ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 243 เจ้าแม่เงินออกฤทธิ์ สุดยอดจริงๆ (4)
- Home
- ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
- ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 243 เจ้าแม่เงินออกฤทธิ์ สุดยอดจริงๆ (4)
บทที่ 243 เจ้าแม่เงินออกฤทธิ์ สุดยอดจริงๆ (4)
แต่ว่าถังหลิงมองเห็น ถังหลิงรู้สึกว่าแผนการที่เขาวางไว้ต้อง รีบลงมือทำแล้ว
จี้หซีกำลังจะพูดอะไรต่อ คุณชายสองโจ๋วก็มาถึงพอดี การ เล่นไพ่นกกระจอกจึงจบสิ้นลง
ที่รัก พวกเราชนะเงินเยอะมากขนาดนี้” เวินลั่วฉิงลุกขึ้น ยืน มองดูตรงหน้าที่เต็มไปด้วยเงิน มีความเฉินเล็กน้อย แต่ว่า ตอนที่เธอกำลังพูดอยู่นั้นก็ถือโอกาสดัน ตัวเองออกจากอ้อมกอดของเขา เพราะเวลาที่โดนเขากอด อยู่นั้นเธอรู้สึกว่าไม่สามารถผ่อนคลายได้เลย รู้สึก
“ใช่” เลยเฉินรู้สึกถึงได้ว่าเธอต้องการดันตัวออกจากเขา ซึ่งเขาไม่พอใจมาก เขาจึงได้โอบเธอเข้าอ้อมกอดอีกครั้ง จากนั้นรีบก้มหน้าลง จูบเธออีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ เขาได้อมเหล้า อยู่ในปาก จึงได้ส่งเหล้าที่อยู่ในปากเขาเข้าไปที่ปากของเธอ เนื่องจากเป็นถั่วนิ่งไม่ทันตั้งตัว จึงกลืนลงเข้าไปทันที
เมื่อเป็นลั่วฉิงตั้งสติได้ จึงใช้แรงพลักเขาให้ออกห่าง
“คุณ คุณ.”เวินลั่วฉิงเหลือบมองเหล้าในมือของเขา สีหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนเล็กน้อย: “คุณดื่มเหล้าเหรอ
“อืม? “เฉินยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เขาดื่มเหล้าแค่นี้มีปัญหาอะไรเหรอ?
สีหน้าของเวินลั่วฉิงเปลี่ยนไปเร็วมาก เธอดื่มเหล้าไม่ได้ แค่ดมกลิ่นเหล้าก็เวียนหัว ถ้าดื่มเหล้าเข้าไปเธอจะเป็นลมไป ทันที แต่ว่าเป็นไม่นาน เธอก็จะตื่นขึ้นมา จากนั้น.
ครั้งเดียวที่เธอเคยดื่มเหล้านั้น เห่อถงถงเล่าว่าหลังเมา เหล้าเธอจะบ้าคลั่งมาก บ้าคลั่งจนน่ากลัว อีกทั้งยังทำตัวเป็น อันทพาลอีก! !
เวลานี้ในหัวของเวินลั่วฉิงมีความคิดผุดขึ้นมาว่า – เงินลั่วชิง เธอตายแน่! !
เวลาต่อมา เป็นลั่วนิ่งเป็นลมหมดสติไป
“เวินลั่วฉิง”เย่ซื่อเฉินตกใจ รีบอุ้มเธอไว้ สีหน้าเปลี่ยนไป เมื่อกี้ยังดีๆอยู่ทำไมจู่ๆก็หมดสติไป?
“นี่มันอะไรกัน? “ถังหลิงรีบวิ่งเขาไปหา เมื่อเห็นอาการ ของเวินลั่วฉิง ไม่ว่าเจอกับเหตุการณ์อะไรไม่เคยตกใจ ตัว ตนที่แท้จริงของเขาไม่เคยเปิดเผยให้คนอื่นเห็นมาก่อนแต่ สีหน้าของเขาที่เป็นห่วงในตอนนี้ปกปิดไว้ไม่อยู่เลยจริงๆ
มันสามารถอธิบายได้ว่า เขาไปห่วงเป็นลั่วนิ่งด้วยความ จริงใจ เป็นลั่วนิ่งสำหรับเขาถือว่าเป็นคนพิเศษอยู่
เวลานี้ ชื่อเฉินไม่สนใจอะไร รีบอุ้มเวินลั่วฉิงขึ้นมา แล้ว พาออกไปข้างนอก สิ่งแรกที่เขาทำคือพาเธอไปส่งโรงพยาบาล จนทำให้ลืมไปว่าคุณชายสองโจ๋วเพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี่
เอง
คุณชายสองโจ๋วเป็นหมอ เมื่อกี้ก็เพราะมีเคสผ่าตัดพิเศษ จึงทำให้เขามาสาย
“เร็ว รีบให้พี่สองช่วยดู” ครั้งนี้ กลับเป็นเสี่ยวชีที่ไหวพริบ เร็วที่สุด
“มาเร็ว ดูอาการให้หน่อยว่าเมื่อไหร่จะตื่น? “เย่ซื่อเฉิน เหมือนดึงสติกลับมาได้ รีบร้องเรียกคุณชายสองโจ๋ว
เธอเป็นลมไปอย่างกะทันหัน คาดไม่ถึงจริงๆ มันน่ากังวล เกินไป เย่ซื้อเฉินรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นแรงมากในเวลานี้
คุณชายสองโจ๋วมองไปที่เย่ซื้อเฉิน เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึก ประหลาดใจมาก คนนี้คือน้องสามเหรอ? น้องสามกลาย เป็นคนใจร้อนแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่?
คนที่ใจเย็นและมั่งคงหายไปไหนแล้ว?
ผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอดของเขานั้น สีหน้าอมแดง ดูก็รู้ว่า
ไม่มีปัญหาอะไร
เธอเมาแล้ว” คุณชายสองโจ๋วเดินเข้าไปดู มองดูสักครู่ แล้วสรุปออกมาทันที
ฝีมือทางการแพทย์ของคุณชายสองโจ๋วไม่มีใครกล้า สงสัย ถึงแม้ว่าคุณชายสองโจ๋วจะไม่ได้ทำการตรวจเช็คอะไรเลย คำพูดที่เขาพูดออกมาตอนนี้ก็ไม่มีใครกล้าสงสัย
แต่ว่าปัญหาหลักของตอนนี้คือ เงินลั่วชิงไปดื่มเหล้าเมื่อ
ไหร่?
“เมาแล้ว? “เย่ซื้อเฉินตกใจ เหมือนยังเรียกสติตัวเอง กลับมาไม่ได้ ทำไมถึงเมาได้ เธอไม่ได้ดื่มเหล้าหนี่ คนที่ดื่ม เหล้าเป็นเขา แต่ทำไมคนที่เมากลับเป็นเธอ?
เย่ซื่อเฉินนึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อกี้เขาเอาเหล้าที่อยู่ในปากเขา ส่งเข้าไปที่ปากของเธอ เธอเมาเพราะดื่มเหล้าเขาไปเพียงคำ เดียวเหรอ?
ปริมาณแอลกอฮอล์ที่เธอดื่มได้น้อยขนาดนี้เลยเหรอ?
“ซ้อสามดื่มเหล้าเมื่อไหร่? ทำไมผมไม่เห็นเลย? ผมยืน อยู่ข้างๆซ้อสามตลอดเวลา เฝ้าดูซ้อสามตลอด ซ้อสามไม่ได้ ดื่มเหล้าจริงๆ” เสี่ยวซีไม่ใช่ไม่เชื่อพี่สองของเขา แต่เขาเชื่อ มั่นในสิ่งที่ตัวเองเห็น
“เสี่ยวชีพูดถูก ซ้อสามไม่ได้ดื่มเหล้า ทุกคนรอนายอยู่ ซ้อ สามเล่นไพ่กับพวกเราอยู่” คุณชายห้าฉิงอดไม่ได้ที่จะพูด ความสงสัยของตัวเองออกมา
“เธอไม่ได้ดื่มเหล้า แต่มีคนดื่มเหล้าไปแล้ว” คุณชายสอง โจ๋วมองไปที่เอาชื่อเฉินพร้อมรอยยิ้มเล็กน้อย
ตอนที่เขาเดินเข้ามานั้น เขาเห็นเย่ชื่อเฉินดื่มเหล้าเสร็จแล้วก้มลงไปจูบเวินลั่วฉิง กลัวว่าเหล้าในปากของเย่ซือเฉิน จะเข้าไปในปากของเวินรั่วฉิงจนหมด
“แค่นี้ก็เมาได้? “คุณชายห้าฉิงตกใจมาก ปริมาณ แอลกอฮอล์ที่ดื่มได้เล็กน้อยขนาดนี้เลยเหรอ?
“ร่างกายของเธอน่าพิเศษกว่าคนอื่น แพ้แอลกอฮอล์ แค่ ได้กลิ่นเหล้าก็เวียนหัว ถ้าดื่มเหล้าเข้าไป ถึงแม้จะแค่คำ เดียว ก็สามารถเป็นลมได้เลย เมื่อกี้น่าจะโดนใครบางคน บังคับป้อนเหล้าให้เธอ “ตอนที่คุณชายสองโจ๋วพูดคำนี้ออก มา จงใจหันไปมองเย่ซื้อเฉิน แสดงให้เห็นชัดแล้วว่ามัน หมายความว่ายังไง
“เธอคงไม่เป็นไรมั้ง? “เมื่อเย่ซือเฉินได้ยินว่าเวินลั่วฉิงแพ้ แอลกอฮอล์ อดไม่ได้ที่จะกังวลขึ้นมา
“น่าจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร นอนสักพักก็ดีขึ้น ถ้าเกิดว่า สถานการณ์ดีนะ ก็น่าจะนอนหลับจนถึงตอนเช้าเลย “คำพูด ของคุณชายสองโจ๋วหยุดชะงักสักครู่ สายตาคู่นั้นหันกลับไป มองเยซื้อเฉินอีกครั้ง รอยยิ้มนั้นมีความหมายลึกจนเดาไม่ ออก: “แต่ว่า ก็อาจมีกรณีพิเศษได้ ” “กรณีพิเศษอะไรเห รอ? “เย่ซื้อเฉินขมวดคิ้วเข้าหากัน สีหน้าเปลี่ยนไป เดี๋ยวก็ บอกว่านอนตื่นก็หายดีเอง เดี๋ยวก็บอกกว่ากรณีพิเศษ มัน หมายความว่ายังไงกันแน่?
“เรื่องนี้ฉันก็พูดไม่ถูก นายพาเธอกลับไป คืนนี้ได้รู้แน่นอน” คุณชายสองโจ๋วไม่ได้อธิบายชัดเจน แต่ยิ้มออกมา อย่างเจ้าเล่ห์
บางคนที่มีร่างกายพิเศษเวลาเมาเหล้าจะมีปฏิกิริยาตอบ สนองรุนแรงกว่าคนอื่น รุนแรงจนบ้าคลั่ง บ้าคลั่งจนทำให้ คนอื่นแทบไม่อยากเชื่อ และทนแรงต้านทานไม่ไหว
ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นประเภทบ้าคลั่งแบบนั้นหรือเปล่า?
แต่ทว่า ถ้าเธอเป็นแบบประเภทบ้าคลั่งแบบนั้นสำหรับ น้องสามแล้วก็ไม่ถือว่าเป็นเรื่องอะไรไม่ดี ถึงแม้ว่าก่อนหน้า นั้นเขาไม่เคยเห็นพฤติกรรมที่น่ากลัวของเวินลั่วฉิงมาก่อน เขาดูออกว่าน้องสามเป็นห่วงเธอมาก ไม่แน่สำหรับน้อง สามแล้วอาจมีเรื่องเซอร์ไพรส์ที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นก็ได้
“พี่สาม พี่พาคนกลับไป คืนนี้อยากทำอะไรก็ทำได้ตามใจ ชอบเลย” คุณชายห้านิ่งเมื่อได้ยินคำพูดของคุณชายสองโจ๋ว แล้วก็เข้าใจเรื่องราวทุกอย่าง จึงปากเสียพูดเสริมออกมา
เย่ซื้อเฉินมองไปที่คุณชายห้าฉิงด้วยสายตาเย็นชา จาก นั้นอุ้มเงินลั่วฉิงขึ้นมา : “ฉันพาเธอกลับไปก่อน”
เวลานี้เป็นลั่วนิ่งเป็นลมหมดสติ เขาก็ไม่มีกระจิตกระใจจะ อยู่ที่นี่ต่ออีก
“พี่สาม พี่ใจร้อนจนทนไม่ไหวเลยเหรอ? “คุณชายห้าฉิง เข้าใจสภาพจิตใจของเย่ชื่อเฉินในเวลานี้ แต่ก็แค่ปากเสียเสมือนว่าถ้าไม่พูดมันออกมาจะอกแตกตาย โดยเฉพาะเมื่อ กี่โดนเวินลั่วฉิงแขวนขึ้นมาดี มีความไม่พอใจเล็กน้อย ยังไง ก็ต้องพูดสองสามคำเพื่อระบายออกมาถึงจะได้สบายใจขึ้น มาบ้าง
“ดูเหมือนว่าเมื่อกี้ยังเล่นไม่พอ ถ้ายังเล่นไม่พอ คราวหลัง ฉันจะเล่นเป็นเพื่อนนายเอง ” เย่ซื้อเฉินหรี่ตาลงแล้วมองไปที่ คุณชายห้าฉิง น้ำเสียงเต็มไปด้วยการตักเตือน หรือพูดอีก อย่างว่าข่มขู่เลยก็ว่าได้
” พี่สาม ผมไม่กล้าอีกแล้ว ” คุณชายห้าฉิงยอมแพ้ทันที ยอมแพ้โดยดี ถ้าพี่สามเล่นเป็นเพื่อน ถึงเวลานั้นกังวลว่า แม้แต่ชีวิตอันเล็กของเขาก็รักษาไว้ไม่ได้
เย่จื่อเฉินอุ้มเวินลั่วชิงออกไปอย่างรวดเร็ว คุณชายสามเย่ คาดไม่ถึงว่า การออกไปครั้งนี้มันคือ….