ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1271 ลูกชายคุณชายสามเย่เป็นลูกของคนอื่น (2)
ประเด็นสำคัญคือทะเบียนสมรสใบนั้นคืออะไรกันแน่？ได้มาจากไหน？！
ของจริงหรือของปลอม？
“ฉิงฉิงรู้จักเหรอ？”ดวงตาท่านย่าถังกะพริบตาปริบๆ ยามนี้ท่านใจเย็นลงแล้ว ท่านย่าถังรู้ว่าอนาทรร้อนใจเรื่องนี้ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร
“ค่ะ”เดิมที่เวินลั่วฉิงถูกเย่ซือเฉินจ้องมองก็รู้สึกขนลุกพองแล้ว ตอนนี้ได้ยินคำถามของท่านย่าถัง จึงพยักหน้าอย่างช้าๆ
“เป็นรุ่นพี่ของฉิงฉิงครับ รู้จักหลายปีแล้ว ที่ผ่านมาฉิงฉิงทำงานกับเขาตลอดครับ”ถังหลินเห็นเวินลั่วฉิงเอาแต่พยักหน้าอย่างเดียว ไม่ได้อธิบายอะไรเลย เขาเกรงว่าท่านย่าถังจะร้อนใจอีก จึงรีบอธิบายอย่างละเอียด
“งั้น？งั้นเมื่อก่อนฉิงฉิงเคยแต่งงานกับเขาตอนอยู่ที่ประเทศMหรือ？”ท่านย่าถังได้ยินคำอธิบายของถังหลิน ท่านถึงกับเบิ่งตาโตมองเวินลั่วฉิง
ณ ตอนนี้ ไม่ได้มีแค่ท่านย่าถังที่มองเวินลั่วฉิงเท่านั้น คนอื่นที่เหลือล้วนจับจ้องมายังเวินลั่วฉิงทิ้งสิ้น โดยหวังจะได้ยินคำตอบจากเวินลั่วฉิง
เย่ซือเฉินเพ่งมองเวินลั่วฉิงอย่างไม่ละสายตา ก่อนหน้านี้ ทั้งดวงตา ร่างกายและใบหน้าแข็งทื่อ นัยน์ตาไม่เคยขยับไปไหนสักครั้ง
ขณะนี้ดวงตาของเขาขยับแล้ว อิริยาบถของเขาราวกับประติมากรรมแกะสลักที่ตั้งวางข้างทาง จากนั้นดวงตาก็กะพริบกะทันหัน แลดูช่าง ……
“หนูไม่รู้ค่ะ หนูไม่เคยจดทะเบียนสมรสกับเขาเลยค่ะ ไม่เคยจดที่ประเทศ Mและที่อื่นด้วยค่ะ”เวินลั่วฉิงเห็นทุกคนมองเธอเช่นนี้ โดยเฉพาะการตอบสนองของเย่ซือเฉิน เธอก็รู้สึกร้อนใจ เธอจะแต่งงานกับรุ่นพี่ได้อย่างไร ไม่เคยมีเรื่องอย่างนี้มาก่อนเลย
เย่ซือเฉินโล่งอกอย่างฉายชัด ดวงตาที่แข็งทื่อก่อนหน้านี้ปราดเปรียวขึ้นในท้ายที่สุด ที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับก็มลายหายไปเป็นปลิดทิ้ง ไม่มีใครล่วงรู้ความรู้สึกของเขาเมื่อครู่ เขาหวาดระแวงเหลือแสน กลัวว่าเธอกับชายอื่นจะ……
เธอบอกว่าไม่มี เขาก็วางใจ เขาเชื่อคำพูดของเธออยู่แล้ว
“แต่เท่าที่พี่รู้จักถังไป๋เชียน ทะเบียนสมรสใบนี้ต้องเป็นของจริงแน่ ไม่งั้นเขาไม่เปิดเผยเด็ดขาด”ถังหลินก็เชื่อในคำพูดของเวินลั่วฉิง ทว่าเขารู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ได้ง่ายปานนั้น
“หนู หนูกับเขาเคยทำทะเบียนสมรสปลอมตอนปฏิบัติภารกิจค่ะ เขาเคยทำของปลอมใบหนึ่งค่ะ”เวินลั่วฉิงกะพริบตารัวๆ เธอฉุกคิดได้ว่าห้าปีก่อน เธอกับถังไป๋เชียนทำภารกิจเสี่ยงตายระดับสูง ซึ่งพวกเขาปลอมตัวเป็นสามีภรรยากัน ตอนนั้นเพื่อป้องกันเหตุการณ์ไม่คาดคิด ถังไป๋เชียนจึงทำทะเบียนสมรสปลอมขึ้นมาหนึ่งฉบับ
“พี่คิดว่าทะเบียนสมรสใบนั้นถังไป๋เชียนทำของจริง เป็นไปได้ที่เขาจะหลอกน้อง”ถังหลินพูดเสียงเบา ทว่าน้ำเสียงนั้นหนักแน่นด้วยความมั่นใจสุดๆ เท่าที่เขารู้จักถังไป๋เชียน มันต้องเป็นเช่นนี้แน่นอน
“เป็นไปไม่ได้ค่ะ ตอนนั้นเขาไปทำเองคนเดียว น้องไม่ได้ไปเลยค่ะ”เวินลั่วฉิงปฏิเสธทันควัน เธอมั่นใจว่าไม่ใช่ของแท้แน่นอน
ตอนนั้นถังไป๋เชียนทำทะเบียนสมรสเอง เธอไม่ได้ไปด้วยเลย เมื่อเธอไม่ได้ไป แสดงว่าต้องเป็นของปลอมแน่แท้
ประเทศMเคร่งครัดต่อเรื่องประเภทนี้มาก ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่ได้มีสัญชาติประเทศM
“ถ้าถังไป๋เชียนพาน้องไปทำตอนที่น้องไม่ค่อยมีสติล่ะ？แล้วพอน้องตื่นมาอีกทีก็จำอะไรไม่ได้”ถังหลินยืนกรานความคิดตัวเอง อีกอย่างเขาคิดว่าคนพันธุ์นี้ทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว เพื่อจะบรรลุเป้าหมาย คงจะงัดทุกเล่ห์กลออกมาใช้แน่นอน
เย่ซือเฉินได้ยินถ้อยคำของถังหลิน แววตาก็มืดครึ้ม เขาเม้มปากแน่น ไม่รู้กำลังคิดสิ่งใดอยู่ ทว่าสีหน้าแย่ถึงขีดสุด
เวินลั่วฉิงชะงัก พลางกะพริบตาปริบๆ“หนูแพ้เหล้าแพ้ไวน์ ถึงจะดื่มแค่คำเดียวก็จะเมาจนไม่มีสติ เมาแบบบ้าคลั่ง พอตื่นมาอีกทีก็จำอะไรไม่ได้ แต่หนูไม่เคยดื่มตอนอยู่ประเทศ Mเลยนะคะ หลายปีมานี้หนูระวังตัวตลอดค่ะ ไม่เคยแตะเหล้าแตะไวน์เลยค่ะ”
คำพูดของถังหลินทำให้เวินลั่วฉิงนึกความเป็นไปได้นี้ขึ้น ทว่าเธอรู้ปัญหาของตัวเองดี จึงระมัดระวังตัวตลอด หลายปีมานี้เธอไม่เคยดื่มเหล้าดื่มไวน์เลย นอกจากครั้งก่อนเย่ซือเฉินดื่มเสร็จมาจูงเธอ
“ดังนั้นน้องไม่รู้ตัวหลังเมาว่าเกิดอะไรขึ้นใช่ไหม？”ถังหลินเลิกคิ้ว
“เย่ซือเฉินน่าจะรู้ค่ะ”เวินลั่วฉิงนึกถึงครั้งที่เธอโดนเย่ซือเฉิน‘มอมเหล้า’ซึ่งตอนนั้นเธออยู่กับเย่ซือเฉินตลอด เย่ซือเฉินต้องรู้สถานการณ์เช่นนั้นแน่ๆ
เย่ซือเฉินก็ย้อนคิดถึงภาพหลังเธอเมา ดวงตาทั้งคู่ยิ่งมืดครึ้มมากขึ้น “หลังคุณเมาก็ทำตัวโวยวายจริงๆ แต่มองดูแล้วเหมือนมีสติ ทำอะไรเป็นแบบแผนดี”
ประโยคนี้ของเย่ซือเฉินชัดเจนเกินพอแล้ว！！
“ดังนั้น ถังไป๋เชียนจะฉวยโอกาสตอนน้องเมา พาน้องไปจดทะเบียนสมรสหรือเปล่า？”ถังหลินหรี่ตาขึ้น มีอันตรายซ่อนเร้นไว้หลายส่วน เห็นได้ชัดว่าถังหลินมั่นใจเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเรื่องนี้ต้องเป็นเช่นนี้แล้ว
“แต่หนูไม่เคยดื่มเหล้าตอนอยู่ที่ประเทศMจริงๆนะคะ”เวินลั่วฉิงกะพริบตาเบาๆ หากเป็นอย่างที่เย่ซือเฉินบอกก็อาจเป็นไปได้ ทว่าเธอไม่เคยดื่มเหล้าที่ประเทศ Mมาก่อน เธอมั่นใจเรื่องนี้มาก
“ถังไป๋เชียนรู้อาการหลังเมาของน้องไหม？”ถังหลินถามอีกหนึ่งประโยคอย่างรวดเร็ว
“หนูก็ไม่รู้ค่ะ หนูเคยดื่มกับเห้อถงถงครั้งหนึ่งค่ะ เห้อถงถงเลยรู้อาการหลังเมาของหนูค่ะ แต่หนูเคยบอกพวกถังไป๋เชียนว่าหนูดื่มเหล้าไม่ได้ค่ะ”ครั้งแรกที่เวินลั่วฉิงดื่มเหล้านั้นคือกับเห้อถงถง หลังรู้ว่าตัวเองแพ้เหล้า เวินลั่วฉิงก็ไม่คิดจะแตะอีกเลย เพื่อป้องกันสิ่งที่ไม่คาดฝัน เธอจึงบอกถังไป๋เชียนแต่เนิ่นๆแล้ว
“พี่คิดว่าถังไป๋เชียนคงวางเหล้าให้น้องดื่มโดยที่น้องไม่รู้ตัว จากนั้นก็พาน้องไปจดทะเบียนสมรส”ถังหลินสรุปสิ่งที่กำลังวิเคราะห์ทันที“ดังนั้นทะเบียนสมรสฉบับนี้เป็นของจริง”
เวินลั่วฉิงเม้มปาก ไม่ได้พูดอะไร หากเป็นเรื่องจริง งั้นเธอก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
สีหน้าเย่ซือเฉินมืดครึ้มสุดขั้ว ดวงตาก็หรี่ขึ้น ความอันตรายที่แผ่ซ่านออกจากร่างกายทำให้คนหายใจเกือบไม่ได้
ถังไป๋เชียน ดี ดีมาก！！
ถังไป๋เชียนริอ่านวางเล่ห์กลใส่ผู้หญิงของเขา เขาจะทำให้ถังไป๋เชียนเสียใจกับการกระทำตอนนั้น！！
“ทำไมหน้าเนื้อใจเสืออย่างนี้ ทำไมคนนี้ถึงร้ายกาจอย่างนี้？วางแผนร้ายกับฉิงฉิงได้ยังไง？”เฟิ่งเหมียวเหมียวทั้งโกรธขึ้งทั้งตกตะลึง“ตอนนี้คนนี้ยังมีหน้าเปิดเผยเรื่องทะเบียนสมรสอีก เขาหมายความว่ายังไง？เขาคิดจะทำอะไรกันแน่？”