ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 399 เธอกลับมาแล้ว เขาไปรับด้วยตัวเอง（2）

บทที่ 399 เธอกลับมาแล้ว เขาไปรับด้วยตัวเอง（2）

ไม่รู้เพราะอะไร เวินลั่วฉิงเชื่อว่าเย่ซือเฉินไม่ทำเช่นนี้แน่นอน ดังนั้นคำพูดนี้ของเวินลั่วฉิงนั้นหนักแน่นมาก

เมื่อเยว่หงหลิงได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิงเธอก็ตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างปกป้องเย่ซือเฉินคนนั้นมาก

อีกด้านของโทรศัพท์ ร่างกายของถังไป๋เชียนแข็งทื่อ มือของเขาที่จับโทรศัพท์อยู่ก็แน่นขึ้นทันที และภายในดวงตาของเขาก็มีความโหดเหี้ยมปรากฏออกมาเล็กน้อย

เขาคาดไม่ถึงเลยว่าเวินลั่วฉิงนั้นจะปกป้องเย่ซือเฉินขนาดนี้

เย่ซือเฉินไม่ทำอย่างนี้แน่นอน？เธอเชื่อใจเย่ซือเฉินขนาดนี้เลยเหรอ？เธอปกป้องเย่ซือเฉินขนาดนี้เลยเหรอ

“คุณเชื่อใจเขาขนาดนี้เลยเหรอ？”ตอนที่ถังไป๋เชียนพูดคำนี้ หัวใจของเขาเจ็บมาก และภายในดวงตาของเขาก็มีความรู้สึกเกลียดชังอยู่ ทำไม？ทำไมถึงเป็นเช่นนี้？

“รุ่นพี่ ฉันรู้ว่าเย่ซือเฉินตรวจสอบเรื่องของเรา แต่ว่าหลักๆคือเขาต้องการตรวจสอบเรื่องของฉัน ดังนั้น เขาไม่รั่วไหลข้อมูลของเราให้ศัตรูของเราอย่างแน่นอน”เวินลั่วฉิงยังคงพูดอย่างแน่วแน่ และยังคงเชื่อใจเย่ซือเฉินอย่างหนักแน่น

“แล้วถ้าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเย่ซือเฉินจริง ๆล่ะ？”มุมริมฝีปากของถังไป๋เชียนนั้นมีความเย็นชาเล็กน้อย เพียงแต่ว่าพวกเขาคุยโทรศัพท์กันอยู่ เวินลั่วฉิงจึงมองไม่เห็น

“เป็นไปไม่ได้ เย่ซือเฉินไม่มีเหตุผลที่จะทำแบบนี้”แต่ว่า เวินลั่วฉิงนั้นยังคงหนักแน่นมากขึ้น

“เหอะ……”จู่ ๆถังไป๋เชียนก็หัวเราะออกมาเบาๆ：“เป็นสามีภรรยากันไม่กี่วัน ไม่เหมือนเดิมแล้วจริง ๆ”

ตอนที่ถังไป๋เชียนพูดคำนี้ ในน้ำเสียงของเขามีความประชดประชันอยู่เล็กน้อย

เวินลั่วฉิงเป็นคนที่อ่อนไหว ซึ่งแน่นอนว่าเธอฟังความหมายออกแล้ว และเธอขมวดคิ้วเล็กน้อย และในใจของเธอก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

บางคำพูด เธอพูดแล้วก็เท่ากับแสดงถึงทัศนคติของเธอ และถ้าคนอื่นไม่เชื่อที่เธอพูดต่อให้เธอพูดเยอะก็ไม่มีประโยชน์

เธอฟังออกว่ารุ่นพี่ไม่เชื่อคำพูดของเธอ

“รุ่นพี่ ฉันกลับประเทศครั้งนี้เพื่อธุระของแม่ฉัน และฉันรับประกันว่าจะไม่กระทบต่อเรื่องของรุ่นพี่แม้แต่น้อย แต่หากว่ารุ่นพี่ไม่เห็นด้วย ฉันก็จะส่งข้อความไปฝ่ายนั้นเพื่อเลื่อนเวลาออกไป”เวินลั่วฉิงไม่อยากโต้เถียงกับถังไป๋เชียน เธอคิดว่าในสถานการณ์เช่นนี้ ถังไป๋เชียนต้องอารมณ์ไม่ดีแน่นอน และเธอก็ไม่ควรเพิ่มปัญหาให้ถังไป๋เชียนในเวลานี้ด้วย

และที่ยิ่งไปกว่านั้นคือเธอจะทำให้ทุกคนตกอยู่ในอันตรายเพราะเรื่องของเธอไม่ได้

ส่วนเรื่องของกลับประเทศนั้น เธอสามารถติดต่อกลับไปหาฝ่ายนั้นได้ และเห็นได้ชัดว่าตอนนี้มีบางคนรับผิดชอบคดีค้ามนุษย์อยู่โดยเฉพาะ

เรื่องบางอย่างต่อให้เธอไม่ไป ก็จะได้เบาะแสอยู่ดี เพียงแต่ว่าอาจจะไม่มั่นใจมากกว่าเธอไปด้วยตัวเธอเองเท่านั้น

“เรื่องกลับประเทศ……”เดิมทีถังไป๋เชียนอยากจะปัดเป่าความคิดของเธอที่จะกลับประเทศ แต่ในเวลานี้เอง โทรศัพท์มือถืออีกเครื่องหนึ่งของถังไป๋เชียนก็มีข้อความหนึ่งเด้งขึ้นมา

‘เย่ซือเฉินกำลังเดินทางมาประเทศO’

ทันทีที่ถังไป๋เชียนเห็นข้อความ ดวงตาทั้งคู่ของเขาก็หรี่ลง ทำไมเย่ซือเฉินถึงเดินทางมาประเทศOได้เร็วขนาดนี้？

ในสถานการณ์แบบนี้ เย่ซือเฉินมาที่ประเทศO มีความเป็นไปได้อย่างหนึ่งเท่านั้น นั่นก็คือเย่ซือเฉินพบเขาที่นี่ และรู้ว่าเวินลั่วฉิงอยู่ที่นี่？

หากว่าเย่ซือเฉินมาที่ประเทศO ตามอำนาจและกำลังของเย่ซือเฉินแล้ว แน่นอนว่าเขาต้องหาเจอเวินลั่วฉิงในไม่ช้า

และนี่ก็เป็นสิ่งที่ถังไป๋เชียนไม่อยากเห็นมากที่สุด

เขาจะปล่อยให้เย่ซือเฉินเห็นเวินลั่วฉิงไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด！！

“ฉิงฉิง ถ้าคุณอยากกลับไปก็กลับไป คุณเองก็รู้ เรื่องของคุณ ฉันไม่เคยปฏิเสธอยู่แล้ว”วินาทีต่อมาคำพูดของถังไป๋เชียนก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง และวินาทีนั้น เสียงของเขาก็กลับมานุ่มนวลเหมือนปกติอีกครั้ง

“จะไม่กระทบเรื่องของรุ่นพี่เหรอคะ？จะไม่นำพาอันตรายมาให้ทุกคนเหรอคะ？รุ่นพี่ไม่ต้องฝืนค่ะ”เห็นได้ชัดว่าเวินลั่วฉิงคาดไม่ถึงว่าถังไป๋เชียนจะตอบตกลงรวดเร็วขนาดนี้ จึงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น เพราะอย่างไรแล้วทุกคนต่างก็เหมือนเป็นญาติของเธอ เธอไม่หวังว่าเธอจะนำพาอันตรายมาให้ทุกคนเพราะเรื่องของเธอ

“ไม่หรอก ฉันจองตั๋วเครื่องบินให้คุณเดี๋ยวนี้ คุณกลับไปตอนนี้เลย และตอนนี้จากปะเทศOไปเมืองAยังมีเที่ยวบินสุดท้ายอยู่เที่ยวบินหนึ่ง คุณต้องรีบหน่อย ยังทันอยู่ ฉันให้คนส่งคุณไปเดี๋ยวนี้”ถังไป๋เชียนไม่เพียงแต่เปลี่ยนใจเท่านั้น อีกทั้งยังวางแผนทุกอย่างให้เวินลั่วฉิงอีกด้วย

“ไวขนาดนี้เลยเหรอ？รุ่นพี่ อันที่จริงฉันไม่ต้องรีบขนาดนั้นค่ะ”เวินลั่วฉิงตะลึง เธอจะกลับไป แต่ว่าเรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องรีบขนาดนี้

ตอนนี้เด็กน้อยทั้งสองคนนอนหลับแล้ว เธอไม่ได้อธิบายให้เด็กทั้งสองคนดี ๆเลย

อันที่จริงเวินลั่วฉิงกะว่าจะติดต่อกับฝ่ายนั้น ว่าจะขอเลื่อนเวลาไปหน่อย แต่ถังไป๋เชียนเปลี่ยนใจในขณะนี้ อีกทั้งยังกะทันหันอีก ทำให้เธอรู้สึกปรับตัวไม่ทัน

สิ่งที่รุ่นพี่ที่เธอรู้จักตัดสินใจแล้วจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ง่ายๆ

รุ่นพี่บอกว่าเรื่องของเธอรุ่นพี่จะไม่ปฏิเสธ แต่ว่าเริ่มแรกนั้นรุ่นพี่ได้ปฏิเสธเธออย่างเห็นได้ชัด และปฏิเสธเธออย่างแน่วแน่ด้วย

“วันนี้ฉันจะออกไปจัดการธุระหน่อย และจะล่อคนของอีกฝ่ายออกไปด้วย ดังนั้น ในเวลานี้ คุณเดินทางไปจะปลอดภัยที่สุด แต่หากว่ารอวันพรุ่งนี้ล่ะก็ ฉันกลัวว่าพวกเขาจะเห็น”ถังไป๋เชียนต้องการให้เวินลั่วฉิงรีบจากไปโดยเร็วที่สุด เพราะว่าเย่ซือเฉินนั้นมีโอกาสปรากฏตัวได้ตลอดเวลา

ถังไป๋เชียนรู้ว่าเรื่องในประเทศนั้นมีโอกาสเป็นการวางแผนของถังหลิน และเวินลั่วฉิงกลับไป มีความเป็นไปได้ว่าถังหลินจะให้เวินลั่วฉิงกลับไปที่ตระกูลถัง

เขาเองก็ไม่อยากให้เวินลั่วฉิงกลับตระกูลถัง

แต่ว่า มันก็ดีกว่าให้เวินลั่วฉิงกลับไปอยู่เคียงข้างเย่ซือเฉิน

แน่นอน ถังไป๋เชียนเองก็รู้ เวินลั่วฉิงกลับไปที่ประเทศ เย่ซือเฉินต้องทราบข่าวนี้ในไม่ช้าอย่างแน่นอน และเย่ซือเฉินก็จะรีบกลับไปที่ประเทศอย่างแน่นอน

แต่ว่า ตอนนี้เย่ซือเฉินใกล้มาถึงประเทศOแล้ว และเขาไม่ได้ป้องกันอะไร และไม่ได้เตรียมตัวอะไรด้วย ซึ่งเขาไม่สามารถต่อสู้กับเย่ซือเฉินได้เลย

ให้เวินลั่วฉิงกลับประเทศในตอนนี้ อย่างน้อยก็สามารถแก้สถานการณ์คับขันนี้ได้ชั่วคราว

รอให้เวินลั่วฉิงกลับประเทศไป เขาสามารถหาวิธีที่ทำให้เวินลั่วฉิงหลีกเลี่ยงเย่ซือเฉินได้

เพราะอย่างไรเขาก็ยังมีอิทธิพลอยู่ในเมืองA

ไม่พูดไม่ได้ว่า ความคิดของถังไป๋เชียนในขณะนี้ไม่เลวเลย แต่ว่ายังมีเรื่องอีกมากมายที่ยังไม่สามารถเป็นไปตามที่เขาคิดไว้ได้

หลังจากกลับไปที่ประเทศ กลับไปที่เมืองA นั่นคือโลกของเย่ซือเฉิน เขาจะสามารถควบคุมได้อย่างไรล่ะ

“รุ่นพี่ ถ้าอย่างนั้นให้จัดการเรื่องของคุณเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันค่อยกลับไปดีกว่า เพราะเรื่องของทางนั้นไม่ได้รีบร้อนมากขนาดนั้น”เวินลั่วฉิงเป็นคนที่อ่อนไหวมาโดยตลอด จู่ ๆเธอพูดขึ้นมาเช่นนี้ และเมื่อตอนที่เวินลั่วฉิงพูดเช่นนี้ดวงตาของเธอก็กะพริบ

เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าถังไป๋เชียนในตอนนี้กระตือรือร้นเล็กน้อย เขากระตือรือร้นต้องการให้เธอจากไป

ความกระตือรือร้นบวกกับกิริยาท่าทางก่อนและหลังของถังไป๋เขียนที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ทำให้หัวใจของเธอตื่นตัวและระแวดระวังมากขึ้น ซึ่งเป็นการระแวดระวังที่อยู่ภายใต้สัญชาตญาณของเธอ

เธอเชื่อใจถังไป๋เชียน แต่เธอก็ไม่ได้เชื่อเขาถึงขนาดเชื่อแบบสุ่มสี่สุ่มห้าได้ เธอมีความสารถในการแยกแยะ และความสามารถในการแยกแยะของเธอนั้นแข็งแกร่งพอ ตราบใดที่มีข้อสงสัยเล็กน้อยเธอก็สามารถตรวจจับได้อย่างละเอียดอ่อน หรือนี่อาจเป็นการตอบสนองสัญชาตญาณในอาชีพของเธอ

ดังนั้น ในตอนนี้ จึงมีข้อสงสัยอะไรบางอย่างในใจของเธอ และเธอมักจะชอบทำอะไรที่ชัดเจนและเข้าใจ

เธอไม่อยากถูกใครหลอก