ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่118 เขาจะให้เธอ แสดงความสามารถออก มาทั้งหมด (4)

บทที่118 เขาจะให้เธอ แสดงความสามารถออก มาทั้งหมด (4)

เสียงคุณปู่เวินหยุดนิ่งสักครู่ เพื่อพยายามระงับ อารมณ์ในใจอย่างแรง “คุณปู่รู้ว่าเธอไม่ชอบยุ่งเกี่ยว กับเรื่องบริษัท ที่จริงการบริหารบริษัทนั้นเรื่องที่เหนื่อย มาก คุณปู่ก็ไม่อยากเห็นเธอเหนื่อย เฉพาะฉะนั้น คุณ ปู่จึงตัดสินใจจะขายบริษัททิ้ง เงินจากการขายบริษัท 11 นั้นเมื่อถึงเวลาคุณปู่ค่อยโอนให้เธออีกที….

“คุณปู่จะขายบริษัทเหรอคะ” เวินลั่วฉิงรีบเงยหน้า แล้วมองไปคุณปู่เวิน

เพราะตกใจอย่างแรง น้ำเสียงเธอดังขึ้นมาก

เธอรู้สถานการณ์บริษัทเวินชื่อกรุ้ปตอนนี้ไม่ค่อย จะดีมากนัก แต่เธอคิดไม่ถึงว่าคุณปู่จะถึงขนาดขาย บริษัททิ้ง

เวินลั่วฉิงนึกถึงคำพูดมู่หรงด้วหยางแล้ว ก็เข้าใจ

ความคิดของคุณปู่ไม่ยาก คุณปู่ตอนนี้มีป่วยเป็นโรคหัวใจ จึงเห็นได้ชัดว่า

ไม่มีความสามารถจะบริการบริษัทได้แล้ว หากเกิด สถานการณ์แบบนี้ขึ้นเรื่อยๆ บริษัทเวินชื่อกรุ้ปก็คงจะ ล้มละลาย
คุณปู่คงคิดว่าก่อนที่บริษัทจะล้มละลาย จะรีบ ทำการขายบริษัททิ้งซะ ถ้าเป็นแบบนี้ ก็คงขายได้กำไร เยอะหน่อย จะได้เหลือเงินให้เธอมากยิ่งขึ้น

เธอรู้ว่าบริษัทเวินซื้อกรุ๊ปคือน้ำพักน้ำแรงทั้งชีวิต

ของคุณปู่ ที่คุณปู่ตัดสินใจแบบนี้ คงลำบากใจเป็น

อย่างมาก

“ใช่ คุณปู่อายุมากแล้ว คุณปู่คงบริหารบริษัทได้ ไม่นาน คุณปู่อยากจะพักผ่อนอย่างเต็มที่สักที คุณปู่ก็ ไม่อยากให้เธอเหนื่อยมากด้วย

เพราะฉะนั้นขายทิ้งซะก็ดีเหมือนกัน”ขณะที่คุณปู่ เวินพูดนั้น ก็มีรอยยิ้มเอ็นดูปรากฏอยู่ที่ใบหน้า คุณปู่ เก็บซ่อนอาการได้เป็นอย่างดี จึงไม่เห็นความเปลี่ยน แปลงใดๆ และดูไม่ออกถึงความเสียดายมากมาย

แต่เป็นลั่วนิ่งเป็นนักจิตวิทยา จะมองไม่ออกถึง ความในใจของคุณปู่เงินได้อย่างไร เธอรู้ว่าตอนคุณปู่ เวินพูดความพูดนี้นั้น ในใจคงมีเลือดหยดออกมา

เงินลั่วชิงรู้ ที่คุณปู่ทำไปทั้งหมดในตอนนี้ก็เพราะ

เธอ ไม่อยากให้เธอกังวล และอยากเหลือเงินให้เธอ

มากที่สุด

เมื่อก่อน เธอไม่เคยถามถึงเรื่องภายในบริษัทเลย แต่ตอนนี้เธอจะไม่สนไม่ได้เด็ดขาด

“คุณปู่ ไหนบอกว่าจะยกบริษัทให้หนูไง แล้วบอก จะขายก็ขายได้ไง” เป็นลั่วนิ่งจ้องมองไปที่คุณปู่เวินแล้วแกล้งทำเป็นใบหน้าไม่พอใจเล็กน้อย

“ฉิงฉิง เธอหมายความว่าไง” คุณปู่เวินหยุดนิ่ง และมองไปยังเธอด้วยมีความสงสัยอยู่บ้าง เมื่อก่อน เขาเคยเอ่ยกับเงินลั่วชิงว่าจะยกบริษัทนี้ให้เธอ

แต่เธอก็ปฏิเสธ ดังนั้น คุณปู่เวินเขาถึงอยากจะ ขายบริษัทเพราะคิดว่าเธอคงไม่คัดค้านใดๆ

“คุณปู่พักผ่อนให้เต็มที่เลยนะคะ บริษัทนั้นฝากให้ หนูชั่วคราว” แม้เป็นลั่วฉิงจะไม่สนใจเรื่องการบริหาร บริษัท แต่ถ้าสถานการณ์แบบนี้ เธอจะอยู่เฉยๆไม่ทำ อะไรได้เลย

“ฉิงฉิง การจะบริหารบริษัทนั้นเป็นเรื่องที่ลำบาก มาก” คุณปู่เวินไม่คิดเลยว่าเวินลั่วฉิงจะตัดสินใจ กะทันหันเช่นนี้ แววตาเขานั้นได้เปลี่ยนเป็นสับสนเล็ก น้อย

ทีแรกนั้นเขาก็ไม่คิดจะบอกสถานการณ์บริษัทให้ ฉิงฉิงได้ก็รับรู้

“วางใจได้เลยค่ะคุณปู่ หนูจะบริหารบริษัทให้ ดี”เมื่อเงินลั่วชิงตัดสินใจแล้ว ก็จะถอยไม่ได้อีก

“ฉิงฉิง แท้จริงแล้วสถานการณ์บริษัทเวินซื่อกรุ้ป ของพวกเราไม่ค่อยดีนัก

เพราะฉะนั้น….”. คุณปู่เวินเห็นท่าทีเวินลั่วฉิงนั้น จึงรู้ว่าปิดไม่หยุดแล้ว

“หนูรู้ค่ะ” เงินลั่วฉิงตัดคำพูดคุณปู่เวินเบาๆ
“เธอรู้งั้นเหรอ” คุณปู่เวินตะลึงนิ่ง แล้วมองเวินลั่วฉิ งด้วยสีหน้าตกใจ

“หนูรู้ว่าดีไซเนอร์บริษัทเวินชื่อกรุ๊ปของพวกเราถูก นิงรุ่ยดึงตัวไปโดยเสนอค่าตัวที่สูง และหนูก็รู้ว่าหุ้น ส่วนบริษัทเวินซื่อกรุ๊ปของพวกเราก็ถูกฉิงรุ่ยดึงตัวไป ค่าตอบแทนสูงเหมือนกัน หนูรู้ดีว่าสถานการณ์บริษัท เงินชื่อกรุ้ปตอนนี้ดี” เมื่อเป็นลั่วฉิงตัดสินใจจะบริหาร บริษัทแล้ว ต่อหน้าคุณปู่ก็ไม่ความปกปิดอะไรอีก

“ฉิงฉิง เธอรู้เรื่องหมดแล้วเหรอ” สีหน้าคุณปู่เวิน เริ่มเต็มไปด้วยความผิดคาด “เมื่อเธอรู้สถานการณ์ บริษัทแล้ว เธอยังคิดจะบริหารต่อเหรอ”

แววตาคุณปู่เวินนั้นตกตะลึงขึ้น สีหน้าเปลี่ยน อย่างรวดเร็ว ฉิงฉิง เธอคิดจะไปขอร้องไป๋ยี่รุ่ยใช่ %3D ไหม”

“คุณปู่รู้ว่าเธอกับเขานั้นเคย..”คุณปู่เวินถอน หายใจเบาๆ ท่าทางจู่ๆก็เปลี่ยนเป็นหนักแน่เป็นพิเศษ “แต่คุณปู่ไม่อนุญาตให้เธอไปข้อร้องเขาเพื่อบริษัทเวิน ชื่อกรุ้ป”

แค่คำว่าไม่อนุญาตของคุณปู่เงินก็สามารถอธิบาย

ท่าทางของเขาได้แล้ว เป็นลั่วนิ่งรู้ความคิดของคุณปู่ดี เธอรู้สึกอบอุ่นใน ใจเป็นพิเศษ คุณปู่เป็นห่วงใยเธอจริง และเอ็นดูรักใคร่

เธอจริง
“คุณปู่วางใจได้ หนูไม่ไปขอร้องเขาแน่”เวินลั่วฉิง พูดด้วยความหนักแน่เช่นกัน ขอร้องไปยี่รุ่ยเหรอ เธอ ไม่เคยมีความคิดแบบนี้มาก่อน”

“นั้นเธอมีความคิดอะไรบ้าง”คุณปู่เวินเห็นท่าทาง

เธอแล้ว ค่อยโล่งอกได้หน่อย แต่ก็รู้สึกสงสัยมากยิ่ง

ขึ้น

“คุณปู่รู้เรื่องที่บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปต้องการลงทุน กับจิวเวลรี่ไหม หนูรู้สึกว่าบริษัทตระกูลเวินกรุ๊ปของ พวกเราก็สามารถเข้าแข่งได้”ในใจเงินลั่วชิงได้ตัดสิน ใจแล้ว เรื่องนี้ก็ไม่ควรปิดคุณปู่แล้ว

“เรื่องนี้คุณปู่รู้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้บริษัทตระกูลเย่กรุ้ ปของพวกเราไม่ได้มีดีไซเนอร์อย่างที่คิดไว้ และไม่ สามารถออกแบบผลงานได้ เย่ซื้อเฉินคนนี้ คุณปู่ก็พอ จะรู้มาบ้าง เขาไม่ใช่คนโง่แน่นอน “คุณปู่เวินมองที่ เงินลั่วชิง ทันใดนั้นก็เกิดความสับสนอย่างเห็นได้ชัด

“พวกเราไม่มั่วสักนิด พวกเราจะใช่ความสามารถ ค่ะ” เป็นลั่วนิ่งเห็นท่าทางคุณปู่เวินแล้ว ก็อดขำไม่ได้ เธอรู้สึกบางทีคุณปู่ก็น่ารักมาก และเธอก็รู้ว่าเย่ชื่อเฉิน ไม่ใช่คนโง่แน่นอน

ทีแรก เป็นลั่วนิ่งไม่คิดอยากยุ่งเรื่องนี้ เพราะเธอ กับเย่ซื้อเฉินมีสัญญาการแต่งงานกันแค่หนึ่งปี เธอกลัว ว่าถ้าตอนนี้บริษัททั้งสองเกี่ยวพันกัน จากเธอกับเย่ซือ เฉินหย่ากันแล้วจะมีผลกระทบตามมา

แต่ว่า ถ้าหากบริษัทตระกูลเวินกรุ้ปพวกเขาใช้ความสามารถในการเอาสัญญาร่วมลงทุนมาได้ เมื่อ ถึง1ปีหลังจากเธอกับเย่ชือเฉินหย่ากัน การร่วมงานระ หว่างบริษัทเวินซื่อกรุ๊ปกับก็บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปจะไม่ โดนกระทบไปด้วย

อย่างมาก ต่อไปนี้เธอจะออกผลงานการออกแบบ ทุกปี เรื่องนี้สำหรับเธอแล้วไม่ใช่เรื่องยากอะไรมาก

“ความสามารถเหรอ บริษัทตระกูลเย่กรุ้๊ปครั้งนี้ได้ ระบุชัดว่าจะดูแค่ผลงานออกแบบ และจะมีเย่ซื้อเฉิน เป็นคนตัดสินเอง ตอนนี้บริษัทเวินซื่อกรุ้๊ปของพวกเรา ดีไซเนอร์ที่ใช้งานได้สักคนยังไม่มีเลย แล้วยังจะพูด ถึงเรื่องความสามารถอีกเหรอ ถึงบริษัทเราจะเสนอเงิน เดือนที่สูงๆ ภายในเวลาสั้นแบบนี้คงหาดีไซเนอร์ดีๆไม่ ได้”คุณปู่เวินส่ายหัวไปมา แล้วถอนหายใจเล็กน้อย

“คุณปู่วางใจได้ หนูมีวิธีค่ะ”เวินลั่วฉิงเห็นท่าทาง พ่ายแพ้ของเขาแล้ว รู้สึกปวดใจเล็กน้อย

“เธอจะมีวิธีอะไรได้ เธอไม่ต้องปลอบใจคุณปู่”แต่ ว่า คุณปู่เวินแสดงว่าไม่เชื่อเลย คิดแค่ว่าเธอต้องการ ปลอบใจเขา “ฉิงฉิง เรื่องบริษัทมันได้ง่ายขนาดนั้น”

“คุณปู่ ยังไงสถานการณ์บริษัทเวินซื่อกรุ้ปตอนนี้ก็ เป็นแบบนี้แล้ว คุณปู่ก็วางมือให้หนูทำซ้ำอีกสิคะ ลอง ทำเป็นครั้งสุดท้าย”เวินลั่วฉิงรู้ว่าคุณปู่เวินเป็นห่วงเธอ ถึงได้แกล้งพูดทำเหมือนไม่สนใจไปแบบนั้น

“ได้ เมื่อเธอพูดแบบนี้แล้ว คุณปู่ก็จะรับปากเธอ พรุ่งนี้คุณปู่จะไปบริษัทกับเธอด้วย แล้วจัดการประชุมประกาศเรื่องนี้ต่อหน้าทุกคน”เมื่อคุณปู่เวินได้พูดที่เธอ พูดแล้ว จากแรกที่เป็นห่วงก็ได้หมดห่วงแล้ว