แล้ว ยากจะมีความหวังบ่อยๆ
ในมุมมองหนึ่ง เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกว่านี่ความจริงเป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่ง
ถึงอย่างไรแม้ว่าเส้นทางนอกรีตจะให้กำเนิดมหาชาลยากยิ่ง แต่ก็มักง่ายกว่าสำนักเต๋าสายหลัก
ในสถานการณ์ที่ไม่ส่งผลกระทบต่อการหลอมอุปกรณ์และการใช้อุปกรณ์ ถ้าหากว่ามีวัตถุดิบมากพอคอยสนับสนุนอีก เช่นนั้นเส้นทางนอกรีตอาศัยของวิเศษกับอาวุธเซียนจำนวนมหาศาลมาชดเชยระยะห่างระหว่างพลังของตัวเองกับผู้สืบทอดกระแสตรงสามพิสุทธิ์สายหลักได้
แน่นอนว่าถ้าหากเป็นแบบนั้นจริงๆ แดนสุขาวดีตะวันตกกับเผ่าปีศาจคงจะไม่ยอมอยู่เฉยๆ
กลองไต่สวรรค์ของเทวกษัตริย์เภรี เป็นหนึ่งในอาวุธเซียนระดับมหาชาลไม่กี่ชิ้นที่เกิดขึ้นมาหลังมหาภัยพิบัติ
ปัจจุบันเมื่อตกมาอยู่ในมือตนเอง เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกไม่เลวยิ่ง
แน่นอนว่าสิ่งที่ทำให้เขายินดียิ่งกว่าก็คืออาวุธอีกชิ้นหนึ่ง
ลูกตุ้มโกลาหลของเซียนเมฆดำ
นี่เป็นของวิเศษชิ้นหนึ่งที่อานุภาพแทบจะเทียบได้กับตราพลิกฟ้าของเทวกษัตริย์กว่างเฉิง ไม่ใช่ธรรมดา
ผู้ยิ่งใหญ่สายหยกพิสุทธิ์อย่างเทวกษัตริย์กว่างเฉิงกับชื่อจิงจื่อ ต่างเคยเสียท่าให้แก่ของวิเศษชิ้นนี้ ตอนเกิดสงครามสถาปนาเทพยุคโบราณตอนต้น
เซียนเมฆดำอาศัยมันสร้างชื่อขึ้น ท่ามกลางเซียนปีศาจในนิกายเจี๋ยเหนือพิสุทธิ์เมื่อครั้งนั้น มีบารมีเหนือกว่าเซียนหัวมังกร เซียนแสงทอง เซียนงาวิญญาณ และเซียนอวี่อี้
ยามเผชิญมหาวิทยราชมยุรี ถูกแสงทองห้าสีโจมตีใส่ ไม่อาจบอกว่าเซียนเมฆดำกับลูกตุ้มโกลาหลอับอายขายหน้า เนื่องจากแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของข่งซวนร้ายกาจเกินไปจริงๆ
ภายหลังมหาเทวะเสมอฟ้าฉีกแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของมหาวิทยราชมยุรี หลุดพ้นจากพันธนาการ ทำให้พวกจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ จักรพรรดิโกวเฉิน และหนอนเก้าเศียรหนีออกมาได้
ขณะเดียวกันสิ่งที่หลุดออกมาจากในแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีก็มีลูกตุ้มโกลาหลชิ้นนี้ ล่องลอยยู่ในธารสวรรค์
เพราะความรีบร้อนในตอนนั้น เซียนเมฆดำต้องการใช้เวลาตอนที่มหาเทวะเสมอฟ้าสู้กับมหาวิทยรามยุรีไปแย่งชิงค่ายกลลงทัณฑ์เซียน สุดท้ายกลับถูกเยี่ยนจ้าวเกอถือกระบี่ลงทัณฑ์เซียนสังหารทิ้งในค่ายกล
ตอนท้ายค่ายกลลงทัณฑ์เซียนพลิกคว่ำธารสวรรค์ ลูกตุ้มโกลาหลถูกดูดเข้ามาในค่ายกล ดังนั้นตอนนี้จึงกลายเป็นสินสงครามของเยี่ยนจ้าวเกอ เหมือนกับกลองไต่สวรรค์
เทียบกับกลองไต่สวรรค์แล้ว ลูกตุ้มโกลาหลนี้หากนำมาใช้ต่อสู้ มีความร้ายกาจยิ่งกว่า
หากเซียนกำเนิดสุญญตาถือไว้ แล้วฟาดใส่เซียนสวรรค์มหาชาลกระทันหัน อาจะโจมตีย้อนกลับได้โดยสมบูรณ์
ของสองอย่างนี้ปัจจุบันล้วนสร้างการเปลี่ยนแปลง แสดงอานุภาพได้
นอกจากพวกมันแล้ว วันนี้เยี่ยนจ้าวเกอยังมีของชิ้นอื่นๆ แต่จำเป็นต้องคิดอย่างละเอียดว่าจะใช้อย่างไร
ภายใต้ค่ายกลลงทัณฑ์เซียน กุศลวิจิตรพุทธะกลายเป็นเถาถ่าน ไร้ศพคงเหลือ แม้แต่สารีริกธาตุก็เก็บไว้ไม่ได้
ของวิเศษที่กุศลจิตรพุทธะพกติดตัว แตกต่างกับสิ่งของดั่งเช่นกลองไต่สวรรค์ของเทวกษัตริย์เภรี ต่างเก็บไว้ในพุทธเกษตรแดนสุขาวดี ซึ่งพินาศไปพร้อมกับกายทองของท่าน
ทว่าบุญกุศลพุทธะที่มรณะอีกองค์หนึ่ง ถูกวานรใช้กระบองทองฟาดมรณะ ไม่ใช่มรณะด้วยค่ายกลลงทัณฑ์เซียน
ดังนั้นกลับรักษาสารีริกธาตุไว้ได้
เทียบกันแล้ว ปีศาจลมเหลืองถูกเฟิงอวิ๋นเซิงลอบสังหาร เซียนเมฆดำถูกเยี่ยนจ้าวเกอฆ่าตายในค่ายกลลงทัณฑ์เซียน
ศพของปีศาจลมเหลืองค่อนข้างสมบูรณ์ ร่างของเซียนเมฆดำถูกปราณกระบี่ในค่ายกลฟัน ความเสียหายค่อนข้างสาหัส แต่ก็ยังเก็บรักษาได้มาก
ของเหล่านี้ล้วนเป็นสมบัติล้ำค่า
จอมปีศาจทั่วตัวเป็นของล้ำค่า มิได้คำพูด่ที่กล่าวลอยๆ
วัตถุดิบหลักสำหรับหลอมสร้างของวิเศษหายากมากมาย ล้วนอยู่ที่นี่
ขณะตรวจสอบศพของปีศาจลมเหลือง ตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอยังคงสัมผัสอย่างชัดเจนได้ถึงสภาพของลมตะวันออกเฉียงใต้ที่เย็นเยือก
อาศัยสิ่งนี้หลอมของวิเศษ จะหลอมของวิเศษที่สามารถสร้างลมสมาธิได้สักชิ้นหรือไม่ ยังไม่กล้ารับประกัน แต่ว่าการหลอมของล้ำค่าที่มีประสิทธิผลของลม สมควรไม่ยาก
ส่วนปลาเอ๋าหนวดเหลืองร่างเดิมของเซียนเมฆดำ เป็นจอมปีศาจในน้ำ ต่อให้ถูกปราณกระบี่แทงเป็นรูนับร้อยนับพัน สูญเสียปราณกำเนิดไม่น้อย แต่ว่าลมปราณธาตุน้ำยังคงเต็มเปี่ยมถึงขีดสุด
ของเหล่านี้ดูเหมือนไม่อาจใช้แสดงผลได้ในทันที แต่สำหรับเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว บางทีอาจมีคุณค่าเหนือกว่าลูกตุ้มโกลาหลกับกลองไต่สวรรค์เสียอีก
เหตุผลก็ไม่มีอื่น เยี่ยนจ้าวเกอมีแนวคิดมากมายที่หยุดอยู่บนหน้ากระดาษ เหมือนสตรีที่ดีไร้ฟืนก็ไม่อาจหุงข้าว
ตอนนี้ของวิเศษในมือค่อยๆ เพิ่มขึ้น แนวคิดที่ดีมากมาย เขาสามารถทดลองทำให้เป็นจริงได้
แน่นอนว่าของที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสงครามนี้ ยังคงเป็นค่ายกลลงทัณฑ์เซียน
กล่าวอย่างไม่เกินเลย มันได้เปลี่ยนแปลงสภาพหลังมหาภัยพิบัติของสำนักเต๋าทั้งหมด
ผู้สืบทอดกระแสตรงสามพิสุทธิ์วันนี้เห็นดวงอาทิตย์ขึ้น สามารถเติบโตและพัฒนาตัวเองได้อย่างเปิดเผย
เทวกษัตริย์สำนักเต๋าไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวในความว่างเปล่าเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว แต่สามารถสร้างนิวาสสถานที่บำเพ็ญของตัวเองได้ เคลื่อนไหวได้ตามใจชอบ
ต่ำกว่าระดับมรรคา การเข่นฆ่าอย่างฉับพลันระหว่างผู้สืบทอดสามพิสุทธิ์กับเผ่าปีศาจ ศาสนาพุทธ และนพยมโลก ยังต้องดูที่ขีดความสามารถและแผนการของตัวเอง เป็นตายแล้วแต่ลิขิตฟ้า
ทว่าการคุกคามจากผู้ยิ่งใหญ่ระดับมรรคา ในที่สุดก็ลดลงมาก
เพียงแต่จำเป็นต้องมีคนควบคุมค่ายกลลงทัณฑ์เซียน ลอยในความว่างเปล่า เพื่อข่คอยมขวัญ
เจ้าแม่อู๋ตังกับนางเซียนอวิ๋นเซียวที่เป็นผู้สืบทอดเหนือพิสุทธิ์รับภาระหน้าที่นี้ ผลัดกันสอดประสาน
วันนี้เจ้าแม่อู๋ตังต้องรักษาอาการบาดเจ็บ กะแรกเป็นนางเซียนอวิ๋นเซียวรับหน้าที่ จนกว่าเจ้าแม่อู๋ตังจะฟื้นฟูปราณกำเนิด ค่อยไปสลับที่กับนาง
หลังจากนางเซียนอวิ๋นเซียนคารวะทุกคนแล้ว ก็ออกเดินทางทันที
ในเมื่อเหล่าจวินยังไม่คิดพบแขก หลังจากคนอื่นๆ ปรึกษาเรื่องราวมากมายต่อจากนี้รอบหนึ่ง ก็แยกกันเก็บมุกค้ำทะเลของใครของมัน บอกลาพระอาจารย์เสวียนตู ออกจากวังดุสิตบนสวรรค์หลีเฮิ่น
หลังออกมาจากประตูตำหนัก เยี่ยนนจ้าวเกอหันกลับไปมอง ใคร่ครวญในใจ