ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 438 คุณชายสามเย่รู้ความจริงของห้าปีก่อน (4)
- Home
- ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
- ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 438 คุณชายสามเย่รู้ความจริงของห้าปีก่อน (4)
บทที่ 438 คุณชายสามเย่รู้ความจริงของห้าปีก่อน (4)
อันที่จริงเรื่องด้านนี้เวินลั่วฉิงเป็นคนหัวโบราณ
“เวินลั่วฉิง”เย่ซือเฉินตะโกนสุดเสียง หากเป็นไปได้อยากจะกัดกินเธอเนื้อสดๆเลย
แต่ทว่าบัดนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะเธอลงจากรถพลางปิดประตูแล้ว ซึ่งจากไปอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย
เพียงแต่ตอนที่เธอเดินจากไป เธอได้ยกมือโบกด้วยความโอ้อวดและพึงพอใจ
จากเดิมที่อยากจะใช้แรงดิ้นออกจากเสื้อเชิ้ต แล้วกระโจนไปจับตัวเธอเอาไว้ แต่เย่ซือเฉินก็หยุดลงกะทันหัน ท่าทางของเธอเช่นนี้?
ช่างคุ้นเคย คุ้นเคยจน……
ห้าปีก่อน ผู้หญิงที่ร่วมหลับนอนกับเขา ตอนที่จากไปก็มีท่าทางเช่นนี้ ตอนนั้นเขามองแผ่นหลังของเธอไม่ค่อชัดเจน แต่จำท่าทางเช่นนี้ได้อย่างแม่นยำ
จำท่าทางของเธอที่ตอนนั้นโอ้อวดและได้ใจเป็นอย่างดี
นาทีต่อมา ดวงตาของเย่ซือเฉินก็หรี่ขึ้นกะทันหัน คือเธอนั่นเอง!เป็นเธอจริงๆด้วย ผู้หญิงในห้าปีก่อนเป็นเธอจริงๆด้วย!
ตามหาจนทั่วก็ไร้ซึ่งวี่แวว แต่จู่ๆก็เจอซะงั้น!!
อันที่จริงในใจของเขามีคำตอบอยู่แล้ว เคยคิดว่าเป็นเธอแต่แรกแล้ว เพียงแต่ขาดแค่หลักฐานชิ้นสำคัญเท่านั้นเอง
เพราะมีความคิดและความรู้สึกดีๆต่อเธอต่างจากคนอื่น ยิ่งไปกว่านั้นเขาระแวงว่าหากสืบเจอว่าผู้หญิงห้าปีก่อนนั้นไม่ใช่เธอ
เขากลัวว่าถึงเวลานั้น……
ฉะนั้น ภายหลังเขาจึงไม่ได้ไปสืบเสาะหาความจริงอีกต่อไป แต่ทว่าบัดนี้ในใจของเขามีคำตอบแล้ว
และมั่นใจเป็นอย่างมาก
มุมปากของเขาค่อยๆยกขึ้น หากผู้หญิงในห้าปีก่อนเป็นเธอจริง ถ้างั้นเรื่องนี้……
ถึงแม้ตอนนี้พวกเขาหย่ากันแล้ว เพียงแต่เมื่อมั่นใจในเรื่องนี้แล้ว เธอยิ่งอย่าคิดว่าจะหนีไปไหนเลย
เวินลั่วฉิงรู้ว่าเพียงแค่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวไม่สามารถถ่วงเวลาเขาได้นานนัก ฉะนั้นเมื่อลงจากรถก็ใช้ความเร็วสูงสุดออกไป
เพียงแต่ขณะที่เธอขึ้นลิฟต์อยู่นั้น ได้หันหลังไปมองด้วยสัญชาตญาณ แต่กลับไม่พบการเคลื่อนไหวใดๆขึ้นเกิด เวินลั่วฉิงรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง
ด้วยอำนาจความสามารถของเย่ซือเฉิน ไม่น่าเป็นเช่นนี้นี่?
ด้วยนิสัยของเขาก็ไม่น่าจะเป็นเช่นนี้เช่นกัน?
แต่ทว่าเธอไม่ได้หยุดเดิน รีบก้าวเข้าลิฟต์ เธอไม่อยากจะพัวพันกับเย่ซือเฉินทุกกรณีจริงๆ
สำหรับเย่ซือเฉิน ตอนนี้เธอเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง ยิ่งไกลยิ่งดี
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เธอนัดไป๋ยี่รุ่ยไว้ด้วย เมื่อนึกถึงไป๋ยี่รุ่ย สีหน้าของเธอก็เผยความซับซ้อนขึ้นมาบางส่วน
หากไม่ใช่เพราะคุณปู่ ชั่วชีวิตนี้เธอจะไม่เป็นฝ่ายไปหาเขาเองเด็ดขาด
ก่อนหน้านี้ไป๋ยี่รุ่ยเกือบจะทำร้ายบริษัทเวินซื่อกรุ้ปล้มละลายแล้ว แต่ตอนนั้นไป๋ยี่รุ่ยได้หยุดยั้งการทำร้ายบริษัทเวินซื่อกรุ้ป ต่อมาก็ได้บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปมาลงทุน จึงได้พ้นวิกฤตช่วงนั้นมาได้ชั่วคราว
ก่อนหน้านี้ไป๋ยี่รุ่ยมาหาเธอ เธอจะหลบไป๋ยี่รุ่ยเสมอมา เพราะเธอรู้สึกว่าไม่มีความจำเป็นใดๆต้องพบหน้าเขา ยิ่งไปกว่านั้นตอนนั้นเธอยังเป็นภรรยาของเย่ซือเฉินอีกด้วย เธอไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวโดยไม่จำเป็น
แต่ทว่าเธอคาดไม่ถึงว่าไป๋ยี่รุ่ยจะทำร้ายบริษัทเวินซื่อกรุ้ปอีกครั้ง และครั้งนี้รุนแรงกว่าครั้งก่อนมากเลยทีเดียว
ก่อนหน้านี้เวินลั่วฉิงรู้ว่าเวินจีหยันได้ขายหุ้นส่วนของเขาให้กับไป๋ยี่รุ่ยแล้ว ฉะนั้นตอนนี้ไป๋ยี่รุ่ยมีหุ้นส่วนในบริษัทเวินซื่อกรุ้ปร้อยละห้าสิบ สถานการณ์ของตอนนี้ย่ำแย่มากไม่เหมือนครั้งก่อน
แต่ทว่าเรื่องหุ้นส่วนนั้นคุณปู่เวินน่าจะยังไม่รู้ เวินลั่วฉิงก็ไม่ได้บอกกับคุณปู่เวินด้วย
ตอนนี้ไป๋ยี่รุ่ยมีสิทธิ์ตัดสินใจในบริษัทเวินซื่อกรุ้ป หากไป๋ยี่รุ่ยคิดจะทำอะไรก็ไม่มีใครหักห้ามได้เลย
เวินลั่วฉิงรู้ว่าตอนนี้มีเงินลงทุนจากบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปก็ไม่อาจช่วยกู้วิกฤตของบริษัทเวินซื่อกรุ้ปได้ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เธอกับเย่ซือเฉินหย่ากันแล้ว เกรงว่าบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปคงจะไม่สนใจบริษัทเวินซื่อกรุ้ปเสียแล้ว แน่นอนเธอก็ยิ่งไม่มีเหตุผลให้เย่ซือเฉินมาช่วยเหลือเธอ
ตอนนี้เพราะเรื่องนี้คุณปู่ถึงป่วยเข้าโรงพยาบาล เธอรู้ว่าโรคหัวใจของคุณปู่รุนแรงมาก ต้านรับการจู่โจมใดๆไม่ไหวแล้ว ฉะนั้นเรื่องนี้เธอจะไม่สนใจไม่ได้
เพื่อคุณปู่ เธอจึงได้แต่นัดไป๋ยี่รุ่ยเจอกันด้วยตัวเอง
สถานที่นัดเจอกันของเธอกับไป๋ยี่รุ่ยอยู่ไม่ไกลจากที่นี่มากนัก ตอนที่เธอไปถึงก็เห็นไป๋ยี่รุ่ยได้นั่งรออยู่ในตำแหน่งที่อดีตพวกเขาเคยมานั่งเป็นประจำ
เธอจำได้ว่าตอนนั้นไป๋ยี่รุ่ยชอบพาเธอมาที่นี่ เขาเคยพูดไว้ว่าต้องมีสักวันเขาจะกวาดซื้อที่นี่มาเป็นของตน วันนี้เขาทำได้แล้ว ทุกอย่างในที่นี่เป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว
รอบๆมีตึกสูงใหญ่รายล้อม มีเพียงร้านอาหารแห่งนี้ที่ยังคงรักษาแบบอย่างดั้งเดิมไว้ ซึ่งทำให้เป็นที่สะดุดตาในบริเวณที่หรูหราอย่างนี้
“ฉิงฉิง……”เมื่อเห็นหน้าเธอ สีหน้าของไป๋ยี่รุ่ยก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
“คุณทำอะไรกับบริษัทเวินซื่อกรุ้ปฉันจะไม่สนใจ และจะไม่ห้ามปรามด้วย แต่ฉันยอมให้คุณทำร้ายคุณปู่ไม่ได้ คุณปู่ไม่ได้ผิดอะไรเรื่องในอดีตไม่เกี่ยวข้องกับคุณปู่เลย”เวินลั่วฉิงนั่งลงก็ไม่ได้พูดจาไร้สาระ แต่พูดเปิดอกตรงประเด็นทันที
นี่เป็นเหตุผลเดียวที่เธอยอมมาพบหน้าเขา
ตอนนั้น ขณะที่เธอรู้ความจริง รู้เป้าหมายที่เขามาใกล้ชิดเธอ เรื่องระหว่างเธอกับเขาก็ได้จบลงแล้ว
เมื่อเห็นท่าทางของเธอ ไป๋ยี่รุ่ยก็ต้องตะลึงงัน ดวงตาฉายแววความผิดหวังขึ้นมาเล็กน้อย เขาคิดว่าเธอเป็นฝ่ายนัดเขามา อย่างน้อยๆก็น่าจะพูดถึงเรื่องราวดีๆในอดีตบ้าง แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะตรงเช่นนี้
ตรงจนไม่คำนึกถึงความรู้สึกอะไรเลย เขาคิดว่าตอนนั้นเธอรักเขาขนาดนั้น ตอนนี้ก็คงไม่มีทางลืมเลือนเขาได้เด็ดขาด
“ฉิงฉิง ทุกอย่างที่ผมทำในวันนี้ก็เพียงเพื่อคุณ ผมไม่ให้คุณปู่เวินเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก”สีหน้าของไป๋ยี่รุ่ยที่มองเธอมีความตึงเครียดเล็กน้อย สิ่งที่เยอะสุดก็คือความรัก
สิ่งที่ทำทุกอย่างกับบริษัทเวินซื่อกุร้ปในอดีตล้วนเป็นการแก้แค้นทั้งสิ้น แต่ทว่าตอนนี้เขาแค่ทำเพื่อเธอเท่านั้นเอง
“หา”เวินลั่วฉิงขานตอบเสียงเบาโดยไม่มีการตอบสนองใดๆ และละเลยสีหน้าแสดงความรักของเขาทิ้งไป
ในเมื่อเรื่องบางเรื่องจบลงแล้ว ก็จะไม่มีทางเป็นไปได้อีก
แต่ท่าทีของไป๋ยี่รุ่ยทำให้เธอโล่งอกไปบ้าง เพราะอย่างน้อยๆก็ไม่ต้องคอยเป็นห่วงคุณปู่อีก ซึ่งนี่ก็คือเป้าหมายเดียวที่มาหาไป๋ยี่รุ่ย
เวินลั่วฉิงลุกขึ้นยืนอยากจะกลับไป ในเมื่อพูดทุกอย่างจบก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ต่อ เธอเป็นคนทำเรื่องเด็ดขาดมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
“ฉิงฉิง”ไป๋ยี่รุ่ยเห็นเธอจะกลับไปก็รู้สึกร้อนรนขึ้นมา รีบไปคว้าข้อมือเธอเอาไว้
เวินลั่วฉิงหยุดเดิน สายตาหันไปหยุดอยู่ที่มือที่เขาได้จับข้อมือของเธอไว้ ไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย
“ฉิงฉิง เรื่องเมื่อก่อน ผมไม่อยากอธิบายอะไรมากนัก พวกเราเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม?”ไป๋ยี่รุ่ยรู้จักเขาดี ฉะนั้นเขารู้ว่าอธิบายมากแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์
หกปีก่อนเมื่อเธอรู้ความจริงก็จากเขาไปอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย เขาก็เข้าใจดีแล้ว
แต่ทว่าเขาก็ยังเชื่ออย่างสุดซึ้งว่า ในใจเธอยังมีเขาอยู่ เพราะเธอเป็นคนรักเดียวใจเดียวและยืนหยัดมากทีเดียว
ดวงตาของเวินลั่วฉิงค่อยๆยกขึ้นมามองใบหน้าของเขา ยังไม่ไม่ปริปากพูด เพียงแต่แววตานั้นเคร่งขรึมขึ้นมาเล็กน้อย
ตอนนั้นเมื่อเธอรู้ความจริง เธอได้ให้เขาเลือกระหว่างเธอกับการแก้แค้น
แต่ทว่าตอนนั้นเขาไม่ได้เลือกเธอ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ตอนนี้มาบอกว่าเริ่มต้นใหม่ จะไม่ตลกไปหน่อยเหรอ
ไป๋ยี่รุ่ยที่จับข้อมือของเธอไว้ได้คลายออก ถึงแม้เธอไม่ได้พูดจาอะไร แต่ว่าความหมายในการปฏิเสธนั้นชัดเจนอยู่เต็มประดา
เขารู้จักเธอดี!!
บัดนี้การที่เธอไม่พูดไม่จานั้น มันแสดงความคิดของเธอได้ดีกว่าคำปฏิเสธเป็นไหนๆ
ตอนนี้เขาเข้าใจอย่างชัดเจนว่า สาเหตุเดียวที่เธอมาในวันนี้ ไม่ใช่เพื่อบริษัทตระกูลเวิน ไม่ใช่เพราะเขา เพียงแต่เป็นห่วงความปลอดภัยของคุณปู่เวินก็เท่านั้นเอง
เขาคาดไม่ถึงเลยแม้แต่น้อย เธอจะเป็นคนที่ไร้เยื่อใย เย็นชาและเด็ดขาดกว่าหกปีก่อนเป็นอย่างมาก
เขารู้สึกนิสัยของเธอดี สิ่งที่เธอตั้งมั่นเอาไว้แล้ว ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงเธอได้ ฉะนั้นเขาจึงไม่ปล่อยมือไม่ได้