ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 504 คุณชายสามเย่มา เรื่องนี้ก็เข้มข้นขึ้นแล้ว (4)

บทที่ 504 คุณชายสามเย่มา เรื่องนี้ก็เข้มข้นขึ้นแล้ว (4)

ต้องบอกว่าคุณเหลยเห้ออายุอานามก็ปาเข้าไปตั้งห้าสิบกว่าปีแล้ว แต่คุณชายสามเย่ยังหึงได้อีก คงไม่มีใครเหมือนเขาแล้วล่ะ

“อืม”เวินลั่วฉิงพยักหน้าพร้อมกับแย้มยิ้ม

“นึกถึงสมัยก่อน ผมเป็นคนมอบใบรับรองให้คุณกับมือเลย ด้วยความสามารถของคุณ คาดว่าคงไม่ทำให้ผมเสียใจกับการคาดหวังที่ผมมีต่อคุณนะครับ”ดูคล้ายกับว่าคุณเหลยเห้อพูดประโยคเกรงอกเกรงใจมาอีกประโยค แต่กลับคลี่คลายปัญหาก่อนนี้ได้สำเร็จ

ใบรับรองของเวินลั่วฉิงไม่เพียงแต่เป็นของจริงเท่านั้น แต่เขายังเป็นคนมอบให้กับมือ

ประโยคนี้เป็นการตบหน้ากงซืออย่างหนัก และตบหน้ากู้เจิ้งฉุนแรงๆอีกด้วย

แน่นอน คนที่เย่ซือเฉินเชิญมามีประโยชน์เหลือหลาย

“ถ้าพูดเช่นนี้ แสดงว่าใบรับรองของนังหนูนี้เป็นของจริงสินะ？เมื่อสักครู่ยังมีใครบางคนบอกว่าเป็นของปลอมอยู่เลย”ท่านปู่หลี่จงใจพูดหนึ่งประโยค เวลานั้น สีหน้าของหัวหน้ากงกับคนบ้านตระกูลกู้ดูแย่เพิ่มขึ้นกว่าเดิม

“ผมเป็นคนมอบใบรับรองให้คุณถังกับมือ ไม่ปลอมอยู่แล้ว หากใครยังสงสัยก็โทรศัพท์ไปถามเพื่อยืนยันกับองค์กรของพวกเราได้เลยครับ องค์กรของพวกเราจะส่งคนมาพิสูจน์ครับ มันเป็นหน้าที่ของพวกเราอยู่แล้วครับ”เหลยเห้อยิ้มดูคล้ายอธิบายให้ท่านปู่หลี่ฟัง

แต่ยิ่งเป็นการพูดให้ใครบางคนฟังเสียมากกว่า

“ผู้ที่ได้รับใบรับรองจากเรามีไม่มากนัก เพราะผู้รับต้องโดดเด่นในด้านใดด้านหนึ่ง ซึ่งก่อนที่พวกเราจะมอบใบรับรองให้ก็จะตรวจสอบอย่างพิถีพิถัน โดยจะตรวจสอบทั้งคุณธรรมและคุณภาพไปพร้อมกัน กลุ่มคนที่เอาใบรับรองจากทางเราก็หมายถึงเป็นสมาชิกขององค์กรเราด้วย จำเป็นต้องอุทิศตนเพื่อสันติภาพของโลก ผมรู้ดีว่าคุณถังทำได้ดีมาโดยตลอด ช่วยไขคดีใหญ่ให้กับองค์กรของเรามาหลายคดีแล้ว ผมจะรายงานให้องค์กรของพวกเราทราบถึงเรื่องนี้ด้วยครับ”คำพูดของเหลยเห้อไม่เพียงแต่ยืนยันสถานะของเวินลั่วฉิงเท่านั้น ยังบอกกล่าวด้วยว่าเวินลั่วฉิงมีสิทธิพิเศษบางอย่างอีกด้วย

สีหน้าหัวหน้ากงยิ่งย่ำแย่ขึ้นมาอีกมากมาย ตระกูลกู้ก็เช่นกัน

แน่นอน สีหน้าคุณชายสามเย่ก็แย่ไม่แพ้กัน เหตุเพราะคุณเหลยเห้อจับมือเวินลั่วฉิงไม่ปล่อยเสียที

แค่จับมือทักทายจำเป็นต้องนานขนาดนี้ไหม？บัดนี้สายตาคุณชายสามเย่จับจ้องอยู่ที่มือของคุณเหลยเห้อข้างที่จับมือกับเวินลั่วฉิงไว้ ราวกับจะจ้องให้มือของคุณเหลยเห้อเกิดเพลิงไหม้จนเป็นหลุมเสียอย่างนั้น หรืออาจจะบอกว่าคุณชายสามเย่อยากจะสับมือของใครบางคนให้ละเอียดไปเลย

“ถ้าตามที่คุณเหลยเห้อบอกมา ตอนนี้คุณถังกำลังสืบสวนคดีองค์กรก่อการร้ายอยู่ ซึ่งระหว่างการสืบสวนสามารถไปได้ทุกแผนกทุกที่เลยใช่ไหมครับ？”ท่านปู่หลี่จงใจเสริมขึ้นมาอีกหนึ่งประโยค ถึงแม้ท่านปู่หลี่จะเป็นคนใจร้อน แต่บางครั้งก็รอบคอบอยู่บ้าง เพราะเขากังวลว่าใครบางคนจะขัดขวางคุณถังตรวจสอบข้อมูล

หัวหน้ากงฟังออกว่าท่านปู่หลี่จงใจพูดจู่โจมตน เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่อาจโต้ตอบได้

“ใช่ครับ และที่สำคัญเมื่อมีความจำเป็นไม่เพียงแต่ใช้กับประเทศของเราเท่านั้น ยังรวมถึงประเทศทั่วโลกอีกด้วย อันนี้เป็นสิทธิพิเศษขององค์กรสันติภาพของพวกเราครับ”คำพูดของคุณเหลยเห้อเป็นการเปิดไฟเขียวให้เวินลั่วฉิงสืบคดีความได้อย่างราบรื่นนั่นเอง

“อืม เช่นนี้ก็ดี เช่นนี้ก็ดี ในเมื่อเป็นอย่างนี้ นังหนูถังก็วางใจสืบคดีได้เลย อยากจะตรวจสอบข้อมูลอะไรก็ให้ตรวจสอบได้เลย ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งได้”ท่านปู่หลี่จงใจเสริมขึ้นมาอีกหนึ่งประโยค

ในเมื่อสามารถตรวจสอบได้ทั้งโลก แปดตระกูลใหญ่อย่างพวกเขายิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย

คำพูดของเขาหยุดชั่วครู่ ทันใดนั้นก็หันหน้าไปมองหัวหน้ากง“ครั้งนี้หัวหน้ากงไม่มีข้อแย้งแล้วใช่ไหม？”

“ใช่ ขอเพียงสถานะของเธอเป็นจริง ผมก็ไม่มีทางขัดขวางอย่างแน่นอน”บัดนี้หัวหน้ากงโกรธจัดจนจะอ้วกอยู่แล้ว แต่กลับพูดโต้แย้งไม่ได้เพียงคำเดียว และยังได้แต่พยักหน้ารับอีกด้วย

“หากใครขัดขวางคุณถังตรวจสอบคดีความ ถ้าเช่นนั้นก็ถือว่าปกป้ององค์กรก่อการร้าย ต่อต้านสันติภาพโลกครับ”คุณเหลยเห้อเสริมขึ้นมาอีกหนึ่งประโยคอย่างเหมาะสม

“คุณถัง ได้ยินชื่อเสียงมานาน เป็นเกียรติมากที่วันนี้มีโอกาสได้พบหน้าคุณ”ในที่สุดคุณชายสามเย่ก็อดกลั้นไม่ไหว พูดคำที่เสแสร้งจนไม่อาจจะเสแสร้งกว่านี้แล้ว เขาเกือบจะลากมือของเวินลั่วฉิงออกจากมือของคุณเหลยเห้อ แล้วตัวเองมาจับแทน

เขารู้ว่าตอนนี้ไม่อาจเปิดเผยสถานะที่แท้จริงของเวินลั่วฉิงได้ ฉะนั้นเขาก็ไม่กล้าแสดงให้คนอื่นรู้ว่าพวกเขารู้จักกัน

หลังจากคุณชายสามเย่ได้จับมือของเวินลั่วฉิง เขาก็จับไว้เสียแน่นมาก ไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยเลย

มุมปากของเวินลั่วฉิงกระตุก คนนี้นี่จริงๆเลย！！เขาทำอย่างนี้หมายความว่าอย่างไรกันแน่

เขาไม่กลัวคนอื่นจะรู้หรือไง？

ตอนนี้มีสายตามากมายกำลังมองพวกเขาอยู่

เย่ซือเฉินหันหน้าไปมองคุณเหลยเห้อแวบหนึ่ง แววตาของคุณชายสามเย่ที่มองครั้งนี้มีความลึกล้ำยากจะหยั่งถึง แต่เวินลั่วฉิงไม่ได้สังเกตเห็น

“ใช่แล้วผมมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณถังโดยลำพัง รบกวนทุกท่านจัดเตรียมห้องส่วนตัวให้หน่อยได้ไหมครับ”ทันใดนั้นคุณเหลยเห้อก็เอ่ยข้อเรียกร้องนี้ขึ้นมา แน่นอนว่าต้องพูดหลังจากที่เห็นแววตาของคุณชายสามเย่แล้ว

“ได้ อันนี้ไม่มีปัญหาครับ”ถังหยุนเฉิงไม่มีทางปฏิเสธอยู่แล้ว รับปากเสร็จก็ใช้ลูกน้องไปจัดเตรียมทันที

เวินลั่วฉิงหยุดชะงัก ยังมีเรื่องต้องหารือกับเธอลำพังอีกเหรอ？คุณเหลยเห้อมีเรื่องอะไรต้องหารือกับเธอด้วยนะ？

เรื่องนี้รู้สึกแปลกประหลาดชอบกล？

“คุณชายสามเย่ คุณก็ไปด้วยกันเถอะ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคุณด้วย”จากนั้นคุณเหลยเห้อก็หันไปทางเย่ซือเฉิน พูดหนึ่งประโยคด้วยความยิ้มแย้ม

“ได้ ไม่มีปัญหา”คุณชายสามเย่ตอบรับอย่างรวดเร็วทันใจ ซึ่งรวดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

ดวงตาเวินลั่วฉิงกะพริบ จากนั้นก็เข้าใจจนได้ ที่แท้เป็นฝีมือของเย่ซือเฉินนั่นเอง เขานี่จริงๆเลย

คุณเหลยเห้อชี้ตัวทั้งสองคนโดยเฉพาะ แต่คนที่อยู่ในเหตุการณ์ไม่ได้คิดสงสัยอะไรมาก มีเพียงตอนที่ถังหยุนเฉิงมองแผ่นหลังของเย่ซือเฉินกับเวินลั่วฉิง ดวงตาของเขาก็กะพริบ สองคนนี้มองดูแล้วรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้？

โดยเฉพาะลูกบ้านตระกูลเย่คนนี้ ทำไมแปลกจังเลย？

นิสัยของเย่ซือเฉิน สามารถมาปรากฏตัวที่นี่ก็แปลกมากแล้ว เห็นทีพ่อหนุ่มคนนี้จะมีเจตนาไม่ธรรมดาเสียเลย

หรือคิดอยากจะจีบนังหนูบ้านเขา？

ไม่ได้ เขาต้องระวังสักหน่อย ไอ้หนุ่มบ้านตระกูลเย่เจ้าเล่ห์มาก ใบหน้าของเขาใช้หลอกคนเก่งมาก ให้นังหนูของบ้านเขาถูกหลอกไม่ได้

ครั้งนี้ถังหยุนเฉิงถือว่าเวินลั่วฉิงเป็นคนบ้านตระกูลถังของพวกเขาแล้ว！

ห้องที่บอดี้การ์ดจัดเตรียมนั้นกว้างใหญ่มาก ด้านในไม่ได้มีเพียงห้องเดียว

เหลยเห้อเข้าไปที่ห้องก่อน เย่ซือเฉินจูงมือเวินลั่วฉิงเข้าไปทีหลัง จากนั้นก็ปิดประตู ลากเวินลั่วฉิงเข้าไปยังห้องที่อยู่ด้านใน

ไม่รอให้เวินลั่วฉิงตอบสนองกลับมา เขาถอดหน้ากากของเวินลั่วฉิงทิ้ง ก่อนที่จะจูบเธออย่างหนักหน่วง

เขาคิดถึงเธอ คิดถึงจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว หลายวันมานี้ไม่มีวันไหนที่เขาจะไม่คิดถึงเธอเลย……

เวินลั่วฉิงตกใจ ท่าทางของเขาทั้งแรงและกะทันหัน เธอไม่มีโอกาสต่อต้านเสียเลย

จนนาทีที่เขาคลายตัวเธอออก เวินลั่วฉิงจึงจ้องมองเขาแบบโมโหเล็กน้อย“เย่ซือเฉิน คุณบ้าแล้วเหรอ”

คนนี้เป็นอะไรกัน？คุณเหลยเห้อยังอยู่ด้านนอกอยู่เลย

“ใช่ ผมบ้าไปแล้ว ผมคิดถึงคุณ คิดถึงคุณอย่างบ้าคลั่งเลย……”ริมฝีปากของเย่ซือเฉินทับลงไปอยู่บนแก้มเธอ…