ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 883 กระบี่เด็ดดาว!
ความมืดและแสงสว่างตัดสลับกันระหว่างฝ่ามือสองข้างของเยี่ยนจ้าวเกอ ความโกลาหลบังเกิดอย่างเลือนราง
ขณะเดียวกัน แสงสีขาวหลาสายก็พุ่งสู่ท้องฟ้า
พลังของค่ายกลเทพไท่อี้ถล่มทลายบนเขากว่างเฉิงหนุนเสริมเยี่ยนจ้าวเกอทั้งหมด
เมื่อได้รับการเสริมพลัง เยี่ยนจ้าวเกอก็ใช้สิบสองวิชาประกายกาฬเป็นส่วนนอก ใช้คัมภีร์นภาไร้ขอบเขตเป็นส่วนใน ประกบสองมือ ขวางการระเบิดครั้งใหญ่ของวังวนทะเลดาวเบื้องหน้า
ในวินาทีนี้ ความโกลาหลก็หายไป
ทุกสิ่งต่างยุบเข้าไปในจุดจุดหนึ่ง ก่อนจะกลับคืนสู่ความว่างเปล่า
ในพริบตานี้ ร่างของกวนลี่เต๋อพลันถูกหยุดไว้ชั่วคราว
พลังฝ่ามือของเขาพัวพันกับญาณจริงแท้ของเยี่ยนจ้าวเกอ ไม่อาจรุกคืบหรือถอยหลัง
แม้ว่าจะเป็นแค่ชั่วพริบตาเดียว ทว่ากวนลี่เต๋อกลับสัมผัสได้ถึงความผิดปกติในทันที
กระนั้นเขายังไม่ทันได้เปลี่ยนกระบวนท่า ก็เห็นในดวงตาของเยี่ยนจ้าวเกอมีแสงสีม่วงปรากฏขึ้นแวบหนึ่ง!
เยี่ยนจ้าวเกอจับจ้องกวนลี่เต๋ออย่างเย็นชา ขณะเดียวกันก็มีแสงอัสนีสีม่วงโผล่ขึ้นด้านในดวงตาข้างขวา
ตามด้วยตาซ้าย
ก่อนจะเป็นทั่วทั้งร่าง
ในวินาทีนี้เส้นแสงระหว่างฟ้าดินพลันมืดมนไปชั่วพริบตา
มีเพียงแค่อัสนีสะท้านฟ้าเท่านั้นที่ระเบิดขึ้นอย่างสะเทือนเลือนลั่นในตอนนี้!
สายฟ้าอันน่าสะพรึงที่เหมือนมีไม่หมดไม่สิ้น ไม่อาจนับได้ แค่ชั่วพริบตาสั้นๆ ล้วนลุกไหม้ ระเบิดออก และเบ่งบาน!
เป็นเคล็ดวิชาสายฟ้าชั่วพริบตา!
ในตอนนี้และในวินาทีนี้ ไม่ได้มีแค่พลังของชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้าที่ถูกเก็บอยู่ในตาขวาของเยี่ยนจ้าวเกอเท่านั้นที่ระเบิดออกทั้งหมด
ขณะเดียวกันยังมีญาณจริงแท้อันยิ่งใหญ่ของตัวเยี่ยนจ้าวเกอที่ลุกไหม้ขึ้นมาทั้งหมดด้วย!
ด้วยพลังฝึกปรือในตอนนี้ของเยี่ยนจ้าวเกอ การระเบิดของพลังจากชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้าที่เขาครอบครองอยู่ ไม่ทำให้เขาสิ้นเปลืองพลังเท่าไรนัก
หลังจากชิ้นส่วนอาวุธศักดิ์สิทธิ์ระเบิดออกแล้ว มันก็เข้าสู่สภาวะหลับไหล ไม่ส่งผลต่อพลังของเยี่ยนจ้าวเกออีก
ทว่าในตอนนี้เอง ไม่ใช่แค่ชิ้นส่วนอาวุธศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น ตัวเยี่ยนจ้าวเกอก็ได้กระตุ้นสายฟ้าชั่วพริบตา โจมตีด้วยพลังทั้งหมดเช่นกัน!
แม้แต่เคล็ดวิชาคืนปราณอย่างคัมภีร์นภาไร้ขอบเขต ฝ่ามือหยินหยางขั้วกำเนิด และวิชาดัชนีฟ้าคำรน ก็ไม่อาจชดเชยพลังให้แก่การระเบิดที่ไม่คิดจะเหลือสิ่งใดไว้นี้ได้ในระยะเวลาอันสั้น
หลังการโจมตีนี้ ลมปราณของเยี่ยนจาวเกอจะลดต่ำลงอย่างมหาศาล
เขาใช้สิ่งนี้เป็นข้อแลกเปลี่ยน เพื่อให้ได้มาซึ่งการโจมตีอันแข็งแกร่ง!
สายฟ้าอันน่ากลัวกลายเป็นลำแสงยิ่งใหญ่ที่สุกสกาวละลานตา เป็นแสงสว่างหนึ่งเดียวในโลกใบนี้!
พลังของค่ายกลเทพไท่อี้ถล่มทลายเสริมลงบนร่างของเยี่ยนจ้าวเกอทั้งหมด
เยี่ยนจ้าวเกอเปลี่ยนสภาวะฝ่ามือ กลายเป็นกระบี่สังหารเซียน
เมื่อมีการช่วยเหลือจากค่ายผล มีการระเบิดจากสายฟ้าชั่วพริบตา การเปลี่ยนแปลงประบวนท่าของเยี่ยนจ้าวเกอจึงเร็วกว่ากวนลี่เต๋อครึ่งก้าว
กระนั้นครึ่งก้าวนี้ก็ห่างกันราวฟ้ากับเหว!
เจตจำนงกระบี่ที่ทำลายทุกสรรพสิ่งและสร้างจุดจบได้สะท้อนออกมา
พลังของสายฟ้าชั่วพริบตาที่ลุกไหม้ ตอนนี้ล้วนกลายเป็นปราณกระบี่สังหารเซียน
ปราณกระบี่สีขาวโพลนแผ่พุ่งไปทั่วฟ้าดิน
เยี่ยนจ้าวเกอไร้ข้อกริ่งเกรง กระตุ้นกระบี่ที่แข็งแกร่งที่สุดตั้งแต่ตนฝึกฝนคัมภีร์กระบี่สังหารเซียนสำเร็จ!
ปราณกระบี่ไร้สิ้นสุดหายไป จับตัวกันกลายเป็นเส้นเดียว
เส้นที่พลังผนึกรวมกันสุดเปรียบปาน!
เส้นที่เร็วกว่าปราณกระบี่สังหารเซียนทั่วไป!
แม้แต่กวนลี่เต๋อก็ยังเกิดความรู้สึกเลือนราง ทว่าก็ยังช้าไปครึ่งก้าว
ปราณกระบี่ที่น่าพรั่นพรึงแทงทะลุวังวนทะเลดาวที่กำลังระเบิดบนศีรษะของเยี่ยนจ้าวเกอ พุ่งโถมสู่ด้านบน แทงใส่กวนลี่เต๋อโดยตรง!
กวนลี่เต๋อยกมือขึ้นขวาง ทว่าปราณกระบี่กลับยังคงแทงทะลุฝ่ามือที่สามารถคว้าจันทร์เด็ดาวด้วยสภาวะทำลายไม้ไผ่!
เสียงครางหนักๆ ของกวนลี่เต๋อดังขึ้นระหว่างฟ้าดิน
ทว่ากลับไม่มีรอยเลือดสักหยดเดียว
เลือดเนื้อตรงบาดแผลของเขาถูกปราณกระบี่เผากลายเป็นควัน สะอาจหมดจด!
ปราณกระบี่สีขาวสภาวะไม่หยุดลง หลังจากแทงทะลุฝ่ามือของกวนลี่เต๋อแล้ว ก็แทงใส่ทรวงอกของเขาต่อ!
กวนลี่เต๋อกัดฟันกรอด กระตุ้นญาณจริงแท้ของตัวเอง แสงดาวหลายจุดสว่างขึ้น รวมตัวกันที่ปากแผล คิดจะสะกดอาการบาดเจ็บชั่วคราว
แต่เมื่อแสงดาวสัมผัสกลับบาดแผลที่เกิดขึ้นเพราะปราณกระบี่ ก็พลันสลายไป บาดแผลเพียงที่เดียวขยายออกรอบๆ ทีละนิด ราวกับเครื่องลายครามที่แตกสลาย
กวนลี่เต๋อทั้งแตกตื่นทั้งเดือดดาล กระตุ้นมงกุฎดาวรุ่งเกิดตะวันของตัวเอง แสงดาวสีทองละลานตาสายหนึ่งสาดออกมา เป้าหมายคือเยี่ยนจ้าวเกอ
แม้ว่าเยี่ยนจ้าวเกอในตอนนี้จะอ่อนแอถึงขีดสุด ทว่าก็ยังควบคุมตราประทับตะวันมาขวางการโจมตีจากมงกุฎดาวรุ่งเกิดตะวันได้
กวนลี่เต๋อเห็นดังนั้นก็ยิ่งคับข้องเคียดแค้นยิ่งกว่าเดิม
ไม่ว่าอย่างไรเขาก็คิดไม่ถึง ว่ายอดฝีมือในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้า ขั้นสะพานเซียนระยะท้ายที่ยิ่งใหญ่อย่างตน จะถึงกับโดนเยี่ยนจ้าวเกอเล่นงานจนรู้สึกคับแค้นใจเพียงนี้
กระนั้นเขาในตอนนี้กลับไม่กล้ารั้งอยู่ต่ออีก
ปัจจุบันอาการบาดเจ็บของเขาสาหัสยิ่ง และอีกด้านหนึ่ง เยี่ยนตี๋ที่สังหารเสวียนเฉิงอ๋องแล้ว ก็กำลังเล่นงานนักพรตสืออยู่!
แม้ว่านอกจากค่ายกลฟ้าดินแผ่ขยาย นักพรตสือจะยังวางค่ายกลที่แข็งแกร่งอย่างอื่นได้อีก แต่ก็ไม่อาจต้านทานความคมกล้าอันยิ่งใหญ่ของเยี่ยนตี๋ได้
เมื่อไม่มีเต่าปูลูคอยปกป้อง นักพรตสือก็ยากจะแสดงพลังออกมา
เยี่ยนตี๋ก็กำลังจับตาดูสถานการณ์ต่อสู้ทางด้านเยี่ยนจ้าวเกออยู่เช่นกัน
หลังจากเล่นงานนักพรตสือด้วยหนึ่งดาบ เขาก็สูดหายใจลึก ร่างโถมขึ้นด้านบน เปลี่ยนที่กับเยี่ยนจ้าวเกอ จู่โจมใส่กวนลี่เต๋อ
สภาวะดาบต่อเนื่องไม่ขาดสาย ราวกับระลอกคลื่นไร้สิ้นสุด ทำให้กวนลี่เต๋อที่ได้รับบาดเจ็บหนักไม่อาจหนีรอด ได้แต่อาศัยมงกุฎดาวรุ่งเกิดตะวันเข้าปะทะ
อาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงของเขาชิ้นนี้ ที่แล้วมาโจมตีแข็งแกร่งป้องกันอ่อนแอ ยามนี้ถูกเยี่ยนตี๋ยึดครองความได้เปรียบ จึงพลันถูกกดดันจนโงหัวไม่ขึ้น
เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะฮ่าๆ ก่อนจะสะบัดมือครั้งหนึ่ง โยนกระบองไม้ไผ่สีเขียวขี้ม้าออกไป
ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกรับกระบองไม้ไผ่ ก่อนจะฟาดใส่กวนลี่เต๋ออย่างไม่มีเกรงใจ!
กวนลี่เต๋อโกรธจนลมออกหู
ถึงร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกจะมีพลังจะด้อยกว่าเยี่ยนจ้าวเกอ ทว่ากระบองไม้ไผ่สีเขียวขี้ม้าในมือ กลับสัมผัสกับมงกุฎดาวรุ่งเกิดตะวันของเขาอย่างหักโหม
กวนลี่เต๋อได้รับบาดเจ็บหนักอยู่แล้ว ทั้งต้องเผชิญกับคมดาบของเยี่ยนตี๋ จึงได้แต่ต้องฝืนเข้าปะทะ
ในตอนนี้เขาไม่อาจอาศัยความปราดเปรียวของกระบวนท่าวรยุทธ์ของตัวเองรับมือ เพื่อให้มงกุฎดาวรุ่งเกิดตะวันหลบกระบองไม้ไผ่ของเยี่ยนจ้าวเกอได้เหมือนก่อนหน้า
เขาได้แต่มองดูมงกุฎดาวรุ่งเกิดตะวันของตัวเอง ถูกกระบองไม้ไผ่แปลกประหลาดท่อนนั้น ฟาดจนแสงดาวริบหรี่ลงไปตาปริบๆ
มงกุฎดาวรุ่งเกิดตะวันอันเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงยังพอว่า อต่อาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นกลางบนตัวเขา แค่ถูกกระบองไม้ไผ่ฟาดใส่ทีเดียวก็พังทลายในทันที!
แม้ว่าในตอนที่ผู้วิเศษเซิงตายก่อนหน้านี้ กวนลี่เต๋อจะรู้สึกแตกตื่นประหลาดใจเช่นกัน แต่ว่าก็ยังคงมั่นใจในพลังของตัวเอง
ถึงพลังของเยี่ยนจ้าวเกอสองพ่อลูกจะเหนือกว่าที่คาดไว้ ทว่าในสายตาของกวนลี่เต๋อ ผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุดคือตนไม่อาจนำอาวุธเซียนที่ปรารถนาไปได้
นอกจากนี้แล้ว เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะยังมีผลลัพธ์อะไรอีก
ทว่าในตอนนี้ ยอดฝีมือระดับสุดยอดที่เป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้าผู้นี้ กลับสัมผัสได้ถึงการคุกคามจากความตายอย่างแท้จริง!
และยังมาจากสำนักที่ไม่มีแม้แต่จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียนแม้สักคน!
ในความทรงจำของกวนลี่เต๋อ ขุมกำลังเช่นนี้ สำหรับเขาแค่พลิกฝ่ามือก็ทำลายได้!
อย่างเช่นสำนักความมืดเป็นต้น
พวกเขาสืบทอดวิชาสายสำนักประกายกาฬมานานหลายปี ทว่ากลับถูกเขาทำลายสำนัก ถ้าไม่ใช่เพราะหลินฮั่นหัวสอดมือ ก็คงถูกเขาล้างสำนักไปแล้ว
กระนั้นในวันนี้กลับมาเตะใส่แผ่นเหล็กที่เขากว่างเฉิง
มงกุฎดาวรุ่งเกิดตะวันในที่สุดก็ถูกกระบองไม้ไผ่ของเยี่ยนจ้าวเกอฟาดกระเด็นออกไป
เยี่ยนตี๋ใช้หนึ่งดาบสะท้านฟ้าอีกครั้ง กวนลี่เต๋อที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสไม่อาจต้านทาน แขนข้างหนึ่งถูกสะบั้น กระเด็นเฉียงๆ ขึ้นฟ้า!
กวนลี่เต๋อถลึงมองอย่างเคียดแค้น เห็นเยี่ยนจ้าวเกอพุ่งลงไปด้านล่างตั้งแต่แรก กลับเข้าไปในค่ายกลเทพไท่อี้ถล่มทลาย
ตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอกำลังปรับลมหายใจ ฟื้นปราณกำเนิดอย่างสบายใจ โดยมีทุกคนคอยคุ้มครอง
เมื่อเห็นกวนลี่เต๋อมองมา เยี่ยนจ้าวเกอจึงโบกมือให้เขาอย่างขบขันไปพลาง หัวเราะเหอะๆ ไปพลาง พร้อมกับเอ่ยว่า “ผู้อาวุโสท่านนี้ ดูจากความสามารถของท่านแล้ว ต่อให้ข้ามอบอาวุธเซียนให้ ท่านก็รักษาไว้ได้ไม่นาน ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็เอาเก็บไว้ที่ข้าก่อนแล้วกัน”
………………..