ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 774 เรื่องที่คุณชายสามเย่สืบเจอเกี่ยวกับลูก (6)

ไม่ โจ๋วอันหนานตื่นเต้นมาก เธอกำลังตื่นเต้นอะไรอยู่?!

โจ๋วอันหนานที่เขารู้จักนั้นน้อยมากที่จะตื่นเต้น!

“ไม่มาตรวจ มีเรื่องมากมายที่ไม่สามารถแน่ใจได้” โจ๋วอันหนานรีบตอบกลับอีกประโยคหนึ่ง ครั้งนี้ เธอตอบเร็วมาก เร็วมาก

“พี่อันหนาน คงไม่ใช่ว่าเธอมีเรื่องอะไรปิดบังฉันอยู่นะ?” ดวงตาของเย่ซือเฉินหรี่ตาขึ้นภายในแววตาแฝงความคิดบางอย่างอยู่ นิสัยของโจ๋วอันหนานเย็นชามาโดยตลอด การตอบสนองในเมื่อกี้เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าไม่ปกติ

อีกทางหนึ่งของโทรศัพท์ โจ๋วอันหนานรับแล้วก็อึ้งไปเลย ทันใดนั้นก็เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าสีหน้าเปลี่ยนไป เธอรู้สึกว่าเธอปกปิดได้ดีมากๆ แล้ว หรือว่าเย่ซือเฉินก็ยังฟังอะไรบางอย่างออกหรอ?

“ฉันจะมีเรื่องอะไรมาปิดบังนาย หากนายรู้สึกสงสัยจริงๆ ก็พาเวินลั่วฉิงมาตรวจ หลังจากที่ตรวจแล้ว คำตอบที่นายอยากได้ก็น่าจะชัดเจนแล้ว” โจ๋วอันหนานมีความกระวนกระวายเล็กน้อย แต่ว่า เธอปกปิดได้ดีมาก เธอแน่ใจมากว่าเย่ซือเฉินไม่มีทางพาเวินลั่วฉิงมาตรวจ เพราะว่าเย่ซือเฉินไม่อยากให้เวินลั่วฉิงเสียใจ

พอนึกถึงจุดนี้ แววตาของโจ๋วอันหนานก็มีความผิดปกติเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน มือที่จับโทรศัพท์อยู่ก็แน่นขึ้น

เย่ซือเฉินเงียบลงอีกครั้ง

“เฉินเฉิน ที่จริงแล้วเรื่องแบบนี้นายสามารถถามเวินลั่วฉิงได้เลย คำถามแบบนี้ตัวเวินลั่วฉิงเองแหละที่เข้าใจดีที่สุด” โจ๋วอันหนานไม่ได้ยินเสียงของเย่ซือเฉิน จึงพูดเสริมอีกหนึ่งประโยค

เขาอ้อมกว้างขนาดนี้มาถามเธอ ทำไมถึงไม่ถามเวินลั่วฉิงตรงๆ เลย?

เวินลั่วฉิงคือคนที่เกี่ยวข้อง ไม่มีใครรู้เรื่องพวกนี้ดีไปกว่าเวินลั่วฉิงแล้ว

เขาเป็นห่วงเวินลั่วฉิงขนาดนั้นเลย? เขาปกป้องเวินลั่วฉิงอย่างระมัดระวังขนาดนั้นเลย? กลัวว่าเวินลั่วฉิงจะถูกทำร้ายขนาดนั้นเลย?

“ฉันรู้เลย” เย่ซือเฉินได้ยินคำพูดของโจ๋วอันหนานแล้ว แววตาก็ค่อยๆ แย่ลง จากนั้นก็วางสายเลย

คำถามพวกนี้ เขาจะไปถามเวินลั่วฉิงได้ยังไง เวินลั่วฉิงบาดเจ็บไม่สามารถมีลูกได้ หากเขาไปถามคำถามพวกนี้กับเธออีก งั้นก็เหมือนว่าตั้งใจทำร้ายเธอไม่ใช่หรอ?

ตอนแรกเขานึกว่าจะสามารถได้คำตอบจากโจ๋วอันหนาน คิดไม่ถึงเลยว่าไม่ได้รับอะไรเลย

ทักษะการแพทย์ของโจ๋วอันหนานเก่งกาจขนาดนั้น เธอเคยตรวจอาการของเวินลั่วฉิง ตรวจออกมาว่าเวินลั่วฉิงจะไม่สามารถมีลูกได้อีก ทำไมถึงไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับอาการของเวินลั่วฉิงเลยล่ะ?

โจ๋วอันหนานกำลังปกปิดอยู่แน่ๆ

โจ๋วอันหนานกำลังปกปิดอะไรอยู่กันแน่? ทำไมถึงต้องปกปิด?

แต่ว่า ถ้าหากโจ๋วอันหนานไม่พูด เขาเองก็ไม่สามารถบังคับให้โจ๋วอันหนานพูดได้

หลังจากที่คุณชายสามเย่วางสายแล้ว ยังคงยืนอยู่ข้างหน้าต่าง ไม่ขยับเลย

ประชุมทางวิดีโอคอลไปสี่ชั่วโมง ฟ้ามืดแล้ว แสงไฟข้างนอกส่องสว่างเต็มไปหมด ยืนอยู่บนตึกที่สูงที่สุดของตึกใหญ่บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป มองดูวิวที่สวยเป็นพิเศษนี้ แต่กลับไม่เข้าไปในสายตาของคุณชายสามเย่เลย

สำหรับเรื่องของเวินลั่วฉิงตอนอยู่ที่อเมริกา เขาต่างก็เคยสืบแล้ว แต่ว่าไม่ได้สืบเจอเรื่องที่มีลูก อีกอย่างเขายังให้คนไปสืบเรื่องหลังจากที่เวินลั่วฉิงออกจากเมืองAไปอีกด้วย ภายในปีนั้น เวินลั่วฉิงอยู่ในโรงเรียนตลอด ไม่ได้เคยลายาว และไม่มีการบันทึกเข้าโรงพยาบาลอะไรเลย

ดังนั้น เขาไม่เคยนึกถึงสถานการณ์ที่ตอนนั้นเวินลั่วฉิงจะสามารถท้องได้เลย

มือของคุณชายสามเย่วางอยู่บนระเบียง ค่อยๆ วางลง มีจังหวะมาก

หลังจากนั้น เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง แล้วโทรเบอร์หนึ่งออกไป

“ช่วยสืบเรื่องของเยว่หงหลิงให้ฉันหน่อย” พอโทรศัพท์ถูกรับแล้ว เย่ซือเฉินก็พูดด้วยความเร่งรีบ

ก่อนที่เขาจะสืบเรื่องของเวินลั่วฉิง ถังไป๋เชียนจะต้องรู้แน่นอน หากถังไป๋เชียนรู้ งั้นเอกสารที่เขาสืบมาได้อาจจะมีปัญหา

แต่ว่า ถ้าหากเขาไปสืบคนข้างกายของเวินลั่วฉิง ถังไป๋เชียนคงจะไม่มีการป้องกันแน่นอน

อีกอย่าง เขาไม่สืบเวินลั่วฉิงโดยตรง เวินลั่วฉิงก็คงไม่รู้

“เยว่หงหลิง? เยว่หงหลิงคนไหน?” คนที่รับโทรศัพท์อีกทางหนึ่งอึ้งไปเลย “ลูกพี่ ไม่เคยได้ยินชื่อเยว่หงหลิงเลย?”

“คนของถังไป๋เชียน” คุณชายสามเย่รู้ว่าโทรศัพท์เมื่อกี้กะทันหันเกินไป จึงอธิบายด้วยเสียงที่ต่ำไปประโยคหนึ่ง

เขารู้ ความสัมพันธ์ระหว่างเยว่หงหลิงและเวินลั่วฉิงนั้นไม่แย่ ดังนั้น คุณชายสามเย่รู้สึกว่านี่อาจจะเป็นเบาะแสอย่างหนึ่ง

“ลูกพี่ ทำไมหรอครับ? ทำไมถึงต้องไปสืบเรื่องของคนถังไป๋เชียนครับ? หรือว่าถังไป๋เชียนทำอะไรกับลุกพี่อีก? แต่ว่าตั้งแต่ครั้งนั้นที่พี่ไปทำร้ายที่พักอาศัยของเขา หลังจากที่ถังไป๋เชียนกลับมาแล้วก็ถ่อมตนมาโดยตลอด ซื่อสัตย์มาก รู้สึกว่ามีความทรุดลงอย่างไม่มีวันฟื้นขึ้นมาได้”

“ทรุดลงอย่างไม่มีวันฟื้นขึ้นมาได้?” คุณชายสามเย่ขมวดคิ้ว “ถังไป๋เชียนทรุดลงอย่างไม่มีวันฟื้นขึ้นมาได้? นายดูถูกเขาเดินไปแล้วแหละ?”

“ลูกพี่ ไม่ใช่ผมดูถูกเขามากเกินไปนะ แต่ว่าหลังจากที่เขากลับมาแล้ว เริ่มไม่ทำอะไรแล้ว พวกคดีความก็น้อยมากที่จะรับ อีกอย่างคือไม่เผยหน้ามาโดยตลอดเลย อะไรก็ไม่ทำ รู้สึกว่าเหมือนว่าจะเริ่มถอยออกไปทั้งหมดแล้ว……”

คุณชายสามเย่ได้ยินคำพูดถึงคนคนนั้นแล้ว ดวงตาคู่หนึ่งก็ค่อยๆ หรี่ขึ้น สีหน้าค่อยๆ เปลี่ยนไป ถังไป๋เชียนเงียบขนาดนี้ ช่างไม่ปกติจริงๆ

เขารู้ ถังไป๋เชียนไม่มีทางถอยแน่นอน เกรงว่าถังไป๋เชียนกำลังวางแผนอะไรอยู่ นี่ต่างหากเป็นสิ่งที่เขากังวล

“ทางถังไป๋เชียน นายตามสืบต่อไป” ถึงแม้ว่าเวินลั่วฉิงจะกลับมาแล้ว ถึงแม้ว่าระหว่างถังไป๋เชียนและเวินลั่วฉิงจะไม่มีการข่มขู่อะไรเกิดขึ้นแล้ว แต่ว่าสำหรับทางถังไป๋เชียนแล้ว เขาไม่ได้ปล่อยวางเลย เขากังวลว่าถังไป๋เชียนจะทำเรื่องบางอย่างออกมา!

“แล้วก็สืบเรื่องของเยว่หงหลิงหน่อย สืบเหตุการณ์ต่างๆ ในสองสามปีนี้ สืบดูว่าคนข้างกายของเธอเคยมีลูกหรือเปล่า?” แน่นอนว่าคุณชายสามเย่ยังไม่ลืมเป้าหมายที่เขาโทรเบอร์นี้

เขาจะสืบเรื่องของลูก

“ครับ ผมไปสืบ เรื่องนี้น่าจะค่อนข้างสืบง่าย” อีกทางหนึ่งของโทรศัพท์ คนทางนั้นรีบตอบรับ

ถังไป๋เชียนคือสุนัขจิ้งจอกอาวุโส เขาซ่อนตัวเองไว้ให้ดี ซ่อนเรื่องของเวินลั่วฉิงให้ดี แต่ว่าถังไป๋เชียนไม่มีทางซ่อนทุกคนที่อยู่ภายใต้มือเขาให้ดี

“จำไว้ ต้องเป็นความลับ ห้ามให้ใครรู้เด็ดขาด” คุณชายสามเย่พูดเตือนไปหนึ่งประโยค

เรื่องนี้ ถ้าหากให้เยว่หงหลิงรู้แล้ว หรือว่าให้ถังไป๋เชียนรู้แล้ว เวินลั่วฉิงก็อาจจะรู้ได้

หลังจากที่คุณชายสามเย่วางสายแล้ว สีหน้าของเขาก็หนักแน่นมาก แววตาของเขามองไปทางโทรศัพท์ที่จับอยู่ในมือ

ตั้งแต่จากกันที่ห้างสรรพสินค้า ถึงตอนนี้เป็นเวลาห้าหกชั่วโมงแล้ว ตอนนั้นเธอจากไปแบบนั้น ถึงตอนนี้ยังไม่โทรหาเขาสักสายเลย เธอมันแน่จริงๆ!!

คุณชายสามเย่นึกได้ว่าเมื่อวานเธอมาหาเขา การเริ่มก่อนแบบนั้น เร่าร้อนดั่งไฟ ตอนแรกเขาคิดว่า ต่อจากนั้นจะสามารถกอดเธอหลับในทุกๆ คืนแล้ว คิดไม่ถึงว่า……

เขารู้สึกว่า เขาควรจะรีบหาวิธีให้เธอไปจดทะเบียนสมรสกับเขา จากนั้นก็สามารถกอดเธอนอนทุกคืนอย่างโจ่งแจ้งแล้ว

คุณชายสามเย่หาเบอร์โทรศัพท์ของเวินลั่วฉิงออกมา อยากจะโทรหาเธอ และในขณะนี้ โทรศัพท์ของถังหลินก็โทรเข้ามา

“วันนี้เกิดอะไรขึ้น? หยวนจุนหลินบอกว่าตอนที่คุยเรื่องคดีกับเวินลั่วฉิง จู่ๆ นายก็พุ่งเข้าไปกะทันหัน จากนั้นก็ไปทำเรื่องแปลกๆ อีก?” ในน้ำเสียงของถังหลินมีรอยยิ้มแอบแฝงอยู่ เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าไม่ได้โทรมาถามโทษ