ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1658 ชิงธง!

จอมมารที่ควบคุมธงแดนเมฆสีม่วงนั้น ปล่อยควันหอมหลายชั้น ปกป้องพวกเนี่ยจิงเสินที่ได้สารีริกธาตุมา ขัดขวางมหาวิทยราชมยุรี

เนี่ยจิงเสินเปิดทาง พวกราชาปีศาจกระทิงและเซียนหัวมองกรที่อยู่รอบนอกรับช่วง เหล่ามารทะลวงออกไปด้านนอก

พวกพุทธจากแดนสุขาวดีตะวันตกกับมหาวิทยราชมยุรีย่อมไม่ปล่อยให้พวกเขาจากไปเช่นนี้

สองฝ่ายพัวพัน สงครามสับสนไม่หยุดลง

มหาวิทยราชมยุรีกับนักบวชศาสนาพุทธทำลายการขัดขวางจากธงแดนเมฆสีม่วงไม่ได้ กระนั้นพวกเนียจิงเสินคิดจากไปก็ไม่ง่ายเช่นกัน

ยามนี้ในความว่างเปล่าพลันปรากฏบัวเขียวหลายดอก

ผู้นำเปี่ยมปัญญาเมตตาสงสาร เป็นพระโพธิสัตว์กวนอิม

นักบวชศาสนาพุทธกลุ่มหนึ่งด้านหลังท่าน ล้วนเป็นคนที่ออกจากแดนสุขาวดีตะวันตกเป็นกลุ่มแรกเมื่อก่อนหน้า ปิดบังหูตาคนอื่นๆ อำพรางให้แก่นักบวชศาสนาพุทธที่ออกไปเป็นกลุ่มที่สองอย่างพวกวัชรอภิณฑ์พุทธะ

ถึงแม้ผลลัพธ์จะไม่ได้ดีพออย่างที่คิดไว้ ทว่าหลังจากพวกพระโพธิสัตว์กวนอิมวนอ้อมรอบหนึ่ง ก็มาถึงที่นี่ทันเวลา กลายเป็นทัพหนุนของศาสนาพุทธ

พระโพธิสัตว์กวนอิมพอปรากฏตัว ในมือเพิ่มขวดหยกใบหนึ่ง ปากขวดมีกิ่งหลิวปักเอียงอยู่

พระโพธิสัตว์หยิบกิ่งหลิวขึ้นมาโบกเบาๆ น้ำทิพย์เทลง

น้ำทิพย์กระจายทั่ว ทำให้คนอื่นๆ เต็มไปด้วยความกระปรี้กระเปร่า แต่ทำทำให้เหล่ามารเหมือนถูกสาดน้ำมัน ร่างมีควันลอย ส่งเสียงร้องคำรามด้วยความเจ็บปวด

เนี่ยจิงเสินถูกน้ำทิพย์ชะโลมร่าง ก็ส่งเสียงครางหนักๆ คำหนึ่ง

ประกายกระบี่ในมือเขาวูบไหว กลายเป็นจุดความโกลาหลจุดหนึ่ง สั่นไหวมิติเวลารอบๆ

น้ำทิพย์หลายหยดล้วนถูกเนีย่จิงเสินใช้ประกายกระบี่จับไว้ หุบเป็นจุดเดียวแล้วหายไป

พระโพธิสัตว์กวนอิมมือถือกิ่งหลิว อีกมือถือแจกันหยก เทปากแจกันวใส่เนี่ยจิงเสิน

ในปากแจกันพลันส่งแรงดึงดูดมหาศาลมา ต้องการดูดเนี่ยจิงเสินเข้าไปด้านใน

ประกายกระบี่ของเนี่ยจิงเสินหนึ่งหุบหนึ่งกาง เหมือนกับความโกลาหลระเบิดแตก ความขมุกขมัวถูกเปิดผ่า กระแทกแจกันหยกออกไป

จากนั้นเขาขยับกระบี่ดุจโบยบิน ฟันออกอีกหนึ่งกระบี่ ปะทะกับความสามารถถลึงตาปราบมารของวัชรอภิณฑ์พุทธะทันที ทำให้อีกฝ่ายชนกำแพงกลับไป

ยอดฝีมือจำนวนมากของสองฝ่ายรบกันไม่เลิกราดุจโคมม้าวิ่ง ไม่ยอมถอยให้กัน

ทว่าทันใดนั้น ความว่างเปล่าพลันแตกออก นกเผิงยักษ์ปีกทองตัวหนึ่งกระพือปีกบินมา มาถึงในพริบตา

เพียงเวลาชั่วกะพริบตา แสงทองหมื่นสาย นักบวชศาสนาพุทธที่อยู่รอบๆ ไม่มีผู้ใดไม่ถูกมันจู่โจม

ถึงกับเป็นเผิงท่องเมฆหมื่นลี้รุดมาถึง

มหาวิทยราชมยุรีสาดแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีลงอย่างไม่เกรงใจแม้แต่น้อย เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ไม่กล้ารับกระบวนท่า รีบร้อนหลบหลีก

ทว่าเทพมารที่ได้รับสารีริกธาตุมาแล้วตนนั้น กลับโบกมือ ส่งสารีริกธาตุไปไว้ในมือของเผิงท่องเมฆหมื่นลี้

เผิงท่องเมฆหมื่นลี้รับสารีริกธาตุศากยมุณี ก็หนีไปไกลโดยไม่หันหน้ากลับทันที

มหาวิทยราชมยุรีสีหน้าไร้อารมณ์ แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีไหลเวียน ไม่ปรานีพี่น้องร่วมครรภ์แม้แต่น้อย

ภายใต้ผลของแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีที่ม้วนพัดไปทั่วฟ้าดิน เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ถึงกับเกิดความรู้สึกบินไม่ได้ชั่วขณะ

มหาวิทยราชมยุรีไม่สนใจมารปีศาจตนอื่น สาวเท้ายาวๆ ไล่ตามเผิงท่องเมฆหมื่นลี้ไป

เผิงท่องเมฆหมื่นลี้แม้ความเร็วจะได้รับผลกระทบ แต่ยังพยายามโบยบินออกไป

จอมปีศาจสองตนที่รากฐานเป็นวิหคเหมือนกัน ท่านไล่ข้ามตาม พริบตาเดียวก็ออกไปไกล

เมื่อไม่มีมหาวิทยราชมยุรีคอยคุกคามอยู่ด้านข้าง ไม่ว่าเหล่ามารแห่งนพยมโลกหรือว่าจอมปีศาจ พลันผ่อนคลายลงไม่น้อย

แดนสุขาวดีตะวันตกก็หมดความมั่นใจที่จะรั้งพวกเขาทั้งหมดไว้ที่นี่

ทว่าในตอนนั้นเอง ในอาณาบริเวณเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง

พวกเยี่ยนจ้าวเกอที่ซ่อนเร้นร่องรอย คอยสังเกตการณ์อย่างเงียบๆ มาโดยตลอด ในที่สุดก็เคลื่อนไหวแล้ว

พวกเขาไม่ได้เข้าร่วมการพัวพันระหว่างพี่น้องของมหาวิทยราชมยุรีและเผิงท่องเมฆหมื่นลี้ แต่ว่าเล็งเป้าหมายไปที่ของอีกอย่าง

ธงวิเศษบัวเขียวที่แปดเปื้อนเพราะน้ำทะเลในเหวทะเลมารแห่งนพยมโลก!

พระโพธิสัตว์กวนอิมกับสมันตภัทรโพธิสัตว์มองจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ที่รอบตัวเป็นแสงสายฟ้า เหยียบบนรถสายฟ้า ต่างถอนใจคำหนึ่ง “พี่ร่วมเส้นทางหนานจี๋ พวกท่านมาแล้วจริงๆ”

“สหายร่วมเส้นทางให้พวกเรายืมน้ำทิพย์ชำระล้างส่วนหนึ่งได้หรือไม่” จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋สีหน้าเป็นปรกติ พูดกับพระโพธิสัตว์กวนอิม

“พวกเราเหลือไว้ใช้เองดีกว่า พี่ร่วมเส้นทางใยต้องช่วงชิง?” พระโพธิสัตว์กวนอิมกล่าว พลางชี้นิ้วมาที่จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋

เป้าหมาวยหลักสองอย่างในการช่วงชิงของพวกเขา ย่อมเป็นน้ำทิพย์ และธงวิเศษบัวเขียว

น้ำทิพย์ของพระโพธิสัตว์กวนอิมชำระล้างความสกปรกในโลกได้ดี รวมถึงน้ำทะเลจากทะเลเหวของนพยมโลด้วย

เพยงแต่ว่าน้ำทะเลนั้นมาจากเหวทะเลมารอัเนป็นใจกลางของนพยมโลก ต่อให้ชำระล้างได้ ก็ไม่ใช่ว่าแก้ไขได้ในเวลาชั่วครู่

ธงวิเศษบัวเขียวแปดเปื้อนน้ำทะเลนี้ ศาสนาพุทธได้แต่นำของล้ำค่ากลับไปก่อนจึงค่อยๆ ชำระล้าง

ทว่าพวกเยี่ยนจ้าวเกอก็หมายของของวิเศษชิ้นนี้เช่นกัน

วัชรอภิณฑ์พุทธะที่อยู่ใกล้ธงมากที่สุด ไม่มีเวลาดูแลน้ำทะเลสีดำสนิทบนผิว รีบเก็บธงกลับมา

ทว่าไม่รอท่านเคลื่อนไหวต่อ ในความมืออันมืดทะมึนก็พลันมีดาบหนึ่งฟันลงมา!

พลังอันน่ากลัวของหุบเหวโกลาหลสูญพุ่งลง ทำลายสรรพวัตถุสรรพวิชา

แม้วัชรอภิณฑ์พุทธะจะรวมกายทองกับแดนสุขาวดีเป็นหนึ่ง มีพลังป้องกันน่าทึ่ง ก็ป้องกันการหมอบซุ่มเข้าใกล้ของเฟิงอวิ๋นเซิงไม่ทัน การออกดาบสุดกำลังโดยการลอบทำร้าย ก็รับไม่ไหวเช่นกัน!

พุทธเกษตรเทวราชถูกฟันทำลาย!

ที่สุดแล้ววัชรอภิณฑ์พุทธะก็มีการป้องกันแกร่งสุดขีด ก่อนหน้านี้ต่อสู้กับศัตรูร้ายกาจอย่างเนี่ยจิงเสินมาโดยตลอด อยู่ในสภาพต่อสู้กันสุดกำลัง นี่จึงไม่ได้ถูกเฟิงอวิ๋นเซิงฟันสังหารในดาบเดียว

แดนสุขาวดีพุทธเกษตรถูกทำลาย แต่ว่ากายทองของท่านเหมือนจริงเหมือนลวง เหมือนแกร่งเหมือนกลวง แสงส่วางวัชรวูบไหว หลบดาบนี้ของเฟิงอวิ๋นเซิงได้อย่างหวุดหวิด

หากแต่กระดิ่งสั่นไหววิญญาณดังขึ้นในมือเฟิงอวิ๋นเซิง การเคลื่อนไหวของวัชรอภิณฑ์พุทธะช้าลง

กายทองมหาเทวะที่พ่านพ่านแปลงกายขึ้นยกกระบองสารพัดนึกฟาดมา ตีธงวิเศษบัวเขียวที่ไม่อาจสำแดงความสามารถหลุดจากมือวัชรอภิณฑ์พุทธะ

เยี่ยนจ้าวเกอถือโอกาสคว้าธงมาไว้ในมือ

พวกพระโพธิสัตว์กวนอิม สมันตภัทรโพธิสัตว์ต้องการหยุดยั้ง หากแต่เฟิงอวิ๋นเซิง พ่านพ่าน จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ไม่มีทางให้พวกท่านสมหวัง

พวกราชาปีศาจกระทิง เซียนหัวมังกร กับเทพมารทั้งหลายหน้าบอกบุญไม่รับ ห้อมล้อมเข้ามา

หลายฝ่ายผนึกกำลัง ตอนนี้เป็นตานักบวชศานาพุทธต้องกังวลว่า ตนจะออกจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัยหรือไม่

แต่ว่าแสงสว่างส่องระยิบระยับแต่ไกล เสียงมนตราบทสวดมนต์ดังขึ้นอีกครา

นักบวชศาสนาพุทธที่ก่อนหน้านี้เฝ้าแดนสุขาวดีตะวันตก คอยดำเนินพิธีกรรามค้นหาสารีริกธาตุศากยมุณีกับทีปังกรพุทธะ ยามนี้รุดมาถึง กลายเป็นทัพหนุนกลุ่มหนึ่ง

ขณะมองธงวิเศษบัวเขียวที่ตกไปอยู่ในมือเยี่ยนจ้าวเกอ ผู้ยิ่งใหญ่ศาสนาพุทธต่างก็เงียบงัน

พวกท่านคิดจะลองชิงธงกลับมา ทว่าภายใต้การขัดขวางจากพวกเฟิงอวิ๋นเซิง ยากจะสมปรารถนาได้ชั่วขณะ

รอบนอบถึงจะมีทัพหนุนฝ่ายตนรุดมาถึง แต่เผ่าปีศาจ สำนักเต๋า กับนพยมโลกก็อาจจะมีการสับสนุนตามมาเช่นกัน

มหาวิทยราชมยุรีไล่ตามสารีริกธาตุศากยมุณีจากไป พวกท่านคิดสู้ต่อยากยึดครองความได้เปรียบ พร้อมกับเวลาที่ผ่านไปยังอาจยิ่งมายิ่งลำบาก

ขณะถอนใจ เหล่าพุทธะแห่งแดนสุขาวดีละทิ้งความอาวรณ์และความยึดติด เริ่มหาโอกาสถอยหลัง

สายตาของเยี่ยนจ้าวเกออยู่บนร่างของเนี่ยนจิงเสิน

กลับเห็นเนี่ยจิงเสินหลังจากเผิงท่องเมฆหมื่นลี้ได้สารีริกธาตุศากยมุณี สู้ๆ หยุดๆ กับมหาวิทยราชมยุรีพร้อมหนีไป ก็เก็บกระบี่ ไม่มีความคิดเคลื่อนไหวต่ออีก

ในสงครามชุลมุน ณ เวลานี้ เขาเพียงหันกาย ออกจากที่นี่

“ศิษย์พี่เนี่ย!” เยี่ยนจ้าวเกอร้องเรียกคำหนึ่ง เนียจิงเสินไม่หยุดเท้า

เฟิงอวิ๋นเซิงมองเยี่ยนจ้าวเกอ เยี่ยนจ้าวเกอส่ายหน้า ไล่ตามเนี่ยจิงเสิน เฟิงอวิ๋นเซิงติดตามไปด้วย