ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1160 ลูกสาวแท้ๆของเขา (3)

“ไปหาเย่ซือเฉินครับ เจิ้งฉงไปด้วยกันกับเธอ เจิ้งฉงไปที่บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปกับเฉิงโหรวโหรวตั้งแต่เช้าแล้วครับ แต่เย่ซือเฉินเพิ่งจะรีบมาถึงบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปหลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมงครับ ส่วนพวกเขาคุยเรื่องอะไรกันนั้น ตอนนี้ยังไม่ทราบ” ถึงแม้ว่าว่าคำพูดของเฉิงโหรวโหรว เลขาหลิวกับบอร์ดี้การ์ดจะได้ยินกันหมดแล้ว แต่คำพูดแบบนั้น ก็ไม่มีใครกล้าแพร่ออกไปโดยเด็ดขาด ดังนั้นผู้ดูแลจ้งเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกเขาคุยเรื่องอะไรกัน

“ความสัมพันธ์ของเย่ซือเฉินกับคุณถังไม่ธรรมดา อาจจะเกี่ยวกับคุณถังก็ได้ครับ” ผู้ดูแลจ้งคิดแล้วก็อดที่จะเอ่ยพูดเสริมขึ้นมาประโยคหนึ่งไม่ได้ และประโยคนี้ ผู้ดูแลจ้งก็วิเคราะห์ตามสถานการณ์ตามปกติทั่วไปเช่นกัน

“ให้คนไปสืบมา” ดวงตาที่นิ่งเฉยไร้ความขึ้นลงใดๆของซ่างกวนหงจู่ๆก็เปลี่ยนไป น้ำเสียงเคร่งขรึมลงอย่างเห็นชัด

“ครับ” มุมปากของผู้ดูแลจ้งอดที่จะกระตุกขึ้นไม่ได้ และเป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ เมื่อพูดถึงเรื่องของคุณถัง หัวหน้าก็จะเอาใจใส่ขึ้นมาเป็นพิเศษ

เดิมทีผู้ดูแลจ้งคิดจะถอยออกไป เพียงแต่ตอนที่หันไปมองยังรูปภาพที่หัวหน้าวาดเมื่อครู่นั้น กลับรู้สึกตกตะลึงขึ้นมาทันที : “หัวหน้าครับ รูปนี้คือ…….”

“ทำไมหรือ?” ซ่างกวนหงเงยหน้าขึ้นมองผู้ดูแลจ้ง แล้วรู้สึกประหลาดใจกับปฏิกิริยาของผู้ดูแลจ้ง

“หัวหน้า นี่คือรูปวาดของคุณนายหรือครับ?” ดวงตาของผู้ดูแลจ้งมองไปยังรูปวาดนั้นตลอด ลักษณะท่าทางในรูปนั้นยังเหมือนเดิม ลักษณะเหมือนกับผู้หญิงที่หัวหน้าวาดเอาไว้เมื่อยี่สิบห้าปีก่อน

ลักษณะท่าทางนั้นคือคุณนายในภาพที่เป็นของหัวหน้าโดยเฉพาะ

แต่ยี่สิบห้าปีมานี้ รูปภาพทั้งหมดดูเหมือนกับจะเห็นท่าทางของคุณนายไม่ชัดเจนนัก แต่ตอนนี้รูปภาพที่หัวหน้าวาดอยู่นั้น กลับสามารถมองเห็นใบหน้าได้อย่างชัดเจน

ใบหน้านั้นคล้ายกับคุณถัง

ลักษณะท่าทางที่ดูเหมือนคุณนาย แต่หน้าตากลับเป็นคุณถัง ผู้ดูแลจ้งเองก็ไม่รู้ว่าที่หัวหน้าวาดนั้นใช่คุณนายหรือเปล่า

“อืม” ซ่างกวนหงมองไปยังรูปภาพนั้น แล้วพยักหน้าลงเบาๆ : “ใช่เธอนั่นแหล่ะ”

น้ำเสียงในเวลานี้ของซ่างกวนหงไม่ได้สูงนัก แต่ในน้ำเสียงนั้นกลับมีความมั่นใจเป็นอย่างมาก

“แต่ว่าท่าทางของคุณนาย?” ผู้ดูแลจ้งได้ยินคำตอบของหัวหน้าตัวเองแล้ว สีหน้าท่าทางก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ในปีนั้นหัวหน้าโดนยาพิษ ความรู้สึกก็ไม่ชัดเจนเท่าไรนัก ดังนั้นในตอนนั้นหัวหน้าก็มองเห็นท่าทางของคุณนายได้ไม่ชัดเจน

เพราะฉะนั้นรูปภาพที่หัวหน้าวาดมาในช่วงยี่สิบห้าปีมานี้ถึงได้เห็นท่าทางของคุณนายได้ไม่ชัดเจนนัก เพียงแค่เป็นเพราะว่าหัวหน้าไม่รู้ว่าคุณนายนั้นหน้าตาเป็นอย่างไรกันแน่นั่นเอง

ถ้าไม่อย่างนั้นก็คงจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ในยี่สิบห้าปีมานี้จะหาข่าวคราวของเธอไม่ได้

ตอนนี้จู่ๆรูปภาพของหัวหน้าก็สามารถมองเห็นใบหน้าที่ชัดเจนได้ อีกทั้งยังเป็นใบหน้าของคุณถังอย่างชัดเจนอีกด้วย…….

ความรู้สึกของผู้ดูแลจ้งในเวลานี้นั้นรู้สึกซับซ้อนเป็นอย่างมาก หัวหน้านับวันก็ยิ่งมีพฤติกรรมที่ผิดปกติไปหรือเปล่า?

หัวหน้าจะต้องเป็นเพราะที่ก่อนหน้านี้อะเหลียงสงสัยว่าคุณถังนั้นคือลูกสาวของหัวหน้า ดังนั้นถึงได้วาดคุณนายที่มีลักษณะเหมือนกับคุณถังขึ้นมา

หัวหน้าเป็นแบบนี้เขาเห็นแล้วก็รู้สึกสงสารเป็นอย่างมาก

“ใช่ลักษณะท่าทางของเธอ” ซ่างกวนหงไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา ดังนั้นจึงไม่ได้เห็นสีหน้าท่าทางของผู้ดูแลจ้ง เขาเพียงแค่มองไปยังรูปภาพที่อยู่ตรงหน้าเพียงเท่านั้น ตอนที่มองรูปภาพนั้นสายตาของเขาก็ดูอ่อนโยนมากเป็นพิเศษ มุมปากยกขึ้นมาเล็กน้อย แล้วปรากฏรอยยิ้มออกมาอย่างคลุมเครือ : “จู่ๆฉันก็นึกถึงท่าทางของเธอขึ้นมา ท่าทางแบบนั้นของเธอ”

ผู้ดูแลจ้งรู้สึกอึ้งไป ตอนแรกหัวหน้าก็ไม่ได้เห็นชัดอยู่แล้วว่าลักษณะท่าทางของคุณนายนั้นเป็นอย่างไร ตอนนี้ทำไมจู่ๆถึงได้นึกถึงลักษณะของคุณนายขึ้นมาได้กัน

อีกทั้งยังดูเป็นลักษณะของคุณถังอย่างชัดเจนมากอีกด้วย

ผู้ดูแลจ้งไม่ได้เชื่อคำพูดของหัวหน้าตัวเองอยู่แล้ว เพียงแต่มองว่าหัวหน้าของเขานั้นมีพฤติกรรมที่แปลกไปเท่านั้น

“อะจ้ง นายรู้สึกไหมว่าเธอเหมือนกับคนๆนึงมาก?” ซ่างกวนหงมองรูปภาพนั้น แล้วจู่ๆก็เอ่ยถามขึ้นมา

ดวงตาของผู้ดูแลจ้งกระพริบลงเบาๆ รู้สึกงุนงง หัวหน้าหมายความว่าอะไร? เหมือนกับคนๆนึงมาก? เหมือนใคร?

ผู้ดูแลจ้งไม่เข้าใจความหมายของหัวหน้าตัวเองจริงๆ

“นายเห็นไหมว่าเธอเหมือนกับคุณถังมาก” ซ่างกวนหงตั้งใจมองพิจารณาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่ง หลังจากนั้นแล้วจู่ๆก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วมองไปยังผู้ดูแลจ้ง เวลานี้น้ำเสียงของซ่างกวนหงดูเหมือนจะรู้สึกดีใจขึ้นมา

เห็นท่าทางเช่นนี้ของเขา ราวกับว่าได้พบกับปัญหานี้แล้ว

ผู้ดูแลจ้งนั้นรู้สึกตกตะลึง ดวงตาคู่นั้นมองไปยังหัวหน้าของตัวเอง นี่หัวหน้าเป็นอะไรกันนะ?

ทั้งๆที่หัวหน้าวาดลักษณะท่าทางของคุณถัง จะไม่เหมือนได้อย่างไร?

เพียงแต่เวลานี้ดูเหมือนหัวหน้ารู้สึกเซอร์ไพรส์เหมือนกับพบเจอผืนแผ่นดินผืนใหญ่แห่งใหม่อะไรแบบนั้น ทำให้ในใจของผู้ดูแลจ้งนั้นอดที่จะรู้สึกเป็นกังวลไม่ได้ หัวหน้าคงไม่ได้โดนครอบงำอะไรจริงๆใช่ไหม?

หรือว่าหัวหน้าจะคิดถึงคุณนายเสียจนความรู้สึกสับสนไปหมดแล้วกัน? หรือว่าตอนนี้หัวหน้าจะแยกไม่ออกระหว่างจินตนาการและความเป็นจริงกัน?

“อะจ้ง คุณถังกับเธอเหมือนกันขนาดนี้…….” ซ่างกวนหงหันมามองรูปภาพที่ตัวเองวาดอีกครั้ง มองไปยังผู้หญิงในรูปภาพ น้ำเสียงที่เขาพึมพำอยู่นั้นฟังแล้วดูอ่อนโยนเป็นพิเศษ

เพียงแต่ว่าเวลาต่อมานั้น ซ่างกวนหงก็เงยหน้าขึ้นมามองผู้ดูแลจ้งอย่างรวดเร็ว สีหน้าท่าทางเปลี่ยนไปมาก น้ำเสียงก็แฝงความตื่นเต้นเอาไว้อย่างเห็นได้ชัด : “หรือว่าคุณถังจะเป็นลูกสาวของฉันกับเธอจริงๆ”

ผู้ดูแลจ้งรู้สึกตกตะลึง มองดูท่าทางของหัวหน้าตัวเองในเวลานี้ ผู้ดูแลจ้งรู้สึกไม่สบายใจ นี่หัวหน้ามีอาการสับสนจริงๆแล้ว!!

เห็นได้ชัดว่าหลังจากที่หัวหน้าเห็นคุณถังแล้วถึงได้วาดคุณนายให้มีลักษณะเหมือนกับคุณถัง ตอนนี้หัวหน้ากลับทำเรื่องราวกลับตาลปัตรไปหมด

ใช่ อะเหลียงสงสัยว่าคุณถังอาจจะเป็นลูกสาวของหัวหน้า เขาเองก็อยากจะทำเรื่องนี้ให้ชัดเจนอยู่เหมือนกัน

แต่การจะทำให้เรื่องนี้ชัดเจนได้นั้นจะต้องมีหลักฐาน แต่ไม่ใช่ว่าจะคาดการณ์เรื่องราวให้กลับตาลปัตรไปแบบนี้

ถ้าหากหัวหน้าจำท่าทางของคุณนายได้ ถ้าหากเมื่อก่อนภาพวาดสามารถเห็นใบหน้าของคุณนายอย่างชัดเจนได้ ถ้าหากรูปภาพนี้ไม่ใช่รูปก่อนที่หัวหน้าจะเคยเจอกับคุณถัง

การคาดการณ์เช่นนี้ของหัวหน้าก็นับว่าไม่ผิด แต่นี่เป็นรูปที่หัวหน้าวาดหลังจากที่ได้เจอกับคุณถังแล้ว ดังนั้นจะนับรวมไม่ได้

ผู้ดูแลจ้งรู้สึกว่าหัวหน้าตัวเองนั้นกำลังหลอกตัวเองอยู่ชัดๆ

มุมปากของผู้ดูแลจ้งขยับ อยากจะพูดอะไรออกมา แต่เห็นใบหน้าที่มีดูเฝ้ารอปรารถนาแล้วนั้น สุดท้ายแล้วผู้ดูแลจ้งก็ยังคงอดกลั้นเอาไว้

“อะจ้ง นี่คือปฏิกิริยาอะไรของนาย? นายรู้สึกว่าฉันพูดผิดตรงไหนอย่างนั้นหรือ?” ราวกับว่าซ่างกวนหงเห็นถึงสีหน้าท่าทางที่ไม่ถูกต้องของผู้ดูแลจ้ง เขามองไปยังผู้ดูแลจ้ง ด้วยสีหน้าที่ดูสงสัย

“ใช่ครับ หัวหน้าพูดถูก” ผู้ดูแลจ้งแอบสูดหายใจเขา เขาคิดเอาไว้ว่าถ้าหากตอนนี้หัวหน้ามีอารมณ์ที่สับสนจริงๆ มีพฤติกรรมที่ผิดปกติไปจริงๆ เขาจะไม่สามารถทำให้หัวหน้าสะเทือนอารมณ์ได้โดยเด็ดขาด

“เธอเป็นลูกสาวของฉันจริงๆใช่ไหม?” ซ่างกวนหงมองไปยังผู้หญิงที่อยู่ในรูปนั้นอีกครั้ง ดวงตาคู่นั้นปะปนไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย : “เธอเป็นลูกสาวของผมกับคุณจริงๆใช่ไหม?”

ผู้ดูแลจ้งเห็นหัวหน้าที่ดูเหมือนกับเอ่ยถามคำพูดแบบนี้กับรูปของคุณนายแล้ว ก็รู้สึกตกใจเสียจนใจสั่นไหวไปหมด

“หัวหน้าวางใจเถอะนะครับ ผมจะต้องคิดหาวิธีพยายามทำเรื่องนี้ให้ชัดเจนให้ได้” ผู้ดูแลจ้งตัดสินใจแล้วว่าจะต้องคิดหาวิธีสืบเรื่องนี้ให้เคลียร์ให้ได้ จะต้องรีบทำเรื่องราวนี้ให้ชัดเจนว่าสรุปแล้วคุณถังนั้นคือลูกสาวของหัวหน้าใช่หรือเปล่า?!