ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 465 หลักฐานในคืนนั้นเมื่อห้าปีก่อน คุณชายสามเย่มาเพื่อชำระแค้น (4)

บทที่ 465 หลักฐานในคืนนั้นเมื่อห้าปีก่อน คุณชายสามเย่มาเพื่อชำระแค้น (4)

เย่ซือเฉินจ้องเธอ ไฟในดวงตาของเขายิ่งอยู่ก็ยิ่งแรงขึ้น เหมือนอยากเผาเธอให้ไหม้ในชั่วพริบตานั้นเลย

ยิ่งนึกถึงตอนนั้นที่เธอเหลือหนึ่งหยวนไว้ให้เขาเป็นค่าตัว เย่ซือเฉินก็รู้สึกรับไม่ได้

เขามีค่าแค่หนึ่งหยวนหรอ ？เขาเหนื่อยมาคืนหนึ่งมีค่าแค่หนึ่งหยวน？คนงานที่ไปยกอิฐยังได้เงินเยอะกว่าเขาเลย

ได้ยินคำพูดนี้ของเขา เมื่อเห็นท่าทีของเขาที่ชอบอยากจะลืมเธอเข้าไปทั้งตัวหรือไม่ก็ถลกหนังเธอซะเลย มุมริมฝีปากของเวินลั่วเฉินก็กระตุกแรงมาก

ตอนนั้นเธอให้เขาแค่หนึ่งหยวน ก็เพราะตอนนั้นทั้งตัวของเธอมีแค่หนึ่งหยวน ถ้ามีเยอะ แน่นอนว่าเธอจะให้เยอะกว่านี้ ที่จริงเธอไม่ใช่คนขี้เหนียวแบบนั้น

ตอนนี้เขาถามเธอ เขามีค่าแค่หนึ่งหยวนใช่ไหม ？คำถามนี้เธอจะตอบไม่ได้ ดังนั้น เธอเลยปิดปากอย่างสนิท ไม่ได้พูดอะไร

“แต่ละข้อนี้ คุณพูดสิว่าผมเข้าใจคุณผิดข้อไหนบ้าง？”คุณชายสามเย่ไม่คิดว่าเธอจะตอบตั้งแต่แรกแล้ว เขารู้ คงไม่ได้ยินคำพูดอะไรดีๆจากปากของเธออย่างแน่นอน คำพูดที่เธอพูดล้วนใช้มาเพื่อทำให้เขาโกรธทั้งนั้น ดังนั้น เธอไม่พูดยังจะดีกว่า

เวินลั่วฉิงถอนหายใจแรงๆทีนึง สิ่งที่เขาพูด ไม่มีข้อไหนที่เข้าใจเธอผิดเลย และยังตกหล่นสิ่งที่สำคัญที่สุด นั้นก็คือ เธอยังขโมยลูกของเขาสองคน

เห็นเขาที่โกรธในตอนนี้ เวินลั่วฉิงแอบคิดอยู่ว่า ถ้าให้เขารู้เรื่องลูกทั้งสองละก็ เขาคงจะตบเธอให้จนหน้าคว่ำตายไปเลยแน่ๆ！

ไม่ ถ้าให้เขารู้ว่าเธอยังขโมยลูกทั้งสองของเขาละก็ เขาคงถลกหนังตัดเส้นเอ็นขาดให้หมด สับเป็นหมื่นๆท่อนเลยแหละ

นึกถึงเรื่องพวกนี้ เวินลั่วฉิงก็ใจสั่นอย่างช่วยไม่ได้ อดไม่ไหวที่จะกลัว ดังนั้น ไม่ว่ายังไง ก็จะต้องไม่ให้เขารู้เรื่องนั้นเด็ดขาด

“ทำไม？เงียบไม่พูด？ยังจะไม่ยอมรับอีกเหรอ？ให้ผมส่งคุณไปที่น้องห้าด้วยไหม？”เย่ซือเฉินเห็นว่าเธอไม่พูดเลย หรี่ตาลงเล็กน้อย เห็นลูกตาของเธอหมุนไปหมุนมา ไม่รู้ว่าคิดแผนอะไรอยู่

เธอมาถึงจุดนี้แล้วคงเป็นไปไม่ได้ ที่ยังคิดว่าจะปฏิเสธยังไง？หรือกำลังคิดว่าจะหนียังไงอีกหรอกมั้ง？

เวินลั่วฉิงได้ยินว่าจะส่งเธอเข้าสถานีตำรวจด้วย กะพริบตาอย่างรวดเร็ว：“ไม่ต้องขนาดนั้นมั้ง ？คือ คือว่า ไม่ว่ายังไง เราก็เคยเป็นสามีภรรยากัน”

ถึงเธอจะเป็นคนผิดในเรื่องนี้ แต่คงจะไม่ต้องไปถึงสถานีตำรวจมั้ง ？

เขาคงไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก？

ไปถึงสถานีตำรวจ ปัญหาก็ร้ายแรงแล้ว เรื่องราวมันก็จะเปลี่ยนไปเลย

เวินลั่วฉิงคิดว่าหากเขารู้เรื่องจริงแล้วก็ คงไม่ปล่อยเธอไปแน่นอน แต่นึกไม่ถึงว่าเขาจะมีความคิดที่อยากจะส่งตัวเธอเข้าโรงพัก

แล้วถ้าเขารู้เรื่องของลูกทั้งสองละก็ ผลที่ตามมา เธอไม่กล้าคิดจริงๆ

“ตอนนี้นึกถึงเรื่องที่เคยเป็นสามีภรรยากันแล้วเหรอ ？”เย่ซือเฉินจ้องมองเธอ ความโค้งของมุมริมฝีปากที่ยกขึ้นมีความแปลกเล็กน้อย เคยเป็นสามีภรรยากัน ？เวลานี้เธอกลับนึกได้ว่าพวกเขาเคยเป็นสามีภรรยากัน

“ โบราณเขาว่า เป็นสามีภรรยากันแค่วันเดียว ก็เหมือนมีบุญวาสนาต่อกันนับร้อยวัน ……” เวินลั่วฉิงรู้ว่าเขากำลังโกรธมากในตอนนี้ ไม่มีใครรู้ว่าเขาที่กำลังโกรธมากจะสามารถทำเรื่องอะไรออกมาบ้าง

เวินลั่วฉิงคิดว่า ไม่แน่ บางครั้งเวลาเขาอารมณ์เสียขึ้นมาก็อาจจะส่งเธอเข้าโรงพักก็เป็นไปได้ สถานการณ์ของตระกูลเวินในตอนนี้ คุณปู่ยังพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ถ้าเธอยังเข้าโรงพักไปอีกคน……

ดังนั้น ในตอนนี้เวินลั่วฉิงจึงลองคุยกับเขาดีๆ และพูดอย่างนุ่มนวล

“มีบุญวาสนาต่อกันนับร้อยวัน？พวกเราแต่งงานกันสามเดือนรวมๆแล้วก็แค่ไม่กี่วัน ”เย่ซือเฉินยกมุมริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย ภายใต้ความมีเสน่ห์น่าดึงดูดสายตายังดูเย้ายวนเพิ่มขึ้น และดูมีความร้ายกาจเบาๆ

แต่งงานกันสามเดือน เขาและเธอแค่เคยอยู่ด้วยกันตอนท้ายๆไม่กี่วันเอง คิดดีๆแล้ว มีแค่ไม่กี่วันด้วยซ้ำไป

แต่ว่า เขาตั้งใจในทุกๆคืน ความถี่ก็เลยสูงไปหน่อย

“……”ฟังออกว่าเขาหมายถึงอะไรอย่างชัดเจน มุมริมฝีปากของ เวินลั่วฉิงทนไม่ได้ที่จะกระตุก

นี่ยังจะพูดดีๆได้ไหม？

“ดังนั้น มันนับไม่ได้จริงๆ กับคำว่าบุญวาสนาต่อกันนับร้อยวันละนั้น คุณควรคิดว่าเรื่องนี้จะเครียร์กันยังไงดีกว่านะ？”เย่ซือเฉินก็ตอบไปประโยคนึงอย่างช้าๆ เห็นได้ชัดว่าจะไม่ปล่อยให้ผ่านไปได้ง่ายอย่างแน่นอน

เวินลั่วฉิงฟังคำพูดของเขาแล้ว รู้สึกตะลึงเล็กน้อย และรู้สึกโกรธเล็กน้อย เขาว่ากันว่าเป็นสามีภรรยากันหนึ่งวัน ก็เหมือนมีบุญวาสนาต่อกันนับร้อยวัน เมื่อกี้เขายังพูดเลยว่ามีไม่กี่วัน แล้วที่มีบุญวาสนาต่อกันนับร้อยวันทำไมถึงนับไม่ได้ล่ะ？

นี่ยังสมเหตุสมผลอยู่ไหม？

เวินลั่วฉิงมองไปที่เขาอีกครั้ง เห็นลักษณะรูปร่างเขาในตอนนี้แล้ว คำพูดที่มาถึงใกล้ๆปากก็เก็บเข้าไปอีกครั้ง เป็นไปไม่ได้ที่คุณชายสามเย่ในตอนนี้จะพูดเรื่องที่มีเหตุผลกับเธอ

“แล้วคุณเย่อยากจะเครียร์กันยังไงล่ะ？” เวินลั่วฉิงถอนหายใจไปครั้งนึง ถามไปตรงๆว่า เธออยากรู้ว่าตอนนี้เขาอยากจะเอายังไงกันแน่ ？

เธอรู้ เขาใช้ทุกวิถีทางมาตัดหน้าเธอ เพื่อจะมาเครียร์กับเธอ ในเมื่อจะมาเครียร์เรื่องกัน งั้นก็ต้องมีจุดมุ่งหมายมาด้วยอย่างแน่นอน？

แล้วจุดมุ่งหมายของเขาคืออะไรล่ะ？ เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

“ไปจดทะเบียนสมรสกันที่สำนักกิจการพลเรือนก่อน”เย่ซือเฉินมองเธอ กะพริบตาอย่างรวดเร็วหนึ่งที นี่เป็นเรื่องที่เขาอยากทำที่สุดในตอนนี้ เขารู้สึกว่าแค่ทั้งสองคนไปจดทะเบียนสมรสกัน ต่อจากนั้น ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ถูกหลักทำนองคลองธรรม สมเหตุสมผล

เวินลั่วฉิง：“……”

พูดถึงเรื่องนี้อีกทำไม？วนไปวนมา ทำไมวนกลับไปที่เรื่องเดิมอีกละ？

เห็นได้ชัดว่า เวินลั่วฉิงไม่รู้ว่าเขาจะพูดถึงเรื่องนี้เลย พวกเขาเพิ่งหย่ากันได้ไม่นาน แล้วจะไปแต่งงานกันอีก？นี่หมายความว่าอะไรกันแน่？

และมีประสบการณ์ในครั้งก่อน เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าเธอต้องไม่ถูกเขาหลอกอีก และต้องไม่ถูกเขาต้มตุ๋นอีก จะต้องไม่ไปจดทะเบียนสมรสเพราะถูกเขาบังคับอีก

แต่ว่า ตอนนี้คุณชายสามเย่กำลังอยู่ในความโกรธ และเธอก็เป็นฝ่ายที่กำลังแพ้อยู่ เธอจะพูดชัดเจนเรื่องนี้กับเขายังไงล่ะ？

“ที่จริง การแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ จะรีบไม่ได้ ” เวินลั่วฉิงลองถามไปอย่างระมัดระวัง

“แล้ว？”เย่ซือเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย มองไปที่เธอ สีหน้าจริงจัง แต่ก็มีความรู้สึกเหมือนกวนตีนอยู่เล็กน้อย

“เพราะฉะนั้น เรื่องการแต่งงานจะรีบไม่ได้ ……” เวินลั่วฉิงคิดอย่างจริงจัง แล้วค่อยพูดออกไปอีกครั้ง ที่จริงเรื่องการแต่งงานนั้นรีบไม่ได้จริงๆ

“การแต่งงานรีบไม่ได้ ตอนคุณหย่ากันเห็นรีบมากเลยนะ？หา？”แต่ว่า เธอยังพูดไม่ถึงครึ่ง ก็ถูกเย่ซือเฉินพูดแทรกขัดจังหวะเลย

เห็นได้ชัด เรื่องนี้ยังเคลียร์กันไม่จบ เขาก็เอาเรื่องเก่าที่หย่ากันออกมาพูดอีกละ

มุมริมฝีปากของเวินลั่วฉิงกระตุกเล็กน้อย ดวงตาเป็นประกาย ต่อด้วยกล่าวเพิ่มต่ออย่างรวดเร็ว：“ได้ยินว่า เปอร์เซ็นต์ในการหย่ากันของการแต่งงานแบบสายฟ้าแลบสูงถึงร้อยละ 90 ……” เปอร์เซ็นต์การหย่ากันของการแต่งงานแบบสายฟ้าแลบสูงจริงๆ แต่ที่ ร้อยละ90เป็นเวินลั่วฉิงพูดมั่วๆออกมาเอง ไม่สูงถึงขนาดนั้น

และตอนนั้นเขาเป็นฝ่ายที่จะแต่งงานแบบสายฟ้าแลบเอง และยังเป็นการ ทำข้อตกลงในการแต่งงานแบบสายฟ้าแลบ ดังนั้นเรื่องนี้จะโทษก็ต้องโทษที่เธอ

“นี่เป็นเหตุผลที่คุณหย่ากันหรอ ？”เย่ซือเฉินก็พูดแทรกเธออีกครั้ง ในตอนนี้นํ้าเสียงของเขามีความสับสนเล็กน้อย

การแต่งงานแบบสายฟ้าแลบล้วนจะต้องหย่ากันแน่ๆใช่ไหม ？ตอนเขาแต่งงานยังไม่เคยคิดว่าจะหย่ากันเลย ในชีวิตนี้เขาไม่เคยคิดที่จะหย่ากัน ！