ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1125 เชิญเทพง่าย ส่งเทพนั้นยาก ทีนี้ก็สนุกแล้วสิ (4)

ถังจื่อโม่รู้ทันความคิดของกู้หวู พลันแจ้งเตือนกู้หวูทันควัน

กู้หวูตกตะลึง พลางรู้สึกเสียวสันหลัง ไม่ใช่มั้ง เขาแค่คิดในใจ ปีศาจน้อยก็ดูออกแล้ว？

คู่ดวงตาของปีศาจน้อยมองทะลุได้หรือ？

ไม่ ปีศาจน้อยเป็นหัวกะทิเหมือนคุณนาย ปีศาจน้อยต้องอ่านใจคนได้เหมือนคุณนายแน่ๆ

เด็กอายุแค่ห้าขวบ ทำไมเก่งกาจเพียงนี้？

ยังมีความยุติธรรมหลงเหลืออยู่ไหม？

“ตอนนี้คุณโทรหาเย่ซือเฉินได้แล้ว คุณเปิดลำโพงด้วย บอกเขาว่าจับถังจื่อโม่ได้แล้ว คุณถามเย่ซือเฉินว่าจะให้จัดการผมยังไง？”เด็กน้อยถังจื่อโม่เฉิดฉายพลานุภาพพอสมควรแล้ว จึงสั่งการอีกครั้ง

มือของกู้หวูที่จับมือถือสั่นเทาอย่างแจ่มชัด ปีศาจน้อยก็คือปีศาจน้อย เหี้ยมเกรียมมากจริงๆ

โหดเหี้ยมกระทั่งพ่อแท้ๆของตน

ไม่สิ โหดกับพ่อตัวเองเป็นพิเศษกว่าใครอื่นต่างหาก

ปีศาจน้อยจะขุดหลุมแล้ว？

หากลูกพี่ไม่ระวังก็จะตกลงไปในหลุม จากนั้นก็ถูกฝังทั้งเป็น

น่าเวทนา！น่าเวทนาจริงๆ！ต้องซวยแน่ ช่างน่าเวทนานัก！！

ทันใดนั้นกู้หวูรู้สึกอยากปฏิเสธการโทรออกของครั้งนี้ เขาไม่อยากทำร้ายลูกพี่จริงๆ ไม่อยากจริงๆ

หากเขาทำตามคำพูดของปีศาจน้อยโดยการโทรหาลูกพี่จริงๆ ถ้าเกิดพูดคำไม่ดีออกมา กู้หวูก็ไม่กล้าจินตนาการถึงผลลัพธ์ที่จะตามมาเลย

ใช่อยู่ ปีศาจน้อยคือลูกชายแท้ๆของลูกพี่ ลูกพี่คือพ่อแท้ๆของปีศาจน้อย ลูกชายคงไม่ทำอะไรพ่อจริงๆหรอก

ทว่าปีศาจน้อยถนัดเรื่องต้มคนอื่นให้เปื่อย เรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นปีศาจน้อยก็พูดจนกลายเป็นจริงได้

ปีศาจน้อยยังขี้ฟ้องด้วย หากปีศาจน้อยฟ้องบอกคุณนายเมื่อไหร่ ลูกพี่ต้องเจอดีแน่？！

ใช้นิ้วเท้าครุ่นคิดยังรู้ผลลัพธ์เลย！！

ลูกพี่ช่างสังเวชจริงๆ！！

สังเวชกว่าเขาอีก！！

กู้หวูอิดออดเมื่อขณะที่จับมือถือ ไม่รู้ว่าควรโทรหรือไม่ควรโทร

“รีบโทรเถอะ ยืดเวลาก็ไม่มีประโยชน์”ถังจื่อโม่เห็นกู้หวูเกิดความลังเลไม่อยากโทรขึ้นมา จึงเตือนหนึ่งประโยคอย่าง‘หวังดี’“ถ้ายืดเวลาต่อไปฟ้าก็จะสว่างแล้ว”

กู้หวูอับจนหนทาง ได้แต่รวบรวมความกล้า ก่อนจะโทรหาคุณชายสามเย่

เมื่อเกิดเสียงดังขึ้นสองครั้ง ทางคุณชายสามเย่ก็รับสายแล้ว

กู้หวูเห็นคุณชายสามเย่รับสาย พลางแอบสูดลมหายใจหนึ่งเฮือก ลูกพี่รับสายเร็วจังเลย คงรับข่าวความคืบหน้าจากเขาอยู่

“ลูกพี่ครับ หาตัวถังจื่อโม่เจอแล้วครับ”กู้หวูครุ่นคิดดูแล้วก็เปิดปากพูด

“ที่บ้านตระกูลถัง？”อีกฝั่งหนึ่งของสาย น้ำเสียงคุณชายสามเย่มีความเย็นยะเยือกเพิ่มขึ้นหลายส่วน

“ครับ”กู้หวูมองถังจื่อโม่ที่ยืนอยู่ด้านหน้าแวบหนึ่ง รู้สึกขนลุกชัน ปีศาจน้อยอย่าจ้องเขาอย่างนี้ได้ไหม？

“เอาตัวมา”เดิมทีคุณชายสามเย่คาดการณ์ว่าถังจื่อโม่อาจอยู่ในบ้านตระกูลถัง ดังนั้นจึงให้ลูกน้องไปเฝ้าบริเวณบ้านตระกูลถัง ทว่าตอนนี้หาเป้าหมายเจอในบ้านตระกูลถังจริงๆ ทำให้เขาไม่สบอารมณ์เล็กน้อย

เวินลั่วฉิงถึงกับให้ถังจื่อโม่พักอาศัยในบ้านตระกูลถังเชียวหรือ？

กู้หวูเปิดลำโพงไว้ บัดนี้ถังจื่อโม่ยืนอยู่ด้านหน้ากู้หวู จึงได้ยินคำพูดของเย่ซือเฉินอย่างชัดแจ๋ว

ถังจื่อโม่แบะปาก เอาตัวเขาไป？

ความหมายของเย่ซือเฉินชัดเจนมาก ในใจถังจื่อโม่ก็มีคำตอบแล้ว

กู้หวูเห็นท่าทีของปีศาจน้อยแล้วหัวใจหล่นวูบ เห็นทีปีศาจน้อยได้ยินคำพูดของลูกพี่ใหญ่แล้วยิ่งไม่พอใจมากขึ้น

น้ำเสียงของลูกพี่ก็ไม่ดีจริงๆ มีเจตนามุ่งร้ายอย่างเด่นชัด มิน่าล่ะปีศาจน้อยถึงรู้สึกโกรธขึ้ง

เขารู้อยู่แล้วว่าการโทรครั้งนี้ปีศาจน้อยจะขุดหลุมให้ลูกพี่ ลูกพี่ตกเข้าลงไปในหลุมแล้วจริงๆ

เฮ้อ！ เรื่องนี้ยุ่งยากขึ้นเรื่อยๆแล้ว

“ลูกพี่ครับ นำตัวกลับมาแล้วครับ อยู่ที่องค์กรยมบาล คุณมาได้เลยครับ”กู้หวูรีบตอบ นาทีนี้กู้หวูพูดเร็วมาก แถมยังเจือความเร่งรัดไว้ในทีด้วย เขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเขาพูดจบแล้วจะได้วางสายเร็วๆ ไม่อยากให้ลูกพี่พูดอะไรที่แก้ไขยากในภายหลังอีก

กู้หวูพูดเสร็จก็อยากวางสาย ทว่ากลับถูกปีศาจน้อยถังจื่อโม่ตรงหน้าห้ามไว้

ปีศาจน้อยถังจื่อโม่โทรครั้งนี้ก็เพื่อฟังท่าทีของเย่ซือเฉิน ดังนั้น เขาจะปล่อยให้กู้หวูวางสายง่ายๆได้อย่างไร？

“พากลับมาแล้วเหรอ？”อีกฝั่งหนึ่งของสาย คุณชายสามเย่รู้สึกประหลาดใจอย่างเด่นชัด ทว่าก็หัวเราะเสียงเย็นออกมาภายหลัง“ผมคิดว่าไอ้ถังจื่อโม่จะมีน้ำยา ที่แท้ก็แค่นี้เอง”

กู้หวูได้ยินสิ่งที่ลูกพี่กล่าว พลางกระตุกมุมปาก ลูกพี่ขอร้องละพูดให้น้อยๆหน่อย？

ลูกพี่พูดอย่างนี้มันไม่ดี ไม่ดีมากๆ！！

ปีศาจน้อยกำลังฟังอยู่นะ！！

ปีศาจน้อยขู่กรรโชกเก่งมาก แถมยังขี้ฟ้องด้วย

สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ปีศาจน้อยยังเจ้าคิดเจ้าแค้นเป็นพิเศษด้วย！！

ปีศาจน้อยถังจื่อโม่ได้ยินเย่ซือเฉินพูด พลางยกมุมปากขึ้น ใบหน้าเผยรอยยิ้มอย่างฉายชัด ยิ้มน่ารักและสดใสเป็นพิเศษ

เหล่าลูกน้องที่เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของปีศาจน้อยถังจื่อโม่แล้ว ล้วนรู้สึกขนลุกพอง พวกเขารู้ว่าลูกพี่ซวยแล้วจริงๆ！！

ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่ได้ทำอะไรปีศาจน้อยเลย กระทั่งคำพูดเกินเลยก็ไม่มี แต่ก็ถูกปีศาจน้อยขู่กรรโชกอย่างไร้ความเมตตา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงลูกพี่ใหญ่ที่กล่าวเช่นนั้นออกมา

ปกติลูกพี่จะเป็นคนพูดน้อยต่อยหนัก ทำไมเวลานี้ลูกพี่ถึงได้พูดมากกะทันหันล่ะ？

หรือว่าลูกพี่ดีใจเพราะจับ‘ศัตรูหัวใจ’ได้แล้ว？

ดังคาด ไอคิวของผู้ชายในด้านความรักนั้นแย่มาก！！

ถึงแม้คิดลักษณะนี้ต่อลูกพี่ของพวกเขาจะไม่เหมาะสม ทว่ามันคือเรื่องจริง！

“ลูกพี่ครับ อันที่จริงถังจื่อโม่เก่งมากครับและเป็นคนดีด้วยครับ”กู้หวูรู้สึกว่าควรช่วยลูกพี่ของตนสักตั้ง แถมยังเป็นคำพูดที่เผยข่าวให้กับคุณชายสามเย่ด้วย

ถ้าเหตุการณ์ปกติเขาจะไม่ชมถังจื่อโม่เด็ดขาด เพราะก่อนที่จะรู้สถานะของถังจื่อโม่ ในสายตาพวกเขาถังจื่อโม่ก็คือศัตรูหัวใจของลูกพี่

หากอยู่ในสถานการณ์ทั่วไป ถึงเขาจะมีความกล้าเพียงใด เขาก็ไม่มีทางชมศัตรูหัวใจของลูกพี่ต่อหน้าลูกพี่เด็ดขาด ดังนั้นตอนนี้ถังจื่อโม่จึงไม่ใช่กรณีปกติ ลูกพี่ใหญ่ออกฉลาดจะตาย คงเข้าใจแน่

ถังจื่อโม่ได้ยินคำพูดของกู้หวูก็ตะลึงงัน จากนั้นก็ยกสายตามองกู้หวู มุมปากเผยรอยยิ้มที่ลึกซึ้งยากจะหยั่งถึง เห็นได้ชัดว่าถังจื่อโม่มองเจตนาของกู้หวูออกแล้ว

ทว่าตอนนี้กู้หวูกำลังเรียกสายกับเย่ซือเฉินอยู่ แถมยังเปิดลำโพงอีกต่างหาก ถังจื่อโม่จึงต่อว่ากู้หวูไม่ได้ ได้แต่จ้องตาเขม็งใส่กู้หวูเท่านั้น

กู้หวูโดนปีศาจน้อยจ้องพลันรู้สึกขนลุก ไม่สบายทั้งตัว แถมยังรับรู้ว่าหน้าผากของตนเริ่มมีเหงื่อเย็นไหลซึมด้วย！！！