ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 785 นี่คือการใส่ร้าย (6)

เวินลั่วฉิงรู้ว่านักข่าวที่อยู่ในนี้ล้วนเป็นผู้จับใจความได้อย่างเชี่ยวชาญ ซึ่งคำพูดนี้เวินลั่วฉิงพูดให้นักข่าวฟัง

ผลตรวจเมื่อสักครู่เป็นผลร้ายต่อถังหลินเป็นอย่างยิ่ง เหตุการณ์ในตอนนี้เอาหลักฐานแสดงความบริสุทธิ์ของถังหลินไม่ได้เลย

นักข่าวมาอยู่ที่นี่ได้ คงต้องมีคนติดต่อนักข่าวก่อนจะมีคนแจ้งความเป็นแน่ โดยการทำตามแผนที่วางไว้

ผู้หญิงคนนี้เรียกร้องให้สืบสวนต่อหน้าผู้คน เพราะต้องการใช้พลังวิจารณ์มาทำลายชื่อเสียงของถังหลิน

ดังนั้นสิ่งที่เวินลั่วฉิงทำได้ในขณะนี้ก็มีเพียงพยายามหาข้อสงสัยให้มากที่สุด

มีข้อสงสัย มีข้อโต้แย้ง อย่างน้อยนักข่าวก็จะได้ไม่เขียนโจมตีถังหลินอยู่ฝ่ายเดียว

หากหาข้อสงสัยไม่พบ สรุปเรื่องนี้ว่ามีความผิดจริง ถึงแม้ภายภาคหน้าจะหาหลักฐานมายืนยันความบริสุทธิ์ของถังหลินได้ คนนอกก็ต้องสงสัยว่าตระกูลถังใช้อำนาจกลบเกลื่อนเรื่องนี้

“คำพูดของคุณถังก็มีเหตุผล เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องน่าสรรเสริญอะไร ถึงจะทำก็ต้องทำในที่ลับๆ ถังหลินไม่มีเหตุผลทำเรื่องเช่นนี้ในห้องคุณชายสามเย่”

“ใช่ ถ้าคุณชายสามเย่มาเห็นเรื่องอย่างนี้ มันต้องอึดอัดและน่าอายขนาดไหนกันเชียว”

“ผมรู้สึกว่าถึงคุณชายถังจะมีความต้องการทางนั้นจริงๆ แต่ก็คงไม่ใจร้อนขนาดนี้หรอกมั้ง？”

นักข่าวหลายคนได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิง ต่างก็เริ่มตั้งคำถามขึ้นมา

“ถังฉิ้นเอ๋อคุณจงใจเบี่ยงเบนความสนใจของทุกคนใช่ไหม？ตอนนี้มีหลักฐานมัดตัว คุณยังจะมาเถียงอีก”กู้ฉิ้งหยู่ได้ยินคำพูดของนักข่าวก็ไม่พอใจอย่างเด่นชัด

“หัวหน้ากู้ ฉันไม่ได้สงสัยการทำงานของพวกคุณ ฉันแค่พูดไปตามความจริง เสนอข้อสงสัยของฉันเท่านั้น”เวินลั่วฉิงตอบกลับอย่างเฉยเมย ผลที่หมอนิติเวชมาตรวจสอบนั้นต้องเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน เธอไม่มีทางสงสัยอยู่แล้ว

“ตอนนี้ดูแล้ว คำถามที่ฉันตั้งมาเมื่อครู่ ท่านนักข่าวก็สงสัยด้วยเช่นกัน หัวหน้ากู้เป็นตำรวจ รู้สึกว่าอย่างนี้ปกติหรอกเหรอ？หรือหัวหน้ากู้ตาบอดเสียแล้ว？”เวินลั่วฉิงมองกู้ฉิ้งหยู่ด้วยความเย้ยหยัน ตอนนี้เวินลั่วฉิงประสงค์จะยั่วโมโหกู้ฉิ้งหยู่

เวลาใครคนหนึ่งโมโห จะง่ายต่อการเผยพิรุธ กู้ฉิ้งหยู่น่าจะรู้อะไรอยู่บ้าง

ปกติกู้ฉิ้งหยู่ก็เป็นคนใจร้อนอยู่แล้ว ได้ยินเวินลั่วฉิงพูดเช่นนี้ เห็นใบหน้าเยาะเย้ยของเวินลั่วฉิงเช่นนี้ คิดแล้วก็พูดโพล่งว่า“ใครๆก็รู้ความสัมพันธ์ของคุณชายสามเย่กับถังหลิน ถึงคุณชายสามเย่มาเห็นแล้วจะทำไม？ไม่แน่อาจร่วมเล่นด้วยกันก็ได้”

“หัวหน้ากู้ ฉันรู้สึกว่าคุณน่าจะอธิษฐานอย่าให้คุณชายสามเย่ได้ยินคำพูดของคุณนะ ไม่เช่นนั้น……”เวินลั่วฉิงหรี่ตาขึ้นอย่างอันตราย กู้ฉิ้งหยู่พูดอย่างนี้ แม้แต่เธอยังอยากเชือดเขาทิ้งเลย

เธออยากยั่วโมโหกู้ฉิ้งหยู่ แต่คิดไม่ถึงว่ากู้ฉิ้งหยู่จะพูดไม่ยั้งปากเช่นนี้

เขาบ้าไปแล้วหรือเปล่า？

เมื่อกี้เธอส่งข้อความหาเย่ซือเฉิน คาดว่าเย่ซือเฉินใกล้มาถึงแล้ว？

ผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโซฟามองกู้ฉิ้งหยู่แวบหนึ่ง

คล้ายกับกู้ฉิ้งหยู่ได้สติกลับคืนมา ปรับอารมณ์เสร็จสรรพก็พูดเสียงเคร่งขรึมว่า：“ถังฉิ้นเอ๋อ คุณอย่ามาพูดจาเข้าข้างเขาหน่อยเลย

อย่าได้ก่อความสับสนวุ่นวายเลย ผลตรวจของหมอนิติเวชคือหลักฐานที่หนักแน่นที่สุด เมื่อกี้คุณกงก็พูดแล้วว่าเธอข่วนถังหลิน

หลังตรวจสอบดูรอยแผลแล้วก็ยังเป็นหลักฐานที่มีประโยชน์อย่างหนึ่ง ถังฉิ้นเอ๋อถึงคุณจะเถียงข้างๆคูๆก็ไม่มีความหมาย ตอนนี้ก็มาตรวจ……”

ใบหน้าเวินลั่วฉิงไม่ได้เผยสิ่งผิดปกติแต่อย่างใด แต่ในใจกลับหล่นวูบ สิ่งที่กู้ฉิ้งหยู่ล้วนเป็นหลักฐานที่เห็นๆกันอยู่

แม้นเธอจะหาข้อสงสัยได้มากเพียงใด แต่ก็ไม่อาจกลบเกลื่อนหลักฐานพวกนี้ได้ ยิ่งไปกว่านั้นข้อสงสัยที่เธอตั้งออกมายังไม่เพียงพอเอาเสียเลย

เมื่อสักครู่คุณกงกับกู้ฉิ้งหยู่สื่อสารกันทางสายตาอย่างรวดเร็ว แต่เวินลั่วฉิงก็ยังสังเกตผลจนได้

เวินลั่วฉิงหรี่ตาเล็กน้อย จากการสื่อสารทางสายตาของคุณกงกับกู้ฉิ้งหยู่เมื่อสักครู่ เวินลั่วฉิงได้บทวิเคราะห์ว่ากู้ฉิ้งหยู่คล้ายกับฟังคำสั่งจากคุณกง

ฉะนั้นผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาเอาเสียเลย เมื่อเป็นเช่นนี้ เรื่องนี้ก็ยิ่งยุ่งยาก ยิ่งไม่เป็นผลดีต่อถังหลินมากขึ้น……

สิ่งที่เวินลั่วฉิงทำทุกสิ่งอย่างในวันนี้ เพียงเพื่อขัดขวางไม่ให้ตัดสินโทษต่อหน้าสาธารณชน

หากลงความผิดให้ถังหลินต่อหน้าผู้คนจริงๆ เวินลั่วฉิงก็ไม่กล้าจินตนาการผลที่ตามมาเลย แค่เพียงนักข่าวที่อยู่ในเหตุการณ์ตอนนี้ก็สามารถเขียนให้ถังหลินไร้ที่ฝังศพแล้ว

แน่นอน ขอแค่ยังไม่ตัดสินความผิด นักข่าวก็ไม่กล้าเขียนอย่างกำเริบเสิบสาน

ทว่าตอนนี้เวินลั่วฉิงไม่มีวิธีที่ดีกว่ามาขัดขวางเรื่องนี้

“คุณว่าใคร？”บังเอิญที่เวลานี้มีเสียงอันเย็นแข็งชวนให้ขวัญอ่อนส่งมา

เวินลั่วฉิงได้ยินเสียงนั้น ไม่ต้องหันกลับไปมองก็รู้ว่าเป็นใคร มุมปากเธอยกขึ้นเล็กน้อย

เย่ซือเฉินมาถูกเวลามาก

สาเหตุที่คุณชายสามเย่พูดเช่นนี้ก็เพราะกู้ฉิ้งหยู่ด่าเวินลั่วฉิง ดังนั้นตอนนี้สีหน้าเขาดูแล้วน่าหวาดกลัวเป็นพิเศษ

กู้ฉิ้งหยู่เห็นสีหน้าคุณชายสามเย่ก็คิดว่าคุณชายสามเย่ได้ยินคำพูดของเขาแล้ว เลยเข่าอ่อนในชั่วพริบตา จนทำให้เขาเกือบล้มกันเลยทีเดียว

“คุณชายสามเย่ เมื่อกี้หัวหน้ากู้บอกว่าคุณชอบ………”บัดนี้เวินลั่วฉิงระแวงก็แต่ใต้หล้าไม่เกิดความโกลาหล เธอรู้ว่าเย่ซือเฉินเพิ่งมา คงไม่ได้ยินคำพูดก่อนหน้านี้ของกู้ฉิ้งหยู่ ดังนั้นเธอไม่ถือตัวช่วยกู้ฉิ้งหยู่พูดอีกรอบ

แน่นอน เธอก็ตีไข่ใส่สีเพิ่มไปด้วย

สายตาคุณชายสามเย่มองเวินลั่วฉิง พลางหรี่ขึ้นอย่างอันตราย ทุกอณูของสายตาคล้ายกับจะสับเธอเป็นหมื่นๆชิ้น

ผู้หญิงที่สมควรตายคนนี้ เธอว่าเขาอะไรนะ？

ทำไมเขาถึงอยากบีบเธอให้ตายๆไปซะ

“ฉันไม่ได้พูด หัวหน้ากู้เป็นคนพูด”เวินลั่วฉิงยื่นมือออกไปชี้กู้ฉิ้งหยู่อย่างไร้เดียงสา

คุณชายสามเย่มองเวินลั่วฉิงพลันยิ้มเล็กน้อย รอยยิ้มนั้นชวนให้ขนลุกมาก เวินลั่วฉิงแอบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ดูท่าแล้วคำพูดของเธอจะทำให้เขาโกรธแล้วจริงๆ

“พูดให้ร้ายชื่อเสียงของผม ดีมาก”โชคดีที่ต่อมาคุณชายสามเย่หันไปมองกู้ฉิ้งหยู่ มุมปากเขาขยับเล็กน้อย จากนั้นคำพูดอันเย็นเหยียบค่อยๆลอยออกมาทีละคำ

“คุณชายสามเย่ ผม ผมแค่พูดไปเรื่อย”กู้ฉิ้งหยู่ได้ยินคำพูดของเย่ซือเฉินก็กลัวจนตัวสั่นทั้งตัว

“คุณไม่ต้องพูดกับผม เรื่องนี้ผมจะหาทนายมาคุยกับคุณเอง”คุณชายสามเย่ไม่แม้แต่มองกู้ฉิ้งหยู่เพียงแวบเดียว ทำหน้าเป็นการเป็นงาน

กู้ฉิ้งหยู่ตกใจจนเข่าทรุด……

บัดนี้ทุกคนหันไปสนใจคุณชายสามเย่ ถังหลินที่นั่งอยู่ในห้องฉวยโอกาสเอามือถือของหมอนิติเวชมา

“เมื่อคืนพี่โดนวางยา”ถังหลินส่งข้อความหาเวินลั่วฉิงอย่างรวดเร็ว เรื่องเมื่อคืนซับซ้อนเกินไป และสถานการณ์เช่นนี้เขาก็ไม่มีโอกาสคุยเป็นการส่วนตัวกับเวินลั่วฉิงเลย ซึ่งเรื่องที่เขาโดนวางยาจะเปิดเผยต่อสาธารณชนไม่ได้

เวินลั่วฉิงเห็นข้อความที่ถังหลินส่งมาก็ตกใจ เธอรีบเงยหน้ามองถังหลิน…