ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 797 เขาน่ากลัวอย่างนี้ เธอจะหนีไปได้หรือ(3)

ถังหลินถอนหายใจแรงๆ จากนั้นก็วางสายทิ้ง หากเขายังคุยกับเธอต่อ คาดว่าคงต้องถูกเธอทำให้อกแตกตายแน่ๆ

กล้าบอกว่าคืนนั้นเขาแตะต้องผู้ชาย？ยัยนี้คันตูดใช่ไหม！！

“ฉิงฉิงพูดอะไร？ถึงทำให้คุณโกรธขนาดนี้？”หยวนจุนหลินเห็นถังหลินโกรธเหมือนอยากกินคน ก็ยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย พูดตามตรง เขารู้จักถังหลินมาตั้งนาน เป็นครั้งแรกที่เห็นถังหลินโกรธขนาดนี้

เกรงว่าคงมีเพียงเวินลั่วฉิงที่มีความสามารถเช่นนี้

“เหอะ”ถังหลินเปล่งออกมาหนึ่งเสียง ไม่ได้ตอบคำถาม สิ่งที่เวินลั่วฉิงพูดเมื่อสักครู่ เขาไม่อยากเอ่ยเลยสักนิด

หยวนจุนหลินเห็นเขาไม่อยากพูด จึงไม่ได้ซักไซ้ต่อ อันที่จริงเขาก็พอเดาคำพูดของเวินลั่วฉิงได้จากสิ่งบทสนทนาของถังหลินเมื่อสักครู่แล้ว

เพราะเขาก็รู้ว่าเมื่อวานซืน นอกจากกงหยุนแล้วก็ไม่มีผู้หญิงคนอื่นไปที่ชั้นแปดอีกเลย

“เมื่อวานซืน พวกเราอยู่ด้วยกันตลอด คุณโดนวางยาตอนไหนเนี่ย？”หยวนจุนหลินหันไปมองถังหลิน พลางถามหนึ่งประโยคกะทันหัน

ถังหลินขมวดคิ้วมุ่น ตั้งใจคิดดูแล้วก็ส่ายหัวช้าๆ：“ไม่รู้”

ปกติเขาเป็นคนระวังตัวสูงมาก แต่เขาไม่รู้จริงๆว่าโดนวางยาตอนไหน

เรื่องนี้แปลกประหลาดมากจริงๆ！！

“ระหว่างก่อนกลับเข้าไปในห้องพัก？หรือหลังเข้าไปในห้องพักแล้ว？”หยวนจุนหลินถามอีกหนึ่งประโยค ซึ่งคำถามนี้ก็สำคัญมาก

หากถังหลินถูกวางยาก่อนกลับเข้าห้อง เช่นนั้นอีกฝ่ายก็มีเป้าหมายเป็นถังหลินอย่างไม่ต้องสงสัย

หากเขาถูกวางยาหลังจากเข้าไปในห้อง เช่นนั้นผู้อยู่เบื้องหลังคงมีเป้าหมายเป็นเย่ซือเฉิน

เมื่อแน่ใจเป้าหมายที่แท้จริงของอีกฝ่ายแล้ว จะทำให้ง่ายต่อการหาเบาะแสยิ่งขึ้น

“ตอนกลับเข้าห้องผมไม่รู้สึกผิดปกติแต่อย่างใด หลังกลับเข้าห้อง ผมก็ไม่ได้ใช้ของในห้องนั้นเลยสักชิ้น เพราะคืนวานซืนดื่มหนักไปหน่อย ผมถึงห้องก็อาบน้ำนอนเลย จากนั้นก็รู้สึกโดนวางยา”

ถังหลินย้อนคิดถึงเรื่องคืนนั้น สีหน้าก็เผยความหนักอึ้งหลายส่วน

เขาปิดบังเรื่องโดนวางยามาตลอด เพราะหากมีคนรู้ว่าตอนนั้นเขาโดนวางยา จะทำให้คนที่อยากโจมตีเขามีเหตุผล มีข้ออ้างที่ดียิ่งขึ้น

เพราะคนที่โดนวางยาปลุกเซ็กส์ จะทำให้การรับรู้พร่ามัว เรื่องอะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น

คนพวกนั้นจะยิ่งมีเหตุผลตำหนิเขาว่าข่มขืนกงหยุนตอนวางยาที่อยู่ในเวลาขาดสติ

ถึงแม้เขาไม่ได้ทำ แต่คนนอกไม่มีทางเชื่อเขาเด็ดขาด

ยิ่งไปกว่านั้น คืนวานซืนยังมีของสำคัญมากๆของเขาหายไปด้วย ซึ่งเป็นของที่มีความลับสุดยอดด้วย！

เพราะของที่หายคืนวานซืนเป็นข้อมูลลับสุดยอด เขาจึงไม่ได้บอกบางเรื่องให้เวินลั่วฉิงทราบ

เขาไม่ได้บอกเวินลั่วฉิงว่า ผู้หญิงคนนั้นขโมยของของเขาไป การวิเคราะห์ของเวินลั่วฉิงก็ต้องต่างไปจากตอนนี้แน่ๆ หากคนนั้นมาขโมยของโดยเฉพาะ ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้ทุกอย่าง

ทว่าเวินลั่วฉิงไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นขโมยของของถังหลินไป ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงไม่ได้คิดไกลขนาดนั้น

แน่นอน ถังหลินบอกเรื่องนี้ให้หยวนจุนหลินทราบ เมื่อของหาย เขาจำเป็นต้องรายงานให้หยวนจุนหลินทราบทันทีทันใด ให้หยวนจุนหลินเตรียมการรับมือได้ทันท่วงที

“ผู้หญิงที่คุณว่าปรากฏตัวตอนไหน？”หยวนจุนหลินขมวดคิ้วแน่นเป็นปม

“ตอนนั้นผมยังพอมีสติอยู่บ้าง ผมลุกขึ้นจะโทรศัพท์ จากนั้นก็พบว่ามีคนอยู่ในห้อง การตอบสนองแรกของผมคือลุกขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อจับตัวเธอ ตอนเธอคิดจะหนีฤทธิ์ยาในตัวผมก็ออก ซึ่งแรงของผมน้อยลงกว่าปกติมาก ผมถูกเธอดันจนล้ม จากนั้นพวกเราก็กอดกันตีอีกฝ่าย ต่อมา สมองของผมก็ค่อยๆเบลอ จากนั้นก็……”ถังหลินไม่ได้พูดหมด แต่ความหมายนั้นชัดเจนมาก

ต่อมาเขาก็เอาผู้หญิงคนนั้นอย่างสะลึมสะลือ

“ดังนั้น เป้าหมายที่เธอเข้าห้องของคุณคือ อยากขโมยเอกสารลับสุดยอด ในเมื่อเป้าหมายของเธอคือขโมยของ ดังนั้นคงไม่มีทางวางยาอย่างนั้นใส่คุณ”หยวนจุนหลินคิดดูแล้วก็มองถังหลินแวบหนึ่ง จากนั้นก็เสริมขึ้นมาว่า：“จะว่าไปเธอก็คือว่าช่วยคุณไว้นะ หากผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ปรากฏตัวในห้องคุณโดยบังเอิญ งั้นคนที่เข้าห้องคุณก็ต้องเป็นกงหยุน ตอนนั้นคุณโดนวางยา คงต้องแตะตัวกงหยุนแน่ๆ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆคุณก็จะล้างมลทินไม่ได้แล้วล่ะ”

“หืม”ถังหลินเปล่งเสียงเย็นออกมาหนึ่งคำ หรี่ตาขึ้นอย่างอันตราย：“ถ้าตามที่คุณว่า เธอขโมยของของผมแล้ว ผมยังต้องขอบคุณเธออีกใช่ไหม？”

ผู้หญิงสมควรตายคนนั้นขโมยของของเขาก็แล้ว ยัง ยัง…………

ถังหลินถอนหายใจแรงๆหลายครั้ง จึงจะทำให้ตัวเองสงบจิตสงบใจลง

“ของที่เธอขโมยไปถึงจะสำคัญ ถึงแม้จะเป็นความลับสุดยอด แต่จนถึงป่านี้เธอก็ไม่ได้ทำอะไร ของที่เธอเอาไป หากไม่ได้จู่โจมพวกเราทันที เวลาผ่านไป ของนั้นก็ทำร้ายพวกเราไม่ได้แล้ว ซึ่งตอนนี้ของที่เธอขโมยไปไม่ได้มีแรงข่มขู่พวกเราแล้ว ดังนั้นเธอไม่ได้ทำร้ายคุณอะไร”หยวนจุนหลินวิเคราะห์แบบนี้ถูกต้องและแม่นยำมาก

สายตาที่กำลังหรี่ของถังหลินเผยความใคร่ครวญหลายส่วน คิดๆดูแล้วก็เป็นเช่นนี้จริงๆ

“คุณว่าเป็นเพราะเหตุใดกัน？หรือว่าเธอกลายเป็นผู้หญิงของคุณ จึงทำร้ายคุณไม่ลง ดังนั้นจึงออมมือซะอย่างนั้น？”ตอนที่หยวนจุนหลินพูด ใบหน้าเผยรอยยิ้มหลายส่วน ยังมีการแกล้งแหย่ถังหลินอีกอย่างส่วนร่วมด้วย

“ดังนั้นหากคุณหาตัวผู้หญิงคนนั้นเจอ คุณก็ควรออมมือด้วยหรือเปล่า”หยวนจุนหลินเข้าสู่โหวตความคิดทันที เขาคิดว่าหลายปีมานี้ถังหลินไม่เคยมีผู้หญิงมาก่อน เท่าที่เขารู้ ถังหลินยังเป็นผู้ชายบริสุทธิ์อยู่

อืม ผู้ชายต่างชาติอายุสามสิบปีคนหนึ่ง！！

ดังนั้นผู้หญิงคนนั้นเป็นคนแรกของถังหลิน ไม่แน่อาจจะพัฒนากลายเป็นภรรยาของถังหลินก็เป็นได้

สามารถขโมยของในห้องถังหลินได้ แสดงว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ธรรมดา ดังนั้นถือว่ายังพอเหมาะสมกับถังหลินอยู่บ้าง

ถังหลินเหล่ตามองหยวนจุนหลินแวบหนึ่งโดยไม่พูดไม่จา เพียงแต่อันตรายในแววตาเข้มข้นขึ้นหลายส่วน！！

ให้เขาออมมือกับผู้หญิงคนนั้น？

เรื่องที่ผู้หญิงคนนั้นทำกับเขา เขาไม่สับผู้หญิงคนนั้นเป็นหมื่นๆชิ้นก็นับว่าไม่เลวแล้ว ยังให้เขาออมมือกับเธออีก？

เป็นไปได้หรือ？

เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด！

“จะว่าไป คุณไม่รู้อะไรในตัวผู้หญิงคนนั้นเลย เกรงว่าคงตามหาตัวลำบากหน่อยนะ？พวกเราคงให้เจ้าชายประเทศ Dต้องอยู่ในประเทศของพวกเราตลอดไปไม่ได้หรอก”นี่คือสิ่งที่หยวนจุนหลินกังวลใจ ไม่เพียงแต่ถังหลินไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้เลย ทางเย่ซือเฉินก็สืบเบาะแสไม่ได้เลยสักนิดเช่นกัน

เวินลั่วฉิงก็ไม่พบเบาะแสใดๆ ดังนั้นเขารู้สึกว่าหาตัวผู้หญิงคนนั้นไม่ง่ายเลย！！